แวะไปอ่านกลอนของคุณ "ไม้หอม" มา เลยเอากลอนนี้มาแปะ ..(ต่ออารมณ์ เหงาๆ) ---------------------------------------------------------------------------- ..เพราะรู้สึกคล้าย - คล้าย เรา..ไม่ต่างอะไรกันมากมาย สักเท่าไหร่ ขณะที่ ความเหงา ..เกาะกินใจ สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไมอาจบรรยายด้วยถ้อยความ . ..ฉัน..ก็คงไม่มีคำตอบใด หากใครต่อใคร..จะเอ่ยตั้งคำถาม หรือเพราะหวั่นไหวมากไป..จนไม่อาจตอบตาม ความเหงาจึงยิ่งทวีความ..ร้าวรอน.. . ..อดทน..เท่าที่พยายามได้ สุดใจ..แม้ไม่อาจต้านความร้าวร้อน สุดท้าย คงต้องยอม....ให้ใจหวั่นคลอน ความเหงามันช่างยอกย้อน..เหลือคณา . .." ปวด" .. คงเป็นไปแบบนี้ รู้อะไรไหมคนดี .. เมื่อรักดูจะหมดค่า ทุกความเป็นไป..ที่เคยอยากได้มา จากความรักยอดปราถนา .. .....กลับกลายเป็นทุกข์ล้าให้เจ็บจำ .. +++++++++++++++++++++++++++++ .. ความรัก มีเริ่มต้นดี และ จบดี (ลงเอย) ..และความรัก ก็มีเริ่มต้นดี ..และ จบไป (ละเลย) เป็นธรรมดา .. ของความรัก... รึเปล่าครับ???
15 มกราคม 2553 08:56 น. - comment id 1086224
๐ เมื่อความเหงาเนาเสริมมาเติมให้ แทรกหว่างใจให้โหยหามาสักหน เมื่อความเหงาแทรกซึมผ่านม่านมาปน กับบางคนของความเหงาไร้เงาเธอ...
15 มกราคม 2553 09:52 น. - comment id 1086271
คุณ..ผู้ชายคนเดิม ชอบเขียนกลอนลักษณะคล้าย ๆ ที่นู๋ชอบเขียนเลยค่ะ ทั้งถ้อยคำ และ อาการจุด ... ... .. เหงาได้ใจค่ะ ..
15 มกราคม 2553 16:30 น. - comment id 1086479
แวะมาเยี่ยมก่อนกลับบ้านค่ะ อิอิอิ