๏ วังเวงหวิวเดียวดายฤทัยเปลี่ยว แลจันทร์เสี้ยวอับแสงสิ้นแรงฉาย พรมไพรพฤกษ์สงบเงียบยะเยียบกาย รสสวาทวายขื่นขมระทมอุรา รัตติกาลผ่านแล้วแววสะอื้น ผวาตื่นรำพึงคำนึงหา ดั่งลอยคว้างหมองหม่นเล่ห์มนตรา ม่านมายาบังใจบ่มใยยวง เหลือเพียงรอยฝันครวญรัญจวนจิต พราวจุมพิตเคลิ้มไปดั่งใจหวง สุดกำสรวลซาบซ่านสะท้านทรวง ตรึงสู่ห้วงนิทราด้วยอาลัย ท่ามอารมณ์หวามไหวดวงใจเอ๋ย ยากจักเผยซ่อนกลบเลือนลบหาย หว่านน้ำคำอาบรดซ่านจรดกาย แท้จริงหมายเพียงลวงหลงบ่วงมาร ดุจความรักพลิกผันสู่วันหมอง สิ้นหวังครองเคียงพี่ฤดีผสาน เหลือเพียงรอยช้ำหม่นระคนมาน เจือจางหวานคลายฝันจนสั่นคลอน พลันเรืองรองเบิกฟ้าอุษาสาง สุดอ้างว้างหฤทัยยากไถ่ถอน ดั่งวิหคหลงฝั่งไร้รังนอน เที่ยวเร่ร่อนรำพึงคนึงครวญ ๚๛
27 ธันวาคม 2552 01:23 น. - comment id 1079469
เพียงรอยฝันรัญจวนคร่ำครวญถึง แสนคำนึงหนึ่งเดียวที่เปลี่ยวเหงา รักแสนรัก...หักร้างเคว้งคว้างเนาว์ มิเหลือเงาเจ้าเอ๋ยคนเคยเคียง..... เห็นน้องเทียนหยด ครวญมา พี่ปราง... ขอแจมนิดนะคะ แบบอารมณ์ได้ค่ะ
27 ธันวาคม 2552 07:18 น. - comment id 1079500
ครวญได้ไพเราะมากค่ะ
27 ธันวาคม 2552 10:20 น. - comment id 1079526
แวะมาเยี่ยม...มาดูว่าคนึงครวญ....เป็นอันยัง เขียนได้น่าอ่านคับ
27 ธันวาคม 2552 10:28 น. - comment id 1079529
อา อ่านแล้วดูเหงา ๆ จังเลย การอยู่ในห้วงคะนึงนาน ๆ ใครบ้างล่ะ จะรับรู้ด้วย มาบัดนี้ ฉันรู้แล้ว เธอ คิดถึงฉัน 555 ฉันเข้าข้างตัวเอง
27 ธันวาคม 2552 11:42 น. - comment id 1079540
แสนอ้างว้างคว้างไปอยู่ในอก ดั่งวิหคหลงรังครั้งสิ้นแสง มองหาคู่อยู่ไหนจนหมดแรง ยากสำแดงแฝงใจให้คร่ำครวญ สดใสสุขสันต์ในวันหยุดครับ
27 ธันวาคม 2552 17:11 น. - comment id 1079642
โอ้นกน้อย หลงรัง ยังวิตก แม้วิหก หลงมา ให้อาศัย ขอปกป้อง ภัยพาล อันตราย อย่าหวนไห้ รำพึง คะนึงเลย
27 ธันวาคม 2552 18:42 น. - comment id 1079688
ประทับใจในบทกลอนจริงๆค่ะ
27 ธันวาคม 2552 19:14 น. - comment id 1079709
อ่านแล้วรุ๊สึกคนึงครวญ จริงจริงเล๊ย น้ำท่วมตา กระซิกกระซิก ถ่ายทอดอารมณ์ได้สุดๆๆเลยกลอนก็เพราะ กินใจ ************ แวะมามอบกำลังใจคะ
27 ธันวาคม 2552 19:43 น. - comment id 1079730
อย่าร่อนเร่เลยใจจะไหวหวั่น หนทางนั้นห่างไกลใจจะเหงา คนึงครวญในอุรามาแบ่งเบา เห็นไหมเงา...ไหวไหว ใจฉันเอง.... ส่งใจมาขอแจม..สักบทนะคะ
27 ธันวาคม 2552 21:01 น. - comment id 1079758
ภาพ ชวน คะนึง ของแท้ อิอิ มาแนวกลอน หวานไหว เลยนะ พี่ เทียนหยด...ติ๋งติ๋ง
28 ธันวาคม 2552 09:02 น. - comment id 1079871
มาเยี่ยมแลพร้อม เอ่ยปาหสวัสดีปีใหม่ ขอบคุณในไมตรี น้องเทียนหยดมากจ้า o คลอคำคนค่อนค้อน......คืนคราง จิตจ่อมจดจืดจาง.......จ่มเจ้า ปลาบเปลี่ยวป่วนแปรปรางค์.....แปลบป่น รินรักเรียมรุมเร้า.....เริดรุ้งหรูหรา ฯ มาแนวมั่วอะ...มีความสุขทุกวันนะครับ
28 ธันวาคม 2552 09:52 น. - comment id 1079891
มาแอบดูคนคนึงครวญ จินตนาการได้ไพเราะนะค่ะ
28 ธันวาคม 2552 15:07 น. - comment id 1079987
พลันเรืองรองเบิกฟ้าอุษาสาง สุดอ้างว้างหฤทัยยากไถ่ถอน ดั่งวิหคหลงฝั่งไร้รังนอน เที่ยวเร่ร่อนรำพึงคนึงครวญ """""""""""""""""""""""" โลกกว้างใหญ่ไพศาลยากพานพ้น ต้องบินวนทนหนาวเฝ้ากำสรวล ทุกเมฆหมอกซอกผาค้นหานวล ใจรัญจวญหวลไห้หวังได้เจอ กลอนงามมากครับ
28 ธันวาคม 2552 16:13 น. - comment id 1080023
ครวญหาน้องสาวคนนี้หรือเปล่าคะพี่อ้อย สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่สาว มีความสุขเท่าฟ้าเลยนะคะ
28 ธันวาคม 2552 21:25 น. - comment id 1080168
พี่ปรางค์ เพียงรอยฝันรัญจวนคร่ำครวญถึง แสนคำนึงหนึ่งเดียวที่เปลี่ยวเหงา รักแสนรัก...หักร้างเคว้งคว้างเนาว์ มิเหลือเงาเจ้าเอ๋ยคนเคยเคียง..... .................................................... เหลือแค่รอยอาลัยฤทัยเหงา จมความเศร้าไม่สิ้นแว่วยินเสียง ใจพร่ำเพ้อรอคอยร่วมร้อยเรียง ขอแค่เพียงพบเธอละเมอครวญ อารมณ์แบบนี้มักเกิดขึ้นได้บ่อยๆ พี่ว่า จริงไหมค่ะ...ขอบคุณพี่สาวมากค่ะปีใหม่นี้ ขอให้มีความสุขอย่าได้สร่างนะคะ ............................................................ พี่อนงค์ เป็นจินตนาการค่ะพี่...คิดอะไรไปเรื่อยๆ แบบกู่ไม่ค่อยอยากจะกลับค่ะ..อิอิ ถือโอกาสอวยพรปีใหม่ให้พี่สาวคนไกล ประสบแด่ความสุข และสมหวังดังใจนะคะ ........................................................... คุณวิทย์ ขอบคุณมากๆค่ะที่แวะมาเยี่ยม..ว่าแต่ จะไม่ยอมรับของที่ระลึกจากเราสามสหาย จริงๆหรอ... สุข สดชื่น สมหวังนะคะ ................................................... ครูกระดาษทราย นั่นแน่..รู้ใจกันอีกน๊ะนี่...มามะ ขอกอดแก้เหงาซะหน่อย. มีความสุขมากๆค่ะ ....................................................... คุณแสงเพชร แสนอ้างว้างคว้างไปอยู่ในอก ดั่งวิหคหลงรังครั้งสิ้นแสง มองหาคู่อยู่ไหนจนหมดแรง ยากสำแดงแฝงใจให้คร่ำครวญ .............................................. เหมือนอยู่ในวังวนแต่หนหลัง เจ็บทุกครั้งที่คิดพาจิตหวน คราหมองหม่นไหวหวั่นร้าวรัญจวน เฝ้ากำสรวลคนเดียวแสนเปลี่ยวใจ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะคะ ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปค่ะ ........................................................ พี่ก่อง โอ้นกน้อย หลงรัง ยังวิตก แม้วิหก หลงมา ให้อาศัย ขอปกป้อง ภัยพาล อันตราย อย่าหวนไห้ รำพึง คะนึงเลย ............................................ ขอเพียงแค่ ไออุ่น ที่หนุนเผื่อ วันที่เหลือ จักสู้ มิอยู่เฉย จะโผผิน บินไป แม้ไม่เคย ใครจะเย้ย เหยียดหยาม ก็ตามที ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ.. ขอให้มีความสุขนะคะ .................................................... พี่นรสิริ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ขอให้พี่มี ความสุขสดชื่นนะคะ ................................................... คุณลูกหว้า โห..ทำให้สาวร้องไห้ กาซิก กาซิก ได้ไงเนี่ยเรา...โอ๋ๆๆๆไม่ร้องน๊าคนดี้ คนดี ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ มีความสุข สดชื่น นะคะ ........................................................... คุณวุ้นเส้น อย่าร่อนเร่เลยใจจะไหวหวั่น หนทางนั้นห่างไกลใจจะเหงา คนึงครวญในอุรามาแบ่งเบา เห็นไหมเงา...ไหวไหว ใจฉันเอง.... ........................................................ เพียงเงาใจให้มาพาให้ปลื้ม จึงอยากลืมทุกข์ตรมโดนขมเหง ยืนหยัดสู้เพื่อฝันไม่หวั่นเกรง หยุดลอยเคว้งเสียทีแค่นี้พอ ขอบคุณสำหรับดวงใจน้อยๆ ที่ส่ง มาให้ค่ะ ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ ......................................................... กวีน้อยเจ้าปังหา อ่านจบแล้ว น้อง ไหวหวาม หรือเปล่าหล่ะ นานๆครั้งกับจินตนาการแบบนี้...อิอิ มีความสุขนะคะน้องชาย ....................................................... ศิษย์พี่ปู่กิ่ง เพราะเชื่อในนำคำที่พร่ำบอก จึงช้ำชอกดวงแดยากแก้ไข หลงเพียงลมเป่าหูไม่รู้ใจ ต้องร่ำไห้อาวรณ์สะท้อนทรวง แหะๆ นี่ก็มั่วนิ่มเหมือนกัน ศิษย์พี่มาเป็น โคลง..แต่ศิษย์น้องมั่วเป็นกลอน.. ยินดีค่ะพี่สำหรับมิตรไมตรีที่มีต่อกัน ขออวยพรศิษย์พี่ให้มีความสุข ม่วนชื่น ทุกคืนวันนะคะ .......................................................... คุณพิม.. อะแน่...เห็นหลังไวๆ...เหมือนใครมาจดๆ จ้องๆอยู่หลังบ้าน.. ที่แท้ก็สาวงามนี่เอง มามะ..มาช่วยอ้อยครวญหน่อย...อยู่คนเดียว มันเหงาน๊าตัวเอง...อิอิ มีความสุขในทุกๆวันนะคะ .......................................................... คุณคนกุลา โลกกว้างใหญ่ไพศาลยากพานพ้น ต้องบินวนทนหนาวเฝ้ากำสรวล ทุกเมฆหมอกซอกผาค้นหานวล ใจรัญจวญหวลไห้หวังได้เจอ .............................................. แม้หนทางขวางกั่นไม่หวั่นไหว เพราะว่าใจซื่อตรงมั่นคงเสมอ ขอเคียงอยู่คู่กันฉันและเธอ เฝ้าพร่ำเพ้อคร่ำครวญรัญจวนใจ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอค่ะ ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ ........................................................ กานต์ สำหรับน้องสาวคนนี้พี่ไม่ต้องครวญหรอกจ้ะ เพราะคิดถึงอยู่ตลอดเวลาแล้ว..อิอิ เมื่อไรจะส่งที่อยู่มาให้หล่ะจ้ะน้องสาว... พี่รออยู่หนา มีความสุขมากๆนะคะน้องคนดี
30 ธันวาคม 2552 17:16 น. - comment id 1080938
รสสวาทวายว่างเว้น อกใจเต้นคนึงครวญ แห้งโรยโหยไห้หวน ฤดีป่วนมิวายวาง รอยรักยังติดตรึง ระลึกถึงคนึงคราง จิตจอดมิรู้จาง ต้องเหม่อคว้างดุจต้องมนต์ อิอิ อดข้าวนะเจ้าชีวาวาย มิตายถ้าอดเสน่หา อิอิ ถูก ๆ ผิด ๆ
19 มกราคม 2553 08:24 น. - comment id 1087944
คุณฤกษ์ รสสวาทวายว่างเว้น อกใจเต้นคนึงครวญ แห้งโรยโหยไห้หวน ฤดีป่วนมิวายวาง รอยรักยังติดตรึง ระลึกถึงคนึงคราง จิตจอดมิรู้จาง ต้องเหม่อคว้างดุจต้องมนต์ .......................................... แต่นี้ยังต้องรอ ด้วยใจท้อและสับสน เมื่อไรจะหลุดพ้น คงต้องทนไปอีกนาน ได้แต่ปลอบใจร้าว ทุกเรื่องราวเพื่อพ้นผ่าน เหลือไว้เพียงวันวาน เป็นสุสานของหัวใจ ต้องขอโทษอีกครั้งค่ะที่ตอบเม้นท์ช้ามากๆ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ตอบเนาะๆๆๆๆ