พลิ้วลำนำเพลงรักหวานข้ามผ่านฟ้า ขับเสภารัตติกาลบรรสานฝัน ดั่งคีตาภพช่วงจากจวงจันทร์ กล่อมดวงขวัญแนบสนิททุกนิทรา หลับตาเถิดคนดีนะที่รัก จักทอถักเรียงร้อยสร้อยบุปผา มาเคียงข้างบรรจถรณ์ยามอ่อนล้า ล้อมวิญญาณ์อย่าหวั่นจงฝันดี ณ คืนนี้จักถนอมกล่อมเคียงร่าง จนรุ่งสางทิวาวารผ่านดิถี ทุกทุกคำที่ร้อยสร้อยวจี จากใจที่ประจักษ์รักทั้งปวง เจ้าเดือนดาวพราวฟ้าราตรีนี้ ฤาจักที่ทอแสงมาแต่งสรวง ขอเพียงนวลปลายหาวจากดาวดวง มาแต้มทรวงหวามไหวในพี่ยา อันความรักฉ่ำหวานปานหยาดผึ้ง งดงามตรึงหนึ่งทรวงให้ห่วงหา ส่งใจไปพร่ำพลอดตลอดเวลา น้อมกายาเคียงร่างมิสร่างรอย หอมประทิ่นกลิ่นดอกแก้วยังหอมกรุ่น หวานละมุนละไมในทุกถ้อย ขลุ่ยเพียงออพลิ้วเพรียกขานผ่านฝนปรอย ร่วมเพลงร้อยประทับขวัญม่านราตรี
12 มกราคม 2553 08:45 น. - comment id 1084728
ใครพอจะทราบแหล่งที่มา กรุณาบอกด้วยนะครับ
12 มกราคม 2553 10:33 น. - comment id 1084820
กลอนเพราะจังเลยคะพี่ แวะมาทักทายจ้า..เผื่อว่าจะให้ช่วยกล่อมด้วย
12 มกราคม 2553 11:03 น. - comment id 1084847
ถ้าจำไม่ผิดกลอนไพเราะนี้เป็นของใครไป ไม่ได้ นอกจากเธอผู้นี้ " ช่ออักษราลี "
13 มกราคม 2553 14:38 น. - comment id 1085392
อ๋อ...คุณคนนี้นี่ เอง แหม ชั้นบรมครูเลย สุดยอดๆๆๆ ขอบคุณนะครับ สำหรับเจ้าของบทกลอนอันแสนไพเราะ
13 มกราคม 2553 19:04 น. - comment id 1085506
ไพเราะมากๆ ครับ กะนึกว่าแต่งเอง ไม่ว่าใครแต่ง ใครลง ก็สมควรได้อ่าน นะครับ
16 มกราคม 2553 15:16 น. - comment id 1086872