แววตาหม่นสับสนระคนห่วง บ่งบอกความหนักหน่วงในห้วงจิต ประสบการณ์กรำกร้านผ่านชีวิต มีสิ่งใดให้คิดหวั่นกังวล แววตาหมองมองสบแล้วกลบเกลื่อน บอกสะเทือนเหลือทนจนเอ่อล้น มีทุกข์ท้อทรมานร้าวรานรน เกินชี้แจงเหตุผลหรืออย่างไร ฉันโหดร้ายมากมายใช่หรือเปล่า ฉันแข็งกร้าวทุกคราวหรือไฉน หรือฉันเคยหมางเมินจนเกินไป จึงไม่กล้าเปิดใจสนทนา ฉันอาจเคยต่อว่าวาจาเจ็บ มีคำน้อยคำเหน็บเก็บปัญหา เพราะน้อยใจไปบ้างบางครั้งครา ไม่ได้หมายความว่าฉันชิงชัง แสนสงสารสะท้านสะท้อนจิต ลูกทำผิดต่อแม่แย่หลายครั้ง ทำให้แม่ไม่กล้า..ละล้าละลัง เกรงพลาดพลั้งผิดหวังเหมือนอย่างเคย แววตาแม่อึดอัดก่อนเอ่ยปาก ว่าตอนนี้น้องลำบากนะลูกเอ๋ย ต้องการความช่วยเหลืออย่าละเลย เห็นลูกเหนื่อยก่อนเผยจึงเกรงใจ ไม่มีอะไรมากไปสำหรับแม่ ไม่เคยแม้สักหนแม่เชื่อไหม เงินทองของนอกกายไม่เป็นไร หาเอาใหม่..นะแม่จ๋า...อย่ากังวล
17 ธันวาคม 2552 22:11 น. - comment id 1072750
สวัสดีครับคุณอินสวน แต่งได้เพราะขนาดนี้ ก็รู้แล้วว่ารักแม่มากแค่ไหน คงจะเป็นแบบปสกกับใจไม่ตรงกันเท่านั้นเองนะครับ ผมก็เหมือนกันนะเป็นอย่างนี้เปี๊ยบเลย
17 ธันวาคม 2552 12:12 น. - comment id 1075157
ที่ 1
17 ธันวาคม 2552 12:12 น. - comment id 1075158
เคยเหน็บแนมแกมประชดเล็กน้อย กับคุณแม่บ่อยๆก่อนหน้านี้ บอกคุณแม่ทำไมได้สามีที่ดี ตัวลูกนี้ ทำอย่างไร จะได้บ้างน๊า.. พิมเคยพูดแบบนี้กับแม่ค่ะ ท่านนั่งอมยิ้ม อิจฉาแม่อ่ะ อย่าคิดมากนะค่ะ... เราเป็นมนุษย์นี่นาจริงไหม
17 ธันวาคม 2552 12:15 น. - comment id 1075159
ขอบคุณมากสำหรับคนที่เข้ามาทักกันที่ 1 ให้รางวัลครับ...มารับได้ที่บ้านผมครับ
17 ธันวาคม 2552 12:16 น. - comment id 1075161
น้ำตาลหวาน สวัสดีครับ..อารมณ์ดีนะครับ ผมนิสัยไม่ค่อยดีอ่ะครับ
17 ธันวาคม 2552 12:39 น. - comment id 1075165
แม่ก็สั่งพี่ชายว่าให้ดูแลน้องสาวที่มีอยู่คนเดียวค่ะ อย่าทอดทิ้งกัน เงินทองเป็นของนอกกาย ไม่ตายก็หาได้ ได้อยู่กับพี่ เหมือนได้อยู่กับพ่อ พี่บอกว่าให้ขยันทำงาน ส่งเสียลูกให้ดีๆ พี่จะคอยช่วยทุกอย่าง
17 ธันวาคม 2552 12:42 น. - comment id 1075167
รางวัลไม่เอา ขอเปลี่ยนเป็นหอมแก้ม ทีเดียวพอ
17 ธันวาคม 2552 12:42 น. - comment id 1075168
คนเป็นพี่นี่แย่เนาะ... อยากเป็นน้องบ้างจังครับ
17 ธันวาคม 2552 12:44 น. - comment id 1075169
คุณอนงค์นางต้องไม่ดื้อกับพี่ชายของคุณนะครับ..เห็นใจคนเป็นพี่ครับ
17 ธันวาคม 2552 12:44 น. - comment id 1075170
คห.ที่1..ผมตกลงตามนั้นครับแต่ผมต้องหอมคืนสองเท่านะครับ
17 ธันวาคม 2552 13:27 น. - comment id 1075184
แด่ผู้หญิงที่ประเสริฐที่สุดในโลกและจะอยู่ ในใจลูกเสมอ...รักแม่มากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
17 ธันวาคม 2552 13:38 น. - comment id 1075186
เทียนหยดครับ..ขอบคุณนะครับ
17 ธันวาคม 2552 14:45 น. - comment id 1075200
เป็นพี่เหมือนกันค่ะ เข้าใจความรู้สึกของแม่...และคุณอินสวน แต่ไงก็..เป็นเด็กดีของคุณ(บ้างบางครั้ง) คุณแม่คงดีใจ และภูมิใจนะคะ อิอิ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ ในฐานะที่เป็นพี่..เหมือนกัน...
17 ธันวาคม 2552 15:38 น. - comment id 1075219
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่อิน อิอิอิ
17 ธันวาคม 2552 15:57 น. - comment id 1075230
กิตติกานต์ครับ..ดีใจครับที่มีคนเข้าใจความรู้สึกครับ
17 ธันวาคม 2552 15:58 น. - comment id 1075233
ยายแม่มดครับ...ผมได้กำลังใจมากเลยครับ ขอบคุณหลายๆครับ
17 ธันวาคม 2552 16:06 น. - comment id 1075238
แม่เคยมีสักนิดที่คิดโกรธ มิเคยโทษสักนิดแม้ผิดหวัง แม้สักเสี้ยวมิเคยจะชิงชัง เปรียบรักดังอะไรมิได้เลย บางครั้งแกล้งทำเป็นดุด่า แต่ลูกยาฟังนะจะเฉลย หรือบางครั้งอาจทำเป็นเฉยเมย จะเอื้อนเอ่ยความนัยให้เจ้ารู้ ที่เสแสร้งทั้งหมดและปดบ้าง ทำทุกอย่างเพื่อปรามความซนหนู แม่ไหนเล่าลูกเจ็บจักทนดู และคอยดูอนาคตอันงดงาม
17 ธันวาคม 2552 17:18 น. - comment id 1075258
ขอเป็นกำลังใจให้พี่ชายที่แสนดีดูแลน้องให้ดีที่สุดนะคะ ไม่ต้องกังวลสิ่งใด ถ้าวันหนึ่งสามารถช่วยแบ่งเบาภาระได้ จะยินดีเป็นอย่างยิ่ง ลำบากก็ต้องลำบากด้วยกันใช่มั้ยคะ
17 ธันวาคม 2552 18:30 น. - comment id 1075265
...อ่านแล้ว..ประทับใจมากค่ะ...แววตาแม่...แบบนี้...เราคุ้นบ่อยมาก....พี่ราชิกา..เป็นทั้งพี่และน้อง..เพราะเป็นคนกลาง...เลยได้ช่วยทั้งน้องทั้งพี่ค่ะ...งานนี้..ได้บุญ..2 ชั้นค่ะ... ..เพื่อแม่...ลำบากเพียงใด..เราทำได้ค่ะ..ที่สำคัญ...ให้แม่เราสบายใจก็ OK.แล้วค่ะ.... ..ชื่นชม..คุณอินสวน..นะคะ...ความกตัญญูกตเวที..เป็นเครื่องหมายของคนดีจ๊ะ...
17 ธันวาคม 2552 18:39 น. - comment id 1075266
คุณแม่คงเกรงใจพี่ชายแหละค่ะ บางครั้งความเงียบขรึมของเรา ท่านอาจจะ เข้าใจว่าเราเมินเฉย หากพี่น้องไม่ช่วยกัน แล้วใครจะช่วยคะ เลือดข้นกว่าน้ำเสมอค่ะ
17 ธันวาคม 2552 18:45 น. - comment id 1075276
สวัสดีพี่นรศิรินะครับ คุณแม่ก็คงรักทุกคนครับ ผมจะนิสัยเสียคือเวลาแม่ปรึกษาอะไรผมจะทำเหมือนเฉยๆแต่ก็ไปจัดการทุกอย่างให้ตลอดเวลาครับ
17 ธันวาคม 2552 18:47 น. - comment id 1075277
คนที่จริงใจครับ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แต่ให้ยืมหน่อยสักล้านสองล้านก็ดีนะครับคริๆๆ คริๆ..ล้อเล่นครับ..ยังไม่วิกฤติครับ
17 ธันวาคม 2552 18:48 น. - comment id 1075279
คุณพี่ราชิกา...น่ารักจังครับ คงเช่นเดียวกันครับ...ผมมีพี่สาวด้วย แต่แม่คงเห็นว่าผมเข้มแข็งกว่าใครๆกระมังครับ
17 ธันวาคม 2552 18:51 น. - comment id 1075283
ปรางทิพย์ครับ...นอกจากเงียบแล้ว พี่ชอบทำหน้าตึงๆและขยับแว่นตาแม่จะรู้ทันทีว่าพี่เครียดครับ...แต่แม่ก็ยกให้พี่เป็นคนเก่งที่สุดของบ้านครับ...ไม่ได้โม้...นะครับ
17 ธันวาคม 2552 19:02 น. - comment id 1075285
อิอิลูกหว้าก็ฌป็นนะคะ งอนแม่โกรธแม่แต่ก็รู้ว่าแม่ห่วง ลูกคนเล็กของบ้านก้งี้ทำไรก็มีคนห่วง ตอนม.6 เลี้ยงส่ง กลับมาบ้านเห็นแม่นั่งรอใต้ถุนบ้าน รั้วก็ไม่มีคิดดู...ตอนั้รุ๊สึกว่าไมเปนลูกเลวง้ปล่อยให้แม่นั่งรอ กลับบ้านมาตนตี2 ตั้งแต่นั้นลูกหว้าเลยสัญญากับตัวเองว่า จะไม่ให้แม่มานั่งรอรึห่วงอีก จะขอเปนคนดูแลแม่ตลอดไป มาให้กำลังใจคะ
17 ธันวาคม 2552 19:24 น. - comment id 1075295
ลูกหว้า...พี่อินสวนก็ให้กำลังใจน้องเช่นกันครับ
17 ธันวาคม 2552 20:25 น. - comment id 1075326
อารมณ์คล้ายๆกันค่ะ
18 ธันวาคม 2552 07:52 น. - comment id 1075412
ไม่ได้สบตาแม่ แค่ฟังเสียงแม่เศร้าก็หัวใจสลายค่ะ ไม่กล้าขัดใจแม่ค่ะ สงสารแม่ค่ะ ตอนนี้ทำทุกอย่างที่แม่ต้องการได้ค่ะ ยกเว้นให้แต่งงาน ดูแลคุณแม่ดีๆนะคะ
18 ธันวาคม 2552 07:53 น. - comment id 1075414
ใจปลายทางครับ น่าจะมีอย่างอื่นคล้ายกันหรือเหมือนกันอีกแยะเชียวครับ
18 ธันวาคม 2552 07:54 น. - comment id 1075419
สุริยันต์ จันทราทิตย์..อรุณสวัสดิ์นะครับ ดีใจที่มีคน..ปากร้ายใจดีเหมือนกันกับผมครับ
18 ธันวาคม 2552 08:13 น. - comment id 1075427
สวัสดีครับเพียงพลิ้ว...... ขอบคุณมากครับ
18 ธันวาคม 2552 15:28 น. - comment id 1075581
อ่านกลอนคุณอินสวนแล้วนึกถึงเมื่อวันก่อน ผู้ปกครองนักเรียนมารอรับลูกที่กลับจากการแข่งขันจากนครสวรรค์ ขี่มอเตอร์ไซค์มานั่งตบยุงรอ พร้อมกับลูกสาวเล็ก ๆ อีกหนึ่งคน ที่ง่วงนอนงอแง เห็นแล้วก็น่าสงสาร โทรศัพท์ก็ไม่มีติดต่อ เลยเปิดประตูโรงเรียนให้มานั่งรอในอาคาร
18 ธันวาคม 2552 22:39 น. - comment id 1075814
18 ธันวาคม 2552 23:01 น. - comment id 1075818
มาแนวนี้ อีกแล้ว นะครับ พี่หมอ ทำให้ผมคิดถึงแม่อีกแล้ววว ผมอยากประสบความสำเร็จ ในชีวิต ตอนนี้ยัง..ไม่เอาไหน สักเท่าไร รอให้มีเงิน สักระยะ จะได้ไปเรียนให้จบ เพื่อท่านจะได้ไม่ต้อง กังวล ในตัวผม และผมเอง ก็จะได้ ภูมิใจในตัวเอง ที่ทำได้
19 ธันวาคม 2552 19:41 น. - comment id 1076190
สวัสดีครุณครูกระดาษทรายครับ ผมไม่คิดถึงแม่สักเท่าไหร่ เพราะรับประทานอาหารเย็นด้วยกันทุกวันครับ
19 ธันวาคม 2552 19:42 น. - comment id 1076191
คุณครูใบตองครับ...ผมก็อยากเป็นครูบ้างจังครับ
19 ธันวาคม 2552 19:43 น. - comment id 1076192
น้องกวีน้อยฯครับ พยายามเข้านะครับ ไม่มีอะไรเกินความมุ่งมั่นหรอกครับ