สัตบรรณบานรับแสงรวี ประกายสีสดใสขยายกลิ่น ยวนยั่วใจหมู่ผึ้งภุมริน ตอมโบยบินหลงชื่นระรื่นวน สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกหล้า ไม่แกร่งกล้าย่อมสลายทะลายป่น เช่นบัวบานนานไปไม่อาจทน กลีบล่วงหล่นหมดราคาค่าเคยมี กายใช่กายหมายรู้ดูให้เห็น สิ่งเคยเป็นกลับกลายไม่คงที่ ความสัมพันธ์เคยรักเคยภักดี ถึงวันนี้ลางเลือนเหมือนไม่เคย มีเกิดดับกับกาลที่ผ่านพ้น ต้องตั้งตนสายกลางใจวางเฉย อริยสัจจ์สัจธรรมนำเปรียบเปรย ผ่านไปแล้วผ่านเลยไม่อาวรณ์
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 22 ม.ค. 2553 00:00 น. - ID 132381 
1487
9
0
22 มกราคม 2553 01:22 น. - comment id 1089294
อิอิ อีกยี่สิบปีมีหรือจะยอมแก่ ทักทายก่อนนอน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
22 มกราคม 2553 06:21 น. - comment id 1089309
สังขารไม่เที่ยงหนอ..มีเกิดย่อมมีดับ..สรรพสิ่งบน โลกนี้ย่อมดับสูญไปตามกาลเวลา..ครับ
22 มกราคม 2553 08:11 น. - comment id 1089344
วังบัวบานบานรับซับอรุณ กลิ่นหอมกรุ่นกรุ่นกรายกระจายทุ่ง สุดโค้งขอบรอบเขินเนินจรุง ไม้ป่าฟุ้งหอมร่ำลำเนาไพร บัวบานเบ่งเบ่งบานบนลานโลก วาระโศกร่วงหล่นปนน้ำใส สรรพสิ่งสมมุติฉุดอย่างไร หยุดยั่งไว้ฤาได้ในสมมุติ การเกิดแก่เจ็บตายมิวายเว้น และก็เป็นเช่นนี้ไม่มีหยุด จากต้นกล้าอ่อนอ่อนนอนดินคุด ถึงวันผุดโผล่พ้นบนดินดาน อนิจจังทุกข์ขังอนัตตา เมื่อก้าวมาติดตนปนสังขาร มีแต่จิตเจตสิกพลิกวิญญาณ ปรุงแต่งการโลดแล่นแผ่นดินนี้ มองข้างนอกเรืองไลดังไฟฉาย หันมองกายภายในให้ถ้วนถี่ ก่อนชีพนั้นไร้สิ้นในอินทรีย์ เสริมวิถีชีวิตพิศรำพึง ชีวิตเราปลิดลงนะตรงไหน ใครรู้ได้นาทีที่มาถึง ปลิดปลิวร่วงลอยหล่นบนดาวดึงส์ ฤาแค่ถึงวาระผละดับลง เราสร้างสมบุญใดเอาไว้บ้าง ก่อนที่ร่างเปื่อยยุ่ยเป็นผุยผง ใช่ชีวายืนยาวทุกเหล่าคง ดับดิ้นลงก่อนถึงซึ่งร้อยปี สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ บัวมาแจมไว้กับพี่ฤกษ์เราจะได้ไม่พรากจากกัน เธออยู่ไหน ฉันอยู่นี้ แค่หอมปากหอมคอพอแหล่ะ อิ อิ อิ (คำเปรียบเปรยนะค่ะ) ตราบใดที่ดอกบัวยังเบ่งบาน ไม่ร่วงโรย ลา ดวงจิตยังปรารถนาให้พี่ฤกษ์ มีแต่ความสุข ตลอดไปค่ะ
22 มกราคม 2553 08:49 น. - comment id 1089368
๐ เมื่อความรักหักหลบเข้าพบแผล ร้าวดวงแดแทบสิ้นดิ้นอาสัญ เมื่อรักมากตัดจากขาดจาบรรณ รักกลับพลันสูญสิ้นเข้าถิ่นใจ...
22 มกราคม 2553 10:09 น. - comment id 1089400
สาธุค่ะ..หลวงพี่ฤกษ์ ! เอ้ย..หลวงพี่อ
22 มกราคม 2553 11:16 น. - comment id 1089438
โอ้ เจริญธรรมเจ้าค่ะคุณฤกษ์ ปลงแล้วเหรอเจ้าคะ นั่นนะสิคะ ไม่แก่วันนี้ เดี๋ยวอีกสิบปีก็แก่
22 มกราคม 2553 12:30 น. - comment id 1089497
กายหนอหาย...กลายกลับเกิดดับพ้น แม้แยบยลหนทางโปรดวางเฉย อนัตตาอาวรณ์คำสอนเปรย เสมือนเคยเลยล่วงจากห้วงกรรม เจริญธรรมค่ะ
22 มกราคม 2553 12:59 น. - comment id 1089513
ปลงแล้วหรือขอรับคุณฤกษ์ สาธุ...
22 มกราคม 2553 13:03 น. - comment id 1089521
มาแวะฟังธรรมรอบบ่ายค่ะ อิอิอิ
23 มกราคม 2553 06:42 น. - comment id 1089830
ลึกซึ้งแต่ไม่ถึงแฟน หรือเปล่าครับ จึงทำให้พี่ ฤกษ์ คิดได้เช่นนี้ คิดได้เช่นนี้ บวชไปเลยครับ เดี๋ยวกิเลส จะชวนให้เปลี่ยนใจไม่ให้คิดอีก
23 มกราคม 2553 13:06 น. - comment id 1089923
กายใช่กายหมายรู้ดูให้เห็น สิ่งเคยเป็นกลับกลายไม่คงที่ ชอบกลอน ๒ วรรคนี้จังเลยอ่ะ มาให้กำลังใจ จากคนที่ห่างไกล แต่ห่วงใย...เหมือนเดิม
23 มกราคม 2553 17:05 น. - comment id 1090042
นิวฤกษ์
28 มกราคม 2553 08:43 น. - comment id 1092424
ทุกอย่างลงตัว
9 กุมภาพันธ์ 2553 19:23 น. - comment id 1097719
....ขออนุโมทนาด้วยคนค่ะ.... อยากให้คิดแบบนี้..ตั้งนานแล้ว..สาธุ..สาธุ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
