รำพึงฝัน จะรจนาถ้อยคำรำพันซึ้ง สุดตราตรึงซ่อนเร้นปมเน้นฝัน อวลหวานยลลิ้นซ่านเคล้าผ่านกาล กลิ่นหอมพล่านคลุกไว้ฝากในทรวง จะเด็ดทิ้งก็หวงล้ำล่วงลึก ซึ่งตกผลึกดุจแก้ววาวแววสรวง กลิ่นหอมหวลทอทาบเข้าฉาบดวง ร้อยเป็นพวงกรอบฉ่ำเข้าย้ำมาลย์ กอบเป็นเกล็ดนวลนางสว่างแพร้ว ประทินแผ้วกลิ่นกายสยายขนาน ประสานถ้อยสำเนียงเผดียงกาล หวิวซาบซ่านมธุรสผ่านจรดรอย ถ้อยลำนำคล้ายสร้อยมาร้อยรัด เข้าผูกมัดปมเด่นแล้วเน้นถ้อย ฉาบสุคนธ์บุปผามาลากลอย หยาดมณีน้อยฝังรากสุดจากลา รวมพิลาสฉาบหอมเข้าย้อมล่วง ลึกย้ำทรวงจิตไว้มิให้ถลา ทั้งกิ่งก้านหอมหวลอบอวลลดา ป้านเสน่หาตอกลึกเข้าผนึกจินต์ รวบเพริศพริ้งพรรณรายขจายไสว โลมลูบไล้แผ่ขยายมิสลายถวิล ผูกมัดห้วงเป็นบ่วงยากล่วงกวิน ซ่านยุพินเป็นเปราะเหมาะเจาะใจ ก่อกำเนิดภาพฝังประดังลึก เร้าโรมผนึกสืบสานสำราญไสว ล้ำเป็นบ่วงผูกจัดล่วงมัดหทัย ยากหนีไกลวนเวียนมิเปลี่ยนนาง สิเนหานารียากหนีแล้ว ซึ้งหวานแผ่วบรรลุค่อยคุสว่าง เกิดกลิ่นกายมวลสิ่งเข้าอิงวาง รำพึงสล้างฝันเพ้อละเมออนงค์. ** แก้วประเสริฐ. **
19 มกราคม 2553 15:27 น. - comment id 1088127
หวานเอยรำร่ำซึ้ง ตรึงกมล หวานหว่านเมล็ดผล ฉ่ำน้ำ หวานใดยากเปรียบคน รักมอบ หวานซึ่งกรอบในล้ำ นอกเนื้อเจือจารฯ
19 มกราคม 2553 16:02 น. - comment id 1088145
รำพึงไม่ค่อยออกเลยค่ะคุณลุงช่วงนี้
19 มกราคม 2553 16:26 น. - comment id 1088153
๐ รำพึงผ่านหวานแว่วตามแนวฝัน ความรักนั้นงดงามตามถวิล ความรักเอยเผยแล้วแววยลยิน ปักชีวินรำพึงรักปักตราตรึง... ปล...กลอนเพราะจังเลยคะพี่หวานจังเลยนะคะ...
19 มกราคม 2553 16:27 น. - comment id 1088155
แวะมาเยี่ยมก่อนกลับบ้านค่ะคุณลุง อิอิอิ
19 มกราคม 2553 16:27 น. - comment id 1088156
ปล...ชื่อ นางฟ้าซาตาน อาจจะซ้ำกับคนเดิม นางฟ้าซาตาน...คนนี้มีจุดนะคะ แต่ก็ขอเป็นน้องสาวของพี่อีกคนนะคะ
19 มกราคม 2553 17:13 น. - comment id 1088179
แฮ่ แวะมารายงานตัวค่ะ สบายดีมั๊ยคะ แก้วประเสริฐ ระวังไข่ดีๆนะคะ มือฉกมาแระ อิอิ
19 มกราคม 2553 17:47 น. - comment id 1088190
มาอ่านงานดีดีครับครูแก้วประเสริฐ รักษาสุขภาพด้วยนะครับหนาวมา
19 มกราคม 2553 21:13 น. - comment id 1088255
รำพึงฝันหวานน้อ
19 มกราคม 2553 22:32 น. - comment id 1088266
กึ๊ดตึ๋งอาจารย์นะครับผม แวะมาเยี่ยมชมกั๋นน่อ
20 มกราคม 2553 03:01 น. - comment id 1088292
รำพึงรำพันฝันรัก รักเคยใฝ่หา ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง ฝังใจพะวง หลงรอคอย อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ พาใจละเมอ หมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย ยามนอนถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา บทกลอนครูแก้วฯ ทำให้ปรางคิดถึงบทเพลง ดวงใจในฝันเลยค่ะ
20 มกราคม 2553 06:26 น. - comment id 1088298
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณครู อากาศสดชื่นอ่านกลอนเพราะ แถมมีเพลงบรรเลงเพราะ ๆ อีกด้วย ขอบคุณค่ะ..
20 มกราคม 2553 06:53 น. - comment id 1088305
ได้แต่ฝันรำพึงถึงวันเก่า เคยแนบเนาว์ยุพินถวิลหวน กาลล่วงเลยเคยหวังยังคร่ำครวญ พาจิตป่วนพกเพ้อฝันเก้อเอง อิติปิโสภัควาอรหังสัมมา อวิชชาขจัดไปทำใจเคร่ง กามราคราคะละยำเกรง พักนอนเขลงสวดมนต์ท่องบ่นไป อิอิ มายั่วป๋าเล่น อย่าฉุนไปเลยนะครับ เคารพรักป๋ามานานแล้ว
20 มกราคม 2553 10:24 น. - comment id 1088444
คุณ แก้วประภัสสร การเรียนรู้นั้นแม้ว่าจะมีรากฐานอันเดียว กันก็ตาม แต่การฝึกฝนมีหลายแนวทางแล้วแต่ ความคิดของแต่ละคน แต่จุดหมายปลายทางเดียว กัน ฉนั้นจงเชื่อมั่นตัวเราเอง ตัดสินใจผิดถูกนั้น เราสามารถแก้ไขได้ แต่ก็ให้พยายามผิดน้อยที่ สุด ลักษณะงานแต่ละคนย่อมแตกต่างกันแม้จะอยู่ ในรูปแบบเดียวกันก็ตาม จงใช้ความพินิจ พิจารณาความละเอียดอ่อนค่อยๆเป็นค่อยๆไป อย่าวู่วามนัก ก็จะประสบความสำเร็จตามใจเรา ปรารถนา จงหมั่นฝึกฝนเชื่อมั่นตัวเราเสมอๆ ไม่จำเป็นต้องให้เหมือนใคร เราสามารถสร้าง ผลงานเราเองได้แล้วแต่ทักษะเรา รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:27 น. - comment id 1088445
คุณ เพียงพลิ้ว งานทุกอย่างก็ตามหากเราไม่ทำใจจิตให้ ว่างๆไว้ สิ่งอื่นก็ไม่สามารถสอดแทรกเข้ามาได้ ในการคิดอ่านหากหมกหมุ่นเกินไปก็ไม่ดีนักจง ทำจิตใจเราให้สบายๆว่างๆไว้บ้างนะ อะไรๆก็จะดี ขึ้นมาแหละ รักหลานเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:30 น. - comment id 1088448
คุณ นางฟ้าซาตาน... เรื่องนี้ผมว่าแล้วแต่ความคิดของแต่ละคน เราย่อมแตกต่างกันออกไป มิฉนั้นเขาจะรู้หรือ ว่าใครเขียนหากสังเกตุก็พอจะทราบแนวทางอยู่ สิ่งที่ดีที่สุดคือ ทำในสิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุด แม้ว่า สิ่งเหล่านี้จะเด่นหรือไม่ ให้เราคิดว่าเราจงพอใจ ในสิ่งที่เราทำไปก็เพียงพอแล้วเพื่อสุขภาพจิตใจ เราจะได้ไม่ฟุ้งซ่านนัก รักน้องเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:31 น. - comment id 1088451
ขอบใจมากคุณหยกที่แวะมาเยี่ยมก่อนกลับบ้านนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:35 น. - comment id 1088457
คุณ นางฟ้าซาตาน... ผมเองยังนึกว่าคนเดียวกันเสียอีกครับ แต่ไม่เป็นไรยินดีรับน้องไว้เป็นครอบครัวเดียวกัน และเราต้องรักกันให้มาก คอยช่วยเหลือเจือจุน ซึ่งกันและกันตามประสาพี่น้องก็แล้วกันนะ หากมีสิ่งใดหรืออาจจะแนะนำสิ่งใด หวังว่า น้องเราคงจะไม่ถือสานะ รักน้องเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:37 น. - comment id 1088459
คุณ โคลอน หายไปไหนมาล่ะ เห็นไม่ไปอ่านงานยาย ซุกซนก็ผิดสังเกตุแล้ว อิอิ ไข่ผมนั้นฝ่อไปนาน แล้วไม่กลัวหรอกไม่มีราคาขาย ฮ่าๆๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:42 น. - comment id 1088461
คุณ ป๋อง สหายปุถุชน ผมเองก็เขียนไปตามใจปราถนาแหละหาได้ มีอันใดดีไม่ แต่ช่างเถอะไม่วุ่นวายมากนักนะ ขอบใจมากที่เป็นห่วงสุขภาพแล้วแต่บุญเวรเรา ผมบ้างครั้งก็ปล่อยวางได้ วางครั้งก็ปล่อยวางไม่ได้ ด้วยยังไม่สำเร็จโลกียฌาน ได้บ้างไม่ได้บ้างใน คำสอนยังไม่รู้เลยว่าจะเอาตัวรอดหรือไม่ แต่ก็ยัง ดีนะ ที่ไม่ทิ้งไปเสียเลย งานผมมักจะแทรกนัย บางอย่างไว้เสมอๆ จะดีหรือไม่ดีผมไม่สนใจ หรอกเพราะไม่คิดจะเอาดีเด่นไปแข่งขันกับ ใครๆ เล่นเพื่อความสบายใจเรานะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:45 น. - comment id 1088464
คุณ กันนาเทวี ผมก็เพ้อเจ้อไปเรื่อยๆแหละจะดีหรือไม่ผม มักจะไม่ค่อยได้สนใจอะไรมากนัก เพื่อความสบาย ใจ นึกอยากเขียนก็เขียนไม่นึกอยากเขียนก็ปล่อย ไว้ ด้วยระยะนี้ที่เขียนด้วยรู้ตัวว่าอีกไม่นานก็คง จะต้องลาโรงแล้ว ด้วยสุขภาพไม่ดีทั้งสายตาและ สมองที่เสื่อมถอยไปแยะ ผมรู้ตัวดีครับ จึงได้รีบ เขียนเสียก่อนที่จะเขียนไม่ได้ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:48 น. - comment id 1088467
คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์ ผมเป็นคนแบบนี้แหละหากรักใครมักจะ ไม่มีมายาสาไถกับใครๆรักก็รักกันจริงๆ หากไม่รัก ก็ปล่อยวางไป หนีไป ผมก็คิดถึงคุณอยู่เสมอๆใน เมื่อยังมีความรักต่อกันครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:54 น. - comment id 1088471
คุณ ปรางทิพย์ เป็นเพลงสมัยก่อนที่ผมชอบเพลงหนึ่งครับ ขับร้องโดย ชรินทร์ นันทนาคร สมัยก่อนคนแต่ง เพลงเก่งนะครับ มีอรรถรสถ้อยคำร้อยเรียงได้ ไพเราะมากด้วยความหมายจริงๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 10:57 น. - comment id 1088477
คุณ ครูกระดาษทราย อรุณสวัสดิ์ครับ อิอิ วันนี้ตื่นเช้าหน่อยปกติ จะตื่นสายๆด้วยนอนดึก แล้วเป็นคนไม่มีงานทำ ด้วยก็ปล่อยไปตามใจตัวเอง ระยะนี้ผมจะเขียน ส่งงานมากเป็นพิเศษหน่อย ด้วยสังขารด้านสายตา สมองไม่อำนวยแล้ว มาคิดว่าจะทำได้อีกนานเท่าไร ก็ยังไม่รู้ ทำได้ก็รีบทำๆซะก่อนจะสายไป ด้วย พยายามจะชะลอความจำไว้ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 11:01 น. - comment id 1088482
คุณ ฤกษ์รูปหล่อ มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับผมครับ ที่จะหาเรื่องมาขีดๆเขียนๆไป ให้บังเกิดความสบาย ใจแก่ตัวเองเท่านั้น แต่หาได้จริงจังอะไรมากนัก ด้วยไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ทุกๆอย่างเพียงพอ สำหรับชีวิตผมแล้ว ส่วนคุณยังหนุ่มแน่นรูปงาม ก็จงเดินทางไปเรื่อยๆ ผมเองจะเดินทางก็คงจะ ไม่ไหวด้วยสังขารไม่อำนวยเสียแล้ว เพียงคอยวัน ที่จะมาถึงเท่านั้น สิ่งใดทำได้ก็จะทำไปเพื่อ ความสุขใจครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 16:13 น. - comment id 1088612
แวะมาทักทาย สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะ
20 มกราคม 2553 17:48 น. - comment id 1088633
เป็นบทรำพึงที่สวยงามอีกบทหนึ่งค่ะคุณลุง...
20 มกราคม 2553 21:13 น. - comment id 1088743
คุณ เฌอมาลย์ สวัสดีเช่นเดียวกันครับเจ้าหญิง ไม่เป็นไร หรอกครับยังอยู่ในเดือนที่ไม่ถือว่าเกินไปครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2553 21:16 น. - comment id 1088745
คุณ ครูพิม ขอบคุณครับผมต้องรีบๆเขียนด้วยรู้ตัว เองว่าต่อไปก็จะไม่มีโอกาสแล้ว ด้วยสายตามัน ไม่อำนวยให้เสียแล้วเพ่งมากๆจะรู้สึกปวดตาจะ เข้าแว่นก็ไม่เคยและไม่ถนัดครับ ร่างกายก็อ่อน แอลงทุกๆวัน ในเมื่อเขียนได้ก็รีบเขียนเสียครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 มกราคม 2553 09:30 น. - comment id 1088913
ต้องลองใส่แว่น นะครับ คุณลุง ไม่นานก็ชิน ปล่อยไว้นานไม่ดีครับ ยิ่งการตอบกลอน เป็นตัวเล็กด้วย จะทำให้เสียสายตาโดยง่าย อย่างน้อย คุณลุงแก้ว ก็มี ศิษย์เก่งๆ หลายคนนะครับ แต่ละคน ฝีมือก็ดีกันทั้งนั้น เท่าที่ผมสังเกตุ พี่กิ่งโศก จะเด่นกว่าใคร ส่วนคนอื่นๆ ก็เก่งไม่น้อยเลย คุณลุงแก้ว ควรภูมิใจได้แล้วนะครับ ที่มีศิษย์ไว้คอยสืบทอดเจตนารมย์ ขอให้คุณลุงแก้ว มีสุขภาพแข็งแรง และอายุยืนยาว นะครับ ผมจะได้แอบศึกษา ผลงานเพราะๆ และแอบเอาคำบางคำ ไปใช้ บ้าง อิอิ
21 มกราคม 2553 12:05 น. - comment id 1088997
คุณ กวีน้อยฯ หลานรักเอ๋ย นับว่ามีสายตาไม่เลวเลยนะ ใช่แล้ว เจ้ากิ่งโศกคนนี้แหละที่จะสืบสานผมต่อ ไปส่วนคนอื่นๆก็จะทะยอยมาเรื่อยๆ เจ้ากิ่งโศกนี้ เขามีปฏิภาณไหวพริบดีมากตลอดจนสนใจเอาใจใส่ และที่สำคัญรู้จักการผันอักษรเล่นอักษรให้ถูกต้อง ตามลักษณ์ของกานท์นั้นๆ พยายามหักมุมมองไว้ ตลอด การเล่นเช่นนี้ก็จะบรรลุก้าวหน้ากว่าการฝึก อื่นๆ คนเล่นต้องอยู่ในการเสี่ยงตลอดเวลาแต่ เขาเป็นคนที่บอกดังกล่าวจึงผ่านอุปสรรคไปได้ หลานเราเองก็เหมือนกันมีความเฉียบคมอยู่ใน ตัวเองแล้วที่ ตอนแรกผมไม่รับไว้ด้วยเกรงใจ น้องชายกุลาเขา เพราะรู้ว่าหลานเราคนนี้มี ปฏิภาณไหวพริบ ชาญฉลาดและพรสวรรค์ มีอยู่ในตัวเองเสร็จแล้ว หากแนะนำในแนวทาง ที่ถูกต้องใช้เวลาไม่นานก็จะบรรลุได้อย่างรวดเร็ว นี่ไม่ชมนะเป็นเรื่องจริง ผมเป็นคนไม่ค่อยจะ กล่าวอะไรมากนัก จริงก็ว่าจริง เท็จก็ว่าเท็จ แบบตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมหรอก ฉนั้นผม เขียนโดยเฉพาะการตอบกระทู้มักจะสอดแทรก สิ่งเล็กๆน้อยฝากในน้ำใจให้เขาเสมอๆแหละ ส่วนแว่นตาผมก็ใช้เฉพาะอ่านหนังสือตัว เล็กๆเท่านั้นแต่เป็นบางครั้ง เพราะพยายามจะ ฝืนให้เป็นไปตามแนวทางธรรมชาติมากกว่า โดยวิธีฝึกฝนแบบธรรมชาติแม้จะใช้เวลาและ ฝืนไปบ้าง คนเก่าๆบอกผมไว้ว่าอาจจะเรียก สายตากลับคืนมาได้ ดังตัวอย่างของเขาคือ แม้จะอายุเกิน 80 ไปก็ยังสามารถเอาเส้นด้าย มาร้อยเข็มเล็กๆได้โดยไม่ต้องอาสัยแว่นตา เลย ขอเพียงแสงสว่างเพียงพอ เขาสอนผมไว้ และผมก็เชื่อเพราะเห็นด้วยตาเอง และก็ใช้ หากบางครั้งปวดสายตา ผมจะหันไปมองทาง อื่นสักครู่ใหญ่ๆแล้วค่อยหันกลับมาอีก คอมฯ ผมเล่นมาสมัยทำงานแล้วล่ะตอนใหม่ๆที่เขาใช้ เพราะต้องเก็บเอกสารต่างๆไว้ในคอมฯ จึงเกิด ความชินกับมันพอสมควร ฉนั้นขอให้หลาน เราจะหมั่นใช้ความพินิจพิจารณาด้วยความ ละเอียดอ่อนแล้วเก็บสิ่งต่างๆค้นหาประกอบ ไปด้วยก็จะใช้ทั้งในการทำงานและการเขียน กลอนได้อย่างรวดเร็วนี่คือสิ่งที่แนะนำไว้ เล็กๆน้อยนะ รักหลานเราเสมอ แก้วประเสริฐ.