ผมต้องขอโทษ และขออภัย ที่ไม่ได้ตอบเลย แต่กระนั้น ก็ยังไม่สำคัญที่ว่า กลบทนี้ ผมแต่งผิดเยอะมากๆ และก็ยัง งงๆ รวมถึง สับสน อยู่เช่นเดิม ต้องซ้ำเสียงพยัญชนะ และสระ อย่างละ 2 คู่ ในหนึ่งบาท ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร เห้ออ เรื่องแค่นี้ ยังไม่เข้าใจ ไม่สมชือกวีเลยจริงๆ อายตัวเอง*สายลมโบยโชยพัดระบัดใบ กวัดแกว่งไกวไหวพลิ้วละลิ่วล่อง ดั่งดนตรีคีตกาลหวานทำนอง ที่ขับร้องหมองหม่นระคนกัน *ยามที่เหงาเศร้าใจใครจะรู้ เพราะพธูดูดายทำลายขวัญ เจ็บแสนแสบแปลบซึ้งถึงชีวัน จะอาสัญบั่นทอนพิษรอนราน *เชิญเถิดหนายาหยีสุดที่รัก เอาให้หนักชักดิ้นสิ้นสงสาร ฟันให้ยับดับลงคงไม่นาน ย่อมเลยผ่านการลืมเลิกปลื้มไป *เกิดเป็นชายหมายมั่นจะปั้นฟ้า เคียงธาราป่าเขาลำเนาใส หวังให้รักสลักตรึงจนซึ้งใจ แต่ทำได้ไม่ดีแค่นี้เอง *คงต้องจบพบทางอ้างว้างแน่ เหลือเพียงแค่แลหาพาโหวงเหวง รักสะดุดสุดสายป่านซ่านเสียงเพลง ร้องตะเบ็งเกรงใครก็ไม่มี *เคยเปรียบเธอเสมอมั่นแม่จันทร์แจ่ม อร้าแอร่มแก้มน้องงามผ่องสี เจ้าสวยสุดผุดผาด “ยอดหยาดเทวี” แสนโสภีที่หนึ่งเอ่ยซึ้งคำ *ถึงยามนี้ที่รักมาหักเห รถไฟ-เรือ-เมล์-ลิเก-งามขำ ไม่อาจโกรธโทษเว้นมองเป็นกรรม ร้องครวญคร่ำซ้ำหนองยังต้องทน *เผื่อว่าเจ้าเศร้าใจเมื่อไรแล้ว จดจำแววแว่วหวานน้ำตาลหม่น จงหวนถิ่นดินดาน ณ บ้านตน ทุยน้อยบ่นจนผอม...เพื่อยอมตาย
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 29 พ.ย. 2552 22:25 น. - ID 131002 
1901
10
0
29 พฤศจิกายน 2552 22:33 น. - comment id 1069087
ไม่ชอบภาพสายฟ้าดเลยอ่ะ เปลี่ยนรูปออกดีกว่า ไม่เข้ากับบรรยากาศเลยอ่ะ แวะมาทักทายและให้กำลังใจเจ้าคะ
29 พฤศจิกายน 2552 22:35 น. - comment id 1069088
มาจองที่หนึ่งก่อนนะคะ ยกนิ้วให้คนขยัน
29 พฤศจิกายน 2552 22:48 น. - comment id 1069095
อ่านแล้วรู้สึกฮึกเหิมจังลยค่ะ ถ้าไม่ติดว่าพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้า ก็กะว่าจะไปนั่งเล่นกับเจ้าทุยน้อย อยากส่ายหัวแล้วพูดอย่างนี้บ้าง ตอนทำข้อสอบ
29 พฤศจิกายน 2552 23:08 น. - comment id 1069103
ยอดเยี่ยมไปเลยนะ เจ้าพ่อกลบทนี่ต้องเค้าเลย...
30 พฤศจิกายน 2552 00:37 น. - comment id 1069129
ติดว่าดึกแล้วไม่งั้นคุงพี่จะมาต่อกลอนคุงน้องซะโหน่ย ฮ้าววววไว้ทูมอโฮ่นะจะมาแจม อิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 00:58 น. - comment id 1069136
กวีน้อย ฯ แต่งได้เยี่ยมครับ..ช่วงนี้พี่คงอ่านเฉย ๆ นะ...แบบว่า...อยากร่วมแต่ง..แต่คิดว่าอ่านได้อรรถรสกว่านะ..เพราะว่าแต่งไม่ออก...จริง ๆ นะ
30 พฤศจิกายน 2552 06:27 น. - comment id 1069148
การใช้คำเหมือนว่า จะไม่ค่อย มธุรสวาที เท่าไหร่ นะเนี้ยแต่ได้อารมณ์ ดีเหมือนกัน
30 พฤศจิกายน 2552 06:50 น. - comment id 1069151
เหงาใช่ใหมอยากไปหา ไม่มีเงินจะโทรมาหาก็ได้ เพียงต๊อดต๊อดมาแล้วจะโทรไป หาขวัญใจฟังเสียงหวานซ่านฤดี ............. คิดถึงทุกครั้งที่ ฉันเหงา คิดถึงทุกครั้งที่ ฉันเมา คิดถึงทุกครั้งที่ ฉันเราห่างกัน .............. ฉันคิดถึง........เธออออ อยากโทรหา...เธออออ ขอโทรหาเธอได้...ใหมมมม ช่วงเวลาห่วงการพร่ำเพ้อละเมอแพ้อเจ้อ และเสมอเพราะรักเธอออออ ไปแล้วๆๆๆ เข้าป่าแล้ว แฮะๆๆ
30 พฤศจิกายน 2552 07:40 น. - comment id 1069157
หน้าส่วนตัว
สำหรับคนเก่งจ้าน้องกวีน้อย
30 พฤศจิกายน 2552 13:03 น. - comment id 1069224
ช่างค่อนขอดหยอดหนัก แม้ใจรัก ว่าเขา เอาแต่ใจ แม้รักจริง อย่านิ่งดูดาย จะช้ำใจหรือไม่ ก็ต้องลอง
30 พฤศจิกายน 2552 15:06 น. - comment id 1069277
กวีน้อยแสนกล แม้แต่กาสรตัวน้อยยังส่ายหัวคงยากพิลึก
30 พฤศจิกายน 2552 15:50 น. - comment id 1069297
สงสารน้องควายในรูปน่ะ คงเมื่อยหัวน่าดูเนาะ อิอิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 23:43 น. - comment id 1069447
ปวดหัวคนเดียวไม่พอ ยังเอามาแบ่งเพื่อนฝูงอีก แหมรักกันจริงน้องชาย
1 ธันวาคม 2552 01:33 น. - comment id 1069466
ยามรักลวงบ่วงเล่ห์เสน่หา สายธาราคราไหลไม่เคยหวน ดั่งแจ่มจันทร์ผันหายมลายรวน ใจคร่ำครวญป่วนจินต์แทบสิ้นลม อูยย....น้องกวีฯ คะ ขยันจริง ๆ เหมือนที่ น้องยาฯ ว่าเลย ทำเอาพี่ปรางไมเกรนแทบรับทาน แต่มันอดไม่ได้น่ะ อิอิ....
1 ธันวาคม 2552 10:10 น. - comment id 1069554
เข้ามาศึกษากลบทครับ
1 ธันวาคม 2552 18:15 น. - comment id 1069677
1 ธันวาคม 2552 19:42 น. - comment id 1069693
เข้ามาอ่านกลอนของพี่กวีน้อย แก้เหงาค่ะ แต่กลอนมันก็เหงานะเนี่ย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
