พิมญดา

8 มกราคม 2553 21:25 น. - comment id 1083419

สวัดสีปีใหม่ค่ะคุณลุงแก้ว

งานคุณภาพอีกแล้ว

อินสวน

8 มกราคม 2553 22:10 น. - comment id 1083458

สวัสดีครับ
เข้ามายืนยันครับว่าผมรักคุณตรูครับ

กระซู่บิน

9 มกราคม 2553 06:52 น. - comment id 1083477

ครวญครางใจร้างรัก  อกร้าวหักรักไม่หวน
ครวญใครใจรัญจวน  ครวญคืนเจ้าเหย้าเรือนทรวง
มาชื่นผลผลงานอันทรงคุณค่าครับ

ศศร.

9 มกราคม 2553 09:08 น. - comment id 1083513

สวัสดีค่ะ คุณแก้วประเสริฐ
จากที่ห่างหายไปนาน
เพราะ ศศร ลืมพาส
วันนี้เข้ามาสมัครใหม่นะ
ขอกลับมาพบเพื่อนๆ อีกสักครั้ง

คิดถึงทุกๆท่าน นะคะ

ไหมไทย

9 มกราคม 2553 11:21 น. - comment id 1083527

ทุกสิ่งเปลี่ยนไปตามกาลเวลา
ธรรมชาติเปลี่ยนตามคนที่ดัดแปลง
ไม่มีสิ่งใดคงที่....
วันเด้กพาหลานๆไปเที่ยวที่ไหนคะ

ธันวันตรี

9 มกราคม 2553 13:05 น. - comment id 1083538

แก้วประเสริฐ

9 มกราคม 2553 17:32 น. - comment id 1083581

คุณ พิมญดา

     สวัสดีปีใหม่ครับ ขอความสุขจงมีแด่หลานนะ
คิดอะไรสมความปรารถนาทุกๆประการครับ
จะเรียกงานคุณภาพไม่ได้ครับ ต้องเรียกว่า งาน
ตามใจฉันคงจะเหมาะกว่าครับ  รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 มกราคม 2553 17:35 น. - comment id 1083583

คุณ อินสวน

    สวัสดีครับ ขอบคุณที่ให้เกียรติครับผมก็รัก
คุณเช่นเดียวกันครับ หากมีอะไรรับใช้ก็บอกได้
นะครับ คนรักชอบพอกันครับ มีข้อแม้ว่าต้องให้
สุขภาพผมดีก่อนนะครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 มกราคม 2553 17:36 น. - comment id 1083585

คุณ กระซู่บิน

     เขียนงานได้งดงามครับ ว่างๆมาเยี่ยมคนแก่
ด้วยก็แล้วกันนะครับ ขอบคุณครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 มกราคม 2553 17:38 น. - comment id 1083589

คุณ ศศร.

      สวัสดีครับ ดีครับสมัครใหม่ก็ดีเหมือนกัน
จะได้ไม่ต้องยุ่งยากแต่เพียงบอกกล่าวกันเท่านั้น
ในฐานะเพื่อนเก่ายินดีที่กลับมาใหม่ครับ ว่างๆก็
แว๊บๆมาเยี่ยมกันบ้างเน้อ คิดถึงเสมอครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 มกราคม 2553 17:41 น. - comment id 1083592

คุณ ไหมไทย
 
    ครับทุกอย่างย่อมไม่หยุดนิ่งจะเปลี่ยนไปเสมอ
บ้างก็กลับมา บ้างก็หายไปเลยครับ ที่หมู่บ้านผม
เขาจัดวันเด็กทุกๆปีครับ แต่ปีนี้ผมไม่ได้ไปร่วม
นอกจากเอาทางบ้านเอาของไปแจกเด็กๆกัน เขา
มีเวทีกิจกรรมหลายๆอย่างครับ แต่ผมไม่ได้ออกไป
เนื่องจากสุขภาพผมไม่ดีนัก นี่ก็พึ่งจะตื่นนอนแล้ว
รีบไปให้อาหารสัตว์รดน้ำต้นไม้พึ่งเสร็จครับ
รักเสมอๆ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 มกราคม 2553 17:44 น. - comment id 1083593

คุณ ธันวันตรี

     ขอบคุณครับ นี่เป็นเพียงแค่ทบทวนที่ฝึกไว้
ครับ ไม่ค่อยได้เล่น ปกติผมจะเล่นแค่สามอย่าง
คือ กลอน โคลง และกาพย์ยานี11 ครับ นี่เป็น
กาพย์ยานี11 อีกแบบหนึ่งครับ ปกติมีสองแบบครับ
ไม่รู้ว่าจะดีหรือเปล่า เป็นเพียงแค่ทดลองมิให้ลืม
เท่านั้นครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

10 มกราคม 2553 09:14 น. - comment id 1083747

สวัสดีครับครูแก้ว

ผมชอบแนวแบบนี้นะครับ..ท้องทุ่ง กระท่อมเก่า ..ทำให้นึกถึง บ้านทุกที เพราะจะพบภาพแนวนี้นะครับ

ครูแก้วดูแลสุขภาพด้วยครับ

กุ้งหนามแดง

10 มกราคม 2553 15:08 น. - comment id 1083852

อนิจจาจ๊ะ  :)

แก้วประเสริฐ

10 มกราคม 2553 17:03 น. - comment id 1083890

คุณ กิ่งโศก

     สวัสดีจ๊ะศิษย์รัก  ครูเองนั้นชอบป่าเขาและ
ท้องทุ่งนามาก ครูเองเกิดที่ยานนาวา สมัยนั้นมี
สวนต่างๆมากมายและท้องทุ่งนาทั้งนั้น ต่อมาความ
เจริญมากขึ้น อากาศเปลี่ยนไปทำให้ครูเป็นโรค
แพ้อากาศ จึงมาซื้อที่และบ้านที่ศิษย์เราเห็นมา
ตรงหน้าบ้านครูสมัยก่อนนั้นเป็นทุ่งนาไปหมดรอบๆ
หมู่บ้านก็ทุ่งนา ครูมักจะไปพักผ่อนที่นั่นเสมอ
ยามไม่ได้ทำงาน อากาศสดชื่นยิ่งตอนเช้าๆด้วย
แล้ว ช่างบริสุทธิ์จริงๆทำให้โรคแพ้อากาศครู
จางลงไปมาก ต่อมาความเจริญก็ตามมาอีกที่
เห็นหน้าบ้านครูเป็นหมู่บ้านใหญ่ชื่อหมู่บ้าน
มณฑนา ราคานับล้านๆบาทจ๊ะ แต่แก่แล้วจะ
ย้ายอีกก็ไม่ไหวเลยทนๆและกลับมาเป็นอีก
การเขียนกลอนและกาพย์เท่านั้นที่สามารถ
บรรยายได้ไพเราะกว่าอย่างอื่น นี่ความคิดเห็น
ครูนะ จงพยายามเข้าหากว่างๆก็อย่าทิ้งมันให้
ประโยชน์แก่เรามาก ถึงแม้จะทำงานเถอะ
การรู้อักษรมาก ใช้ในการเขียนหนังสือได้ดี
อีกด้วยจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 มกราคม 2553 17:08 น. - comment id 1083892

คุณ กุ้งหนามแดง

     สวัสดีจ้าเถ้าแก่เนี้ยขายของเป็นอย่างไรบ้าง
หวังว่าคงจะเจริญรุ่งเรืองนะ ยินดีด้วยจ๊ะ ใช่แล้ว
ทุกๆอย่างล้วนอนิจจัง ผมเขียนเรื่องนี้ก็ใช้แค่จินตนาการ
ผสมกับท้องทุ่งในอดีตที่พบเห็น อิอิ แถวนั้นตอน
ผมอยู่เขาจับหนูนามาย่างแล้วผัดเผ็ดเขาจะเอามา
ให้ผม ผมไม่เอาด้วยรังเกียจหนูจ๊ะ และอีกอย่าง
งูเห่าก็ชุกชุมด้วยเขาจับมากินหมด ตอนนี้ด้าน
ทิศเหนือก็ยังเป็นทุ่งนาแต่ไม่ได้ทำนากันแล้ว
ปล่อยรกร้างเห็นจะสร้างหมู่บ้านแต่มาหลายๆปี
ก็ยังไม่เห็นเลยจ๊ะ รักเพื่อนรักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

นรสิริ

10 มกราคม 2553 19:27 น. - comment id 1083949

มาอ่านแม่แบบกาพย์ยานีค่ะ   สมกับที่ยกย่องว่าเป็นครูค่ะท่าน

ยาแก้ปวด

10 มกราคม 2553 20:36 น. - comment id 1084000

แหมลุงแก้ว
เก็กท่าหล่อกลางสายน้ำเลยนะเจ้าคะ

ราชิกา

10 มกราคม 2553 20:40 น. - comment id 1084001

สายลมที่พรมพร่าง   
ให้สองปรางนี้หวั่นไหว
สายลมช่วยเป็นใจ
ดลฤทัยที่เฝ้ารอ

คอยนางกาลผ่านผัน
ทุกคืนวันยิ่งเศร้าหนอ
ขาดคนเคยเคียงคลอ
เฝ้าพนอสุดท้อทน.....ฯ

กาพย็ไพเราะค่ะ..แวะมาทักทายและแจมกลอนนะคะ....

แก้วประเสริฐ

10 มกราคม 2553 21:16 น. - comment id 1084009

คุณ นรสิริ

     ผมเองยังไม่กล้าอาจเอื้อมจะรับคำชมไว้ครับ
ผมก็เล่นไปเรื่อยๆแหละ จนเข้าตาคนบางคนเขา
จึงยกย่องผม ตอนแรกก็เขินและก็มีคนมาฝากตัว
ขอร่ำเรียนสิ่งที่ผมรู้ ตอนแรกก็ปฏิเสธแต่ก็ยังมี
มาเรื่อยๆ ผมเป็นคนใจอ่อนก็มานั่งคิด ไหนๆก็
ไหนๆแล้ว เอาล่ะเว้ยลองดูก็ได้ทั้งๆที่ไม่เคยเป็น
ครูภาษาไทย มีบางคนว่าผมเป็นครูภาษาไทยแต่
เขาเข้าใจผิดผมก็บอกเขาไปครับ จนทนไม่ได้จึง
พึงจะมารับไว้ก็มีเรื่องเท่านี้เองแหละครับมิได้
ใฝ่ทะเยอทะยานอะไรมากนักหรอก ในเมื่อ
เขามีศรัทธาก็สนองแต่ก็บอกเขาทุกๆคนว่าผม
เองมีนิสัยเป็นคนอย่างไรเสมอๆ และเมื่อฝึก
ในสิ่งที่ผมรู้ค้นศึกษามา ตลอดจนเคล็ดแง่มุม
ที่ผมค้นพบจากนักปราชญ์ราชบัณฑิตจนพบ
แก่นของการเขียน ก็นำมาถ่ายทอดให้แก่เขา
ก็ได้รับผลเป็นที่พอใจ และยังบอกว่าต้องให้
เก่งกว่าผมนะ ถึงจะทำให้ผมพึงพอใจครับ
กาพย์ยานี11 มีการเขียนสองแบบ ผมอ่านกาพย์
มามีหลายชนิด แต่เห็นว่า กาพย์ยานี11 เล่น
ง่ายไม่ต้องคำนึงถึงสิ่งใดๆเพียงดำเนินไปตาม
กรอกกฏเกณฑ์ที่ท่านได้กำหนดมาก็เท่านั้นเอง
ผลลัพธ์หรือครับ เป็นกาพย์ที่ไพเราะที่สุดจาก
กาพย์ทั้งผองตามความคิดผมนะครับ แม้แต่
เจ้าฟ้ากุ้งฯพระองค์ก็ยังทรงโปรดนิยมมากที่สุดและ
ท่านก็เล่นกลอนไม่มากนัก ผมเองก็เล่นไม่มาก
ตามครูบาอาจารย์สั่งสอนไว้ไม่ให้เกิน 3 อย่าง
ที่ต้องให้ชำนาญและให้รู้ซึ้งถึงแก่นครับ จะไป
เล่นอย่างอื่นก็ได้แต่ให้เพียงรู้ๆไว้เท่านั้น มิ
ฉนั้นจะเกิดความสับสนกันและการดำเนินการ
ก็จะเกิดชะงักด้วยความลังเลสงสัยมากขึ้นครับ
ผมเล่นอยู่ 3 อย่างที่ครูอาจารย์สั่งไว้ทุกประการ
ส่วนอื่นๆก็พอจะเป็นบ้าง ทั้งๆที่ใจผมเองชอบ
การเขียน โคลงมากที่สุด แต่ก็ต้องมาฝึกกลอน
แปดไว้ด้วยเป็นรากเง่าของกานท์ทั้งหมดครับ
หากชำนาญกลอนแปด ต้องเป็นกลอนแปด
ที่แท้จริงนะครับจะไปเล่นอย่างอื่นก็ง่าย อ้าวๆ
พูดเลยเถิดไปแล้วเดี๋ยวคนจะเขม่นผมอีกนะ
พูดเรื่องกาพย์ยานี11 ดีกว่า นอกจากเป็นกาพย์
ที่ไพเราะเพราะพริ้งที่สุด ยังอ่อนช้อยพลิ้วไหว
ในตัวอักษรอีกด้วย สามารถเรียกอารมณ์คน
อ่านได้อย่างลึกซึ้งคล้อยตามไปด้วยครับ ที่สำคัญ
เป็นการเขียนที่ง่ายที่สุดของกระบวนกานท์ทั้ง
มวลครับ เอาแค่นี้ก่อนนะครับ สงสัยคนจะ
มองตาเหล่ผมแล้ว สิ่งใดดีก็ทดลองได้ครับหาก
ไม่ดีก็คิดว่าคนแก่พูดมากก็แล้วกันครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 มกราคม 2553 21:27 น. - comment id 1084013

คุณ ยาแก้ปวด

      หลานรักเป็นภาพผมจริงๆให้เขาถ่ายไว้
ตอนไปเที่ยวอุบลราชธานี ตำบลหรืออำเภอแต่
จำชื่อว่า ชื่อ ดอนใหญ่ ผมไปพักผ่อน สามสี่วัน
ไปเที่ยวเถียงนาพักผ่อนไปดูเจ้าทุยและเดินไป
ที่ลำธารเขาเรียกอะไรจำไม่ได้แล้ว สวยมากครับ
ไปช่วงนั้นน้ำแห้งเพียงไหลรินๆสามารถข้ามไป
อีกฝั่งหนึ่งได้แต่กว้างนะครับ ตาจันทีบอกว่าหาก
จะข้ามให้เดินตามหินอย่างลงจากหินด้วยเป็นทราย
มันจะดูดเอา หินมีหลากสีครับสวยจริงๆอยู่ก้น
ลำธารผมมองดูฝั่งสูง แกบอกว่าเวลาหน้าน้ำๆ
จะท่วมเต็มตลิ่งครับ เวลาไปต้องเดินตามคันนา
ฝ่าแดดร้อนมาก ผมไปกันเพียงสองคนและ
สอนการถ่ายภาพให้เขา จึงได้ภาพนี้มาครับ
ผ่านบ้านหลายๆหลัง เขากำลังทานข้าวกัน
ตะโกนเรียกให้ไปทานด้วยเลยครับ เพราะตอน
เที่ยงวันพอดี ด้วยเถียงจะว่าเถียงก็ไม่เชิง
เขาปลูกเป็นกระต๊อบก็ว่าได้สองชั้น เวลาขึ้นลง
ต้องชักกะไดไม้ครับเวลาค่ำคืน ยกสูงมากครับ
ชีวิตผมชอบธรรมชาติมากครับหลานรัก มันให้
อะไรๆแก่ชีวิตที่ไม่มีเล่ห์เพทุบายมีแต่ความ
สอาดบริสุทธิ์ แม้แต่คนก็มีน้ำใจบริสุทธิ์เหมือน
กันครับ ก่อนไปถึงเถียงมีพลาญหินด้วยกว้าง
มากครับสีแดงๆสวยอีกแบบหนึ่งครับ โอ้ยหาก
กล่าวก็ไม่หมดยังจำติดตามาถึงบัดนี้เลยล่ะ อ้อ
ภาพนี้ถ่ายหลังจากไปเที่ยวระยองตามคณะของ
ไทยกลอนมาครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 มกราคม 2553 21:30 น. - comment id 1084016

คุณ ราชิกา

    แฝดเพื่อนที่เขียนมาก็คือกาพย์ยานี11แต่เพียง
นำมาแยกบรรทัดทำให้ดูเหมือนกลอนครับ แฝด
เพื่อนก็คงทราบเห็นแต่งมาแยะเหมือนๆกันครับ
เขียนได้งดงามน่าทึ่งมากครับสวยงดงามครับความ
หมายลึกซึ้ง อ้อ นี่ก็คือดินแดนอิสาณครับแต่เป็น
ที่อุบลฯบ้านดอนใหญ่ครับ รักแฝดเพื่อนรักเสมอๆ

         แก้วประเสริฐ.

k.wattana

11 มกราคม 2553 00:32 น. - comment id 1084060

มองเห็นภาพเลยครับ
สุยอด

แก้วประเสริฐ

11 มกราคม 2553 11:15 น. - comment id 1084186

คุณ k.wattana

    ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน ผมก็เขียน
ไปตามใจปรารถนาแหละครับ หรือครับครูบาอาจารย์
ผมเคยกล่าวกับผมเสมอๆว่า การเขียนกลอนหาก
สามารถทำให้คนอ่านคล้อยตามไปด้วยได้อารมณ์
และภาพแล้วถือว่าก้าวเข้าสู่จุดสูงครับแต่ยังไม่สูงสุด
นะครับ ขอบคุณมากครับ

        แก้วประเสริฐ.