*คิดถึงนะ รู้ไหม อยู่ไกลนัก คิดถึงคำ สลัก เป็นสักขี คิดถึงถ้อย ลำนำ พร่ำวจี คิดถึงคน แสนดี ที่ห่างตา *คิดถึงความ ละมุน อยากหนุนแนบ คิดถึงแบบ ห่วงใย และใฝ่หา คิดถึงเหมือน สิ่งเลิศ เทิดบูชา คิดถึงเพียง กานดา ตั้งท่าคอย *คิดถึงฝัน แสนหวาน อันซ่านซึ้ง คิดถึงจึง เพรียกหา คราเหงาหงอย คิดถึงเธอ เกินใคร จนใจลอย คิดถึงกลอย เนื้อนิ่ม ยิ้มละไม *คิดถึงคน เปิดเผย เอ่ยคำขาน คิดถึงกาล วานวัน อันชิดใกล้ คิดถึงคน เพียงหนึ่ง แอบซึ้งใจ คิดถึงหมด ฤทัย มอบให้เธอ
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 21 ม.ค. 2553 21:30 น. - ID 132377 
2202
9
0
21 มกราคม 2553 21:36 น. - comment id 1089254
หน้าส่วนตัว
เคยบ้างไหมรักคนเมิน(กลบทบัวบานกลีบขยาย) โอเลี้ยง
เคยบ้างไหม...ตะวันส่อง...ใจกลับเหงา
เคยบ้างไหม...ใจครวญเศร้า...ยามลมผ่าน
เคยบ้างไหม...ฝนพรำพรำ...ใจเจ็บราน
เคยบ้างไหม...ไร้สำราญ...ยามเคียงใคร
เคยบ้างไหม...อยากผูกพัน...คนไม่รัก
เคยบ้างไหม...ท้อแท้นัก...รักรุมไล่
เคยบ้างไหม...เผลอปล่อยใจ...เพ้อร่ำไร
เคยบ้างไหม...จิตหมองไหม้...รักคนชัง
เคยบ้างไหม...คนชังเรา...เรากลับห่วง
เคยบ้างไหม...ใจทั้งดวง...เฝ้าแต่สั่ง
เคยบ้างไหม...เฝ้าเอาใจ...เกินระวัง
เคยบ้างไหม...ทั่วภวังค์...ภักดีร้าว
เคยบ้างไหม...ฟังเพลงเศร้า...ละห้อยไห้
เคยบ้างไหม...น้ำตาไหล...เจ็บร้อนผ่าว
เคยบ้างไหม...หมายปองคน...หมางเมินยาว
เคยบ้างไหม...เจ็บช้ำราว...หล้าหมดฟ้า
เคยบ้างไหม...ยอมทนช้ำ...เฝ้าเพ้อฝัน
เคยบ้างไหม...อยู่ท่ามพรั่น...รั้นปวดปร่า
เคยบ้างไหม...แอบชายตา...หวังใครมา
เคยบ้างไหม...คอยศรัทธา...รักคนเมิน
เคยบ้างไหม...คนที่รัก...ทำเราเศร้า
เคยบ้างไหม...อยู่กับเงา...ที่ห่างเหิน
เคยบ้างไหม...ช้ำชอกร้าว...แกล้งเพลิดเพลิน
เคยบ้างไหม...ต้องทนเดิน...ทางเปลี่ยวดาย.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
คิดถึง(กลบทบัวบานกลีบ) โอเลี้ยง
คิดถึง...คือโรคร้ายเกิดได้ง่าย
คิดถึง...มีมากมายดังเกลียวคลื่น
คิดถึง...มักมาใกล้ทั้งวันคืน
คิดถึง...พาสะอื้นยากหลับนอน
คิดถึง...เมื่อระบาดพาทุกข์หนัก
คิดถึง...เมื่อมาทักจักรุ่มหลอน
คิดถึง...ไม่รับรู้กับหนาวร้อน
คิดถึง...ไม่ต้องสอนมาหาเอง
คิดถึง...แม้นักเลงยังอ่อนข้อ
คิดถึง...มักหลอกล้อเที่ยวข่มเหง
คิดถึง...ทำคนพล่ามเหมือนร้องเพลง
คิดถึง...พาคนเกรงคิดนอบน้อม
คิดถึง...มักพาใจให้เอนอ่อน
คิดถึง...มักออดอ้อนให้ถนอม
คิดถึง...ไม่มีลวงไม่มีปลอม
คิดถึง...ไม่ย้อมสีก็ติดทน
คิดถึง...เป็นเข้าแล้วจักหมองเหม่อ
คิดถึง...พาพร่ำเพ้อได้ทุกหน
คิดถึง...มักสอนเรารู้จักค้น
คิดถึง...ขว้างไม่พ้นไล่ไม่ไกล..
กลบทบัวบานกลีบขยาย
X X O O O O O O
ลักษณะบังคับเหมือนบัวบานกลีบทุกประการ
คือ ซ้ำ ๒ คำต้นวรรคทุกวรรค ใช้กระทู้เดียวตลอดจนจบความ
(ปล. โอเลี้ยง เลือกซ้ำ๓คำแรก ตลอด เพื่อเน้นความหมายคำค่ะ)
ตัวอย่าง
เจ้างามนาสายลดังกลซอ
เจ้างามศอเหมือนคอสุวรรณหงส์
เจ้างามกรรณกลกลีบบุษบง
เจ้างามวงวิลาสเรียบระเบียบไร
(พระราชนิพนธ์ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ)
เสียดายพักตร์ผ่องเพียงเพ่งไพบูลย์
ประดายประยูรยอดกษัตริย์มหาศาล
เสียดายเนตรดุลนิลฤคีปาน
เสียดายขนงกงสมานคันศรทรง
เสียดายนาสาสุดดั่งแสงขอ
เสียดายศอเปรียบสร้อยคิวาหงษ์
เสียดายกรรณทันทัดกลีบสัตบง
เสียดายทรงส่งศรีระวีวรรณ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem110217.html
รวมกลบท สวัสดีปีใหม่ ช. เชลงกร
(กลบทบัวบานกลีบขยาย)
ปีใหม่ อวยพรให้ สบสุขสันต์
ปีใหม่ พรอนันต์ บันดาลผล
ปีใหม่ ทำการใด ได้บัดดล
ปีใหม่ เจริญชนม์ เจริญธรรม์
ปีใหม่ ปวงเทพไท้ อำนวยพร
ปีใหม่ ไม่ทุกข์ร้อน สบสุขสันต์
ปีใหม่ รับทรัพย์ นับอนันต์
ปีใหม่ สิ่งใดฝัน พลันเป็นจริง
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
กลบทบัวบานกลีบขยาย อัณณ์ริน
ที่มา จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้างามพักตร์ผ่องเพียงบุหลันฉาย
เจ้างามเนตร์ประหนึ่งนัยนาทราย
เจ้างามขนงก่งละม้ายคันศรทรง
เจ้างามนาสายลดังกลขอ
เจ้างามสอเหมือนคอสุวรรณหงส์
เจ้างามกรรณกลกลีบบุษบง
เจ้างามวงวิลาสเรียบระเบียบไร
เจ้างามปรางเปล่งปลั่งเปรมปราโมทย์
เจ้างามโอษฐ์แย้มยวนจิตรน่าพิสมัย
เจ้างามทนต์กลนิลช่างเจียรไน
เจ้างามเกศดำประไพเพียงภุมริน
เจ้างามปีกตัดทรงมงกุฎกระษัตริย์
เจ้างามทัดกรรณเจียกผมสมพักตร์สิ้น
เจ้างามไรไม่แข็งคดหมดมลทิน
เจ้างามประทิ่นกลิ่นเกศขจายจร
เจ้างามเบื้องปฤษฎางค์พ่างพิศวง
เจ้างามทรวงสมทรงอนงค์สมร
เจ้างามถันเทียมเทพกินนร
เจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ
เจ้างามนิ้วนะขาน่ารักหนอ
เจ้างามลออเอวบางเหมือนนางสวรรค์
เจ้างามเพลากลกัทลีพรรณ
เจ้างามบาทจรจรัลจริตงาม
เจ้างามละม่อมพร้อมพริ้งยิ่งนางมนุษย์
เจ้างามดุจลอยฟ้ามาสู่สนาม
เจ้างามอุดมสมลักขณานาม
เจ้างามยามประจงจัดกรัชกาย
เจ้างามศักดิ์สมบูรณ์ประยูรยศ
เจ้างามหมดประมวญสวาทพี่มาดหมาย
เจ้างามจริงทุกสิ่งสรรพ์ดังบรรยาย
ชื่อบัวบานกลีบขยายหมายนามเอยฯ
เป็น กลอนแปด ใส่กลบท โดยการซ้ำ ๒ คำที่ต้นวรรคทุกวรรค และใช้กระทู้เดียวตลอดจนจบความ มีลักษณะเช่นเดียวกับ กลบทบัวบานกลีบ ในหนังสือกลบทศิริวิบุลกิตติ จึงเป็นที่น่าสังเกตว่า "ชื่อบัวบานกลีบขยายหมายนามเอยฯ" ในคำกลอนนั้น ต้องการระบุชื่อกลบทว่า กลบทบัวบานกลีบขยาย หรือเป็น กลบทบัวบานกลีบ ที่ทรงแต่งขยายเพิ่มเติมมาให้ศึกษาในชั้นหลัง
เพิ่มเติมจาก http://www.baanjomyut.com/library/thai_literature/kollabot/index.html
ไม่ควรคิด ก็อย่าคิด เข้าต่อล้อ
ไม่ควรข้อ ขอดเขา ด้วยโวหาร
ไม่ควรเป็น ก็อย่าเป็น เหมือนเช่นพาล
ไม่ควรสมาน อย่าสมัคร สมาคม
ไม่ควรรอ ก็อย่าต่อ เข้าต้านตัด
ไม่ควรทัด ทานถ้อย อย่าทับถม
ไม่ควรชิด อย่าสนิท สนมชม
ไม่ควรข่ม ก็อย่าข้อน ให้เคืองคำ
ไม่ควรหาญ อย่าราน ให้ร้อนร้าว
ไม่ควรกล่าว พึงระวัง อย่างพลั้งถลำ
ไม่ควรเปิด ก็อย่าเชิด ชูเงื่อนงำ
ไม่ควรทำ ตรองท่า พยุงจูง
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=komyen&date=14-07-2006&group=4&gblog=18
คมเย็น
ตูดพูด (กลบทบัวบานกลีบขยาย)
ไม่ควรพูดก็เสือกพูดตูดหรือปาก
ไม่ควรถากถางเขาไม่เข้าท่า
ไม่ควรปดมดเท็จเจตนา
ไม่ควรว่าวาจาปากหมามอม
ไม่ควรลี้หนีคำตอบชอบแต่แถ
ไม่ควรเชื่อพวกตอแหลที่แห่ห้อม
ไม่ควรเกี่ยงเลี่ยงถอยคอยอ้อมค้อม
ไม่ควรยอมกลืนน้ำลายน่าอายเอย
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/23/entry-1
กลบท บัวบานกลีบขยาย
มีข้อบังคับให้ใช้ ๒ คำต้นวรรค เช่น “เจ้างาม” หรือ “เสียดาย” หรือ “อกเอ๋ย” ซ้ำ
กันไปจนจบเนื้อความตามต้องการ ดังนี้
เสียดายวัน เวลา ช่างมาเสีย
เสียดายงาน ผ่านวัน ให้ฉันเพลีย เสียดายเสีย ใหญ่หลวง ที่ล่วงไป
เสียดายดิน สิ้นแยก แตกระแหง เสียดายแล้ง แห้งหมด รันทดไถ
เสียดายนา พาทำ ระกำใจ เสียดายใหญ่ ได้ควาย ช่างไร้นา
เสียดายน้ำ ตามคลอง บึงหนองห้วย เสียดายม้วย หมดน้ำ ชอกช้ำหนา
เสียดายปลา มาตาย ริมชายนา เสียดายฟ้า พิโรธ ลงโทษใคร
เสียดายป่า มาหมด รันทดยิ่ง เสียดายจริง ป่าสงัด เคยพัดไสว
เสียดายสัตว์ นานา หมดป่าไป เสียดายใจ จนจำ คนทำลาย
เสียดายนก ผกผิน มาบินหนี เสียดายมี พฤกษา ก็มาสลาย
เสียดายพุ่ม ไพรพฤกษ์ นึกละอาย เสียดายไม้ นกเกาะ มาขอกิน
เสียดายแม่ และพ่อ ก็พอจาก เสียดายพราก จากแม่ กระแสสินธุ์
เสียดายพ่อ แม่หนา น้ำตาริน เสียดายสิ้น ชีวิต ที่ปลิดปลง
เสียดายพี่ มิวาย เสียดายน้อง เสียดายของ ต้องหาย มิได้ประสงค์
เสียดายพี่ นี่ก็น้อง มาหมองลง เสียดายหลง เหลวไหล ไม่ใฝ่เรียน
เสียดายชน คนดี มีมากหนอ เสียดายท้อ ถอยทด ตามบทเขียน
เสียดายโชค วาสนา เกิดมาเพียร เสียดายเวียน ว่ายเกิด มาเลิศชาย
เสียดายวัด เวิ้งว้าง มาร้างวัด เสียดายขัด คนไทย น่าใจหาย
เสียดายของ ต้องมอด มาวอดวาย เสียดายให้ ไร้วัด ไม่จัดกัน
เสียดายบ้าน นานเข้า รวดเร้าจิต เสียดายผิด เพื่อนคิด มาผิดผัน
เสียดายร้าง ว่างคน ทุกหนพลัน เสียดายฉัน หมดผู้ มาดูแล
เสียดายครู ผู้สอน ไม่วอนหนา เสียดายมา มืดทาง ติดร่างแห
เสียดายจิต คิดสอน ใช่อ่อนแอ เสียดายแย่ ยิ่งคิด เดินผิดมา
เสียดายเด็ก นักเรียน ที่เรียนรู้ เสียดายครู จี้สอน สอนนักหนา
เสียดายเรียน ยิ่งเรียน พากเพียรมา เสียดายหนา เสียหนา เข้ามาครอง
เสียดายพระ ละเลย เมยเฉยวัตร เสียดายขัด ข้องหัว มามัวหมอง
เสียดายจิต คิดช้ำ ผิดทำนอง เสียดายหมอง ลือเลื่อง เป็นเรื่องจริง
เสียดายธรรม ล้ำค่า มันน่าคิด เสียดายผิด แผกร้าย นะชายหญิง
เสียดายคน ค้นคว้า มาอ้างอิง เสียดายจริง หญิงชาย มาไร้ธรรม
เสียดายมี ชีวิต มาคิดหลง เสียดายคง สงสาร พาลถลำ
เสียดายผู้ ครูดี ที่จะนำ เสียดายช้ำ ชอกจิต ชีวิตคน
เสียดายโลก โศกเศร้า มันเร่าร้อน เสียดายกลอน ถึงจะง่าย มันไร้ผล
เสียดายไป ไม่รู้ ทุกผู้คน เสียดายจน โลกจะสลาย เสียดายเอย.
...หยาดกวี...
๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๑
//////////////////////////////////////////
http://www.klon-today.com/index.php?action=printpage;topic=362.0
กลบท..บัวบานกลีบขยาย ๐
------------------------
๐ เสียดายนัก รักที่ เคยมีผล
เสียดายจน ใจสั่น ขวัญผวา
เสียดายคํา จํานรรจ์ ลั่นวาจา
เสียดายค่า ความรัก ด้วยภักดี
๐ เสียดายเคย เชยชื่น ระรื่นทรวง
เสียดายห้วง ครั้งหนึ่ง ซึ่งสุขขี
เสียดายหน่อ ช่อรัก ที่เรามี
เสียดายปลี ความฝัน สะบั้นลง
๐ เสียดายตัก พักพิง เคยอิงอุ่น
เสียดายกรุ่น หอมหวน ชวนใหลหลง
เสียดายกลิ่น สิ้นแล้ว แก้วกลางดง
เสียดายคง จืดจาง ถึงห่างไกล
๐ เสียดายภาพ อาบยิ้ม สุดพริ้มเพรา
เสียดายเขา เพื่อเลือก แล้วเสือกใส
เสียดายเรื่อง วันวาน ต้องผ่านไป
เสียดายใจ เชิดชู เคยบูชา
๐ เสียดายเผลอ ละเมอพบ ไปสบภักตร์
เสียดายนัก คําซื่อ คือมุสา
เสียดายเรา หลงชอบ มอบศรัทธา
เสียดายวัน เวลา ไม่เหลือเลย
๐ หลับตาฝันยามนี้ที่โลกสวย
หลับตาด้วยจิตเปิดเลิศสีขาว
หลับตาพริ้มยิ้มหวานเบิกบานพราว
หลับตาเห็นเธอก้าวน้าวดวงจันทร์
๐ หลับตาปล่อยสำนึกลึกดื่มด่ำ
หลับตานำวิญญาณผ่านสิ่งกั้น
หลับตาสาวไอเพ็ญเย็นแบ่งปัน
หลับตาฝันยื่นให้กลางใจเธอ
๐ หลับตาพร้อมเอ่ยปากฝากไฟฝัน
หลับตากลั่นความนัยให้เสมอ
หลับตาแอบส่งใจใส่ปรนเปรอ
หลับตาเจอแต่ร่างของนางใจ
๐ หลับตาซิเดินสู่ประตูทิพย์
หลับตาหยิบวิมานควานมาใกล้
หลับตาแล้วรู้ดีมิมีใคร
หลับตาให้เงาเธอเลิศเลอชัด
๐ หลับตาบอกกับตนคนทั้งโลก
หลับตาโบกเรื่องเศร้าที่เราตัด
หลับตาเห็นแสงทองส่องประภัส
หลับตาวัดจิตตัวชั่วหรือดี
๐ หลับตาเห็นทิพย์สถานผ่านตรงหน้า
หลับตาคว้ากุมไว้ใส่ราศี
หลับตาเห็นแสงธรรมนำชีวี
หลับตาหนีสรรพสิ่งทิ้งโลกลวง..
///////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yimyam&month=05-2007&date=19&group=7&gblog=14
๒. เหตุใดจึง ว่าพี่ อย่างนี้เล่า
เหตุใดเจ้า ร่ำร้อง นะน้องหญิง
เหตุใดจึง ไม่มี ที่พึ่งพิง
เหตุใดพูด แรงยิ่ง ด้วยสิ่งใด
--------------------------------------
เหตุใดหรือ พี่ก็รู้ อยู่เต็มจิต
เหตุใดคิด หนีไป ไหนเหตุไหน
เหตุใดทิ้ง เพื่อนตน มิสนใจ
เหตุใดไร้ หัวใจ ไม่เห็นน้อง
21 มกราคม 2553 21:48 น. - comment id 1089256
สวัสดีค๊า... อันกวีนี้ Miss u โวหารดังก้องถึงคนไกลเรย^^ เย้!มาให้กำลังใจกวีน้อยเจ้าสำราญคับป๊ม..
21 มกราคม 2553 21:54 น. - comment id 1089258
หวานก็ OK นะ
21 มกราคม 2553 22:22 น. - comment id 1089264
พี่ท่านนำกลบทมาประลองปัญญาอีกแล้วโปรดช่วยชี้แนะว่าบทกลอนต่อไปนี้จะเรียกว่าแบบไหนดีเจ้าคะ
เรา คนไทย ภูมิใจ ความเป็นหนึ่ง เรา ซาบซึ้ง น้ำใจ ไทยทั้งผอง เรา ยึดมั่น ศาสนา มาประคอง เรา พี่น้อง สามัคคี มีเมตตา จะ เทิดทูน ราชันย์ไท้ ไว้เหนือเกล้า จะ รักชาติ ของเรา เท่าแผ่นฟ้า จะ ดำรง สืบวงศ์ พระศาสดา จะ รักษา สามสิ่งมั่น นิรันดร์กาล ปก ป้องผืน แผ่นดินไทย ชั่วดินฟ้า ปก รักษา ปวงประชา ทุกถิ่นฐาน ปก เกล้าเกศ บารมี ยิ่งยืนนาน ปก ทิพย์ธาร ทั่วหล้า ราษฎร์ร่มเย็น ครอง แผ่นดิน ถิ่นทอง ของเก่าแก่ ครอง ไทยแท้ นำธรรมมา ดับทุกข์เข็ญ ครอง ราชย์รู้ พ่อลูกรัก ไร้ลำเค็ญ ครอง จิตใจ ราษฎร์เปรียบเช่น เทพเทวา แผ่น กระดาษ ยากจารึก พระคุณท่าน แผ่น สายธาร หลั่งไหล ไปทั่วหล้า แผ่น ปฐพี กว้างหรือ คือปรีชา แผ่น นภา หาใดเท่า พ่อหลวงไทย ดิน อุดม สมบูรณ์สุข ทุกถิ่นฐาน ดิน กันดาร ร่วมด้วย ช่วยแก้ไข ดิน เขาสูง พระเสโท พรั่งพรูไกล ดิน ทุกกำ น้ำพระทัย ที่ไหลริน โดย ความรู้ พัฒนา ชาติสยาม โดย พระนาม ภูมิพล คนของถิ่น โดย กษัตริย์ เหนือเกล้า เจ้าแผ่นดิน โดย พระบาท ทั่วถิ่น ที่ก้าวไป ธรรม ดำรง คงชาติ ศาสนา ธรรม ราชา ทศพิธ สถิตไว้ ธรรม พ่อหลวง น้อมนำ ประจำใจ ธรรม ก้าวไกล ชาติก้าวเดิน เจริญจริง เพื่อ คนไทย สุขสันต์ กันทั่วหน้า เพื่อ ประชา ร่มเย็น เป็นสุขยิ่ง เพื่อ ปวงชน เพิ่มพูนผล สมบูรณ์จริง เพื่อ ทุกสิ่ง สรรสร้างสู่ หมู่ชาวไทย ประโยชน์ เลิศ ประเสริฐกว่า หาใดเท่า ประโยชน์ ล้ำ นำเรา เกริกก้องได้ ประโยชน์ ล้น ผลทวี ที่เป็นไป ประโยชน์ สุข พ่อหลวงไทย บันดาลดล สุข สยาม นามก้อง ทุกท้องที่ สุข น้ำดิน อุดมดี ทุกแห่งหน สุข ชาติยิ่ง พระคุณจริง มิ่งมงคล สุข กษัตริย์ ภูมิพล มหาราชา แห่ง หนใด พ่อก้าวไป ได้ทุกที่ แห่ง แผ่นดิน คือพ่อนี้ ที่สรรหา แห่ง หนใด พ่อล้วน พัฒนา แห่ง สยาม นำปรีชา พาเกริกไกร มหา บัณฑิต คิดนำ ชาติล้ำเลิศ มหา กษัตริย์ ผู้ประเสริฐ เทิดทรงไท้ มหา ราชา พระบิดา ปวงชาวไทย มหาราช ราษฏร์ถวาย เอกราชา ชน ชาติใด ไร้ซึ่งรัก สมัครสมาน ชน นั้นพาล ไร้สงบ ยากคบหา ชน ชาติไทย ดำรงไว้ ตามธรรมา ชน เป็นสุข ด้วยราชา พระทรงธรรม ชาว ไทยพร้อม น้อมใจ ใส่เสื้อเหลือง ชาว ไทยรัก บ้านเมือง ลือเลื่องล้ำ ชาว ไทยพร้อม คำสอนพ่อ ขอน้อมนำ ชาว ไทยรัก และจดจำ ธรรมภูมี สยาม ร่ม บารมี หกทศวรรษ สยาม ชน เทิดกษัตริย์ ประพัตรศรี สยาม งาม คู่วงค์ องค์จักรี สยาม ธานี เทิดทูน ธ ทรงพระเจริญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ********************************************** แย่งพื้นที่ยาวเลย
ศึกษาเป็นจริงเป็นจังจากความรู้ที่พี่น้องชาวบ้านกลอนไทยทั้งหลายได้ชี้แนะเป็นตัวอย่างสำหรับมือใหม่หัดแต่งกลอนค่ะ(จินดามณี ฉบับหมอบรัดเลเป็นตัวช่วย)
21 มกราคม 2553 23:11 น. - comment id 1089281
คิดถึงใครสักคนที่แสนไกล เหมือนอุ่นไอแนบชิดเสน่หา ตรึงจิตอุรามิส่างหายเมื่อคลายเหงา ................
22 มกราคม 2553 01:14 น. - comment id 1089292
หวัดดีเพื่อนใหม่ คิดถึงนะ อืม..รู้จิ ถึงลุกมาเม้นต์ตอนดึกไง
22 มกราคม 2553 04:52 น. - comment id 1089298
แ ต่งได้ดีสมเป็นกวีเอก ฝีมือเยี่ยมยอดในปฐพีนี้ คาดว่าจะได้รับรางวัลโนเบลไพร้เร็วๆนี้
22 มกราคม 2553 05:13 น. - comment id 1089305
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง ทุกครั้งที่มองดาวเคยฟังเพลงนี้ของพี่เบิร์ด กลอนน้องกวีก็มีแต่คิดถึง
22 มกราคม 2553 06:45 น. - comment id 1089313
ครับความคิดถึงเป็นสิ่งที่ดีครับ..ดีกว่าลืมเลือนครับ ดังนั้น..เราจะคิดถึงใคร..เราคิดถึงอะไรแล้วแต่ เราปรารถนาจะคิดครับ..ความคิดเป็นอิสระครับ
22 มกราคม 2553 10:18 น. - comment id 1089407
มาแอบดูคนคิดถึงกันค่ะ..
22 มกราคม 2553 11:28 น. - comment id 1089445
ด้วยคิดถึง แม้ไกล ไม่ใกล้นัก ด้วยความรัก จึงอยาก ฝากใจหา ด้วยไมตรี ผ่านส่ง ตรงกานดา ด้วยปรารถนา เพียงเรา เพราะเข้าใจ ว่าด้วย..
22 มกราคม 2553 13:38 น. - comment id 1089543
สวัสดีครับ..น้องชาย คงบอกว่ามาด้วยความคิดถึงครับ
22 มกราคม 2553 14:52 น. - comment id 1089579
รู้ไหมเล่าว่าเราเฝ้าคิดถึง รู้ไหมซึ้งซาบทรวงและห่วงหา รู้ไหมแม้ยามพบเคยสบตา รู้ไหมว่าแอบรักหนักทรวงใน อยากจะบอกว่ารักแม้แรกพบ อยากจะคบควงแขนเป็นแฟนไหม อยากจะสารภาพรักสุดหนักใจ อยากจะใกล้ตระกองด้วยสองมือ เหอๆ คุงน้อง พี่กำลังเมาแกงไตปลา จบดื้อๆ แค่นี้ก็พอนะ อู้งานมานานแระ ไปดีฝ่า...คริคริ
22 มกราคม 2553 14:55 น. - comment id 1089580
22 มกราคม 2553 15:23 น. - comment id 1089601
คิดถึงใครคนหนึ่งคิดถึงนัก คิดถึงหนักลุกลามแม้ยามฝัน คิดถึงเลยพาเผลอเพ้อรำพัน คิดถึงกันบ้างไหมนะใจเอย
22 มกราคม 2553 19:42 น. - comment id 1089682
โอเครับทราบจ้าคุณน้อง คริๆ
22 มกราคม 2553 21:56 น. - comment id 1089756
คิดถึงเช่นกันจ้า... ลุยต่อจ้า อันดับต่อไป กลบทอะไรเอ่ย
23 มกราคม 2553 16:12 น. - comment id 1089990
พี่ณัฐจะหวานไปไหนอ่า หวานละไม ใจละเมอ หลงเพ้อว่าเธอแอบคิดถึงใครอยู่เอิ๊กส์ๆๆๆ ***************************************** แวะมาทักคร่า
23 มกราคม 2553 17:03 น. - comment id 1090040
23 มกราคม 2553 21:34 น. - comment id 1090195
คิดถึงครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
