กระดาษแผ่นนั้น…

กาดาษ

อยากจะระบายความในใจให้ใครๆ ได้รับรู้
ว่าทำไมใจฉันจึงเหงาหดหู่ และเหนื่อยล้า
จึงได้หยิบกระดาษขึ้นมาพร้อมกับปากกา
เพียงเพราะว่าจะเขียนทุกอย่างออกมาให้เธอเข้าใจ
แต่แล้วฉันก็ทำไม่ได้
พอนึกถึงอดีตขึ้นมาทีไรในใจมันรู้สึกอ่อนล้า
กระดาษแผ่นนั้นจึงมีเพียงร่องรอยแห่งน้ำตา
ยังไม่มีรอยปากกาแต่อย่างใด
				
comments powered by Disqus
  • ตฤณ

    3 เมษายน 2545 16:46 น. - comment id 44034

    นุชถ้าปากกาใช้ไม่ได้ มาเอาดินสอตรงบีนี่นะ มีเยอะ อิอิ
  • mono

    4 เมษายน 2545 01:46 น. - comment id 44151

    เขียนไว้ อย่างน้อยก็เอาไว้อ่านเอง เวลาเหงา ๆ เป็นการระบายอย่างนึงจ้ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน