๏ เปิดเวปย้อนกลอนเก่างานเขาเขียน อ่านวนเวียนหลายหนคล้ายคนบ้า ท่วงทำนองของเขาช่างเข้าตา ให้รู้สึกนึกประหม่าเกินกว่ากลอน มีหลายครั้งพลั้งใจไปคนเดียว ถ้อยคำเกี้ยวรำพัน ณ วันก่อน ฉันวูบไหววาบหวามแม้ยามนอน แพ้เชิงอ้อนหลงเพ้อเผลอทรงจำ จากคนเถื่อนแถมห่างเส้นทางกวี กลายท่าทีเป็นปลื้มและดื่มด่ำ ฉันเพียรคว้าหาศัพท์ขับลำนำ ประดิษฐ์คำสละสลวยด้วยจงใจ หวังใกล้ชิดสนิทเขาเท่านั้นคิด จึงผูกมิตรมาตลอดทอดสะพานให้ แต่ศิลป์ศาสตร์ปราศถนัดจัดเจนใด ยิ่งเขียนเหมือนยิ่งไกลแนวนัยกวี เขาโดดเด่นเล่นคำแสนช่ำชอง มากเพื่อนผองตามประชิดติดวิถี วันก่อนเขาเขียนกลอนอ้อนวลี ประหนึ่งชี้ชัดแจ้งแหล่งเจตนา แท้เขาเขียนจากใจให้คนอื่น เปล่าหยิบยื่นแด่ฉันเพื่อหรรษา อาจทั้งหมดบทกวีที่ผ่านมา ฉันอุปมาแปลผิดคิดไปเอง ๚ะ๛
12 พฤศจิกายน 2552 12:59 น. - comment id 1062325
คิดไปเอง คิดเข้าข้างตัวเองบ่อยๆค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 13:00 น. - comment id 1062326
โทษทีค่ะ ลงชื่อไม่ทัน ไม่ได้ล็อคอิน ยายแม่มดเองค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 22:50 น. - comment id 1063215
จริงใจ..ชัดเจน
11 พฤศจิกายน 2552 23:46 น. - comment id 1063230
คุณอัลฯ เนี่ย หนักแน่น ชัดเจน ไม่ต้องแปลเลยนะคะ
12 พฤศจิกายน 2552 00:05 น. - comment id 1063231
แกล้งเข้าใจผิด ก็แค่เรื่องขำขำ คิดถึงจัง อันนี้ความคิดถึงของแท้ อย่าเข้าใจผิดคิดว่าฝากถึงคนอื่นล่ะ อิ อิ สบายดีนะ
12 พฤศจิกายน 2552 01:06 น. - comment id 1063243
ยอดเลยครับ
12 พฤศจิกายน 2552 01:27 น. - comment id 1063249
บ่อยครั้งที่ไม่แน่ใจ... แต่บางนัย ก็เหมือนจงใจ... ทำให้เข้าใจผิด คิดไปเองนะ บางครั้ง... รู้สึกเหมือนถูกแกล้ง... มาตอนนี้รู้สึกเฉย... ทุกอย่างเป็นเพียงมายา... จนบางทีแอบคิด... ว่าเขาไม่สงสารเราบ้างเหรอ?
12 พฤศจิกายน 2552 05:36 น. - comment id 1063275
12 พฤศจิกายน 2552 07:52 น. - comment id 1063296
12 พฤศจิกายน 2552 10:52 น. - comment id 1063397
ชอบคิดไปเองบ่อยๆค่ะ แต่ไม่เข็ดสักกะที อิอิ
12 พฤศจิกายน 2552 11:18 น. - comment id 1063420
บางทีคิดเข้าข้างตัวเองบ่อยๆ เฮ้อ... จดหมายผิดซองที่เอง
12 พฤศจิกายน 2552 11:42 น. - comment id 1063443
บางครั้งก็เข้าใจผิดบ่อยๆค่ะ เพราะคิดเข้าข้างตัวเอง แต่พอรู้ว่าไม่ใช่อย่างที่คิด ก็มานั่งขำๆ เฮ้อ เรานี่ฟุ้งซ่านเกินไปหรือเปล่าน้อ
12 พฤศจิกายน 2552 11:52 น. - comment id 1063447
มองอีกมุม อย่างน้อยก็มีช่วงเวลาดีดี ที่ทำให้หัวใจยิ้มได้ อ่านแล้วนึกถึงเวลาเราเจอคนแปลกหน้า แล้วรู้สึกเหมือนเค้าจะยิ้มให้เรา ไอ่เราก็ฉีกยิ้มเต็มที่ หวานหยดติ๋งๆ สุดท้ายเค้ายิ้มให้แควนเค้าที่ยืนอยู่มุมสิบนาฬิกา เยื้องเราไปนิดนุงตะหาก555....
12 พฤศจิกายน 2552 11:52 น. - comment id 1063448
คุณอิมอยู่ไหนทักยากร้องไห้ คุณอิมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
12 พฤศจิกายน 2552 12:13 น. - comment id 1063464
ไม่เป็นไรครับ คิดว่าเป็นของเราละกัน
12 พฤศจิกายน 2552 17:00 น. - comment id 1063562
คิดไปเองเอนเอียงเข้าข้างเขา ว่าตัวเราเป็นหนึ่งในนั้นไหม อยากให้เป็นคนที่เขาแถลงไว้ แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่อย่างที่คิด แต่ก็ดีที่ยังมีเรื่องที่ผ่าน เข้ามาบ้างแม้ไม่อาจจะลิขิต อรรถรสมากมายหลากชีวิต เพราะความคิดเพ้อฝันของเราเอง ................. ถึงแม้จะไม่ใช่ แต่ก็ยังสุขใจใช่ไหมครับ หน้าแตก อาย เขิน ก็คือความสุขของชีวิตนะผมว่า...^___^
12 พฤศจิกายน 2552 17:51 น. - comment id 1063579
ผิดที่คิด..ผิดที่ฝัน..ตกลง ฉันผิดเอง.. พรุ่งนี้..คิดใหม่..ฝันใหม่เอาให้ใหญ่กว่าเดิม เนาะ..อิอิ สุขอย่าได้สร่าง
12 พฤศจิกายน 2552 19:12 น. - comment id 1063591
ที่เคยคัดเคยเขียนเคยเพียรฝึก ลำพังนึกคนเดียวหมายเกี่ยวข้อง กว่าทราบนัยไร้ค่าเกินกว่ามอง น้ำตานองเกินข่มสมน้ำหน้าตัว ทั้งที่ลี้โลกจริงมาอิงเน็ต หวังเบ็ดเสร็จบทกวีมีสุขทั่ว ดันหลงรักอักษรย้อนพันพัว ฉันปล่อยใจเกลือกกลั้วด้วยมัวเมา คราวที่รู้ความจริงจึงยิ่งเจ็บ จะกักเก็บอย่างไรหนอใจเขลา คิดสลักอักษรผ่อนบรรเทา อาจเจ็บยิ่งกว่าเก่าอีกเท่าทวี วันพักร้อน วันที่ไม่มีอะไรจะทำนอกเสียจาก อยู่กับตัวเองอย่างเงียบ ๆ ทีวีไม่เปิด วิทยุไม่ฟัง หนังสือไม่อ่าน เสียเวลาไปทั้งวันโดยเปล่าดาย คืนก่อน ลงกลอนแกงเขียวหวานไปหนึ่งชุด เกี่ยวกับความเข้าใจผิด ซึ่งเป็นเหมือนเรื่องเล่า ที่ใครต่อใครอาจจะเคยมีประสบการณ์มาบ้าง "เก็บไปคิดข้างเดียวว่ามีความหมาย สุดท้าย กลับกลาย ผิดที่คิด ผิดที่ฝัน" ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นความเข้าใจผิดที่จะสามารถอภัยให้ตนเองหรือเปล่า ใครที่เคยเป็นเช่นนั้น อาจจะมีคำตอบอยู่ในใจ .. รักษาใจตัวเองด้วยนะคะ ด้วยความปรารถนาดีจากอัลมิตรา มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า .....................................................................................
12 พฤศจิกายน 2552 19:28 น. - comment id 1063598
คุณรักคนดี .. ยังไงดีนะ ความชัดเจนอาจทำให้เสน่ห์ของอักษรหายไป คุณปรางทิพย์ .. อ๋อ เข้าใจแล้ว กลอนตลาด ๆ เหมือนแกงเขียวหวานทั่ว ๆ ไปค่ะ คุณพ่อเทพ .. คิดถึงเหมือนกันค่ะ อัลมิตราขี้งกไม่แบ่งให้คนอื่นหรอกน่า คุณรัมณีย์ .. ขอกระเทียมดองด้วยสิ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. จนบางทีแอบคิดว่าเขาไม่สงสารเราบ้างเหรอ ? อืมม เขาอาจไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วยก็ได้นะ เพราะทั้งหมดนี้ เราคิดไปเองคนเดียว คุณนรสิริ .. ขอบคุณค่ะ คุณกิ่งโศก .. นับไว้นะ ดอกกุหลาบ ถ้าเจอกันต้องเอาดอกจริงมาให้ครบดอกนะ คุณเฌอมาลย์ .. นั่นสิ ทำอย่างไรถึงจะเข็ดเสียทีนะ คุณมณีจันทร์ .. อึ้งเลยนะนั่น จดหมายผิดซอง แต่อัลมิตราก็เคยเจอคล้าย ๆ กันนะ ก็ส่งคืนกลับไปให้ต้นทางค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. อืม เข้าข่ายจริง ๆด้วย อัลมิตราอีกคนล่ะ คุณโคลอน .. ช่วงเวลาที่หัวใจยิ้มได้อาจเป็นช่วงเวลาน้อยนิด แต่ช่วงเวลาที่เหลือในชีวิตทั้งหมดก็อาจจะต้องจมอยู่กับความเจ็บปวดก็ได้นะ เคยมีประสบการณ์เหมือนกันแฮะ แต่ไม่ใช่เรื่องคนแปลกหน้ายิ้มให้ แล้วยิ้มตอบ เพราะอัลมิตรายิ้มยาก หน้าค่อนข้างขรึมเคร่งมากกว่า และที่บอกว่าเหมือนกันก็คือ ประมาณว่า เข้าใจผิดคิดว่าเขาเขียนกลอนให้ ที่ไหนได้ นางเอกตัวจริงยิ้มหวานอีกมุม ไงล่ะ .. ดันคิดไปเอง สมน้ำหนวกตัวเองชะมัดเลย คุณทักทาย .. อยู่บ้าน วันนี้พักร้อน ไม่ได้ไปทำงาน แล้วทำไมไม่โทรมาล่ะ คุณคนบนเกาะ .. แต่ความจริงแล้ว ไม่มีอะไรที่เป็นของเรานี่นา คุณยายแม่มด .. เป็นธรรมดาค่ะ หัวใจที่อ่อนไหวไปตามสถานการณ์ คุณเจรนัย .. จริง ๆ เหรอ หน้าแตก อาย เขิน คือความสุขของชีวิต โอ้ คุณเป็นผู้ชายที่น่าสนใจแท้ คุณคอนพูทน .. พรุ่งนี้อัลมิตราจะฝันถึงไดโนเสาร์ล่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 12:13 น. - comment id 1063641
อาการน่าเป็นห่วง อิอิ เป็นงัยบ้างค่ะตอนนี้พี่อิม หัวใจแข็งแรงขึ้นยังค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 11:09 น. - comment id 1063656
คุณโคลอน .. อัลมิตราว่ายน้ำไม่เป็น แต่ไม่รู้สิ ได้เหรียญไตรกีฬามาได้ไงก็ไม่รู้
13 พฤศจิกายน 2552 11:17 น. - comment id 1063658
ไตร แปลว่า สาม อัลมิตรา ชนะ สอง ในสาม ใช่ป่ะ...อิอิ หนึ่งในนั้นต้องเป็น วิ่งแน่นอน แต่ฝนวิ่งช้านะ...กีฬาไม่ได้เรื่องเล๊ย....แหะ ถ้าลงแข่งคงไม่ได้สักเหรียญแน่ ฝนว่ายน้ำเป็นเพราะเติบโตมากับแม่น้ำโขงอ่ะ.... อืม....เด็กเมืองอย่าง อัลมิตรา เห็นทีต้องไปลองเล่นน้ำคลองดูมั่ง ตีโป่งดูก่อนก็ได้ไม่จมแน่ๆ...อิอิ
12 พฤศจิกายน 2552 21:39 น. - comment id 1063682
เหมือนจริงแฮ่ะ... ที่ว่าเหมือนน่ะทั้งเรื่องเข้าใจผิด แล้วก็ บุคคลิกที่เคร่งขรึมนั่นหล่ะ.. คล้ายๆกับแฝดคนละฝายังไงยังงั้น
12 พฤศจิกายน 2552 22:11 น. - comment id 1063700
ไพเราะมากครับทั้งลีลาและความหมาย โดนใจสุด ๆ
12 พฤศจิกายน 2552 22:27 น. - comment id 1063704
สวัสดีครับ ศิษย์พี่ แวะมาส่งดอกไม้ให้ครับ แหะๆ
12 พฤศจิกายน 2552 23:35 น. - comment id 1063720
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป.........
13 พฤศจิกายน 2552 07:39 น. - comment id 1063754
คุณเทียนหยด .. ถ้ามีคนสงสัย อัลมิตราก็จะบอกว่าเรื่องไม่จริง ทั้งหมดแต่งขึ้นเล่น ๆ แต่ถ้าไม่มีใครสงสัย อัลมิตราก็อยากจะบอกว่าเป็นเรื่องจริง เฮ้อ !! ... คุณสุริยันต์ .. ชื่อของคุณสะดุดตาจัง มาทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์เชียวค่ะ เมื่อคืนตื่นกลางดึก เห็นพระจันทร์แหว่งบนฟ้าด้วยนะ ศิษย์น้อง .. ดอกไม้ไม่เอาได้มั๊ย .. จะเอาส่วนแบ่งเงินรางวัล แบ่งมาซะดี ๆ คุณsupers .. ต้องโอ๋เยอะ ๆ หน่อยนะ กำลังแย่เชียวค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 09:55 น. - comment id 1063794
ช่วงเวลาที่หัวใจยิ้มได้อาจเป็นช่วงเวลาน้อยนิด แต่ช่วงเวลาที่เหลือในชีวิตทั้งหมดก็อาจจะต้องจมอยู่กับความเจ็บปวด ^ ^ ^บาดๆๆ แต่ก็นะ อุปมาเหมือนคนที่ว่ายน้ำเป็น คงไม่ปล่อยให้ตัวเองจมน้ำทั้งที่ฝั่งอยู่ห่างไม่กี่เมตรหรอกจริงป่ะ อย่าบอกนะว่าว่ายน้ำไม่เป็น เดี๋ยวจระเข้จะสอนให้เอง....อิอิ ปล.เทียนหยดติ๋งๆ......ต่ะเองบุคลิกเคร่งขรึมเหรอเนี่ย555 ซัดไปหนึ่งดอก
13 พฤศจิกายน 2552 12:52 น. - comment id 1063826
.. มาเป็นบทกลอนยังพอถอนใจไหว แต่ถ้ามาเป็นท่าทางและคำพูดร่วมด้วย อุ๊ว่าคงหนักใจและหนักสมองพอดูเลยนะคะ ไม่ได้เข้าเสียนาน พี่อัลสบายดีนะคะ
13 พฤศจิกายน 2552 13:33 น. - comment id 1063833
คุณโคลอน .. ต้องชนะหมดสิ ถึงจะได้เหรียญ บางทีก็เหรียญบาท บางทีก็เหรียญห้า บางทีก็เหรียญสิบ นาน ๆ ทีถึงจะได้เป็นแบงค์ร้อย ก็แล้วแต่ว่า แทงเท่าไหร่ เฮ้ย ! หลุดคิว คุณใจปลายทาง .. หัวใจไม่ค่อยแข็งแรง แต่ก็จะพยายามหายใจเฮือก ๆ อยู่ นะ คุณสาวอุ๊ .. อัลมิตราเป็นหวัดนิดหน่อยคะ สุขภาพเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล ที่เขียนมาทั้งหมด เชื่อได้บ้าง และเชื่อไม่ได้บ้างนะ ...
15 พฤศจิกายน 2552 05:09 น. - comment id 1064848
เขาคือใครคนนั้นบอกฉันหน่อย ฉันจะถอยหลังให้ถ้าไม่ใช่ฉัน ขอแอบเก็บรักไว้ในใจนิรันดร์ เพียงเท่านั้นใจท้อก็พอใจ
16 พฤศจิกายน 2552 14:24 น. - comment id 1065302
คุณขวดเก่า .. เขาคือใคร.. บอกได้ไม่รู้แจ้ง มากนามแฝงบางครั้งยังกังขา ประดุจชอบลอบเร้นความเป็นมา วางกติกาขีดเส้นปราศสืบรอย
24 พฤศจิกายน 2552 23:10 น. - comment id 1067786
จะเปิดตัวเปิดใจก็ไกลห่าง เพราะช่องว่างกว้างกว่ากล้าก้าวผ่าน เข้าใจผิดข้างเดียวเกี้ยวมานาน เลยหน้าม้านหลบมุมสุมทุกข์ตรม โธ่เอ๋ยนึกว่าใจตรงกัน