กลบทนี้ ผมแต่งเองก็ไม่ค่อยจะดีเลย และแต่งเอง งงเอง เอาเป็นว่า เป็นการฝึกหัดแต่งแต่ละกลบท พอให้ผ่านๆ ไป ผมลงกลอนเสร็จ ขอตัวไปนอนล่ะครับ ปวดหัว มาสองวันแล้ว กลบทนี้ ผมตั้งชื่อใหม่ว่า......กลบท อักษราบริสุทธิ์ ฟังดูเพราะกว่า อักษรล้วน หน่อย อิอิ แต่อย่าบ้าตามผมครับ ผมคิด ตามประสา เลยมาเล่าให้ฟัง เกริ่นกาลก่อนเกินกว่ากล้ากกกอด คำคนคลอดค่อนแคะคงแค่เคลิ้ม ตื่นตูมตามตริตรองต้องต่อเติม รักเราเริ่มราญรอนร้อนโรมรัน นานหนักหนานวลน้องน้ำนองหน้า แสนสงสาร์สูญสาวเศร้าโศกศัลย์ วาดหวังไว้แววหวานหว่านเว้นวัน เย้ยเหยียดหยันยั่วเย้ายาวย่ำยี ปานปลดปล่อยเปรอปรนปนแปรเปลี่ยน ล้ำลึกเลี่ยนลืมลาล้าหลบลี้ ดำดิ่งดื่มโดดเดี่ยวเดียวดายดี ทำท้องที่ทุกข์ท่วมท้นท้วมแทน จนจิตใจจ่อมเจ่าเจ้าเจื่อนจุก สูญสิ้นสุขเสียสาวเศร้าโศกแสน คราคลาดเคลื่อนคนคอยคล้อยคลอนแคลน กอดกายแกนก้องกล่าวก้าวการณ์ไกล พบเพื่อพรากพัดพาพ่วงผ้าผูก ร้องเรียกลูกลาลับร่วมหลับใหล ปลดปล่อยเปลื้องป่นปี้ปีเปลี่ยนไป ติดตื้นใต้ตรมตรองต้องตายตาม.... คำอธิบาย ของคุณญามี่ กลบทอักษรล้วนแบบที่๑ เป็นกลบทที่บังคับให้ ใช้เสียงพยัญชนะเดียวตลอดวรรคจนจบ กลบทอักษรล้วนแบบที่๒ เป็นกลบทที่บังคับใช้เสียงพยัญชนะเหมือนเพียงวรรคละแค่๓ คำ แต่ตลอดทุกวรรคจนจบเช่นกัน กลบทอักษรล้วนแบบที่๑ เพียงพานพบพลันเพ้อพ้อพกผ่าว ซ่อนซุกเศร้าสาวโศกสรรค์สร้างสร้อย ร้อยรสร้าวรานร้อนหลงรูปรอย คร่ำครวญคอยเคียงข้างใคร่ขมค้ำ หนักในนัยนึกนานน้ำนองหน้า แต้มเต็มตาตรมตำต้องตกต่ำ ภักดิ์เพียงพ่ายพร้อมแพ้เผลอพึมพำ ทนถ่อทำทักทุกข์ถากถางทาง ใช่ชอบชักเชิญชวนชิดเชยช้ำ แค่คืนค่ำคิดถึงคนเคยข้าง ไร้รู้รสรักรื่นหลงเลือนลาง เหมือนหมางเมินหมดมั่นไม่หมายมี กลบทอักษรล้วนแบบที่๒ รักพี่เสียดายน้อง(ด้วยกลบทอักษรล้วน๒แบบ) โอเลี้ยง เพราะพบคนคิดใคร่ตกหลุมรัก ท่ามตระหนักคนเดิมเคียงข้างถี่ กลัวคน “ใช่”เลือนห่างลาลับลี้ พาชีวีว่ายวนเจ็บจ่อมจม ครั้นจะลาคนเก่าเกินกรายห่าง เพราะคนข้างคนเดิมเคยพาสม รักทั้งสองซ่อนซุกรุกอารมณ์ ให้กอดทุกข์ทับถมทุกค่ำวัน จำครวญคำตำเจ็บจับจิตเศร้า ร้อนรุกเร้าแผดเผาระรัวสั่น ซ้ายก็รักขวาเพ้อพร่ำพัวพัน ทุกคืนวันแวะเวียนเฝ้าไล้รอน อนิจจารักหลงไล้พาหวง เจ็บทุกช่วงชิดช้ำท่ามรักหลอน ซ้ายรักรอลามขวาเฝ้าเว้าวอน ฝันทุกตอนตรมตามเกินหลับตา...
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 7 ธ.ค. 2552 21:24 น. - ID 131193 
1307
28
0
7 ธันวาคม 2552 21:28 น. - comment id 1071660
1
7 ธันวาคม 2552 21:29 น. - comment id 1071661
มัวแต่จ้องกินไข่ อดแชมป์เลย
7 ธันวาคม 2552 22:13 น. - comment id 1071681
มาอ่านกลอนกลบท ครับ กวีน้อย
8 ธันวาคม 2552 00:24 น. - comment id 1071707
หายไปนานเลยนะครับ เจ้าพ่อกลอนกลบท
8 ธันวาคม 2552 01:46 น. - comment id 1071719
สาวสาปส่งสงสารสร้อยสูญเสีย เคยคลอเคลียคอยคู่คราคละเคล้า เรียมร่ำร้องรองรับฤาเร้นเรา เงียบหงอยเหงาเง้าแง่งอบงามงอน อิอิ....ปวดหมองง่ะ ว่างแวะเวียน
8 ธันวาคม 2552 07:53 น. - comment id 1071728
พี่กานต์คงได้แค่เบญจวรรณห้าสีค่ะ ยาวกว่านั้นไม่ไหวแล้วค่ะคุณน้อง ชื่นชมในความมุ่งมั่นค่ะ
8 ธันวาคม 2552 08:35 น. - comment id 1071744
มาทักทายเช้าวันสดใส สีชมพูจ้ะ
8 ธันวาคม 2552 08:39 น. - comment id 1071749
8 ธันวาคม 2552 09:23 น. - comment id 1071763
เข้ามาหาความรู้เรื่องการแต่งกลอนเพิ่มเติมครับ สุดยอดครับ จะนำไปเป็นแบบอย่างต่อไปครับ
8 ธันวาคม 2552 09:54 น. - comment id 1071776
10 ชุบเข้ามาอ่านกลบทแถมได้ไข่เจ้าบ้านติดไม้ติดมือกลับไปด้วย คุ้มสุดๆ
8 ธันวาคม 2552 09:56 น. - comment id 1071778
ปล. "ใครขายไข่คราย" อันนี้ก็อักษรล้วนนะ กวีน้อยฯ ต้องออกเสียงแบบฝรั่งดองนิดนะ จะได้อรรถรส"ใครขายไข่ไก่" (อันนี้เสียงต้นฉบับ) อิอิ
8 ธันวาคม 2552 11:28 น. - comment id 1071814
หวัดดีคับ...ท่านน้องกวีน้อยพลอยสำราญ... อันนี้...อืมมมมมมมม กาผม...ว่า....ดีมาก...ถึง...ยอดเยี่ยม...แล้วนา.... กำกับรูปดีมาก...บังคับ...เสียง...ยอดเยี่ยม... ความหมาย...ไล่ตามทีละบรรทัด... สุดๆแล้ว.... ความพยายาม...อยู่ที่ไหน... ความพยายามก็อยู่ที่นั่น....
8 ธันวาคม 2552 14:25 น. - comment id 1071868
เจ้ากวีฯหลานเรา แล้วแบบนี้เขาเรียกอะไรนะ เพ็ญพักตร์พร้อมเพริดพริ้ง แพรวพรรณ พิศเพ่งพ้องพฤกษ์พันธุ์ พี่พร้อม พานเพียงพบแพ้พนัน พอเพ่ง พนอพาดพานไพรพ้อม พ่ายแพ้พิษพาลฯ
แก้วประเสริฐ.
8 ธันวาคม 2552 21:23 น. - comment id 1071983
8 ธันวาคม 2552 21:24 น. - comment id 1071984
อิอิ ปวดหมองดิ อะออกอ่าแอ่งอลบทแอ้วอวดอัว..อิอิ ไปแปลด้วยหล่ะน้องชาย
9 ธันวาคม 2552 05:52 น. - comment id 1072031
เสียใจด้วยจ้า คุงพลอย ที่อดได้ที่ 2 ก๊ากกกกกกกก เก่งๆๆๆๆ ปรบๆๆๆ มะมะมืออออ
9 ธันวาคม 2552 05:53 น. - comment id 1072032
ดีใจด้วยจ้าาา พี่ยา อิอิ ได้ตั้งที่ 2แหะๆๆๆ งานนี้ มีแซงคิว จะได้เห็นสาวตบกาน (หนี กวีน้อยฯ) ก็งานนี้แหละ
9 ธันวาคม 2552 05:55 น. - comment id 1072033
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ ไม่ค่อยจะได้ความเท่าไร นะครับ ถ้าแต่งแต่ อักษรล้วน ไม่เน้นสัมผัสใน ก็จะง่ายขึ้นกว่านี้แหละครับ แต่เป็นสิ่งที่ผมขัดใจ ถ้าไม่แต่งให้สัมผัสในเลย ขอบคุณมากครับ ที่แวะมาอ่าน ตรงไหนผิดพลาด ไม่ว่าเรื่องเสียง เรื่องเนื้อหา ชี้แจง แถลงไขได้ครับ ด้วยเคารพรัก ท่านอาจารย์ คุณน้าคนกุลา ที่กรุณาต่อผมเรื่อยมา...
9 ธันวาคม 2552 05:57 น. - comment id 1072034
ดีครับ พี่สุริยันต์ฯ 55555+ มาทีไหน เล่นของสูง ให้ผมทู้กกกกกที ช่วงนี้ มะค่อยว่าง จริงๆ ครับ แอบไปเป้น กรรมกร ช่วยเขาจัดกิจกรรม ตั้งแต่ ก่อนวันพ่อ และมา ทำกิจกรรม ต่างๆๆ น่าจะถึง วันที่ 11 นะครับ จึงจะหมด เอาซะปวดหลังเลย อิอิ
9 ธันวาคม 2552 07:49 น. - comment id 1072043
มาเป็นกำลังใจครับ..อ่านแล้ว..สนุก ดีครับ....ชอบๆ
9 ธันวาคม 2552 08:42 น. - comment id 1072067
เยี่ยมครับ
9 ธันวาคม 2552 10:40 น. - comment id 1072086
เก็บกกกอดเกี่ยวกันกั้นก่ายเกี้ยว หลุดแลเหลียวเลี้ยวหลบลบลืมหลาย เหมือนมอดหมดหมองไหม้มีมากมาย ท้อทดเทียวเที่ยวทักทายท้ายทุกข์ทน เย้ๆๆ หาที่ลงจนจบน้องรัก
9 ธันวาคม 2552 15:29 น. - comment id 1072142
แวะมาอ่านกลอนกลบทครับ และเป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานต่อไป
10 ธันวาคม 2552 08:18 น. - comment id 1072349
สาวสาปส่งสงสารสร้อยสูญเสีย เคยคลอเคลียคอยคู่คราคละเคล้า เรียมร่ำร้องรองรับฤาเร้นเรา เงียบหงอยเหงาเง้าแง่งอบงามงอน *นานเนานักนวลน้องนองเนื้อแน่น เสพซึ้งแสนสุดสมศักดิ์ซักไซร้สอน คืนคำขาดคลาดคราค่าเคียงคลอน เหม่อม้วยมรณ์เมินหมางม้างเมียงมอง อิอิ ตอบพอประทัง ครับ ไม่มีเวลาเลย ต้องรีบตอบ ขอบคุณครับ ที่มาร่วมแจม
10 ธันวาคม 2552 08:18 น. - comment id 1072351
ดีครับ พี่กานต์ เพียงจะพลิ้ว ละลิ่วลม น่าจะลองดูครับ เผื่อสนุก
10 ธันวาคม 2552 08:19 น. - comment id 1072353
ขอบคุณครับ พี่ครูกระดาษทราย ขอให้สดใส สีชมพู ทุกๆ เรื่องครับ
10 ธันวาคม 2552 08:20 น. - comment id 1072354
ดีครับ พี่เสมอจุก แหะๆๆ งง สิครับ ว่าเรื่องเป็นไง ขาดตอนหน่อยครับ เนื้อหา
10 ธันวาคม 2552 08:21 น. - comment id 1072356
ดีครับ ท่านกุ้ภัย เอาผมเป็นตัวอย่าง ก็อายเลยล่ะคับ เพราะว่า ไม่น่าเป็นอย่างยิ่ง แต่งมะถึงกึ๋น หลังๆ อันไหนยาก ก็แย่เลยผม
10 ธันวาคม 2552 08:23 น. - comment id 1072357
ดีครับ พี่สาว โคลอน แหะๆๆๆ อย่าเอาไข่ ไปเยอะนะครับ หมดจะหมดใช้
10 ธันวาคม 2552 08:23 น. - comment id 1072358
แหะะะะ พี่สาว มาเอาไข่เรื่อยเลย ใครอาวข่ายก่ายปาย อิอิ
10 ธันวาคม 2552 08:25 น. - comment id 1072359
ดีครับ พี่กีรติ มองโลกในแง่ดีมากครับ อิอิ ถ้าตามบรรทัดน่ะเนื้อหาก็ได้ครับ แต่ภาพรวม ยัง งง นะ หาคำลงตัวยากหน่อย เพราะผมเอง ก็รีบแต่งให้เสร็จด้วย ไม่ได้แก้มากมาย
10 ธันวาคม 2552 08:32 น. - comment id 1072361
หน้าส่วนตัว
ดีครับ คุณลุงแก้วประเสริฐ
ขอตอบแบบ โคลงอักษรล้วน พอนะครับ
แบบว่า ตัวเดียวผมคงจะรอดยาก
เพ็ญพักตร์พร้อมเพริดพริ้ง แพรวพรรณ
พิศเพ่งพ้องพฤกษ์พันธุ์ พี่พร้อม
พานเพียงพบแพ้พนัน พอเพ่ง
พนอพาดพานไพรพ้อม พ่ายแพ้พิษพาลฯ
มาเมียงมองมากแม้น หม่นหมอง
ใครคร่ำครวญเคียงครอง คู่คล้อง
เริ่มร้าวรักแรงรอง เร่งรุด
จิตจับจองจดจ้อง จึ่งแจ้งเจ็บใจ
อิอิ
ของคุณลุง เรียกว่า อักษราบริสุทธิ์เน้นๆ อิอิ
10 ธันวาคม 2552 12:50 น. - comment id 1072487
มาชื่นชมเจ้าคะ กับความพยายามในการแต่งกลอน อ่านแล้วปวดหัวมิใช่น้อย มาให้กำลังใจกวีน้อยฯ สู้ๆ
10 ธันวาคม 2552 15:33 น. - comment id 1072547
ดีครับ พี่พจน์ มาอีกราย อักษร ตัวเดียว คำโคลงควรคล่องคล้อง ..... คมความ โคลงคลอกควันคลุมคาม ..... คละคลุ้ง คำคราญครืดโครมคราม ..... คละคล่ำ ความครากคลุมเครือคุ้ง ..... ควั่งคว้างโคลงเคลง *ึคงคร่ำครวญคิดคล้อย คอยเคียง เสริมส่งสุขใสเสียง สุดสร้าง เริ่มเร่งรู้เรียบเรียง เรื่องร้าว เบ่งบอกใบ้แบบบ้าง บิดเบี้ยวบ่งบอก
10 ธันวาคม 2552 15:42 น. - comment id 1072548
พี่ยา.. ว่าว่าแว้ววันวี้วงวงวากก ว่าๆแล้ววันนี้งงมาก
10 ธันวาคม 2552 15:44 น. - comment id 1072549
ดีครับ คุณเจ้าสาวฯ วันนี้ว่างหรอครับ จึงมีเวลา มาให้กำลังใจได้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
