เมื่อถึงวันที่ต้องจากทุกสิ่ง เราเหลือทิ้งสิ่งใดให้คิดถึง ความดีเลวอย่างไรควรคำนึง ให้นึกถึงเวลาไม่ได้ทำ เอดิสันอัจฉริยะนักวิทยาศาสตร์ ความฉลาดไม่อายไม่น่าขำ คนรุ่นเก่าหมดไปที่ลองจำ คนใหม่ทำให้ดีเพื่อชาติไทย พลังงานหมดไปใช้อะไรต่อ มัวแต่ขอศิวิไลจากชาติไหน ไม่สร้างเองคิดเองเฉยอยู่ใย หมดความหมายสร้างอนาคตให้รุ่งเรือง อวตารเตรียมย้ายไปโลกอื่น เรามัวยืนมองเขาไม่ได้เรื่อง โตสักทีพรุ่งนี้ไทยรุ่งเรื่อง นามประเทืองเด็กไทยเก่งทุกคน ช่วยกันส่งเสริมเด็กรุ่นใหม่ให้หัดคิดประดิษฐ์ มิใช่ซื้อเทคโนโลยี่เขาอย่างเดียวเราก็คิดเป็น อย่ากลัว สู้ดีกว่า อย่าช้า เดี๋ยวเวียดนามแซง
18 ธันวาคม 2552 10:21 น. - comment id 1075449
กลอนของคุณใช้ได้ทีเดียวครับในการที่อยากจะส่งเสริมให้คนประดิษฐ์คิดค้นนวัตกรรมใหม่ๆ ไทยสู้เวียตินามได้เพียงบางอย่างครับ แต่เรื่องการศึกษา เรายังห่างหลายขุมครับ
18 ธันวาคม 2552 12:31 น. - comment id 1075496
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
19 ธันวาคม 2552 11:26 น. - comment id 1075959
19 ธันวาคม 2552 12:41 น. - comment id 1076025
ขอบคุณ คุณสุรศรี ที่เห็นด้วย บางครั้งตอนเรียนอยู่ฝันอยากเป็นนักประดิษฐ์ มีไอเดีย แต่ขาดทุนและหนังสือ บางครั้งดูทีวีเห็นคนญี่ปุ่นประดิษฐ์ ของแปลกก็อยากให้เด็กไทยลอง สู้เขาบ้าง
19 ธันวาคม 2552 12:50 น. - comment id 1076034
ขอบคุณ คุณสุริยันต์ และคุณ โคลอน เห็นด้วยและแวะมาเยี่ยมกัน หากกลอนของเรากระตุ้นให้คนรุ่นใหม่ ได้ประโยชน์ ดีกว่าไปเสียเวลาเล่น เกมออนไลน์ พอเล่นจบเกมแก่พอดี
20 ธันวาคม 2552 14:47 น. - comment id 1076503
จงตั้งใจใฝ่หาเพื่อความรู้ จงต่อสู้ความขยันหมั่นศึกษา จงค้นคว้าทดลองเกิดวิชา จงตั้งหน้าดีอวดอย่าอวดดี จงอย่าหนีอย่ากลัวความลำบาก ถึงจะยากเป็นกำแพงข้ามไปซี่ จงสานต่อพัฒนาดียิ่งดี ให้เธอมีสมองฉลาดเกินคน จงมีคุณธรรมอย่าเอาเปรียบ จงอย่าเหยียบบ่าเพื่อนเพื่อโดยไม่สน จงสามารถประดิษฐ์เป็นหุ่นยนต์ ให้เหมือนคนจริงๆไม่ติงต๊อง พยายามเข้าน้าเด็กๆไทย
3 มกราคม 2553 21:21 น. - comment id 1081601
ก่อนจากไปเหลืออะไรให้ไว้บ้าง เราเคยสร้างบาปบุญมองไม่เห็น อยากให้สร้างความรู้ดูจำเป็น เด็กได้เห็นสานต่อพ่อเคยลอง พวกฝรั่งชอบคิดสร้างเป็นหนัง เอาสตังค์ไปเพราะเขาใช้สมอง เราดูผ่านงานสนุกไม่คิดลอง เป็นนักร้องบ้าดาราเข้าท่าเยอะ
10 มกราคม 2553 14:35 น. - comment id 1083831
ก่อนจากไปเหลือไว้ซากสถาน สร้างวิมานสานฝันอันสดใส เมื่อต้องจากวิมานรักพังทะลาย ผุพังกลายซากสิ่งปรักหักพัง
17 มกราคม 2553 14:04 น. - comment id 1087171
แรกเริ่มผ่านนานแล้วไม่รู้จัก ไม่รู้รักไร้โกรธอ่อนเดียงสา ไม่เคยเห็นมาก่อนไร้มารยา อนิจาถูกอารมณ์เสกใส่มนต์ เปลี่ยนเป็นคนละคนอย่างที่เห็น เคยไม่เป็นก็กลับแสดงผล เคยสดใสเริงร่าแปรเล่นกล จากซุกซนกลับสงบพบอัศจรรย์
17 มกราคม 2553 14:14 น. - comment id 1087175
วันปีใหม่เริ่มต้นชีวิตใหม่ ก้าวต่อไปวันเด็กเรียนรู้เสมอ ถึงวันครูผู้ให้วิชาเธอ สุขที่เจอตรุษจีน วาเลนไทน์