๏ บริภาษพากย์ถ้อยถั่งโถมถม เนื้อคำคมกรีดควั่นสะบั้นเฉือน สะทกสะท้อนสะท้านสะเทือน น้ำตาเกลื่อนติดแก้มรอยแต้มตี ๏ สายใยขาดตัดเยื่อไม่เหลือยาง แบ่งเส้นข้างขีดขั้นวารวิถี เสียงกรวดน้ำคว่ำขันคลุ้งธุลี แลชาตินี้ชาติไหนให้ไกลกัน ๏ เนตรสายกร้าวสบกล้าดุจตาเสือ พิโรธเรื่อก่ำแดงสาดแสงหยัน กึ่งคำเย้ยเอ่ยย้ำช้ำจาบัลย์ ลืมความครันครั้งหนึ่งคำนึงเนา ๏ รอยแนบอกกกปลอบป้ายน้ำตา ยามเจ้าล้าโลมใจให้คลายเหงา คำหยอกเอินเขินองค์ของนงค์เยาว์ ยังก้องเร้ารู้รับสดับยิน ๏ ยลใครใครย่อมรู้ว่าคู่แท้ เกี่ยวก้อยแม่จรหมายใจถวิล สองมือชี้มัจฉาแวกวาริน เหนือโขดขินชมชู้สกุณา ๏ อกข้าเอ๋ยเคยทำกรรมแก่เขา ภาพผืนเก่าวับหายบนปลายฟ้า เจ็บด้วยคำพร่ำแทรกเสียดอุรา คมศาสตราเล่มใดก็ไม่เทียม ๏ ผิดเพราะทางห่างไกลจึงใช่เหตุ ผิดเพราะพิษอาเพทจึงอายเหนียม ผิดเพราะช้ายืดยาดหรือจนเจียม ผิดเพราะเขียมคำถ้อยว่ารักเธอ ๚ะ + กิ่งโศก + ๑๒ มกราคม ๒๕๕๓
12 มกราคม 2553 13:10 น. - comment id 1084929
ต๊ะเอ๋ ที่ 1 ก่อน
12 มกราคม 2553 13:14 น. - comment id 1084931
โอ๋โอ๋โฮ่ปู่จ๋านั่นอดีต ใครเอามีดกรีดเล่าเจ้าปู่ขา เดี๋ยวแม่แก้วจะก้นมารนยา แหมมันน่าเบิ๊ดโหลกโป๊กโป๊กเลย ที่ 2 ด้วยได้ป่าว เด๊ยวทำงานก่อนมาป่วนใหม่ค่ะ
12 มกราคม 2553 13:24 น. - comment id 1084937
๐ น้ำใจ...ชาย ๐ (ร้องแก้) ๐ น้ำใจชายยื่นมีดกรีดเสนอ ตัดบำเรอเจอขาดสิ้นดิ้นหวั่นไหว ในน้ำคำมากรักสลักไป ยื่นน้ำใจที่ไม่จริงทิ้งกันลง... ปล..แอบมาแจมด้วยคนจ้า...
12 มกราคม 2553 13:25 น. - comment id 1084938
มานั่งอ่าน..นั่งชม ด้วยคนนะครับ
12 มกราคม 2553 13:26 น. - comment id 1084940
โอ๊ะโอ๋.....ท่านปู่ คำว่า.."รักเธอ"..อย่าแพงหลาย..(แพง ภาษาเลย หมายถึง..ประหยัด..อิอิ") รักใครก็รีบบอกเถอะค่ะ..เดี๋ยวแห้วนะขอบอก.. และอีกอย่างค่ะ...จะหมดหนาวแล้ว... จะได้ช่วยกันสร้างฐานะไง
12 มกราคม 2553 13:29 น. - comment id 1084944
เคยได้ยินใจนางเหมือนดั่งทางรถ แต่ใจครูกระดาษทรายไม่เหมือนทางรถนะคะ มันตรงเกินไปด้วยซ้ำล่ะค่ะ คุณกิ่งโศก
12 มกราคม 2553 13:36 น. - comment id 1084954
อ่านแล้วเจ็บแทนกันเลยค่ะ
12 มกราคม 2553 13:49 น. - comment id 1084961
ฮ่าๆๆอ่านโคลงกลอนบทนี้ ครูแสน จะดีใจมากเชียว ครูพบแล้วแก้วดวงน้อยที่จะสืบ สาน "ทายาทอสูร"จากครูได้แล้ว รักศิษย์มากจ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2553 13:56 น. - comment id 1084966
ช่วยไม่ได้ ยอมให้เขาแทงเอง ห้ามบ่น...
12 มกราคม 2553 13:57 น. - comment id 1084967
หวัดดีปีใหม่ขอรับ...ท่านกิ่งโศก... ไพเราะมาก...ขอรับท่าน... แจมด้วย...ขอรับ... ก่อสัมพันธ์กับรักประจักษ์เกริ่น จนปมเปิ่นเพลินพิศสถิตผล พอพรุ่งภาพพันนางถางกมล มาร้างรนพ่นพิษด้วยจิตแปร ระบิลลืออื้ออึงคะนึงคิด แม่นวลชิดบิดร้างกลางหว่างแห ไม่เหลือกลิ่นกรุ่นรักตระหนักแล โอ้ที่แท้...แม่แค่ชะแลรมย์
12 มกราคม 2553 14:20 น. - comment id 1084976
นึกว่ายอดเยี่ยมแต่เรื่องโคลง กลอนก็สุดยอดหนึ่งในยุทธจักรครับ นับถือ
12 มกราคม 2553 14:27 น. - comment id 1084981
สวัสดีครับน้องกิ่งโศก แวะมาอ่านผลงานคุณภาพครับ
12 มกราคม 2553 15:37 น. - comment id 1084997
ขอชื่นชมผลงานด้วยคนนะค่ะ
12 มกราคม 2553 18:19 น. - comment id 1085082
~.. น้ำใจ....นาง ..~ คงไม่เหมือนคนบ้านกลอนเนาะครับ
12 มกราคม 2553 18:21 น. - comment id 1085083
มาชมผลงานครับ เยื่อมจริงๆ
12 มกราคม 2553 18:39 น. - comment id 1085099
......ใจนางเหมือนดั่งทางรถ .....ไปแระ ทำงานต่อ ยุ่งๆๆเหลือเกินชีวิตนี้ อิอิ
12 มกราคม 2553 19:59 น. - comment id 1085120
ใช้คำได้ละเมียดเหลือเกิน..ได้อรรถรสซะจริง ๆ
12 มกราคม 2553 20:13 น. - comment id 1085129
๐ ความนัย..น้ำใจนาง...๐ เพลง....ลาวคำหอม...วงกอไผ่ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ พากย์กรองสนองพฤติพิลาป กระแหนะภาพกระหนาบพรรณ พริ้งพรายผกายกละสวรรค์ สุริยันประโลมแสง ๐ เพียงเพื่อจะเอื้อสุภะประพจน์ มธุรสะสำแดง เพียงเพื่อจะเกื้อมรรคะแสวง ยุติแหล่งเทวษศรี ๐ ตามตรองคระลองรหัสะเลศ ระบุเจตนามี หวังเพียงจะเบี่ยงทุขะทวี กรณียะกลบกลาย ๐ เจ้าเอยเพราะเชยรติพิลาส พิศวาสะกำจาย เบ่งบานสราญกมละหมาย จะละลายและร่วมฝัน ๐ อกเอ๋ยเพราะเผยสุขะระรื่น บทะชื่นลุชีวัน ชุ่มฉ่ำกระหน่ำกละวสัน- ตะละหลั่นละอองนอง ๐ ดังว่อนภมรถวิละเก- สรเรณุกากรอง สบหวานสะท้านรสะสนอง จะผละพ้องฤยอมผัน ๐ อึงอลกมลเพราะปฏิพัท- ธะกระกวัดเสมือนวัลย์ พาดเถาระเร้าพรรณะกระนั้น ฤจะกั้นจะกลับกลาย ๐ อบอุ่นเพราะสุนทริยะภาพ ประลุทาบและทักทาย เว้าวอนบ่ผ่อนพละสลาย สิละม้ายจะมอมขวัญ ๐ โหยหาผวาปริวิตก จิตะผกและพัวพัน เหม่อลอยเพราะถ้อยรหัสะวรร- ณะผจัญผจญใจ ๐ ปรารมภะสมมุติพิลาศ ทะลุชาติชอนไช หอมหวานก็ผ่านศิริพิสัย รตินัยะเนืองนอง ๐ เกิดเองฤ เพรงกรรมะประสิทธิ์ นิรมิต ณ แรกมอง คำร้อย..และถ้อยลิขิตะกรอง เฉพาะพ้องประโลมพาล ๐ หวัง..ใจและใจปณิธิสัม- ผัสะย้ำ ณ วิญญาณ หมาย..ใจและใจอธิษฐาน จะผสาน..และเพียงสอง . .
12 มกราคม 2553 20:22 น. - comment id 1085136
เพราะตั้งแต่ยังไม่อ่าน แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งเพราะ
13 มกราคม 2553 11:01 น. - comment id 1085277
คุณแก้วประภัสสร 1+2 มอบให้เลยครับ อิอิ กาลหนึ่งพึงพบแพ้.......พ่ายคน จับจิตเจื่อนใจจน.........จากจ้ำ เอื่อยออดอิดอึงอล......โอบอีก เขลาขลาดยขลบขลวนคล้ำ.......ขลับขล้งขลึงขลาฯ
13 มกราคม 2553 11:02 น. - comment id 1085278
คุณนางฟ้าซาตาน น้ำใจนางเพียงว่าหนึ่งค่อนพึงพ้อ ไม่หมายล้ออิสตรีดีมากหลาย คงน้อยนิดจิตขบพบจึงวาย เกือบดับตายต้องทัณฑ์นั้นนางเดียว ....ขอรับ อิอิ
13 มกราคม 2553 11:03 น. - comment id 1085279
คุณผู้ชายคนเดิม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านงานของกิ่งโศก คนยาก
13 มกราคม 2553 11:03 น. - comment id 1085280
ครูพิม ด้วยจนเจียมเขียมอายหมายจะบอก พูดไม่ออกบอกไม่ได้กระไรหนอ หนาวกี่หนาวเราพรั่นแลสั่นคลอ ใครไหนรอคนไร้ด้วยชาตา.. ขอบคุณมากครับที่มาทักทายกัน อยากไปเชียงคานอะ
13 มกราคม 2553 11:03 น. - comment id 1085282
คุณครูกระดาษทราย ใจนางนั้นคล้ายดั่งดุจทางรถ เส้นเคี้ยวคดโค้งขอดสุดหยั่งได้ แอบเร้นซ่อนซุกดาบคอยบั่นใจ พาดคอใครบนเขียงเสี่ยงจริงจริง ...อิอิอิ ตอบแบบมั่วๆ ครับ มีความสุขทุกวันครับครูกระดาษทราย
13 มกราคม 2553 11:04 น. - comment id 1085283
คุณบี ขอบคุณมากน้องผึ้งน้อยบ้านนา อิอิ ที่เข้ามาเม้นให้จ้า
13 มกราคม 2553 11:05 น. - comment id 1085284
ครูแก้วประเสริฐ ขอบคุณครูแก้วมากครับ ที่ยังติดตามผลงานของศิษย์ ผมเองเริ่มจะมีเวลาบ้างแล้วครับ เห็นครูว่ายังไม่หายจากไม่สบาย คงต้องดุแลสุขภาพตนเองมากๆ "ว่าแต่ทายาทอสูร" เลยหรือครับครู อิอิ
13 มกราคม 2553 11:05 น. - comment id 1085285
คุณกุ้งหนามแดง สวัสดีครับพี่กุ้งหญิง.....อิอิอิ เขาเรียกว่า ยินยอมให้บั่นคอ..ขอเพียงให้ได้รักอะครับ ขอบคุณมากครับพี่กุ้ง..อยู่หนามแดงหรือ ครับพี่กุ้ง แบบว่า แถบนั้นไปบ่อย อิอิ
13 มกราคม 2553 11:06 น. - comment id 1085287
คุณ กีรติ ขอบคุณท่านกิรติ ที่มาร่วมแจมด้วยบทกลอนเล่นคำแบบสุดยอดเลยครับ และสวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ (ยังอยู่ในเดือนมกราคม อะนะ)
13 มกราคม 2553 11:06 น. - comment id 1085288
คุณสิ้นฝัน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านผลงานของกิ่งโศกครับ ผมเองคงเพิ่งเริ่มหัดเขียนโคลงเท่านั้นครับ ยังไม่ถึงขั้นมือกวีนะครับ ในนี้มีผู้เยี่ยมยอดเกี่ยวกับบทโคลง กลอน เก่งๆ กันทั้งนั้นครับ ผมก้ออาศัยอ่านงานเขาเหล่านี้แล้วยืมคำ..(ใช้คำว่ายืมคำ) ลองมาเขียนในแนวหรือรูปแบบ ตัวเอง..ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับ
13 มกราคม 2553 11:07 น. - comment id 1085290
คุณอินสวน สวัสดีครับพี่อินสวน ผมก็ว่าไปตามเรื่องของผมแหละครับพี่ ช่วงนี้เริ่มหลุด สลัดออกจากงานได้มากแล้ว ว่าแต่ อยากให้พี่อินสวนแต่งกลอนชมสาวชาว ลาว...นะครับ อยากรู้ว่าสาวเมืองลาวจะงามขนาดไหน
13 มกราคม 2553 11:08 น. - comment id 1085291
คุณน้ำตาลหวาน ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่านงานของผมนะครับ ขอให้มีแต่ความสุขสันต์ตลอดไปนะครับ
13 มกราคม 2553 11:08 น. - comment id 1085292
คุณก่องกิก คงไม่เหมือนครับพี่ก่อง อิอิ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะครับ
13 มกราคม 2553 11:09 น. - comment id 1085293
คุณป๋อง สหายปุถุชน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมมาชม มาอ่านงานกันครับ ขอให้คุณป๋องพบแต่ความสุขตลอดไปนะครับ
13 มกราคม 2553 11:09 น. - comment id 1085294
คุณฉางน้อย อ้าวรีบไปไหนละนี่น้องหมวย ..หายไปนาน พอกลับมา มาเยี่ยมกันแค่นี้อะ อิอิ แซวเล่นจ้า
13 มกราคม 2553 11:10 น. - comment id 1085295
คุณจะไม่เด็ด ขอบคุณที่เข้ามาอ่านผลงานของกิ่งโศกนะครับ มีความสุขตลอดไปนะครับ ..จะไม่เด็ดนี่ ผมคงต้องเปลี่ยนเป็นจเด็ด แล้วนาครับ อิอิ...
13 มกราคม 2553 11:10 น. - comment id 1085296
คุณสดายุ ขอบคุณกับบทฉันท์วสันตดิลก ๑๔ มากและเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ เรื่องฉันท์ นี่คงต้องพักไว้ก่อนครับเพราะยังไม่สามารถจริง...เพราะการใช้ ครุ ลหุ ยังไม่ถนัด เขียนได้ แต่คงไม่ได้ใจความแห่งเนื้อหาแน่ๆ ครับ เคยลองแต่รู้สึกว่ายังยากสำหรับผมอยู่ครับ ..ตอนนี้ เลยต้อง หัดแค่ โคลง กลอน กาพย์ยานี ๑๑ เท่านั้นครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
13 มกราคม 2553 11:11 น. - comment id 1085297
คุฯกอ กา ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่านงานของน้องกิ่งโศกครับ พี่ กอ กา ว่าแต่ ตำราอ้อนสาว มะไหร่จะส่งมาให้นี่ อิอิ
13 มกราคม 2553 14:25 น. - comment id 1085388
ไพเราะมากๆ ค่ะ ท่าทางจะบอบช้ำมากนะเนี่ย กลั่นออกมาซะ..หุหุ
13 มกราคม 2553 15:03 น. - comment id 1085397
คุณฟูโกะ หวัดดีจ้าน้องก้อยที่มาเยี่ยมกัน....และขอให้ ก้อยมีความสุขมากๆ กับวันเกิดนะจ๊ะ...
13 มกราคม 2553 16:36 น. - comment id 1085461
มาศร้าๆนะวันนี้ แต่ไม่ต้องเขียมหรอก บอกให้ลั่นทุ่งไปเลยจิ 40
13 มกราคม 2553 19:33 น. - comment id 1085530
แล้ว น้ำใจ พี่ ล่ะขอรับ เป็นฉันใด เอ๊ะจะว่า ใคร อ่ะป่าวน้อออ บาดซึ้งถึงก้นบึ้งเลย อิอิ
13 มกราคม 2553 23:08 น. - comment id 1085607
มีดบาด รอยแผลไม่นานก็หายค่ะ แต่คำคนบาด มันลึก....เจ็บนานแสนนาน บทกวีเพราะมาก ๆ ค่ะ
14 มกราคม 2553 08:35 น. - comment id 1085652
คุณยาแก้ปวด บางบทจำจึ่งเศร้า......บางครา รินหยาดหลั่งน้ำตา.....อาบแก้ม สรวลเสสุขสร่างซา.....คลายซ่าน สลับกลับเติมแต้ม.....ต่างชู่คู่สนาน ฯ สร่างหรือยังนี่คุงพี่ อิอิอิ ขอบคุณจ้า 40 เอาไปเยย
14 มกราคม 2553 08:37 น. - comment id 1085653
คุณกวีน้อย หุหุ ผมเองก้อ ไปตามเรื่องและอารมณ์ละครับ..คิดถึงสุข ก็เขียนแบบสุขสม แลหวนทุกข์ก็ออกมาแนวกำสรด ฉะนี้แล ขอบคุณกวีน้อยมากจ้า..ที่เข้ามาทักทายกัน
14 มกราคม 2553 08:39 น. - comment id 1085654
คุณปรางค์ทิพย์ บาดแผลต่างๆ มันย่อมสลักเตือนถึงต้นเหตุเสมอๆ ละครับ ไม่ว่าแผลกาย และแผลใจ มีความสุขทุกวันนะครับ
14 มกราคม 2553 23:11 น. - comment id 1086158
เจ็บบึงก้นบึ้ง และร้าวไปทุกอณูใจเลยล่ะตา แค่อ่านยังรับรู้ถึงความเจ็บปวดได้ขนาดนี้ ถ้าเจ็บจริงจะรวดร้าวขนาดไหน สำนวนกลอนเยี่ยมยอดขึ้นทุกวัน ภาษาละเมียดละไมมากค่ะ (ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง เก๋ควบเวรเป็นม้าศึกในสนามรบเลย แต่ก็แอบเข้าบ้านกลอนเวลาขึ้นเวร แบบว่าหลบหัวหน้า อิอิ จะเข้ามาดูผลงานตาบ่อยๆ นะ ช่วงนี้มีผลงานเยอะนี่นา