*เธอจากไปคราวนั้นพลันอ้างว้าง อ้างว้างอย่างว่างเปล่าร้าวใจเหลือ เหลือความรักเก่าหนุนคอยจุนเจือ จุนเจือเยื่อใยซ่อนก่อนอำลา *อำลาไปให้รู้อยู่ว่ารัก รักเธอนักรักเธออยากเจอหน้า หน้าคนเคยกกกอดตลอดมา มาร้างลาวันนี้พี่ช้ำทรวง *ทรวงคงยังคอยเฝ้าเอาใจใส่ ใส่ลงไปทุกสิ่งยิ่งห่วงหวง หวงแทบบ้าคราหม่นจากคนลวง ลวงจนดวงใจแหลกแทรกมารยา *มารยาน้องทำให้นอนไม่หลับ หลับแล้วกลับตื่นครวญรัญจวนหา หาคนดีจนผอมตรอมน้ำตา น้ำตามาไหลรินกินไม่ลง
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 14 ม.ค. 2553 20:48 น. - ID 132181 
3591
20
0
14 มกราคม 2553 20:50 น. - comment id 1086084
หน้าส่วนตัว
104 สร้างฝันเสริมสุขกับชีวี(กลบทวัวพันหลัก+รักร้อย) โอเลี้ยง
ในความฝันฝันสรรค์ได้ทุกสิ่ง
สิ่งแอบอิงอิงแอบยังทำได้
ได้สมหวังหวังใดก็ได้ไป
ไปไกลใกล้ใกล้ใครได้ทันตา
ตาจะเห็นเห็นฝันสวยสดใส
ใสเหมือนแก้วแก้วใจที่โหยหา
หาใครหนอชื่นชื่นรื่นอุรา
ราอาวรณ์รอนรอนที่ไกลกัน
กันและกันย้ำย้ำกับความฝัน
ฝันที่สรรค์สรรค์สุขจนหมดพรั่น
พรั่นเพราะกลัวกลัวใครลืมนับวัน
วันที่ฝันฝันใฝ่อย่างเคยมี
มีเยื่อใยซึ้งซึ้งท่ามความหวัง
หวังจะฝังฝังใจมะหลีกหนี
หนีก็แค่ช้ำช้ำที่อาจมี
มีตอนที่ที่ฝันเธอห่างไป
ไปบนฝันฝันถึงอย่างใจใฝ่
ใฝ่ทุกวันวันไหนก็หวามไหว
ไหวเพราะใกล้ใกล้คนที่พอใจ
ใจจึงชื่นชื่นได้กับฝันไกล...
กลบท วันพันหลัก
บังคับ “ซ้ำคำท้ายวรรคแรก”
กับ “คำต้นวรรคต่อไปทุกวรรค”
อันเรื่องราวดาวบศสร้างพรตทรง
ทรงจำนงน้อมกรอ่อนเศียรศรี
ศรีโรราบกราบไหว้เปลวอัคคีมี
มียินดีนึกหมายชายจีวร
(ศิริวิบุลกิตติ์)
กลบท รักร้อย
บังคับ “ซ้ำ๒คำต้นวรรค เปลี่ยนกระทู้ทุกวรรค”
ยังมีเมืองเมืองใหญ่หนึ่งไพบูลย์
พร้อมสกุลสกุลวงษ์ทั้งพงษา
อันจอมท้าวท้าวไทนามใจกล้า
เธอเตรียมการการมหาโยธายศ
(ศิริวิบุลกิตติ์)
//////////////////////////////////////
เลือกรัก : กลบทวัวพันหลัก กุ้งหนามแดง
แม้สิ้นไร้ความหวังก็ยังรัก
รักอย่างแรกรู้จักสมัครสมาน
สมานแผลด้วยผูกพันอันยาวนาน
นานเท่านานร้าวรานคงผ่านไป
ไปเสียเถอะเลือกเขาเรื่องเราจบ
จบเมื่อเธอค้นพบทางเดินใหม่
ใหม่แทนเก่าเปล่าประโยชน์จะโทษใคร
ใครรักใครเกินบังคับยอมรับกรรม
กรรมของคนมาก่อนถูกซ้อนเล่ห์
เล่ห์ของคนโลเลทุ่มเทถลำ
ถลำตัววางใจคนใจดำ
ดำดิ่งช้ำเพราะยึดมั่น..คำรักเดียว
...
กลบท: วัวพันหลัก
รูปแบบ:
1 2 3 4 5 6 7 8 8 2 3 4 5 6 7 8
บังคับ ซ้ำคำท้ายวรรคแรกกับคำต้นวรรคต่อไปทุกวรรค
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.thaiwriter.net/forum01/index.php?topic=85.0
วัฏฏะ (กลบทวัวพันหลัก)
พ้นผ่านการอภิวัฒน์เห็นชัดอยู่
อยู่เรียนและอยู่รู้ทุกเรื่องผ่าน
ผ่านคืนและผ่านวันผันตามกาล
กาลเปลี่ยนเวียนวนนานจนด้านชิน
ชินชาและชาชิน - ถวิลหวัง
หวังวันหนึ่งคงถึงฝั่ง หวังไม่สิ้น
สิ้นยุคเก่าเข้ายุคใหม่ล้างใจจินต์
จินต์ว่ากลิ่นธนบัตรพัดจากไป
ไปเถิดไป เริ่มใหม่ ไปเลือกตั้ง
ตั้งรัฐบาลใหม่หมดดูสดใส
ใสแก้ว แท้ภาพลวงของดวงไฟ
ไฟที่เผาไหม้ลามยามเที่ยงวัน
วันก่อนเก่าเราเห็นเราเป็นอยู่
อยู่ยงคงคู่แท้ ไม่แปรผัน
ผันอดีตมาสัมผัสปัจจุบัน
บันเทิงแท้คอร์รัปชั่นอันตราย
รายรอบกรอบกติกาคือภาระ
ระบอบเหมือนรอสะบั้นหั่นสลาย
สลายรูป...แท้นามก็ตามตาย
ตายและเกิดเกิดและตายแต่เกื้อกูล
กูลเกื้อเพื่อสิ่งใดในโลกหล้า
หล้าแหล่งนี้ใครมาก็สาบสูญ
สูญคนเคยล้ำเลิศน่าเทิดทูน
ทูนเทิดรัฐประหารนิรันดร์ไป !
ไปไกลจากการเมืองเรื่องเน่าเน่า
เน่านอกเน่าในหมดความสดใส
ใสแท้น้ำในอ่าง-พายเรือไกล
ไกลคือใกล้ เวียนวนอับจนทาง
ทางประชาธิปไตยใยเวียนวก
วกเวียนคะมำหก ไม่แตกต่าง
ต่างคนต่างความคิดต่างจัดวาง
วางใจวิบไหวคว้างค่อยจางคลาย
คลายเพียร นั่นเขียนพ่ายให้เราหมด
หมดหวังพลังลด เถอะ ! สืบสาย
สายธารเวลาอย่าเป็นปลาตาย
ตายก่อนตายขวนขวาย ว่ายให้พ้น !
......................................................................
อีก ๑ ผลงานตกรอบแรกบทกวีพานแว่นฟ้า ๒๕๕๐
ถ้าส่งครบ ๓๐ ปี ผมจะรวมเล่มบทกวีการเมืองได้ ๑ เล่ม
////////////////////////////////////////////////////////////////////////
กลบท วัวพันหลัก
มี ข้อบังคับให้ใช้คำซ้ำข้ามวรรค คือจากวรรคหน้าไปยังวรรคถัดไป โดยกำหนดให้ซ้ำเพียงคำเดียว คือ จากคำสุดท้ายวรรค ไปยังคำแรกของวรรคถัดไป ดังแผน
ที่โยงเข้าหากัน คือ คำซ้ำกัน ดังตัวอย่าง
มันเศร้าใน ใจฉัน สุดหวั่นไหว
ไหวหวั่นจิต คิดเศร้า นั่งร้าวใจ ใจที่ไหน ไม่เศร้า โอ้เจ้าเอย
ต่อ ไปนี้ให้ท่านอ่านกลอนโดยเติมคำที่ซ้ำกัน เอาเอง โดยข้าพเจ้าจักประไข่ปลา...เอาไว้ที่ต้นวรรค เมื่อท่านอ่านจบคำสุดท้ายวรรคแล้ว ให้ท่านนำเอาคำสุดท้ายวรรคหน้านั้นเพียงคำเดียว มาเติมลงเป็นคำแรกของต้นวรรคถัดไป อ่านอย่างนี้ไปจนจบ ก็จักทำให้เนื้อความสมบูรณ์
กลบท วัวพันหลัก
มันเศร้าใน ใจฉัน สุดหวั่นไหว
...หวั่นจิต คิดเศร้า นั่งร้าวใจ ...ที่ไหน ไม่เศร้า โอ้เจ้าเอย
...วัยรุ่น วุ่นวาย ว่าหลายคิด ...ให้จิต ผิดวุ่น นั่งครุ่นเฉย
...เฉื่อยชา พาวุ่น นั่งครุ่นเลย ...ไม่เคย เฉยคิด ที่จิตใจ
...ยังร้าย วายวุ่น มาครุ่นคิด ...เดินผิด จิตผัน มาหวั่นไหว
...หวั่นทรวง ดวงจิต ครุ่นคิดไป ...ที่ไหน ไหวหวั่น ใจสั่นคลอน
...แคลนจาก พลัดพราก มาจากรัก ...เสียหลัก มักพราก จากสมร
...จาก พรากมา ไม่อาวรณ์ ...สอน เศร้าถึง คะนึงนาง
...จากไป ไกลลับ ไม่กลับหลัง ...ไม่ฟัง สั่งลา มาสะสาง
...เสียก่อน ตอนจาก ฝากสั่งนาง ...หมองหมาง มัววุ่น หมดอุ่นใจ
...หาที่ มีไหน ใครให้พึ่ง ...ใครถึง ซึ้งดี หาที่ไหน
...จะมี ที่พึ่ง สุขซึ้งใน ...ที่ไหน ใครดี ช่วยชี้นำ
...ให้ถึง พึ่งได้ ไม่ร้ายผล ...ที่ค้น จนทั่ว มืดมัวขำ
...ความคิด จิตลอย เชื่อถ้อยคำ ...แนะนำ ล้ำเลิศ ประเสริฐคน
...วุ่นวาย อยากได้ ความสงบ ...จบ ใจแจ้ง ทุกแห่งหน
...แห่งหา ป่าพบ สงบคน ...หาจน เจอป่า ช่างน่าดู
...ป่าเย็น เป็นสุข หมดทุกข์โศก ...คู่โลก โศกจิต มาชิดสู
...อยู่ป่า พาโศก ให้โลกดู ...สิสู รู้ไม่ ใครตามมา
...หาสุข แต่ทุกข์ ตามมาถึง ...ที่จึง จักแจง แบ่งทุกขา
...มาทุกข์ อยู่ทุกข์ แบกทุกข์มา ...ค้นหา แห่งหน ค้นไม่เจอ
...แต่วุ่น ครุ่นคิด คิดไม่ตก ...ป่ารก หมกทุกข์ นั่งขลุกเผลอ
...ไผลจิต คิดไป ในใจเธอ ...เดินเพ้อ พึมพำ ระกำใจ
...เที่ยวเพลิน เดินหา ว่าไม่พบ ...ไม่จบ สงบ จบที่ไหน
...ยังหา กังขา พาดวงใจ ...ร้อนไป ไม่หา ใช่ว่ากัน
...วุ่นวาย ชายวุ่น ยังครุ่นคิด ...สักนิด จิตหยุด วิมุตติขันธ์
...จริงจริง ยิ่งขลุก ขึ้นทุกวัน ...หนึ่งมัน นั่งทุกข์ ช่างขลุกจริง
...ที่สุด หยุดหา พาสงบ ...พบ จบได้ นะชายหญิง
...ชายใด ไม่หา นำพาพิง ...พึ่งอิง สิ่งเลิศ เกิดที่ตัว
...หาตน ค้นหา จักมาพบ ...สงบ จบใจ ภายในหัว
...คิดค้น จนพบ สงบตัว ...ไม่มัว หมองทุกข์ ช่างสุขใจ
...ถึงธรรม ธรรมถึง มาซึ้งจิต ...ไม่คิด ข้องคา กังขาไข
...ข้อความ ตามจริง ว่าสิ่งใด ...ล้วนไม่ จีรัง อนิจจังเอย.
...หยาดกวี...
๑๘ กันยายน ๒๕๕๑
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.watkoh.com/forum/index.php?topic=2466.45
กระทู้: 443
Re: หลักการประพันธ์(กฎ,ข้อห้าม,ข้อบังคับ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน กลบท ปัญหาต่างๆ)
« ตอบ #52 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน, 2009, 12:36:00 pm »
________________________________________
กลอน: วัวพันหลัก
1 2 3 4 5 6 7 8 8 2 3 4 5 6 7 8
บังคับ ซ้ำคำท้ายวรรคแรกกับคำต้นวรรคต่อไปทุกวรรค
อันเรื่องราวดาวบศสร้างพรตทรง ทรงจำนงน้อมกรอ่อนเศียรศรี
ศรีโรราบกราบไหว้เปลวอัคคีมี มียินดีนึกหมายชายจีวร
จีวรแห่งพระปัจเจกพุทธองค์ องค์ท้าวทรงจิตรจำคำสั่งสอน
สอนดวงจิตรทิฎฐิแต่ก่อน ก่อนสั่งสอนฤๅษีย่อมมีมา
(ศิริวิบุลกิตติ์)
โคลง: วัวพันหลัก
ตักศิลาจารึกข้อ คำโคลง ไว้เฮย
โคลงบอกเรื่องเลขา คัดแจ้ง
แจ้งอรรถวัจนจรรโลง ลักษณ์ทุก หลังแฮ
ทุกแห่งทั่วห้องแสร้ง สายประกล
(กรมพระปรมานุชิตชิโนรส: ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ)
โคลง: นาคเกี่ยวชั้นเดียว
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yimyam&month=12-2006&date=06&group=6&gblog=7
6.*
เมื่อหายเศร้า เข้าใจ ได้เป็นสุข
สุขก็ลุก ปลุกใจ ให้บินเหิน
เหินนภา ฟ้าไกล ให้เพลิดเพลิน
เพลินเหลือเกิน เกินกลับ ดับใจตน
ตนคือคน ลิขิต เขียนชะตา
ตาดูฟ้า เมฆา ท้าเวหน
หนหนึ่งเรา ขีดเรา ให้เป็นคน
คนหนึ่งใน ฝูงชน บนโลกา
14 มกราคม 2553 20:58 น. - comment id 1086086
มาเป็นกำลังใจเจ้าคะ
14 มกราคม 2553 22:01 น. - comment id 1086110
รอใครเหรอ............... อย่าให้รู้นะ.....ฮ่าๆๆๆๆ
14 มกราคม 2553 22:25 น. - comment id 1086135
เธอจากไปใยรอให้ท้อหนัก หนักใจนักหักให้สิ้นอย่าให้เหลือ เหลือเอาไว้ทำไมใจสั่นเครือ สั่นเครือให้ใจสั่นสุดหวั่นใจ...แต่งยากชมัด ก็สวยไปคนละแบบนะ เน้นคำสัมผัส.. เออ..เออ..งาม..
14 มกราคม 2553 22:42 น. - comment id 1086148
เธอจากไปใยรอให้ท้อหนัก หนักใจนักหักให้สิ้นอย่าให้เหลือ เหลือเอาไว้ทำไมใจสั่นเครือ สั่นเครือให้ใจสั่นสุดหวั่นใจ... ..ใจต้องช้ำซ้ำซากลำบากแสน แสนสุดแค้นแสนเจ็บจะเก็บไหน ไหนเคยบอกหลอกไม่ลงหลงสุดใจ สุดใจหายหลายคำช่างย่ำยี ................................................... ลองแต่งต่อจากคุณกิตติเวทย์ดูค่ะ ถูกรึป่าวไม่รู้ค่ะ สัมผัสฟังแล้วลื่นไหลดีจัง ยากจริง ๆ..แต่ดีตรงที่ไม่ต้องมาคิดหาพยางค์แรก
14 มกราคม 2553 23:20 น. - comment id 1086161
เธอจากไปใยรอให้ท้อหนัก หนักใจนักหักให้สิ้นอย่าให้เหลือ เหลือเอาไว้ทำไมใจสั่นเครือ สั่นเครือให้ใจสั่นสุดหวั่นใจ... ..ใจต้องช้ำซ้ำซากลำบากแสน แสนสุดแค้นแสนเจ็บจะเก็บไหน ไหนเคยบอกหลอกไม่ลงหลงสุดใจ สุดใจหายหลายคำช่างย่ำยี ย่ำยีใจให้ช้ำระกำหนัก หนักทุกข์หนักทุกข์ใจให้หน่ายหนี หน่ายหนีไประกำช้ำชีวี ชีวีนี้ข่มขมตรอมตรมใจ
15 มกราคม 2553 06:54 น. - comment id 1086172
ดีครับ คุณเจ้าสาวฯ เป็นแค่กำลังใจหรอครับ งืมม ก็ยังดีกว่า ไม่มี นะนั่น
15 มกราคม 2553 06:58 น. - comment id 1086173
ดีครับ พี่สุริยนต์ เอ๊ย สุริยันต์ เอ๊ย ถูกแล้ว (มุขตลก ใช้กันบ่อย อิอิ) ไม่ให้รู้หรอกครับ ว่าผมรอพี่ น่ะ บอกไปก็รู้หมดสิ อ้าวว บอกไปแล้วนิ (อันนี้ ก็มุขครับ ฝืดๆ เจื่อนๆ อิอิ) เรื่องพญานาค ของพี่ น่าสนใจดีนะ อย่าไปรับปากในฝัน ว่าจะกลับไปล่ะครับ ถ้าจะรับบอกเขาว่า 100 ปีค่อยมารับและบอกด้วยว่า ถ้าไม่ให้เป็น พระนาคราช ไม่ไป อ่ะ บอกเลย นะงับ อิอิ สถานการณ์น่าเป็นห่วงเล็ก ถึงปานกลาง ผมเคยอ่าน หนังสือ เรื่อง "คำชะโนด" ครับ ประวัติคล้ายๆ พี่ แต่นั่นพิศดาร กว่านี้หน่อย เพราะเคยไปเมืองบาดาล ( เอ้า เข้าไป เชื่อง่ายจริงๆ นะเรา) ว่าไปตามน้ำ ครับ อิอิ
15 มกราคม 2553 07:02 น. - comment id 1086175
ดีครับ พี่กิตติเวทย์ เธอจากไปใยรอให้ท้อหนัก หนักใจนักหักให้สิ้นอย่าให้เหลือ เหลือเอาไว้ทำไมใจสั่นเครือ สั่นเครือให้ใจสั่นสุดหวั่นใจ ใจคอยเธอกลับมาอีกคราหนึ่ง หนึ่งคนซึ่งจากกันสุดหวั่นไหว หวั่นไหวจนปวดร้าวเข้าทรวงใน ในฤทัยมีเธอเสมอมา แต่งยากนิดๆๆ สนุกคิดไปอีกแบบ
15 มกราคม 2553 07:11 น. - comment id 1086177
ดีครับ น้องกาน เธอจากไปใยรอให้ท้อหนัก หนักใจนักหักให้สิ้นอย่าให้เหลือ เหลือเอาไว้ทำไมใจสั่นเครือ สั่นเครือให้ใจสั่นสุดหวั่นใจ... ..ใจต้องช้ำซ้ำซากลำบากแสน แสนสุดแค้นแสนเจ็บจะเก็บไหน ไหนเคยบอกหลอกไม่ลงหลงสุดใจ สุดใจหายหลายคำช่างย่ำยี ย่ำยีจนทรวงร้าวยาวเป็นแผล แผลลึกแท้แม่นางมาร้างหนี หนีไปอยู่ไหนเล่าเจ้าคนดี คนดีพี่จงมาถ้าช้ำตรม ตรมกับเขาหลอกล่อพี่รอรับ รับขวัญกลับที่เดิมเติมสุขสม สมดวงจิตคิดฝันซ่านอารมณ์ อารมณ์สมฤทัยถ้าได้เคียง เก่งมากเลยครับ น้องกานฯ มะธรรมดา นะเนี่ยยย อิอิ
15 มกราคม 2553 07:20 น. - comment id 1086179
พี่กิตติเวทย์ อีกรอบ เธอจากไปใยรอให้ท้อหนัก หนักใจนักหักให้สิ้นอย่าให้เหลือ เหลือเอาไว้ทำไมใจสั่นเครือ สั่นเครือให้ใจสั่นสุดหวั่นใจ... ..ใจต้องช้ำซ้ำซากลำบากแสน แสนสุดแค้นแสนเจ็บจะเก็บไหน ไหนเคยบอกหลอกไม่ลงหลงสุดใจ สุดใจหายหลายคำช่างย่ำยี ย่ำยีใจให้ช้ำระกำหนัก หนักทุกข์หนักทุกข์ใจให้หน่ายหนี หน่ายหนีไประกำช้ำชีวี ชีวีนี้ข่มขมตรอมตรมใจ ใจจำต้องทุกข์ทนระคนโศก โศกด้วยโรครักเล่ห์สิเน่ห์ไหน ไหนเล่าหนารักแท้มิแปรไป ไปจากไกลไม่ย้อนมากานดาลวง
15 มกราคม 2553 08:24 น. - comment id 1086198
แหมม. กลอนบทนี้ช่างโดน ทักทายนะคะ สวสดีค่ะ
15 มกราคม 2553 08:37 น. - comment id 1086207
นั่งภิรมย์ ชมคำกลอน ด้วยอ่อนหัด // หัดเขียนคัด แต่งแต้ม ไม่แจ่มใส // ใสพิสุทธ์ ดุจลำนำ คำของใคร // ใครมีใจ จะสอนสั่ง จะนั่งคอย.. คอยสักใคร ในสักครา จะมาถึง // ถึงคนซึ้ง ตรึงดวงใจ ไกลสุดสอย // สอยไม่ถึง จึงแค่เพ้อ เผลอใจลอย // ลอยล่องลอย ปล่อยตามลม ไม่ตรมตรอม
15 มกราคม 2553 08:39 น. - comment id 1086209
ลืมบอกว่ามาขออนุญาตแจมนะครับ...
15 มกราคม 2553 09:17 น. - comment id 1086240
สาหวัดดีครับ คุณปอแจ๊ะ มาแบบ มะชื่อเต็มเลย มะรุ้ว่า ใคร แต่ขอบคุณครับ ทีแวะมาทักทายกัน
15 มกราคม 2553 09:31 น. - comment id 1086256
ดีครับ ท่านปลายฟ้า คห 13-14 โอ้ๆๆ ขอชมจากใจครับ ว่าแต่งได้เพราะมากๆๆ แถมถูกต้องอีกด้วย ยอดเยี่ยม ครับนั่งภิรมย์ ชมคำกลอน ด้วยอ่อนหัด // หัดเขียนคัด แต่งแต้ม ไม่แจ่มใส // ใสพิสุทธ์ ดุจลำนำ คำของใคร // ใครมีใจ จะสอนสั่ง จะนั่งคอย.. คอยสักใคร ในสักครา จะมาถึง // ถึงคนซึ้ง ตรึงดวงใจ ไกลสุดสอย // สอยไม่ถึง จึงแค่เพ้อ เผลอใจลอย // ลอยล่องลอย ปล่อยตามลม ไม่ตรมตรอม ตรอมเหตุใดเล่าหนามาฝึกฝน ฝึกฝนจนคนหลับเหมือนขับกล่อม กล่อมกลอนกานท์หวานจิตคิดนอบน้อม นอบน้อมพร้อมเคารพพบฝีมือ ฝีมือดีมีแววคล้ายแก้วใส ใสภายในจอมยุทธ์สุดเลื่องชื่อ ชื่อคนปลายฟ้าน่าติดตามยามระบือ ระบือชื่อลือนามยามร่ายกลอน
15 มกราคม 2553 09:45 น. - comment id 1086268
จะตามอ่านกลบทให้ครบ 104 อะ อิอิ ขยันเข้าไว้เน้อ
15 มกราคม 2553 14:14 น. - comment id 1086373
อ่านกลบทเหงาแต่ก็ไม่รู้ว่าจะคิดถึงใคร อืม คิดถึงคคนเขียนดีกว่าเนอะ น้องกวีน้อยยอดเยี่ยมเลยล่ะ...
15 มกราคม 2553 16:05 น. - comment id 1086455
พี่พิมว่า กลบทวัวพันหลักของน้อง น่ารักดีค่ะ แวะมาเยี่ยมจ้า...
15 มกราคม 2553 20:12 น. - comment id 1086558
คงจะเหงามากนะครับ
15 มกราคม 2553 22:52 น. - comment id 1086621
16 มกราคม 2553 11:22 น. - comment id 1086802
ทั้งหมดคือ เพราะรัก จึงเหงาเฝ้าคิดถึงและรอคอย
16 มกราคม 2553 11:30 น. - comment id 1086805
ยังขยันอยู่ตลอดเลยนะครับ อีกหน่อย คงมีแวว เป็นเจ้าพ่อกลบท ฝ่ายชาย ของบ้านกลอนแน่นอน มาสวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุขครับ
16 มกราคม 2553 11:58 น. - comment id 1086817
น้องกวีน้อยฯ นี่ ช่างสรรหานะคะ อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ
16 มกราคม 2553 12:14 น. - comment id 1086827
งานไม่ยุ่งหรอกค่ะ แต่รู้สึกเบื่อหนายชีวิต เลยไม่ค่อยมีอารมณ์เขียนกลอน คนโสดก็แบบเนี้ย ม่ายมีกำลังใจเลย ปีใหม่ขอให้น้องมีความสุชมากมายคิดสิ่งใดสมปราถนานะคะ
16 มกราคม 2553 15:24 น. - comment id 1086882
ไม่เหงาเท่าไรจ้ะ แต่ว่าเหนื่อยจ้ะ อิอิ
17 มกราคม 2553 20:43 น. - comment id 1087296
ตามมาเยี่ยมชม จ้าวแห่งกลบท
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
