หนูเอะอะจอแจงอแงร้อง ครูประคองโอบกอดแล้วสอนสั่ง มาโรงเรียนวันแรกแสนเวงวัง เพราะว่ายังไม่รู้จักใครใคร คุณครูยิ้มจูงมือมานั่งที่ โธ่คนดีหวาดกลัวฉุดดึงใหญ่ คุณครูคุกเข่าลงยิ้มละไม สัมผัสพลางบอกนัยไม่ต้องกลัว พาหนูน้อยมานั่งอย่างกลัวกล้า พร้อมเพื่อนฝูงมากหน้ามากันทั่ว คุณครูบอกทักทายเสมอตัว ไม่ต้องกลัวคุณครูนะคนดี คุณครูเริ่มเล่าเรื่องที่ชวนหัว แม้จะกลัวกลับหัวเราะไปเสียนี่ คุณครูเห็นไหมนะในตอนนี้ ต้องวางตัวท่าทีอย่าหลุดไป คุณครูยิ้มถึงเห็นก็ลอยหน้า เพราะกลัวว่าเด็กน้อยจะสงสัย ก็ยังคงเล่าเรื่องน่าสนใจ ไม่ทันไรเด็กน้อยก็มองมา กิจกรรมมากมายแสดงเด่น ทำนองเล่นร้องเพลงออกเริงร่า เด็กน้อยเหนื่อยหลับสบายตอนบ่ายกว่า ตื่นขึ้นมาเตรียมตัวกลับบ้านตน คุณแม่จ๋าวันนี้คุณครูสอน ด้วยละครเรื่องเล่าตั้งหลายหน วันนี้หนูได้เพื่อนตั้งหลายคน คุณครูไม่เห็นบ่นเหมือนแม่เลย (อ้าว...ซะงั้น เหอๆๆ)
18 พฤศจิกายน 2552 19:48 น. - comment id 1042646
จำได้ว่าเด็ก ๆ ก็งอแงเหมือนกันค่ะ
19 พฤศจิกายน 2552 13:58 น. - comment id 1043757
มาอีกแล้วจอมป่วน เฮ้อ!
18 พฤศจิกายน 2552 18:32 น. - comment id 1044244
เสียงเคยร้อง แจจอ รอครูปลอบ อยากจะขอบ พระคุณครู อยู่มิหาย ศิษย์เติบใหญ่ ยังสำเนียกเพรียกคงกาย ด้วยความหมาย ครูใหญ่ยิ่งเกินพรรณ-นา แวะมากราบขอบพระคุณครูครับ
18 พฤศจิกายน 2552 22:02 น. - comment id 1044472
คิดถึงจังตอนยังเป็นเด็ก ผมก็ร้องไห้แบบนี้แหละครับ
19 พฤศจิกายน 2552 08:42 น. - comment id 1044565
อ้าว.หนูน้อยทั้งหลายตั้งใจเรียนให้ดีๆ แล้วจำไว้นะหนูทั้งหลายโตขึ้นมา จงอย่า.... - มีสติยั้งคิด แยกผิด-ถูก ชั่ว-ดี - พูดโกหก ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นให้เสียหาย - ขี้อิจฉา อยากได้สมบัติของคนอื่น - มุ่งร้ายหมายขวัญ ทำลายล้างคนอื่น - พูดดีต่อหน้า ให้ทุกคนมีศีลธรรมจริยธรรม แต่ลับหลังกระทำสิ่งตรงกันข้าม แค่นี้แหละหนูๆทั้งหลาย