เทียนหยด ๏ เธอกลับมาทำไมให้ไหวหวั่น เพื่อย้อนวันเชยชิดสนิทหมาย พล่ามเหตุผลเพียงเหงาเข้ากล้ำกราย หรือเพราะพ่ายเกมรักสุดหักใจ คงเห็นฉันเช่นของสำรองรัก แวะพิงพักชั่วคราวปวดร้าวไหม แท้เธอหวังแอบอิงแล้วทิ้งไป ดุจหัวใจของฉันมันด้านชา อกสะอื้นหนักหน่วงรั้งดวงจิต ปล่อยชีวิตล่องลอยคอยผวา ขังตัวเองจ่อมจมระทมอุรา คร่ำครวญหาจวนสิ้นทั้งอินทรีย์ ท่ามวิโยคอกสั่นและฝันร้าย รู้บ้างไหมยากกลบหรือหลบหนี ปวดร้าวลึกเนิ่นนานสะท้านฤดี กว่าชีวีหลุดพ้นห้วงมลทิน สิ้นแววหมองทั่วหล้าขอบฟ้าสาง เลิกหลงทางปั่นป่วนรัญจวนถวิล ลืมภาพฝันเฉิดโฉมประโลมจินต์ พร้อมโบยบินด้วยใจใฝ่ภิรมย์ เธอกลับมาทำไมให้ไหวหวั่น อย่าหมายฝันเคียงข้างร่วมสร้างสม แม้เสี้ยวใจไม่เหลือไว้เผื่อชม เชิญซานซมหนาวเหน็บเจ็บคนเดียว ๚๛ ฤกษ์ ต้องซมซานกลับมาหาจอมขวัญ อย่าทิ้งกันให้หมองครองขื่นขม ที่ร่อนเร่ลอยไปตามสายลม มิได้สมดังคิดสักนิดเดียว หวนรำลึกตรึกตรองมองย้อนหลัง พอมีหวังเมตตาหวนมาเกี่ยว โปรดสงสารหนุ่มนาหน้าซีดเซียว เดินเปล่าเปลี่ยวโหยหาค่าน้ำใจ เหมือนเทียนหยดลงบนขันน้ำมนต์ พระพรมพ่นล้างซวยคงช่วยได้ เดนชีวิตผ่านมาให้ผ่านไป ขอตั้งต้นกันใหม่ด้วยใจตรง จะถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักดี มิให้มีทุกข์ระทมด้วยลมหลง ประคองรักร่วมฝันอย่างมั่นคง ฝ่าข้ามดงอุปสรรคด้วยรักจริง เทียนหยด วันที่เธอเดินไปจากใจฉัน ทำลายฝันย่อยยับแทบดับสูญ เอ่ยคำวอนเธอว่าโปรดการุณ ขอไออุ่นเคียงกายแทบพ่ายพัง แล้วซมซานมาขอพนอแนบ เพื่ออิงแอบเชยชมคิดสมหวัง ดูช่างง่ายเสียจริงน่าชิงชัง บอกอีกครั้งว่าไม่ย้ำใส่กมล ใช้เทียนหยดลงขันดั่งมั่นหมาย แถมด้วยร่ายมนต์ขลังอย่าหวังผล เจ็บครั้งเดียวเกินพอไม่ขอทน หยุดดิ้นรนเสียทีแค่นี้พอ นับแต่นี้ต่อไปขอไกลห่าง ล้วนสิ่งสร้างจุนเจือไว้เผื่อขอ คิดคองรักร่วมกันอย่าฝันรอ เชิญเคล้าคลอตัวเองอย่าเกรงใจ ฤกษ์ ฟังเฉลยเปรยคำย้ำยอกอก น้ำตาตกพร่าเลือนเหมือนเผาเต่า บอกว่า "ไม่"แน่นหนักผลักทิ้งเรา "เชิญคลอเคล้าตัวเองอย่าเกรงใจ" คล้ายถูกตีแสกหน้าด้วยท่อนฟืน ล้มทั้งยืนตายแน่เกินแก้ไข เข้าปูนนี้จะให้กลับไปทำไม ลองแข็งใจไม่สมหวังสักครั้งเลย มีความหวังอยู่ปลายอุโมงค์มืด เธอยังไม่ใจจืดแอบเฉลย จะขอคิดดูก่อนเหมือนเช่นเคย จึงทำเฉยเคาะประตูดูอีกที อย่าใจแข็งใจดำทำทารุณ เพราะอยากได้ไออุ่นร่วมสุขศรี เคยเคียงคู่ชู้ชมสมฤดี ตราบชีพนี้สัญญาว่ารักเดียว จะซื่อตรงคงมั่นสัมพันธ์รัก ไม่สมัครหญิงใดให้ข้องเกี่ยว รักมอบให้นวลน้องปองกลมเกลียว แม้หญิงเปรี้ยวหมายจ้องไม่มองตาม.. เทียนหยด หรือไม่ชัดในคำที่ย้ำบอก จึงมาออกลวดลายให้อายเขา ใช้วิชางอนง้อตัดพ้อเอา หวังจะเข้ามาสู่ประตูใจ แหมถูกตีแสกหน้ายังกล้าอีก ทำหลบหลีกยึกยักแม้ผลักไส ก็ปูนนี้แล้วยังไม่ฟังใคร เรื่องของใจอยากแข่งก็แรงเธอ คิดสมหวังอีกหรือจึงถืออ้าง คงฝันค้างว่าใจฉันไผลเผลอ ช่างคิดไกลมากมายจริงน๊ะเออ หรือว่าเธอคือชายชอบพายเรือ คนใจดำอย่างฉันไม่หันหลัง เพียงสักครั้งอย่าหมายใจที่เหลือ และเลิกหวังไออุ่นแนบจุนเจือ มันน่าเบื่อรู้ไหมใยวกวน คำสัญญาพูดบ่อยมันด้อยค่า แค่วาจาเพ้อไปฉันไม่สน หยุดคร่ำครวญไขว่คว้าไม่น่ายล เชิญเถอะบ่นคนเดียวอย่าเกี่ยวกัน
20 ธันวาคม 2552 15:28 น. - comment id 1076512
ฉันเกลียดเธอที่เห็นก็เช่นนั้น ไม่มีหรอกคืนวันอันไหวหวาม สิ้นสุดปรารถนาพยายาม จะเอื้อมคว้าราวหนามเพื่อข้ามรั้ว ไม่นานแสงสรวงคงร่วงหล่น ปลิดใบไม้จากต้นจนหมดขั้ว ทะเลมืดคืนค่ำและความกลัว ฉันจะอยู่ด้วยตัวของฉันเอง ..............................
20 ธันวาคม 2552 20:27 น. - comment id 1076643
น่ารักดีนะเจ้าคะ
21 ธันวาคม 2552 08:35 น. - comment id 1076831
เป็นเราไม่ใช้ท่อนฟืนตีแสกหน้าแน่เลยค่ะ อิอิ
21 ธันวาคม 2552 14:57 น. - comment id 1076959
สมหวังนะคร้าบ อิ อิ อิ มีแต่ความสุขสดใสแบบนี้ทุกๆวันนะค่ะพี่พฤกษ์
21 ธันวาคม 2552 15:00 น. - comment id 1076960
สมหวังนะคร้าบ อิ อิ อิ มีแต่ความสุขสดใสแบบนี้ทุกๆวันนะค่ะพี่ฤกษ์ อ้าวบัวเพิ่ม พ ไปหนึ่งตัว อิ อิ อิ ขอโทษค่ะ
21 ธันวาคม 2552 19:52 น. - comment id 1077155
ย่อง ย่อง มาดูคนง้อกัน
21 ธันวาคม 2552 22:41 น. - comment id 1077247
ว๊า....กลับก็ว่า ไม่กลับก็....บ่น
21 ธันวาคม 2552 23:47 น. - comment id 1077298
หรือไม่ชัดในคำที่ย้ำบอก จึงมาออกลวดลายให้อายเขา ใช้วิชางอนง้อตัดพ้อเอา หวังจะเข้ามาสู่ประตูใจ แหมถูกตีแสกหน้ายังกล้าอีก ทำหลบหลีกยึกยักแม้ผลักไส ก็ปูนนี้แล้วยังไม่ฟังใคร เรื่องของใจอยากแข่งก็แรงเธอ คิดสมหวังอีกหรือจึงถืออ้าง คงฝันค้างว่าใจฉันไผลเผลอ ช่างคิดไกลมากมายจริงน๊ะเออ หรือว่าเธอคือชายชอบพายเรือ คนใจดำอย่างฉันไม่หันหลัง เพียงสักครั้งอย่าหมายใจที่เหลือ และเลิกหวังไออุ่นแนบจุนเจือ มันน่าเบื่อรู้ไหมใยวกวน คำสัญญาพูดบ่อยมันด้อยค่า แค่วาจาเพ้อไปฉันไม่สน หยุดคร่ำครวญไขว่คว้าไม่น่ายล เชิญเถอะบ่นคนเดียวอย่าเกี่ยวกัน
22 ธันวาคม 2552 05:35 น. - comment id 1077339
อิอิ หวานซะ..... คำเอ๋ยคำรัก น้ำต้มผักไม่หวานเท่า มนต์รักประจักรมิบรรณเบา น้องเรามีใจรักแท้ๆๆๆ อิอิ..ผมรับรอง