นิ่งทบทวนปล่อยใจครวญใคร่คิด "เรามีสิทธิ์ครอบครองห้องใจหรือ" "หลากรู้สึก"ถ้อยความติดตามตื้อ ทุกอย่างคือ? "รักจริง" หรือ "อิงนัย" อาจบางครั้ง...พลั้งเผลอละเมอร่ำ ดวงจินต์คร่ำครวญหาพาอ่อนไหว ราตรีร้าวหนาวเหน็บเจ็บทรวงใน สุดขานไขบอกเล่าความเศร้าตรม จึงปลดปล่อยความคิดพินิจตรอง ใช้สมองพิเคราะห์อย่างเหมาะสม หลายเหตุผล...เงื่อนไขในอารมณ์ พิศคำพรมจากใคร "คนไกล" กัน คิดครวญใคร่มีสิทธิ์เพียง "คิดถึง" เกินคว้าดึงครองเคียงได้ "เพียงฝัน" คอยพร่ำเพ้อฝ่ายเดียวอยากเกี่ยวพัน ทุกสิ่งนั้น...เหมือนต่างยิ่งห่างไกล อาจบางครั้งเหมือนใกล้แต่ไกลห่าง เหมือนเส้นทาง....ขนานเกินขานไข รักเราห่างเท่าเดิม...ยากเพิ่มไหม่ หรือเผื่อใครแทรกกลางระหว่างเรา
2 ธันวาคม 2552 08:06 น. - comment id 1069820
วางความฝันพันใจในห่วงหา สุดปลายฟ้าไมตรีมีความหมาย อวลอุ่นไอใยแย้มแจ่มประกาย สัมพันธ์สายลึกซึ้งยังตรึงตรา กำลังใจให้กันในวันหม่น ยามสับสนปลอบขวัญให้ฟันฝ่า คอยติดตามถามข่าวในคราวล้า ยังมีค่าต่อใจไม่เคยเลือน นึกถึงใครไกลค่อนฟ้าเวลานี้ รักยังมีหรือไม่หรือใจเคลื่อน พรมความหลังยังกรุ่นละมุนเตือน สายใยเลื่อนไปชิดสะกิดตาม ฟ้าฝั่งนี้มีใจให้เสมอ รักของเธอสุกใสยังไหวหวาม ทุกพันธะสะพรั่งยังงดงาม เธอคือความอบอุ่นละมุนจำ ความผูกพันฉันเธอยังเพ้อถึง ยังติดตรึงเวียนวนจนเอ่ยพร่ำ ฝากสายลมพรมพลิ้วปลิวคมคำ กระซิบซ้ำว่ารักให้ไม่น้อยลง ยังห่วงหาอาทรเหมือนก่อนเก่า ใยบางเบามิเปลี่ยนคอยเพียรส่ง ยังงดงามความสัมพันธ์ยังมั่นคง ยังยืนยงเท่าวันแรกเราพบกัน ความทรงจำน้ำใจไม่สุดสิ้น ตราบฟ้าดินเคียงไปในความฝัน พาดสายใยใจวางกางผูกพัน ด้วยเชื่อมั่นรักของเรายังเท่าเดิม มากขึ้นแบบไม่รู้ตัวหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ
2 ธันวาคม 2552 08:52 น. - comment id 1069825
หวัดดีจร้า...คุงแมงกุ๊ดจี่... อีกหนึ่งมุมมอง...นิยามของความไกลใกล้...จร้า... ไกลกับวอน ก่อนซึ้ง พึงพบ ใจครุ่นครัน วันพบ อยู่ใกล้ ยามกายห่างจางจบ หลากเรื่อง หลอนใจ ครวญอุ่นอบ อกไร้ เร่าเร้า เราคืน พอกลับคืน อยู่ข้าง เคียงกัน หลากเรื่องลาง กลับพลัน ขุ่นร้อง แลเอาเรื่อง จาบัลย์ พลันห่าง ระหอง อยากอยู่ไกล เกินก้อง ห่างไซร้ ใยดี ระยะห่างของใจและกาย... ถ้า...กายห่าง...ใจมักไกล้... แต่ถ้ากายใกล้...ใจมักห่าง... ต้องรักษาระยะทาง..เอาไว้ ก่อนโดนเสียบ...ขอรับ... หนาวเน๊อะ... ไปจร้า.....
2 ธันวาคม 2552 09:24 น. - comment id 1069831
คิดครวญใคร่มีสิทธิ์เพียง "คิดถึง" เกินคว้าดึงครองเคียงได้ "เพียงฝัน" คอยพร่ำเพ้อฝ่ายเดียวอยากเกี่ยวพัน ทุกสิ่งนั้น...เหมือนต่างยิ่งห่างไกล โหยน้องสาวคนดี กินใจอ่ะ
2 ธันวาคม 2552 09:31 น. - comment id 1069838
^ ^ คนอารายกินใจเพื่อนฝูงได้ลงคอ กินอย่างอื่นแทนเถอะนะ รีไง สนป่ะ หรือไวน์ดี อ่อ ทุ่งทานตะวันทุ่งนั่นน่ะ มันเหี่ยวแล้ว เหี๋ยวยิ่งกว่าเฌออีก เหอ เหอ
2 ธันวาคม 2552 12:33 น. - comment id 1069861
...ทุกอย่างคือ? "รักจริง" หรือ "อิงนัย"... ตอนนี้ตามืดบอดมองอะไรไม่ค่อยเห็นเลยค่ะ คำถามนี้เหมือนจะยังคลุมเครือเน๊อะ เอ๊ะ หรือว่าคำตอบมันคลุมเครือกันแน่หว่า? ...................................... ทักทายนะคะ พี่สาว
2 ธันวาคม 2552 10:19 น. - comment id 1069865
น้องเฌอ กินเป็นแต่ยาดองอ่ะ ทุ่งทานตะวันที่ไหน เห็นภาพเลยอ่า น้องเฌอๆ อะไรเหี่ยวเหรอ
2 ธันวาคม 2552 10:38 น. - comment id 1069876
ต๊าย หยาบคายยาดง ยาดอง กินไม่เป็นอ่ะ เหอ เหอ ขอสักเป๊กสิ คริ คริ เมื่อคืนไปเดินงานฤดูหนาวมา รู้สึกว่าหลังจะอักเสบน่ะ แผลเก่ากำเริบ ปวดหลังอีกแระ น่าสงสารไหมเนี่ย วันนี้อารมณ์ดีว่าจะป่วนสักหน่อย แต่สงสัยแพ้สังขารอ่ะ นอนพักหลังก่อน รู้สึกเป็นพวกสันหลังหวะยังไงก็ไม่รุ อิอิ เมื่อได้ยินคำว่า เหี่ยว แล้วก็ เหี่ยวววว
2 ธันวาคม 2552 10:43 น. - comment id 1069887
แวะมาขอจิ๊บยาดองเพื่อสุขภาพ เอ๊ย..มะใช่ มาชมกลอนน้องแมงกุ๊ดจี่จ้า... ตัวใกล้ใจห่างระหว่างเรา สุดแสนเหงาเศร้าใจให้หม่นหมอง ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ หนาวเหน็บใจใฝ่ปอง มิอาจครองเป็นคู่ ดูยิ่งเศร้า เหงาจับใจ มีความสุขนะค่ะสาวน้อย..
2 ธันวาคม 2552 10:45 น. - comment id 1069889
คริๆ พักผ่อนนะ ตื่นมาจะได้สดชื่น ไม่เหี่ยว
2 ธันวาคม 2552 10:47 น. - comment id 1069890
อ้าว คุณพิมมารับทำไมเนี่ย คริๆ
2 ธันวาคม 2552 10:58 น. - comment id 1069900
คิดถึงเพลง "ไกลเท่าเดิม" ของไฮดราเลยค่ะ ลูกใภ้ อิอิอิ สบายดีไม๊จ๊ะหญิงแมงฯ กลอนนี้..มันจี๊ดดดด ที่หัวจายยยยยยยย อิอิอิ
2 ธันวาคม 2552 11:33 น. - comment id 1069918
คุณก้าวที่...กล้า เขาว่า จิบยาดองก่อนอาหาร เพื่อสุขภาพ พิมก็เลยอยากลอง ว่าแต่..ขมอ่ะ ใส่น้ำผึ้งหน่อยคงดี อิอิ
2 ธันวาคม 2552 14:54 น. - comment id 1069970
ทุกอย่างยังเหมือนเดิมไม่เพิ่มลด และไม่หมดลงไปง่ายหรอกหนา ตราบเท่าที่ยังฟูมฟักรักเรื่อยมา ปลิ้นออกหน้าแล้วชักยุ่งหนอพุงเรา..อิอิ ....แบบว่า..พุงยังเท่าเดิมครับ...มาแซวเล่นอย่าซีเรียสนะ... ปล. ได้กลิ่นยาดองโชยมา...จากใหนเนี่ย
2 ธันวาคม 2552 22:42 น. - comment id 1070004
๒ รางของรถไฟ ไม่ว่าจะวัดจากจุดไหน ก็ไกลเท่าเดิมนะครับ เป็นเส้นขนาน ที่ไม่มีวันมาบรรจบ แต่ก็จะเคียงข้างกันอยู่อย่างนั้น เพื่อรักษาระดับความสัมพันธ์และให้เกียรติ ซึ่งกันและกัน ความรักของคนบางคน อาจจะเหมือนกับราง รถไฟก็ได้นะครับ
2 ธันวาคม 2552 22:55 น. - comment id 1070035
ไม่เผื่อใครลยจ้า ให้มะกรูดคนเดียวเต็มๆ
2 ธันวาคม 2552 22:55 น. - comment id 1070038
อ่านบทกลอนของคุณแมงกุ๊ดจี่สองรอบ แล้วสะท้อนใจค่ะ เพราะอยู่ห่างจากเขา ห่างมากจนทำให้ท้อใจ.... แต่เชื่อนะคะ หากรักมั่นใจในรัก มิมีอุปสรรคขวางกั้นได้หรอกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
2 ธันวาคม 2552 20:14 น. - comment id 1070048
แสดงว่าใจหนีไปเที่ยว แวะมาเยี่ยมคับ
2 ธันวาคม 2552 20:16 น. - comment id 1070050
แสดงว่าใจหนีไปเที่ยว แวะมาเยี่ยมคับ
2 ธันวาคม 2552 23:10 น. - comment id 1070120
น้องคำเอื้อยง่วงคักมื้ออื่นสิมายามใหม่จ้า ฝันดีเด้อ
5 ธันวาคม 2552 11:52 น. - comment id 1070957
เท่าเดิม แต่เพิ่มขึ้นครับ
4 มกราคม 2553 07:25 น. - comment id 1081679
ทำยังไงก็ยังคิดถึงเท่าเดิม