ฉางน้อย

9 ธันวาคม 2552 17:39 น. - comment id 1072189

1.......

ฉางน้อย

9 ธันวาคม 2552 17:39 น. - comment id 1072190

2.....

แก้วประเสริฐ

9 ธันวาคม 2552 18:10 น. - comment id 1072195

คุณ ฉางน้อย

      เก่งหลานรักเราเก่งอยู่แล้วจ้า รักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 ธันวาคม 2552 18:12 น. - comment id 1072196

คุณ ฉางน้อย

     อ่าน อินทรวิเชียรฉันท์ หาวนอนเลยหรือ
หลานรัก เป็นงั้นไปหรือหาคุณฝนล่ะจ๊ะ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

คนกุลา

9 ธันวาคม 2552 20:12 น. - comment id 1072235

๐ เป็นอินทรวิเชียรฉันท์ หรือ ครับ งดงามและ
ไพเราะมาก ครับ  อ่าน ไป ก็นึกไปนึกถึง
ฉันท์ อะไรนะครับ ที่ตอนไหว้ครู หรือ โอกาส 
อะไร สักอย่าง สมัยเรียนมัธยม ที่ต้องถูกบังคับ
ให้ท่อง เหมือนจะจำได้อยู่ ไรไร นะครับ ท่านพี่

รักและเคารพเสมอ ครับ

แก้วประเสริฐ

9 ธันวาคม 2552 20:54 น. - comment id 1072251

คุณ คนกุลา

      ครับเป็นอินทรวิเชียรฉันท์ ลักษณะคล้าย
กาพย์แหละครับ โคลงสร้างเหมือนกันแต่เขาบังคับ
คำครุลหุไว้เท่านั้น พี่เองฝึกมาหลายๆอย่างแต่ครั้ง
แรกๆนั้นรู้สึกยาก แต่พอมาฝึกกลอนแปดแท้จริง
แล้วพอชำนาญก็สามารถเล่นอย่างอื่นได้โดยง่าย
หากเป็นทางพระต้องใช้คำสันสฤตร่วมมากๆหน่อย
แต่จะไม่ไพเราะเท่ากับฉันท์นี้ฉันท์อื่นก็เหมือนกัน
สู้ฉันท์นี้หากเอาความไพเราะอ่อนช้อยนะครับ
พี่เองจึงค้นพบว่า กลอนแปดคือรากเง่าของ
กรองกานท์ทุกๆชนิดครับ แต่ต้องเข้าใจอักษร
ได้ดีด้วยหมายถึงทำนองในตัวของอักษรนั้นๆ
ด้วยก็จะทำให้เกิดความอ่อนหวานอ่อนไหวพลิ้ว
ไปตามการเขียนของเรา รักน้องพี่เสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประภัสสร

9 ธันวาคม 2552 21:34 น. - comment id 1072269

ดอกไม้มีกลิ่นหอม ก็ไม่ยอมจะหล่นลง
ติดขั้วอย่างมั่นคง  ปะแจะแจ้งแสดงนวล

เย้าหยอกหมู่ผีเสื้อ  ระริกเรื่อจนไหวคราญ
กิ่งก้านสั่นกระบวน มองแล้วชวนให้เคลิ้มตาม

ถูกมั้ยคะคุณครูขา

แก้วประเสริฐ

9 ธันวาคม 2552 22:15 น. - comment id 1072279

คุณ แก้วประภัสสร

     ศิษย์รักยิ่งเรา   ทำตามตำราไว้ไม่ผิดหรอก
กิ่งก้าน สั่น กระบวน   ก็ จะ ชวน ให้ เคลิ้มตาม
ครูว่าจะไพเราะกว่า ด้วยคำว่า แล้ว นั้นครูเอง
ไม่แน่ใจว่าใช่คำครุลหุหรือไม่จ้า และครูได้แยก
คำ ครุ ลหุ ไว้ให้ดูแล้วนะ
   อันที่จริงฉันท์มีหลายแบบ แต่ที่ครู
เลือกเอาแบบนี้มาเพราะเข้ากับกาพย์ไว้ที่ครูเคย
บอกว่ากาพย์สามารถเป็นฉันท์ได้ก็ด้วยเหตุนี้
เองแหละจ้า เพียงแต่วางคำ ครุลหุไว้ตาม
แบบแผนเท่านั้นเองส่วนการใช้คำให้ดำเนินไป
ตามแบบกาพย์ยานี ก็จะเป็นฉันท์ที่ไพเราะ
กว่าแบบอื่นๆมากมายนัก ด้วยพร้อมมูลทั้งสูงต่ำ
หากคนแต่งเชี่ยวชาญกลอนแปดแท้จริงเข้าใจ
ในอักษรตลอดทำนองอักษร
แล้วก็จะง่ายจ๊ะไม่ยากหรอก รักศิษย์เราเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

9 ธันวาคม 2552 22:18 น. - comment id 1072282

ภาพก็สวยกลอนก็เพราะนะเจ้าคะ
แวะมาเยี่ยมเจ้าคะ

แก้วประเสริฐ

9 ธันวาคม 2552 22:21 น. - comment id 1072283

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

   แม่สาวน้อยคนสวย ที่จริงผมก็เล่นสนุกๆยาม
เหงาๆใจ ไม่มีอะไรที่เพลิดเพลินเท่ากับการแต่ง
กลอนหรอกจ๊ะ ผมถึงรักกลอนเรียกว่าติดงอมแงม
เชียวล่ะ ได้ประโยชน์มากมายฝึกสมองมิให้เสื่อม
ตลอดรู้อักษรได้อย่างดียิ่งจ้า รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

ปรางทิพย์

10 ธันวาคม 2552 00:20 น. - comment id 1072315

อินทรวิเชียรฉันท์ฯ  สมัยที่เรียนอยู่
ปรางชอบอ่านมากค่ะ อ่านครั้งใดไม่เบื่อเลย
แต่ด้วยไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน อีกงาน
ที่ทำไม่เกี่ยวข้องกันเลย ทำให้เลือนลางไป
และในชีวิต ปรางไม่เคยคิดว่าตัวเองจะ
เขียนกลอนได้ด้วย  
หากมีเวลาว่าง คุณครูแก้วฯ เขียนอีกนะคะ
ชอบอ่านค่ะ เวลาอ่านออกเสียง จะเพราะมาก ๆ

ยายแม่มด

10 ธันวาคม 2552 10:55 น. - comment id 1072415

สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วฯ

แวะมาอ่านกลอนที่ไพเราะค่ะ  ชอบจังเลยค่ะ ตอนนี้หลานมดกำลังศึกษาเกี่ยวกับตำรากวีนิพนธ์แบบต่าง ๆ ค่ะ  แม้ไม่ค่อยมีเวลา แต่อยากศึกษาไว้ คงไม่มีปัญญาแต่ง  แต่ใจรักที่จะอ่านค่ะคุณลุง

ที่ป่วยหายหรือยังคะ  ขอให้คุณลุงสุขภาพแข็งแรงนะคะ

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 12:09 น. - comment id 1072447

คุณ ปรางทิพย์

      ใช่แล้วศิษย์เรา หากเวลาเขียนกลอนหาก
เราสามารถอ่านหรือท่องทำนองได้จะทำให้การเขียน
เราได้ง่ายยิ่งขึ้น หากจะเขียนจำครูไว้ว่าฝึกนั้นฝึก
ได้แต่เอาจริงๆอย่าให้เกิน สาม อย่างนะด้วยจะ
เกิดการสับสนและจะไม่ได้อะไรๆสักอย่างที่เชี่ยวชาญ
   จะศึกษาให้เราฝึกสามอย่างให้แน่ใจเสียก่อน
ถึงจะไปเล่นอย่างอื่นสำคัญยิ่งคือ กลอนแปด 
ต้องเป็นกลอนแปดแท้จริงคือต้องได้แปดคำ
เท่านั้นรวมทั้งทำนองด้วยนะ เพราะจำเป็นยิ่ง
จะได้รู้จักการ หักมุมอักษร ตัดต่ออักษร พลิก
แพลงอักษรฯลฯ หากเขียนดีๆคนอ่านที่ชำนาญ
จะรู้เองแต่คำนั้นต้องผสานกับเนื้อความด้วยนะ
เช่นกระพ้อม หมายถึงดอกไม้ชนิดหนึ่งดอกสี
ขาวส่งกลิ่นหอม หากเป็นโคลงจะใช้คำพ้อมแต่
เนื้อความนั้นเกี่ยวกับดอกไม้เขาจะรู้เองเป็นต้น
บางคนเขียน โคลง ใช้คำเต็ม เช่นเขากำหนด
ไว้ให้สองคำ แต่ใช้สามคำโดยคิดว่าเป็นคำเดียว
เช่น กระพริบพร่าง เป็นต้น หากเป็นพริบพร่าง
คนอ่านก็จะรู้เหมือนกันแหละ นี่เป็นเกล็ด
เล็กน้อยๆที่คนมักมองข้ามไปด้วยศึกษาไม่ถ่อง
แท้ หากได้อ่านแยะๆโดยนักเขียนโคลงแท้
จริงจะทราบดี ผมเองนั้นค้นคว้ากว่าจะจับจุด
แก่นได้ก็ใช้เวลานาน ต้องมีความละเอียดตั้ง
คำถามแก่ตนเองเสมอๆในทางตรงกันข้าม จึง
จะทราบเหตุผลแท้จริงของนักปราชญ์โบราณ 
ที่เขียนมานี่ไม่ใช่อวดโอ้ตนเองว่าเก่งกาจอะไร
จะกล่าวก็เพียงศิษย์เท่านั้นเองแหละ ส่วนคน
อื่นครูจะบอกว่าครูนั้นโง่เขลาเสมอมาป้องกัน
ตนเองจ้า อินทรวิเชียรฉันท์นั้นมีลักษณะคล้ายๆ
กาพย์ยานี11 ซึ่งวิธีเขียนมีสองแบบที่เกิดความ
ไพเราะมาก ส่วนอินทรวิเชียรฉันท์ต้นกำเนิด
มาจากกาพย์ยานี11 เพียงบังคับ คำ ครุ ลหุ
ไว้เพื่ออะไรทราบไหม เพื่อกระชากอารมณ์คน
อ่านให้โลดแล่นไปจ๊ะไม่ตกอยู่ในห้วงภวังค์
ของกลอนก็เท่านั้นเอง การใช้คำ ครุ ลหุ นั้น
ต้องแน่ใจจริงๆ เพราะบางคำไม่ใช่แต่เราคิด
ว่าใช่เขียนไป เพียงดูผิวเผินเท่านั้นเองไม่
คิดถึงว่าเป็นคำหนักคำเบา คำสามัญบางคำจะ
ดูเห็นคำยาวก็คิดว่าใช่แต่แท้จริงไม่ใช่จ๊ะ
รักศิษย์เราเสมอๆ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 12:24 น. - comment id 1072460

คุณ ยายแม่มด

      สวัสดีจ้าคนสวย ผมยังไม่หายดีจากเลิม
แต่ทุเลา ตอนทุเลานี่นะมันทั้งปวดหนึบๆจริงยก
แขน ขยับตัวมันจะปวดทรมานจริงๆจ๊ะแต่คิดว่าคง
จะไม่นานหรอกทานยา ทายาตามกำหนดไว้ทุก
อย่าง งดอาหารบางอย่างเลยทุเลาค่อนข้างเร็วขึ้น
ขอบใจในความห่วงใย  อ้อๆ การศึกษาวิลาความ
รู้ต่างๆนั้นดีแล้วเพิ่มทักษะแก่เรา แต่ควรเลือกและ
มีความรู้บ้างเล็กน้อย บางคนเขียนตำราตาม
อารมณ์ตนเองไม่เข้าใจแก่นแท้อันลึกซึ้งด้วย
คิดว่าตนเองทำในสิ่งที่ถูกต้องหลงตัวเองจ๊ะ 
ลองย้อนขึ้นไปอ่านที่ผมตอบกระทู้ศิษย์ผมนะ
จะรู้เป็นเลาๆไว้ประดับความรู้บ้าง ผมเองไม่
คิดจะอะไรดีเด่นอะไร เพียงเพื่อความสนุก
แก้เหงา เพลิดเพลินเท่านั้น แต่นิสัยบ้าๆผม
เป็นคนลองทำอะไรรักษาสัจจะแก่ตนเองเสมอ
ทำอะไรก็ต้องทำให้ถึงที่สุด รู้ก็ต้องรู้ถึงที่สุดเท่า
ที่สติปัญญาจะรู้ได้ก็จะวางมือ ผมเองก็มาเล่น
กลอนตอนปลดเกษียณอายุนี่เอง ของเก่าๆนั้น
เคยหัดไว้สมัยเรียนมัธยมนั่นแหละแล้วก็ทิ้ง
ไปนับเป็นสิบๆปีแล้ว ที่มาเล่นเพื่อเป็นการฝึก
สมองมิให้เสื่อมไม่อยากให้สมองว่างๆจะเกิดความ
เฉื่อยชากลายเป็นอัมไซเมอร์คือสมองเสื่อมก่อน
วัยอันควรจ้า ด้วยเหตุที่สมัยก่อนนั้นผมทาน
เหล้ามากๆแต่มาเลิกเสียก่อน คนที่ทานเหล้า
มากๆจนติดนั้น มักจะสมองเสื่อมก่อนใครๆเขา
จึงหาวิธีการแก้ไขตนเอง ก็ได้กานท์นี่แหละมา
ช่วยและอาศัยสถานที่แห่งนี้เป็นสิ่งทดสอบตัว
เอง ฉนั้นนิสัยผมลองรักใครแล้วจะรักจริงๆ
ยอมทุ่มเทให้หมด เมื่อผมรักสถานที่นี่ก็ทุ่มเท
ให้หมด ตลอดจนค้นหาศิษย์แต่ผมไม่ไปขอให้
มาเป็นศิษย์ผม ให้เขามาเองด้วยความสมัครใจ
แต่ผมก็จะบอกเขาก่อนว่าผมนั้นปัญญาน้อย
โง่เขลาเบาปัญญามีความรู้แค่หางอึ่งแถมติดออก
จะบ้าๆบอๆบ๊องส์ๆอีกด้วย เมื่อเขายอมรับจึง
ถ่ายทอดความรู้ที่ค้นคว้าไว้ให้และติดตามผลงาน
เขาเสมอมา ผลที่ได้รับทำให้ผมพึงพอใจยิ่ง
เพียงชั่วเวลาไม่เกินสามเดือน ศิษย์ผมทั้งหลาย
เดี๋ยวนี้เก่งกว่าผมเสียอีกตั้งหลายๆคน แต่ผม
โชคดีหน่อยที่ถึงจะมีศิษย์มาก แต่ยังมีศิษย์ที่
รักผมอย่างแท้จริง ทำให้ผมปลื้มใจตลอดชีวิต
การเป็นหนุ่มหรือการทำงานหาคนที่รักผมมาก
อย่างแท้จริงไม่ มีแต่ศิษย์ตอนแก่นี่แหละที่
ผมคิดว่าเขาจริงใจแก่ผม ผมจะรักทุกๆคนเสมอ
แต่ผมเองวาสนามันน้อยจะหาความรักที่แท้จริง
ยากจริงๆ บางครั้งก็อดน้อยใจวาสนาตนเองเสีย
ไม่ได้ครับ แต่ช่างเถอะถือเป็นกรรมเวรของผม
เองจะโทษใครเขาได้ล่ะ เพราะดันไปรักเขาจริง
จังจริงใจมากนั่นเองครับ
แหม๋เขียนซะยาว
โทษทีด้วยนะที่ทำให้คุณ มด เสียเวลาไป
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

สุริยันต์ จันทราทิตย์

10 ธันวาคม 2552 12:28 น. - comment id 1072463

โอ๊ะโอ....หอมหวนชวมดมจริงครับ
ดอกไม้เอ๋ย.......

เทียนหยด

10 ธันวาคม 2552 12:40 น. - comment id 1072475

เคยอ่านอยู่หลายครั้งเลยค่ะครู สำหรับ
อินทรวิเชียรฉันท์...แต่ก็ยังไม่สามารถแต่ง
ได้จริงๆ..   วันนี้มีโอกาสอ่านของครู..
ช่างไพเราะงดงามจริงๆค่ะ  

ดูแลสุขภาพนะคะครู
ด้วยความเป็นห่วงค่ะ

ไหมไทย

10 ธันวาคม 2552 13:59 น. - comment id 1072526

แวะมาเยี่ยมชมผลงานคะ

อ่อนหวานละมุ่นละไมครบถ้วน

แตงเม

10 ธันวาคม 2552 15:44 น. - comment id 1072550

ครูคะ  หนูแวะเอาของมาเยี่ยม

มีกระท้อนมาฝากค่ะ  

ด้วยรัก...และไม่รู้

โคลอน

10 ธันวาคม 2552 16:44 น. - comment id 1072579

มาติดตามผลงานค่ะ..


ปล. ค.ห 1-2

ฉางน้อยใช้ไม่ได้เลยนะเนี่ย




ใช้ไปซื้อของปากซอยไม่ได้เลย...ง่วงตาหลอด


สงสัยเมื่อคืนจาแอบดอดไปเที่ยวค่ะเห็นตื่นมาตอนตีหนึ่งฝ่าๆ...อิอิ

(เผาเพื่อนเป็นงานอดิเรก)

โคลอน

10 ธันวาคม 2552 16:44 น. - comment id 1072580

20

ชุบ

เข้ามาฮุบไข่ใบแรกของวันนี้

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 16:47 น. - comment id 1072585

คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์

     ผมก็เล่นไปตามสิ่งปรารถนาผมแหละครับ
นึกจะเล่นอะไรก็เล่นแบบนั้น คุณพยายามอ่าน
กระทู้ผมที่ตอบไว้ก็จะเข้าใจเองแหละครับ การเขียน
กลอนกานท์นั้นไม่ยาก ทุกๆคนเขียนได้ แต่เวลา
เขียนแล้วจะสามารถกระชากอารมณ์คนอ่านให้
โลดแล่นไปตามตัวอักษรนั้นช่างยากเย็น ทุกๆคน
เล่นได้แต่จะเข้าถึงแก่นแท้ของกานท์ช่างยากเย็น
ยิ่งนัก ผมเองก็เพียงได้แค่กระพี้เปลือกเท่านั้น
แต่เข้าไปลึกมากหน่อยพบแค่เพียงแก่นของ
กานท์แต่จะให้ลึกซึ้งช่างยากจริงๆครับ ขอบคุณ
ที่แวะมาเยี่ยมผมเสมอๆครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 17:00 น. - comment id 1072595

คุณ เทียนหยด

       ศิษย์รักเราครูเป็นคนแปลกๆหากไม่ถาม
มักจะไม่ค่อยตอบหรอก แต่บางครั้งอารมณ์ดีหน่อย
ก็ตอบไว้ในกระทู้ ฉนั้นเวลาเข้ามาอ่านกลอนครู
จงพยายามอ่านกระทู้ไว้และพิจารณาเสมอๆนะ ด้วย
จะตอบให้ทราบทุกๆคนนั้นยากเพราะมีหลายๆคน
สู้อ่านในกระทู้ไม่ได้หรอก ด้วยช่วงนั้นอารมณ์ครู
แจ่มใสก็จะขยายออกมาเองจ๊ะ แต่ครูก็ดีใจที่
ศิษย์เราก้าวหน้าไปได้อย่างรวดเร็ว เรียกว่า
ก่อนกับใหม่แตกต่างกันสิ้นเชิง ใช้เวลาไม่มาก
อีกด้วย การเล่นกานท์นั้นหากว่ายากก็ยาก
หากว่าง่ายก็ง่าย ด้วยทุกๆคนเล่นได้แหละหาก
รู้หลักการเขียนและอารมณ์ แต่ส่วนใหญ่จะไม่
ราบรื่นไหลอ่อนหวานอ่อนช้อยพลิ้วและที่สำคัญ
คือเรียกอารมณ์คนอ่านให้เฝ้าติดตามผลงาน
เราได้นั้นยากจ๊ะ ศิษย์เอ๋ยทุกๆอย่างในโลกนี้
ไม่สิ้นความพยายามของคนเราหรอกจ๊ะ พยายาม
ให้เข้าใจเข้าถึงแก่นแท้ของกานท์ก็เพียงพอ
แล้ว การใช้อักษรง่ายหรือยากไม่สำคัญหรอก
สำคัญที่ครูบอกไว้แหละ การที่บรมครูสามารถ
สร้างผลงานเป็นอมตะมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็ด้วย
ท่านเข้าถึงแก่นอันแท้จริงของกานท์นั้นๆเอง
ครูถึงแม้จะพยายามสักปานใดก็เพียงแค่กระพี้
เท่านั้นเองแหละจ้า อาการครูไวรัสเลิมค่อย
ทุเลาแต่ก็ปวดทรมานน่าดูเหมือนกันด้วยหนัง
ลอกเหมือนหนังกำพร้าหากกระเทือนหรือขยับ
ก็จะเจ็บและปวดหนึบๆลึกๆจ๊ะ แต่ช่างเถอะครู
แก่แล้ว จะอยู่ได้อีกสักเท่าไหร่ก็ไม่รู้และยิ่ง
กรรมพันธุ์ครูล้วนแล้วแต่อายุไม่ยืนทั้งสิ้นจึง
ยากนักจะฝืนไปได้ ครูพยายามนึกถึง มรณัง
นุสสติเสมอๆจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอหากขัดข้อง
เรื่องอะไรครูรู้ก็จะบอกให้หมดเมล์มาก็แล้วกัน
เพราะไม่ยากบอกทางนี้เท่าไหร่ไม่อยากดังนั่น
เอง กลัวภัยจะมาถึงตัวเป็นที่รังเกียจของสังคม
แต่จำไว้อย่างหนึ่งว่า หากเราเล่นได้อย่าหลงใน
คารมชมเชยเป็นอันขาดจะทำให้เราลืมตัวเหลิง
เกิดการดูถูกคนอื่นให้ทำตัวให้ต่ำต้อยไว้เสมอๆ
นะศิษย์รักเราต้องเชื่อครู ครูผ่านสิ่งเหล่านี้มา
มากมีทั้งรักและเกลียดชัง ให้นึกว่า คนรักเรา
เท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อจำไว้นะจ๊ะ
รักศิษย์เรามากเสมอๆ

        แก้วประเสริฐ.

ทะเลใจ

10 ธันวาคม 2552 17:02 น. - comment id 1072598

สวัสดีค่ะพ่อแก้ว

สบายดีมั้ยคะ แห่ะ แห่ะ นู๋เอมหายหัวไปนาน แต่ก็ยังคิดถึงพ่อแก้วเหมือนเดิมนะคะ

แวะมาด้วยความคิดถึง 

และแวบมาอ่านกลอนเพราะ ๆ เจ้าค่ะ


ลูกเอมเจ๊า 

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 17:05 น. - comment id 1072600

คุณ ไหมไทย

     ผมแก่แล้วครับเล่นไปตามความสนุกสนาน
มิได้คิดจะเอาดีเด่นอะไรหรอกครับ บางครั้งก็ดี
บางครั้งก็แย่เหมือนกัน ผมเป็นรักใครรักจริง
ทำอะไรก็มักจะจริงจังเสมอ ไม่ค่อยจะยอมแพ้ท้อ
ถอยหรอกครับงานถึงได้เป็นอย่างนี้ คนสอนผมไว้
สมัยเป็นนักเรียนมัธยมสมัยก่อนนั้น สอนว่าเรา
ต้องเจียมตัวเราเสมอ อย่าให้เด่นนักจงถ่อมตนไว้
เพื่อเราจะได้ไม่ต้องประมาทครับ งานผมเอง
เขียนก็เพื่อสนุกสนานฝึกสมองไม่ให้เสื่อมรู้จัก
การใช้สมองให้เป็นประโยชน์ไม่ทางใดก็ทาง
หนึ่งครับ แต่ผมมาทางนี้ก็พึงทำตามความคิด
อ่านผมเองครับ ขอบคุณที่แวะมาเสมอๆให้
กำลังใจคนแก่ครับ รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 17:11 น. - comment id 1072603

คุณ แตงเม

    ดีใจมากครับที่ได้รู้จักกัน ขอบคุณในน้ำใจ
ที่มอบให้ครับ  ผมเองเป็นคนจริงจังจริงใจเสมอ
รักใครรักด้วยหัวใจ แต่เพราะอะไรหรือเวรกรรม
ก็ไม่อาจจะรู้ได้มักจะผิดหวังเสมอมาแต่ก็ให้อภัย
เขาเสมอไม่เคยเก็บมาคิดให้รกสมองหรอกครับ
หากคุณชอบทางนี้ก็ ย้อนกลับไปอ่านงานผมโดย
เฉพาะกระทู้ที่ผมมักจะตอบระบายอารมณ์ที่ได้ค้น
คว้าศึกษามาได้เพียงแค่กระพี้เท่านั้น หวังว่าคุณ
จะเป็นนักกลอนผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคตนะครับ
ขออวยพรมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณอีกครั้ง
ที่มาเยี่ยมครับ หวังว่าคงจะได้เจอกันอีกครับ
อย่าเชื่อใจใครๆง่ายๆนัก เชื่อมั่นตัวเราเองดี
ที่สุดครับ หากรักใครก็มอบให้แค่ครึ่งหนึ่งพอ
เพื่ออีกครึ่งหนึ่งจะได้มีเวลาปรับตัวเราเองครับ
ด้วยประสบการณ์ผ่านมาของผมนั่นเองครับถึง
ได้บอกไว้ คงจะไม่โกรธผมนะครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 17:15 น. - comment id 1072604

คุณ โคลอน

   ผมว่าเจ้าฉางจอมซุกซนคงจะไปเที่ยวดูไฟที่
ถนนราชดำเนินกระมังนะ อภัยให้เถอะจ้า รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 17:18 น. - comment id 1072605

คุณ  โคลอน

      โอ้โหๆ จะมาชุบไข่บ้านลุงเลยหรือ อิอิ
ไข่เป็ด ไข่ไก่ไม่มีนะ มีแต่ไข่นกกระทาจ๊ะ ฮ่าๆๆๆ
เดี๋ยวเจ้าฉางคงจะหัวร่องอหายหรอก รักเสมอจ้า

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 17:22 น. - comment id 1072607

คุณ ทะเลใจ

   สวัสดีจ้าลูกเอมที่รักของพ่อ คงจะมีปัญหา
เรื่องงานเพราะตอนนี้ใกล้สิ้นปีเขาเคลียร์งานกัน
ตัวเป็นเกลียว ดีแล้วเอางานไว้ก่อนนะลูก มาหา
พ่อหากพ่อไม่ตายไปเสียก่อน ได้เสมอสำหรัลลูกรัก
ของพ่อเสมอๆแหละจ้า พ่อรักลูกพ่อเสมอๆ ปีใหม่
นี้ของให้ลูกพ่อจงจำเริญๆคิดอะไรสมความปรารถนา
ทุกประการ อย่าลืมนะความรักควรมอบให้เขา
แค่ครึ่งเดียวก็พอมิฉนั้นลูกพ่อจะลำบาก หาก
เมื่ออายุมากๆเข้าแน่ใจเราแล้วนั่นแหละถึงจะ
มอบให้เต็มใบเลยจ๊ะ พ่อรักลูกพ่อเสมอถึงจะ
เป็นอย่างไรก็ยังรักจ๊ะ  รักลูกพ่อเสมอๆจ้า

        แก้วประเสริฐ.

ฉางน้อย

10 ธันวาคม 2552 18:12 น. - comment id 1072629

...... ตั๊บแก..........

ฉางน้อย

10 ธันวาคม 2552 18:12 น. - comment id 1072630

30........... และ แล้วที่ 30 ก็เป็นของ ฉางน้อย 

ไม่มีสหายฝนแย่ง

ไม่มีพี่เทียนหยดแย่ง อิอิ .......ง

ขอบคุณน๊าคะลุงแก้วฯ .........

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 18:23 น. - comment id 1072633

คุณ ฉางน้อย

       งูเขียวก็ไม่เอาหรอกถึงตับแก่ก็เถอะ อิอิ
เจ้าหลานรัก รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 18:25 น. - comment id 1072635

คุณ ฉางน้อย

       อิอิ เล่นเอาต๊กใจหมด ที่แท้แค่ที่ 30
นั่นเอง ฮ่าๆๆๆ รักหลานเราเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

โคลอน

10 ธันวาคม 2552 18:29 น. - comment id 1072638

ขออนุญาตแก้วประเสริฐ....แวะมาบอกฉางน้อยค่ะว่า





ไข่20 ที่ฝนได้ เอ๊าะกว่าไข่30ของสหายตั้งเยอะ

รสชาติฟามอร่อยมันต่างกัน

ฉางน้อย

10 ธันวาคม 2552 18:38 น. - comment id 1072643

33.....กระซิบผ่านลุงแก้วฝากบอกต่อสหายฝนคะว่า....

งั้น ถ้าใครได้ไข่ใบที่ 40 คงเหี่ยว หย่อน ยานแระเนอะ

5555  

พี่เทียนหยด จดๆจ้องๆไม่กล้าแย่งที่ 40แระ 

น้องวารู้ทันน๊าพี่เทียนหยด 5555555

โคลอน

10 ธันวาคม 2552 18:43 น. - comment id 1072650

ช่ายๆๆ

ไข่ใบที่40 นอกจากเหตุผลข้างบนที่ว่ามา

ใครเผลอไปจับฟามแก่จะติดตัวได้เลยนะ...ขอบอก


5555555ไปดูช่างต่อ

ดูดิ๊ใครจะกล้า

แตงเม

10 ธันวาคม 2552 19:04 น. - comment id 1072673

ครูคะ  หนูส่งอีเอ็มเอสไปให้ครู เมื่อกี๊
เนื่องจากเป็นความลับสุดๆ  ไม่กล้าเปิดเผย
ให้ใครรู้

อยู่ในกล่องไปรษณีย์สีแดง  
อยากให้ครูอ่านค่ะ  

อยากได้ความเห็นจากครู ด้วย
แวะไปเที่ยวไร่ของหนูบ้างได้มั้ยคะ

วันนี้ยายเค้าแกงสายบัวค่ะ  ครูลองมาชิมได้มั้ย
ว่าอร่อยหรือเปล่า

ฉางน้อย

10 ธันวาคม 2552 19:04 น. - comment id 1072674

.............แอบดูพี่เทียนหยดว่าจะกล้าไหมเนี่ยะ  55555  


.... ลุงแก้วคะ ขออนุญาตเล่นกะสหายในนี้หน่อยนะคะ 

คือว่า ฉางน้อยลากคอ แล้วพวกหล่อนๆทั้งหลายไม่ยอมไปกันคะ อิอิ.....

เพียงแพรว

10 ธันวาคม 2552 19:29 น. - comment id 1072690

พ่อขา คิดถึงจังเลย

ไม่ได้เข้ามานานคิดถึงพ่อกับทุกคนเลย

แล้วก็ ดุจดังมาลี เพราะจังค่ะ


รักนะคะ

เฌอมาลย์

10 ธันวาคม 2552 19:40 น. - comment id 1072705

ปีใหม่ไปเที่ยวไหนเปล่าคะ

โคลอน

10 ธันวาคม 2552 19:43 น. - comment id 1072711

โคลอน

10 ธันวาคม 2552 19:44 น. - comment id 1072713

ดีจ้าทุกคน บรรยากาศบ้านอบอุ่นๆ


ปล.ข้างบนฝนอุ้มแตงโมนะ หาใช่ไข่ไม่555

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:20 น. - comment id 1072756

คุณ โคลอน

     ไม่เป็นไรไม่ต้องขออนุญาต หรอกครับเรา
ถือว่าครอบครัวเดียวกันก็แล้วกัน ตามสบายเถอะ
ตลกประจำวิกไทยกลอนเชิญตามสบายนะครับ 
รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:25 น. - comment id 1072758

คุณ ฉางน้อย

      เอ๊าตามสบายเถอะหลานรัก สนุกกันให้
สนานกันตามใจ ว่าไงล่ะแม่สายฝน เอ๊ะไหงไป
ถึงเจ้าเทียนหยดศิษย์ลุงได้ไหงเนี๊ยะชักงงจ๊ะ
หรือหาตลกมาร่วมเป็นสามสาวดาวตลกเน๊อะ อิอิ
รักหลานเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:28 น. - comment id 1072759

คุณ โคลอน

   อ้าวๆๆๆคุณฝนจะเอาผมร่วมรายการด้วยหรือ
อิอิ คงจะไม่ไหวนะเล่นตลกไม่เป็นจ้า รักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:35 น. - comment id 1072761

คุณ แตงเม

    น่าจะอร่อยนะครับคนสมัยก่อนทำอาหารเก่งๆ
ผิดกับสมัยนี้เรียกกันว่าคนละรสชาดกันเลย สมัย
ก่อนจะพิถีพิถันเกี่ยวกับอาหารมากครับ  ผมต้อง
ขอดูโอกาสก่อนนะครับมิใช่ว่าจะรังเกียจอะไรหรอก
ผมคนแก่จะไปไหนมาไหนมันจะลำบากและไม่
อยากให้ใครต้องเป็นห่วงใย ปกติผมเที่ยวนะจะ
มักไปคนเดียว เรียกว่าบินเดี่ยวคนเดียวเสมอมา
หากโอกาสอำนายไม่ขัดข้องหรอกครับ ยิ่งชนบท
นั้นผมชอบมากๆด้วยอากาศแสนบริสุทธิ์ดีมาก
ครับ หรือครับแล้วผมจะคอยอ่านครับหากส่ง
วันนี้ก็คงจะได้รับพรุ่งนี้แหละครับผมจะคอย
รับและอ่านดูครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:39 น. - comment id 1072763

คุณ ฉางน้อย

     ตามสบายเถอะหลานรัก บ้านนี้ถือว่าเป็น
บ้านของหลานอยู่แล้ว จะมาตลกอย่างไรได้ทั้งสิ้น
ไม่ต้องห่วงลุงหรอก ดีเสียอีกแก้เหงาสนุกสนาน
กันดี หากคนบ้านกลอนนี้มีอารมณ์เช่นทั้งสองก็
จะดีนะโลกนี้เป็นของเรา หาใช่เราเป็นของโลกนี้
เราเป็นตัวของเรา หาใช่ตัวเราเป็นของคนอื่นใดไม่
     ฉะนั้นตามสบายเลยจ้าหลานรักลุง รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ปรางทิพย์

10 ธันวาคม 2552 22:42 น. - comment id 1072764

ขอขอบคุณ ครูแก้วฯ มากค่ะ
ที่กรุณาแนะนำการเขียน โคลง กลอน
ปรางจะจดจำ และ พยายามเรียนรู้ค่ะ
อิอิ.....ตอบและสอนได้ยาวแบบนี้ แสดงว่า
สุขภาพเริ่มเข้าที่แล้วนะคะ

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:44 น. - comment id 1072765

คุณ เพียงแพรว

     ลูกรักพ่อคงจะมีงานแยะนะแต่ช่างเถอะ
งานประจำสำคัญนักกับชีวิตอนาคตเรา งานกลอน
นี้คืองานอดิเรกเป็นที่ระบายคลายเครียดให้เรา
เท่านั้นจะเอสไปปะปนกันนะจ๊ะ ลูกพ่อสบายดีพ่อก็ดี
ใจด้วย หากต้องการความรู้อันน้อยนิดของพ่อ
พ่อยินดีถ่ายทอดให้จ๊ะ รักลูกพ่อเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:47 น. - comment id 1072767

คุณ เฌอมาลย์

     เจ้าหญิงครับผมเองคงจะไม่ไปเที่ยวปีใหม่
ไหนหรอกครับ สุขภาพก็ไม่ดีนักตอนนี้กำลังต่อสู้
กับเจ้าโรคไวรัสเลิมอยู่ครับ แต่ใกล้จะชนะมันแล้ว
ล่ะครับ แต่ก็ทรมานน่าดูเหมือนกันนะครับช่าง
เถอะเวรกรรมเก่า ทั้งๆที่ไม่เคยเป็นมาเลยพึ่งจะ
มาเป็นนี่แหละ รักเจ้าหญิงเสมอจ้า

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:50 น. - comment id 1072769

คุณ โคลอน

    โอ้วโหๆ อุตส่าห์อุ้มแตงโมมาแทนไข่เชียว
หรือ ว่าไงล่ะเจ้าฉางหลานเรา ฮ่าๆๆๆ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 22:55 น. - comment id 1072771

คุณ โคลอน

      จ้าบ้านหลังนี้อบอุ่นเสมอด้วยปราศจาก
สารพิษ สนุกสนานกันตามสบายถือว่าเป็นบ้านตัว
เองก็แล้วกันนะ การต้อนรับตามอัตถภาพตัวใคร
ตัวมันก็แล้วกัน เจ้าของบ้านแก่แล้วขอนั่งเชียร์
เพื่อความสนุกจ้า รักเสมอๆ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

10 ธันวาคม 2552 23:02 น. - comment id 1072772

คุณ ปรางทิพย์

     ยังเลยจ้าศิษย์เราแต่เพื่อมารยาทถึงจะลำบาก
อย่างไรก็ต้องให้เกียรติเสมอๆแหละจ้า ที่เขียนยาว
ไว้ก็เพื่อให้ศิษย์ที่ไม่รู้หากเข้ามาอ่านจะได้รู้ไว้
ด้วยการสอนนั้นส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยถามต้อง
คอยบอก การบอกหากไม่ถามก็ไปไม่ค่อยจะตอบ
อย่างไรเหมือนกันทั้งๆที่ยังมีอีกมากมายนักนะ เอา
ให้เขาเข้ามาอ่านเอาเอง ซ้ำยังให้คนอื่นที่สนใจ
แต่ไม่กล้าได้รับรู้ด้วยถือว่าเป็นบุญอย่างหนึ่ง
หากเขาคิดว่าคนบ้าๆสอนนะจ๊ะ แต่ศิษย์เรา
นั้นเข้าใจแล้วจ้า รักศิษย์เราเสมอจ้า

       แก้วประเสริฐ.

(น้ำตาลหวาน)

11 ธันวาคม 2552 10:47 น. - comment id 1072850

มาแอบดูบ้านคุณครู
ที่เต็มไปด้วยลูกศิษย์ที่น่ารักค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

คอนพูทน

11 ธันวาคม 2552 11:03 น. - comment id 1072858

แดนไพรพนาพง...ดุจหลงสิงามหลาย
รวยรื่นระรินราย..อุรเริงอร่ามเรียง

สุขอย่าได้สร่าง

แก้วประเสริฐ

11 ธันวาคม 2552 11:57 น. - comment id 1072863

คุณ น้ำตาลหวาน

     ครับจริงครับผมมีความสุขมาก หากลูกๆหลานๆ
ศิษย์ทั้งหลายมีความสุข รื่นเริงกันในบ้านผมก็
เปี่ยมด้วยความสุขใจยิ่งนักครับ ขอบคุณที่แวะมา
ให้กำลังผมเสมอๆ รักเสมอครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

11 ธันวาคม 2552 12:06 น. - comment id 1072864

คุณ คอนพูทน

     ผมดีใจมากที่คุณมาเยี่ยมครับ และอ่านงาน
อินทรวิเชียรฯก็งดงามยิ่งนัก ปกติผมจะเล่นแค่
สามอย่าง คือ กาพย์ยานี โคลง และกลอนแปด
เท่านั้น แต่ผมเคยบอกศิษย์ผมว่ากาพย์นั้นสามารถ
เป็นฉันท์ได้หากเรารู้หลักการ จึงเขียนให้ศิษย์
ผมดูครับ และผมจะมักกำชับให้เล่น กลอนแปด
ที่แท้จริงก่อน ด้วยกลอนแปดนี้ผมค้นพบว่าเป็น
รากเง่าฐานของกรองกานท์ทุกๆชนิด หากชำนาญ
แต่ต้องเป็นกลอนแปดที่แท้จริงไม่ใช่กลอนตลาด
จะทำให้อย่างอื่น อ่อนหวาน อ่อนช้อยไหวพลิ้ว
และลื่นไหลได้อย่างลงตัว ผมเองทดลองมาหลายๆ
รูปแบบแล้วจึงสามารถค้นพบเกล็ดย่อยต่างๆ
มากมาย ที่คนมักจะผ่านไปครับ หากว่างๆแวะ
มาเยี่ยมคนแก่ด้วยนะครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

11 ธันวาคม 2552 16:21 น. - comment id 1072947

โอ้วววววววว


อยากบอกว่า เพราะมากๆครับ

หาอ่านยากจริงๆ

คุณลุงแต่งแต่กลอน

ผมว่า แต่งแนวนี้ บ่อยๆ ก็ดีครับ

แก้วประเสริฐ

11 ธันวาคม 2552 21:27 น. - comment id 1073063

คุณ กวีน้อยฯ

      หลานเอ๋ยจะเอาอะไรกับคนบ้าเช่นลุง พอใจ
อะไรก็เขียนๆๆๆๆไปตามใจชอบแหละ เดี๋ยวโน่น
เดี๋ยวนี่ตามประสาคนบ๊องส์เน๊อะ เป็นไงว่าจะเขา
ไปดูที่เขียนโคลงอักษรตัวเดียวไว้ ถามว่าเขาเรียก
อะไร พจน์รำพัน ชอบใจใหญ่ เมื่อก่อนลุงเขียน
แปดบทเชียวล่ะ นี่แหละคือคน บ้าๆบอๆบ๊องส์
เล่นที่คนอื่นเขาไม่เล่นกันนิ  รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

วันสุข

12 ธันวาคม 2552 13:29 น. - comment id 1073222

ดุจดั่งมาลี
งดงามมากค่ะ...

ขอให้ครูมีความสุข
ดูแลสุขภาพนะคะ..

แก้วประเสริฐ

12 ธันวาคม 2552 14:50 น. - comment id 1073239

คุณ วันสุข

     ศิษย์รักเรา เป็นอย่างไรบ้างฝึกไปถึงไหน
แล้วล่ะ เห็นหายเงียบไปก็อดห่วงใยมิได้ ถึงไม่
ค่อยมีเวลานัก ก็ควรฝึกจิตให้เป็นกลอนกลอน
เป็นจิตจนรวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวไว้เสมอๆ
ควรแวะเข้ามาที่บ้านครูเพื่ออ่านการ
ตอบกระทู้ครูนะ ด้วยครูจะนำเกล็ดเล็กๆน้อยๆ
มาลงไว้เสมอๆแหละจ้า รักศิษย์เรามาเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 ธันวาคม 2552 12:20 น. - comment id 1073533

คุณ bom

     ยินดีมากครับที่ได้รู้จักกัน ขอขอบคุณยิ่งนัก
หากว่างๆก็แวะมาเยี่ยมอีกนะครับยินดีต้อนรับเสมอ
ขอบคุณครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 ธันวาคม 2552 13:10 น. - comment id 1073553

   
    ตลบผิดเรื่องไปแปลกจริง ทำไมลบไม่ได้ก็
ไม่รู้ซินะ เขาไปเยี่ยมอีกเรื่องตาลายตอบเรื่องนี้
พยายามหลายๆครั้งแล้วลบไม่ได้จริงๆแฮะ

         แก้วประเสริฐ.