ธรรมชาติ..ยิ่งใหญ่เสมอ
บพิตร
@ วิปโยคโศกสะเทือน
คราลั่นเลื่อนแผ่นดินไหว
บ้านเมืองเรืองวิไล
ถล่มยับทับถมกอง
@ น้ำตากับสายเลือด
มิแห้งเหือดหลั่งไหลนอง
โหยหวนเสียงกรีดร้อง
ความรวดร้าวแห่งผู้คน
@ ซากศพเกินจักนับ
ร่างแหลกยับชวนสับสน
ไร้แหล่งพักพิงตน
นอนเกลือกกลิ้งกับซากโทรม
@ โหยหิวก็เติมซ้ำ
เหมือนบาปกรรมเข้าถาโถม
โรคร้ายก็จู่โจม
คร่าชีวิตปลิดวิญญาณ
@ ธรณีใยพิโรธ
หรือขึ้งโกรธมาเนิ่นนาน
ประจักษ์เป็นหลักฐาน
ว่ามนุษย์สุดทานทน
@ ธรรมชาตินั้นยิ่งใหญ่
กว่าสิ่งใดเกินเหตุผล
มนุษย์ดั่งธุลีชน
พร้อมสลายในพริบตา...