ท่านเชื่อแค่ไหน...?

แก้วประเสริฐ

       ท่านเชื่อแค่ไหน...?
   อีกสองปีแห่งกาลวันสิ้นโลก
สิ่งวิปโยคแอบแฝงรุนแรงขยาย
ยี่สิบสองธันวากลับพลิกกลาย
ชนทั้งหลายไร้สิ้นแผ่นดินครอง
   สองพันห้าร้อยห้าสิบห้าขยาด
จะเคลื่อนคลาดพลิกกลับดับสยอง
ขั้วเหนือสลับขั้วใต้ใฝ่คะนอง
แสงเรืองรองเพิ่มร้อนยากผ่อนเย็น
   เกิดอาทิตย์สองดวงควงคู่กัน
ดวงตะวันนิบิรุสู่เห็น
เป็นดาวฤกษ์พลัดมาพาลำเค็ญ
หิมะเป็นสายน้ำย่ำโลกา
   เหลือแผ่นดินอาศัยได้น้อยนิด
ต่างสถิตใต้น้ำพร่ำเรียกหา
ที่เหลืออยู่ยากทนซึ่งกายา
ความร้อนมามอดไหม้ให้เป็นจุณ
   ดั่งพุทธองค์ทำนายไว้นานแล้ว
มิคลาดแคล้วฝนไฟคล้ายกระสุน
หล่นจากห้วงนภามิการุน
น้ำเข้าหนุนท่วมไว้ไร้ทิศทาง
   โลกจะแตกเป็นเสี่ยงเยี่ยงสองส่วน
แผ่นดินล้วนมืดมิดยากคิดสาง
จะเหลือรอดปลอดภัยได้เบาบาง
เว้นคนสร้างผลบุญหนุนจิตใจ
   คนทำบาปหยาบช้าจะพาสิ้น
ทุกท้องถิ่นจะสิ้นถิ่นอาศัย
ไฟประลัยกัลป์ผลาญสิ่งจัญไร
ล้วนหมกไหม้น้ำท่วมเข้าบ่วงมาร
   จวบผ่านกาลนับได้ในกัปกัลป์
พระศรีอาริย์กลับมาโปรดหมดสสาร
ผลัดแผ่นดินสุกไสวไม่รุกราน
พรหมวิหารเปรมปรีดิ์ศรีครรลอง
   ชาวไทยกลอนค้นดูในกูเกิ้ล
มิบังเอิญนิบิรุสู่สนอง
อาจารย์สุมิตรอิศรางกูรครอง
สิ่งหมายปองทั้งหลายให้พิจารณา.
     * แก้วประเสริฐ. *