ไม่ น่าทำห่างเหินแกล้งเมินหมาง เคย สวนทางก็ใครทำไม่เห็น โกรธ ตนเองด้อยต่ำยากลำเค็ญ แต่ มาเร้น รอบรักมั่นภักดี น้อย อำนาจวาสนาซะตาตก ใจ ตระหนักมากนักไร้ศักดิ์ศรี ขอ คุณโปรดเมตตาได้ปราณี รับ ว่าไม่น้อย เรื่องน้อยใจ
19 ธันวาคม 2552 00:46 น. - comment id 1075843
เป็นคนขี้น้อยใจเหมือนกันค่ะ แต่โกรธไม่ลง โกรธตัวเองมากกว่า เพราะรักมากไป
19 ธันวาคม 2552 10:11 น. - comment id 1075918
ทำอย่างไรดี..เนี่ยขนกำลังใจเต็มคันรถสิบ ล้อมาให้เลย..คราวนี้จะท้อแท้อีกๆหม?..
19 ธันวาคม 2552 11:41 น. - comment id 1075980
น้อยใจแป๊บเดียวก็หายแล้วค่ะ
19 ธันวาคม 2552 13:57 น. - comment id 1076047
คห.1พี่อนงค์นางคนสวย ขอบค่าที่มาให้กำลังใจค่ะ
19 ธันวาคม 2552 13:59 น. - comment id 1076048
คห.2 น้าประทานคนน่ารักก ขอบคุณสำหรับกำลังใจเต็มันรถนะคะ ไม่น้อยใจ ใจน้อยแล้วคะ กำลังใจดี
19 ธันวาคม 2552 14:02 น. - comment id 1076049
คห.3 พี่เพียงพลิ้วคนงาม ขอบคุนค่าที่แวะมาให้กำลังใจคิคิ ใจน้อยน้อยใจ....มันก็ชั่ววูบเด๋วก็พลันจางหาย แค่ทำใจให้สบายมิแหนงหน่าย สักวันมันก็คงดีอิอิ
20 ธันวาคม 2552 19:00 น. - comment id 1076616
อย่างอนนาลูกเดี๋ยวไม่หล่นา
20 ธันวาคม 2552 22:48 น. - comment id 1076757
ขอบคุนที่นรศิริที่แวะมานะขอบคุนค่า