12/104 เพียงร้อยถ้อย (ว่าด้วยกลบท พิณประสาณสาย)

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

บทนี้ ยากสุดของสุดยาก ที่แต่งมา  ผมเลย แต่งแบบผ่านๆ เอาตามแบบพอ อย่าว่ากันครับ  ลองสักบท จะเข้าใจธรรมชาติกานท์กลอน เป็นแน่แท้ อิอิ
*เพียงรอยถอย   เพียงรักถัก    เพียงร้อยถ้อย
อกกร่อยหน่อย   อกกักนัก    อกกล้าหนา
หากมอบชอบ  หากมองช่อง   หากมาชา
ผ่านหน้าตา   ผ่านน้องตรอง   ผ่านหนามตาม
*คนร่ำพร่ำ   คนเรียกเพรียก   คนรอพ้อ
กลับทอยอ   กลับทำย้ำ  กลับท่ามหยาม
จากค้อนงอน    จากคงงง   จากจากความงาม   
ไกลสามยาม   ไกลแสร้งแย้ง   ไกลสรวลยวน
*กอบกำคำ   กอบกลืนขื่น   กอบก้มข่ม
รอลมห่ม     รอแรงแห้ง    รอรวนหวน
ทุกข์อื่นคืน    ทุกข์อายคลาย    ทุกข์อวลครวญ
สุขกวนล้วน   สุขก้าวร้าว   สุขก่อนรอน
*เพียงถ้อยคล้อย    เพียงเที่ยงเคียง    เพียงไถ่ใคร่
เอ่ยไวไหม    เอ่ยว่ามา     เอ่ยวอนหมอน
เมื่อจากพราก    เมื่อจำพร่ำ     เมื่อจรพร
ยังอ้อนวอน   ยังอาจวาด     ยังอ่านวาน
*ต้องพอต่อ   ต้องพ้องตรอง   ต้องพร่ำต่ำ
ควรทำคำ   ควรทวนครวญ   ควรทานขาน
กล่าวกลอนร้อน   กล่าวกูรู   กล่าวกร้านกานท์
คงการงาน   คงกล้ามงาม   คงไกลไง
-*-/-*-/-*-
 / 7/
 -----
คำอธิบาย 
กลบทพิณประสานสาย
เป็นกลบท๙คำที่บังคับมากสักนิด คือ
๑. คำที่๑-๔-๗ ต้องใช้คำเดียวกัน(บางบรมครูอนุญาตให้ซ้ำเสียงได้เช่นคำควบ ที่ลงด้วยเสียงคล้ายกัน)
ตัวอย่างเช่น
สนุกรุก สนานราน สนั่นรั้น
๒. คำที่๒-๕-๘ ต้องเป็นคำพยัญชนะเสียงเดียวกัน
๓.คำที่๓-๖-๙ ก็ต้องเป็นคำเสียงพยัญชนะเดียวกันอีกด้วย
๔.คำที่๒-๓ คำที่๕-๖ คำที่ ๘-๙ ต้องซ้ำเสียงสระกันอีกข้อหนึ่งด้วย
ตัวอย่าง กลอน ที่เกี่ยวข้อง
พ้อภักดิ์รักใฝ่ (ด้วย กลบทพิณประสานสาย)   ญามี่
ระงมขม ระเหงาเคล้า ระงับขับ
ละลายปลาย ละรับปรับ ละเลาะเปาะ
เพียรพร้อมยอม  เพียรพอกยอก เพียรเพาะเยาะ
ยอมย้อนกร่อน ยอมเหยาะเกาะ ยอมย่ำกรำ
พ้อรักภักดิ์  พ้อเร่าเผา พ้อหลอนผ่อน
เพียรออมยอม เพียรอ้อนหย่อน เพียรอำย่ำ
พร้อมปลิดจิต พร้อมแปลงแจ้ง พร้อมปล้ำจำ
ให้รักทัก ให้ร่ำทำ ให้ร่าท้า
สนุกรุก สนานราน สนั่นรั้น
เพราะทุกข์ปลุก เพราะถั่นปัน เพราะถาปร่า
จิตเอียงเคียง จิตอาบคาบ จิตอ้าคา
ห้อยรักหยัก ห้อยระย้า ห้อยร้าวยาว
รักเลื่อนเปื้อน รักลิ่วปลิว รักรวนป่วน
ยังถ่อห่อ ยังทวนหวน ยังท้าวหาว
หวังคลอขอ หวังใคร่ไข หวังข่าวคราว
รดก้อนร้อน รดก้าวร้าว รดกลวงลวง
////////////////////////////////////////
กลบท พิณประสานสาย 
Posted by หยาดกวี , ผู้อ่าน : 258 , 00:22:16 น.
ลบท พิณประสานสาย  มีข้อบังคับให้วรรคหนึ่งมี ๙ คำ แบ่งเป็น ๓ ชุด ชุดละ ๓ คำ การสัมผัสคือเล่นเสียงพยัญชนะต้น ๓ คำ และยังกำหนดให้ สองคำหลังของทุกชุด สัมผัสสระชิด(จายหมาย เจิงเมิง จางหมาง) อีกอย่างหนึ่ง ให้คำแรกของแต่ละชุดเป็นคำเหมือนกัน ดังแผน 

 เส้นที่โยงข้างบน คือ คำสัมผัสอักษรซ้ำสลับ แต่คำที่ ๑ ที่ ๔ ที่ ๗ สัมผัสทั้งพยัญชนะและสระเส้นที่โยงข้างล่าง ๓ คู่ คือ คำที่ ๒ กับคำที่ ๓ คำที่ ๕ กับคำที่ ๖ และ....คำที่ ๘ กับคำที่ ๙ สัมผัสสระชิด ส่วนคำที่ ๑ กับคำที่ ๔ กับคำที่ ๗ เป็นคำที่เหมือนกันทุกประการ ดังตัวอย่าง
กระจายหมาย กระเจิงเมิง กระจางหมาง
                                                    ก   จ     ม     ก   จ   ม   ก   จ     ม
ขวางมิดทิศ ขวางมั่วทั่ว ขวางมางทาง     มากางหงาง มาเกงเหงง มาโกงโหงง
ข     ม  ท   ข     ม  ท  ข     ม   ท        ม  ก     ง    ม  ก     ง   ม   ก     ง
กลบท พิณประสานสาย   
                                กระจายหมาย กระเจิงเมิง กระจางหมาง
ขวางมิดทิศ ขวางมั่วทั่ว ขวางมางทาง   มากางหงาง มาเกงเหงง มาโกงโหงง
    
ป่าดูคู่ ป่าดีคี่ ป่าดงคง               ว่าปงหลง ว่าเปิงเหลิง ว่าโปงโหลง
มาเยือนเตือน มาย้ำตำ มาโยงโตง      ปลาโทงโยง ปลาแทงแยง ปลาทนยน
   
จะไปไหล จะปักหลัก จะปายหลาย       จิตจายหาย จิตแจ้งแห่ง จิตจนหน
มาท่าว่า มาแทะแวะ มาทนวน          โอ้บ่นทน โอ้เบื่อเทื่อ โอ้บาทา
   
จะขายลาย จะของลอง จะขัดลัด          มามัดหัด มามากหาก มามาหา
คิดขาค่า คิดข่มคน คิดขายคา           มันหลาจา มันไหลใจ มันหล่มจม
   
ระทึกนึก ระทวยนวย ระแทงแนง       จิตแรงแสง จิตรักศักดิ์ จิตรมสม
มารวยด้วย มาเริ่มเดิม มารมดม        นั่งหล่มจม นั่งหลามจาม นั่งแลแจ
   
คนจำคำ คนจนคน คนจิตคิด           ถือสิทธิ์ผิด ถือสารผ่าน ถือแสแผ
มากวนล้วน มากางลาง มาแกแล        ไม่แยแส ไม่ยอมส้อม ไม่ยมซม
   
กระโจมโลม กระจายลาย กระจางลาง     มะยางสาง มะยอมสอม มะยมสม
จะจองลอง จะจ้างล้าง จะจมลม           ถึงอมขม ถึงเอินเขิน ถึงอื่นคืน
   
พระเสริฐเลิศ พระศาลา พระศอลอ       มายอขอ มายำขำ มายืนขืน
ตัวต้องย่อง ตัวตั้งยัง ตัวตื่นยืน          คนอื่นขืน คนอาจขาด คนอำขำ
   
มาอึมหึม มาอำหัม มาอาจหาญ           จะรานขาน จะเรื่องเขือง จะรำขำ
มันร่านจ้าน มันร้องจ้อง มันรำจำ         จะรำคำ จะรานคาน จะรนคน
   
จากพารา จากพึ่งรึง จากเพียรเรียน       มาเวียนเหียน มาวันหัน มาวนหน
ประนอมค้อม ประนดคด ประนมคน       จะรนดล จะรำดำ จะรีบดี
   
มาเกินเขิน มากันขัน มากู่ขู่             จะดูหมู จะดาหมา จะดีหมี
พระสบพบ พระสงฆ์พงศ์ พระสีพี         ศักดิ์ศรีมี ศักดิ์สิทธิ์มิตร ศักดิ์สัมมา
   
มารังทัง มาแรงแทง มารงทง            จะกงหง จะแกงแหง จะกางหา
  
ถึงลงกง ถึงลังกัง ถึงลังกา               จากคาหา จากเคเห จากคนหน
   
ช่างกำลำ ช่างก่อลอ ช่างเก็บเล็บ          มาเจ็บเส็บ มาแจกแสก มาจนสน
มารำพำ มาร้องพ้อง มารนพน           ใจพ้นจน ใจพังจัง ใจไพรใจ
   
เสียงเทิ้งเติ้ง เสียงทึ่งตึ้ง เสียงทึ๊ดตึด       ดังจึดลึด ดังเจิงเลิง ดังใจไหล
แว่วอิ้งวิ้ง แว่วอึ้งวึ้ง แว่วไอไว           น้ำไหลใส น้ำลงสรง น้ำล่ำซำ
   
ป่าปกรก ป่าเปรียบเรียบ ป่าไปไร        มีไก่ไข่ มีกังขา มีกรรมขำ
มีคิดจิต มีคนจน มีคำจำ               มีลำนำ มีแลแน่ มีลองนอง
   
เขียนยากมาก เขียนยุ่งมุ่ง เขียนยำมำ     มาอำขำ มาอืนขืน มาอองของ
จะลามา จะแลแม่ จะลองมอง            มาลองออง มาแลงแอง มาเลยเอย.
                                          ...หยาดกวี...
                                       ๒ ตุลาคม ๒๕๕๑
///////////////////////////////////////////////////////////////////
http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2007/10/W5923069/W5923069.html
จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม   - [ 16 ต.ค. 50 13:56:15 ] 
 
๑๐. เมื่อโง่โซ เมื่องึมซึม เมื่อเหงาเศร้า
ใครเย้าเล่า ใครยอล่อ ใครยอมหลอม
ยอมนวลข่วน ยอมนางข้าง ยอมน้อมค้อม
ไม่จอมปลอม ไม่จิตปลิด ไม่จงปลง
ขอดวลนวล ขอดำน้ำ ขอดาหน้า
แม้จ้าล้า แม้ใจไหล แม้จงหลง
ให้คำย้ำ ให้คู่อยู่ ให้คงยง
เพลงส่งตรง เพลงแสร้งแต่ง เพลงสูตู