กำแพง ประเพณี

victoriasecret

ก่อนเดือนดับ...ลับล่วง...จากห้วงฟ้า
ก่อนทิวา...เฉิดฉันท์...สู่วันใหม่
ก่อนเราสอง...ต้องพราก...จากกันไป
จง หลับไหล...ในอ้อมกอด...นะยอดรัก

จงดื่มด่ำ...ความฉ่ำชื่น...แห่งคืนนี้
ห้วงราตรี...ที่จะตรึง...ซึ้งสลัก
ทิ้งความเศร้า...เหงาใจ...ไว้สักพัก
เจ้าจงหัก...ใจห้าม...ความช้ำตรม

อ้อมแขนพี่...มีไว้...ให้ไออุ่น
จงนอนหนุน...อุ่นไอ...ใต้แสงโสม-
-สีนวลงาม...น้ำค้าง...พราวพร่างพรม
เหมือนประโลม...ความขมขื่น...คืนก่อนลา

หยุดสะอื้น...กลืนกล้ำ...ความช้ำหมอง
เมื่อรักของ...สองใจ...ที่ใฝ่หา
เฝ้าผูกพัน...มั่นซึ้ง...ตรึงอุรา
กลับต้องมา...ลาร้าง...ถึงทางตัน

เพราะกำแพง...ประเพณี...ที่คลุมคลอบ
มาขึงขอบ...กรอบจารีต...ขึ้นขีดคั่น
แม้ตระหนัก...รักแท้...แน่นิรันดร์
ก็มีอัน...ฝันร้าว...เศร้าตรอมตรม

นิทราเถิด...เปิดใจ...ให้กับช้ำ
แล้วดื่มด่ำ...กับค่ำคืน...แม้ขื่นขม
นอนหลับไป...ในอ้อมรัก...จักประโลม
จวบแสงโสม...โลมหล้า...จักล้าแรง

เสียงขลุ่ยผิว...พลิ้วพราย...จากท้ายทุ่ง
ดังผ่านคุ้ง...โค้งน้ำ..ข้ามโขดแก่ง
ราวเสมือน...เตือนว่า...เมื่อฟ้าแดง
เวลาแห่ง...เราสอง...ต้องจากกัน

ก่อนเดือนดับ...ลับล่วง...จากห้วงฟ้า
จงหลับตา...แล้วล่วง...สู่ห้วงฝัน
จวบ.นภางค์...สว่างใส...ไร้แสงจันทร์
เราต้องพราก...จากกัน...นิรันดร

จงรู้ไว้...ใจพี่...นี้คงมั่น
จะผูกพัน...มั่นอยู่...มิรู้ถอน
จวบสิ้นภพ...จบกัลป์...พุทธันดร
ไม่คลายคลอน...รอนรา...มั่นตราตรึง

จำให้มั่น...วันนี้...นะที่รัก
จงประจักษ์...รักพี่...มีเพียงหนึ่ง
ตราบฟ้าดิน...ไม่สิ้นรัก...สลักตรึง
พี่คำนึง...ถึงเพียงเธอ...เสมอกาลฯ...
				
comments powered by Disqus
  • ยาแก้ปวด

    24 พฤศจิกายน 2552 19:53 น. - comment id 1067730

    ที่ 1 
    
    ก่อง
    
    20.gif20.gif
  • แก้ว กลางไพร

    24 พฤศจิกายน 2552 20:00 น. - comment id 1067733

    แวะมาชื่นชมผลงานกลอนค่ะ..ไพเราะ  เศร้า...ซึ้ง...กินใจ...36.gif36.gif
  • ยาแก้ปวด

    24 พฤศจิกายน 2552 20:12 น. - comment id 1067736

    68.gif68.gif
    
    โหน้า นานๆมาที
    ยังไม่ลงทุนเลยนะ
    เล่นเอาของเก่ามาอีกแระ
    
    ไหนบอกว่าว่างจัด
    วังๆกิงกะนอนจนเปงหมูพะโล้แระ
    
    แต่งใหม่กะไม่ได้
    74.gif74.gif
    
    หลานตัวแสบนะจิ 74.gif
  • วิทย์ ศิริ

    24 พฤศจิกายน 2552 20:21 น. - comment id 1067738

    เป็นกลอนเก่าที่มีความหมายมากอยู่
    
    เป็นความรู้สึกของเมื่อวันวาน  จวบจนวันนี้
    
    หรือเปล่า   เป็นกำลังใจให้คับ11.gif
  • บนข.

    24 พฤศจิกายน 2552 20:30 น. - comment id 1067744

    คุณแจ็คกี้...
     เห็นคุณยาบอกว่าอยู่ชุมพรนิ59.gif
  • อัลมิตรา

    24 พฤศจิกายน 2552 20:31 น. - comment id 1067745

    เอ .. ชื่อกำแพงประเพณี เหมือนชื่อของงิ้วจีนที่อากง อาม่าแก่ ๆ ไปดูที่โรงงิ้วกัน
    
    รุ่นไหนเนี่ย ลุง
  • นิธินันต์

    24 พฤศจิกายน 2552 20:37 น. - comment id 1067750

    อ่านแล้ววังเวงใจครับ.....29.gif
  • ป้าปลา

    24 พฤศจิกายน 2552 21:24 น. - comment id 1067758

    1.gif
    
    มาซะเศร้าเลยลุง...
    ซำบายดีนะคะ1.gif1.gif1.gif
  • สุริยันต์ จันทราทิตย์

    24 พฤศจิกายน 2552 22:41 น. - comment id 1067778

    เศร้าจังครับ
    10.gif
  • ปรางทิพย์

    25 พฤศจิกายน 2552 01:33 น. - comment id 1067800

    แม้จะเป็นบทกลอนเก่า
    อ่านกี่ครั้งก็ซึ้งใจค่ะ
    36.gif36.gif36.gif
  • กันนา

    25 พฤศจิกายน 2552 06:37 น. - comment id 1067818

    เรื่องมันเศร้า....
    แต่งเมื่อไหร่
    ลงเมื่อไหร่
    ก็ยังเศร้า.........
    
    11.gif
  • หลี่เหม่ยจิน(ไม่ได้ LOCK IN)

    25 พฤศจิกายน 2552 08:22 น. - comment id 1067845

    เคยดูหนังจีนเรื่องม่านประเพณี
    น่าสงสารพระเอกกับนางเอกรักกันมาก
    พระเอกเป็นรุ่นพี่ในสำนักหนึ่ง
    นางเอกเป็นลูกศิษย์ แต่กลับไม่ได้แต่งงานกัน...แต่พระเอกกับนางเอกสัญญากันว่า
    จะรักกันจนวันตาย....
    ก็จริง ๆ แหละจบลงด้วยความตาย
    สงสัยได้ไปอยู่ด้วยกันบนสรวงสรรค์
    เพราะจิตใจผูกพันกัน
  • แก้วประภัสสร

    25 พฤศจิกายน 2552 10:09 น. - comment id 1067865

    มาช่วยทุบกำแพงค่ะ
    46.gif36.gif36.gif
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    25 พฤศจิกายน 2552 19:44 น. - comment id 1067962

    เอากำแพง บ่อยจังครับ  20.gif
    
    นึกว่าจะมา ยี่ห้อใหม่ ซะอีก
    
    กำเเพงรัก กำแพงใจ อะไรแบบนี้ อิอิ
    
    เอ๊ะะะ มานมะต่างกันทะไหร่เลย
    
    คุณลุง เอ๊ยยย คุณพี่ หายไปนานจังขอรับ
    
    เห็นว่า สาวๆ บ้านกลอนคิดถึง
    
    เอ๋ะ ใครอ่ะ หวังว่าคงรู้  20.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน