บทกวีเพื่อชีวิต พระยาพิชัยดาบหัก ภาคพิเศษ บทที่ 1 เรื่องเล่า

นายตุ้ม

บทกวีเพื่อชีวิต				
พระยาพิชัยดาบหัก  ภาคพิเศษ    
บทที่ 1  เรื่องเล่า
นายตุ้ม  คลองสามวา
	กาพย์ห่อโคลง 
นามพระยาชื่อชี้                  พิชัย
ยอดเยี่ยมเป็นยองใย          อยู่ย้ำ
คือคนเก่งเกรียงไกร          ขอกล่าว  ชมนา
ลูกเล่นหลายลึกล้ำ              รื่นแล้วเลยลือ
พระยา พาเที่ยงแท้  
พิชัยแน่ แลชมชื่น
ยอดเยี่ยม  เปี่ยมยั่งยืน   
 กลางวันคืน รื่นคมคาย
เก่งด้วย   มวยดีเด่น  
ล้วนลูกเล่น เน้นร้อนร่าย
ใบบุญ  ลุ้นสบาย   
เพื่อนหญิงชาย  หมายชมเชย
เรื่องเรียน  เขียนอ่านร้อน  
ไม่โอนอ่อน  ย้อนอ้างเอ่ย
เหลียวแล  แย่จริงเลย  
คนคุ้นเคย  เผยกล่าวคำ
(แม่..)  จ้อยจ๋า  ว่าจริงจัง   
ลูกพร้อมพัง  ยังกล่าวพร่ำ
แน่แน่ว  แล้วแนะนำ  
จงจดจำ  ย้ำแจ่มจริง
เรื่องเรียน  เขียนอ่านรู้  
ต้องต่อสู้  ดูหลายสิ่ง
ขอเตือน  เหมือนติติง  
ความยอดยิ่ง  อิงยืดยาว
(ด.ช. จ้อย)บอกแม่  แก้เรื่องใหม่  
ขอขานไข  ได้เป็นข่าว
เบื่อเรียน  เขียนเรื่องราว  
อบอวลอ้าว  หนาวแม่อาน
เรื่องมวย  ช่วยได้แม่  
เกาะกระแส  แลเหลียวซ่าน
ฝีมือ  ถือปราบมาร  
โปรดประทาน  วานแม่ที
(พ่อ) จ้อยเอ๋ย  เผยโอ่อ่า   
หลายลีลา  ว่าร้อนรี่
บ้านเมือง  เรื่องมากมี  
ไม่ดูดี ชี้ต่างดัน
(ด.ช. จ้อย)  พ่อครับ  นับครวญใคร่ 
 ความสดใส  ใช้ขาสั่น
หมู่มา  ตาเป็นมัน  
ถึงทางตัน  ฉันต่อเติม
ยืนยั่ว  ตัวย่ำแย่  
พร้อมเผยแพร่  แก้พูนเพิ่ม
ดูดิ่ง  ยิ่งเหมือนเดิม  
ต่างเหิมเกิม  เริ่มก่อกวน
(พ่อ) ลูกพ่อ  ขออย่าพร่อง  
หนึ่งใช้สอง  ร้องตามส่วน
เรียนเถิด  เกิดทบทวน  
อย่าตีรวน  ป่วนปั่นลา
(บรรยาย)  ไม่นาน  ขานไขหน่อย 
เศร้าเริ่มคอย  ด้อยคุณค่า
โรคภัย  ได้นำพา  
หมดวาสนา มานานนอน  
แม่พ่อ  ก็แพ้พ่าย   
ต้องมาตาย  คล้ายถูกต้อน  
ทุกข์ทำ  ย้ำบั่นทอน   
เอ่ยปากวอน  อ้อนเสียงไว
(ด.ช.จ้อย)  โธ่เอย  เผยอู้อี้  
คิดบ่ดี  ชี้ผิดได้
เพราะเรา  เฝ้าร่ำไร  
ทุกข์เกาะใจ  ให้จืดจาง
ต้องแย่  แม่ไม่อยู่ 
ตั้งจิตสู้  ดูเสือสาง
เบี่ยงเบน  เน้นเบาบาง  
หลายข้ออ้าง  ต่างไม่เอา
ประกาศ  ขาดพ่อกลุ้ม  
สิ่งกองสุม  รุมอัดเศร้า  
ทุกข์ท้อ  ขอบันเทา  
น้ำตาเต่า เว้าตรมตรอม
ให้พ้น  คนแพ้พ่าย  
ถึงเซ่อส่าย  หมายรอซ่อม
ย่ำแย่  แพ้ขอยอม 
 ขาดอดออม  น้อมกล่าวเอง
(บรรยาย..)  ดวงดาว  ขาวสวยเด่น  
ความเบี่ยงเบน  เน้นขงเบ้ง
ข้างใคร  ให้ครื้นเครง  
สองตาเล็ง เจ๊งและรวย
เชื่องช้า  ว่าถึงช้ำ  
ร้องฮึมฮำ  ย้ำได้ห่วย
กระบือ  ถือกระบวย  
แก้โรคป่วย  ด้วยเปลี่ยนแปลง
ชาตินี้  ชี้ได้หน่อย  
เด็กชายจ้อย  คอยจัดแจ้ง
สร้างด่วน  ควรแสดง  
หมั่นเสริมแต่ง  แย้งติดตาม
เพื่อนพ้อง  หมองใจพี่ 
 เข้าข่มขี่  ชี้ขั้นข้าม
ล้วนแลก  แจกลุกลาม 
 ตอนเย็นยาม  ถามไถ่ยู