น้อยน้อยใจในชีวิต เกิดมาไม่ได้ผิดปกติที่ตรงไหน ไฉนเราไม่มีเหมือนใครใคร แสนโชคร้ายระกำทุกค่ำคืน อนาจแท้แม้นมิตรก็หายาก ต้องลำบากทุกวันแสนยากเข็ญ หารับจ้างเช้าสายจนบ่ายเย็น เพื่อใช้เป็นเงินเลี้ยงดูบำรุงกาย ไร้ญาติมิตรคนสนิทก็มาพราก ต้องลำบากทุกข์ทนไม่สบาย เจ็บป่วยไข้อย่างไรไม่นำพา จบสิ้นแล้วชีวิตที่ทุกข์ยาก หมดลงแล้วแสนอนาจถวิลหา ไม่มีแล้วคนที่เดินไปและเดินมา ให้ทักทายห่วงหาในบางที โอ้ชีวิตหนึ่งชีวิตเหมือนไร้ค่า ไม่มีคนมาเมตตาและสงสาร แต่ก็คือคนคนหนึ่งที่เกิดกาล ได้พบกันในยามเวลามี หมดลงแล้วเวลาของชีวิต ต่อไปนี้ไม่ต้องคิดถึงใครอีก เช้าจะกินสายต้องตรำงานมากมี ไม่ต้องคิดแล้วต่อนี้หมดเวลา จะสบายหรือลำบากก็จบแล้ว ชีวิตนี้ลาแล้วไม่กลับหลัง ขอให้หลับสบายวายชีวัง แล้วคงได้พบกันสักวันนึง
16 มกราคม 2553 22:45 น. - comment id 1087024
โอ๋.......อย่าเศร้าเลยนะมาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว.......
16 มกราคม 2553 23:21 น. - comment id 1087034
ขอบคุณค่ะ .. คุณสุริยันต์ อุตส่าห์แวะมาอ่าน..
16 มกราคม 2553 23:43 น. - comment id 1087041
วันนี้มาลงกลอนเศร้าไปสักหน่อย แต่นึกถึงยายน้อยขึ้นมา คิดถึงแก่ประวัติชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายตัวของตัวเองยังไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อแม่ที่แท้จริงแก่ถูกขอมาเลี้ยง บัตรประชาชนก็ไม่มี ไม่มีใครสามารถรับรองกับทางอำเภอได้เพราะคนที่ขอแก่มาเลี้ยงก็เสียชีวิตแล้ว จนตัวแก่เสียชีวิตก็ยังไม่มีบัตรประชาชนที่แก่อยากมีเหมือนคนอื่น ๆ ตั้งแต่เกิดมาก็เห็นรู้จักและคุ้นเคย เคยแบ่งข้าวสารให้แก่บ้างแต่ก็ไม่มากมายอะไร ชีวิตแก่ต้องรับจ้างหาเลี้ยงตัวเองไปวัน ๆ หลังจากคู่ชีวิตมาจากไปก่อนตอนหลังล้มป่วยทำงานไม่ได้เงินก็ไม่มี คนในซอยเดียวกันก็ช่วยเหลือพอสมควรทั้งเรื่องเงิน ยา และอาหาร จนแก่เสียชีวิตคนภายในชุมชนก็ช่วยกันจัดงานศพให้อย่างพอเหมาะพอควร เพราะแก่ไม่มีญาติเลย ยังระลึกถึงยายเสมอคนซอยเดียวกันก็เหมือนครอบครัวเดียวกัน ( ชอบหยอกแก่เวลาแก่เดินไปหารับจ้างทำงานในตอนเช้า ๆ )
16 มกราคม 2553 23:56 น. - comment id 1087042
บนโลกเรานี้ ยังมีคนที่น่าสงสารแบบนี้อยู่อีกเยอะแค่ไหนกัน ทั้งหดหู่และท้อใจแทนเค้าเหล่านั้นจริง ๆ ค่ะ แต่สิ่งดีงามที่แอบซ่อนอยู่เบื้องหลังความทุกข์เข็ญนั้น คือน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แวะมาทักทายกลอนเศร้า ๆ ค่ะ
17 มกราคม 2553 00:17 น. - comment id 1087044
ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาทักทายกัน คุณ คมดาบนารี ยังมีคนที่น่าสงสารอีกเยอะเพราะฉะนั้นเราต้องคอยเพิ่มน้ำใจและส่งกำลังใจให้แก่กันและกันอย่างนี้เป็นสิ่งที่ดี.. มีสาระเหมือนกันนะเรา ( ชมตัวเอง)
17 มกราคม 2553 01:16 น. - comment id 1087051
..แหะ..แค่คลิ๊กเดียวก็รู้แล้วค่ะ ว่าพี่สาว ชื่อ พี่ฝน
17 มกราคม 2553 03:21 น. - comment id 1087056
อ่านแล้วเศร้าใจจัง ชีวิตหนึ่งเกิดมาอาภัพนะคะ แต่ก็ยังดีที่มีเพื่อนบ้านดี ๆ คอยเกื้อกูลค่ะ
17 มกราคม 2553 08:35 น. - comment id 1087071
รคศ. เด็กคนนี้จิตใจงดงามนะนี่ พี่เสมอจุกฝากความคิดถึงมา
17 มกราคม 2553 08:42 น. - comment id 1087074
เหมือนเดินอยู่คนเดียวบนทางเปลี่ยว อยู่ผู้เดียวเสาะหาความสุขฝัน ต้องดิ้นรนทนทุกข์แสนนานวัน ปัจจุบันพบสุขอยู่ที่ใจ
17 มกราคม 2553 09:41 น. - comment id 1087094
น้องฝน ฝากมากับสิ้นฝันกลัวไม่ถึง เลยมาเอง น่าสงสารแก่จัง