ใจคนคอยลอยไกลในฟ้ากว้าง มองสุดทางร้างเธอเพ้อห่วงหา ได้แต่ฝากมวลหมู่สกุณา เจ้านกจ๋าบินไปแห่งไหนกัน หากเจ้าบินผ่านไปใกล้เขาอยู่ วานบอกเขาให้รู้อย่าลืมฝัน ดอกไม้ไหวไล้ลมชมแสงจันทร์ เรารำพันวันคืนชื่นมิคลาย ใจคนคอยหงอยเหงาเฝ้าจดจ่อ ยังคอยรอคนดีอย่าหนีหาย ปีกแห่งฝันโชติช่วงพรรณราย รอเคียงกายห่มสาวหนาวคลายคลอน ร่ายลำนำคำกลอนอ้อนฝากนก เจ้าโผผกเวิ้งฟ้าผ่านสิงขร เอาคำฝากจากใจสาวนักกลอน นอนแรมรอนคอยรักจักคืนเรือน โปรดรับสารคนคอยน้อยใจนัก อาการหนักรู้ไหมใครจะเหมือน เป็นโรคใจไร้คนมาแชเชือน สัญญาณเตือนคนคอย..น้อยใจเอย
6 พฤศจิกายน 2552 06:57 น. - comment id 1060741
สมหวังในสิ่งที่คอยนะครับ....งามภาพงามกลอนครับ
6 พฤศจิกายน 2552 08:51 น. - comment id 1060744
ใจคนคอยคอยไปอย่าไหวหวั่น ใกล้ถึงวันที่คอยหามาใกล้ถึง บ้างครั้งทุกอย่างที่รำพึง คนที่ซึ้งยังรักอยู่มิหน่ายแหนง ----------------- มาคอยเป็นเพื่อนพิมด้วยอีกคน.....การที่ต้องรอคอยบางครั้งก็น้อยใจเหมือนกันเน้อ..เอาน่ายังไงก็รักกันยิ่งไกลยื่งรักนะ....
5 พฤศจิกายน 2552 23:27 น. - comment id 1060775
คอยพี่ที่กระท่อมปลายนาเหรอ อิอิ .
5 พฤศจิกายน 2552 23:33 น. - comment id 1060806
ฝากความคิดถึงไปบอกเค้านะคะ ว่าเราคอย มาค่ะพี่ปรางมาคอยเป็นเพื่อน
5 พฤศจิกายน 2552 23:06 น. - comment id 1060819
ชายยังคอยเสียงเรียกจากน้องยา อยากกลับมาหารักความฝันไม่ เธอเฉยชาเหมือนแกล้งเจ็บใจชาย อยู่ก็อายขายหน้ากลับคอนโด
6 พฤศจิกายน 2552 09:50 น. - comment id 1060845
*ใจคนคอยน้อยใจรู้ไหมเล่า ทุกค่ำเช้าเฝ้าฝันรำพันหา รอเธอกลับซับขวัญวันจากลา เก็บหยดหยาดน้ำตาเคยพร่าริน *ใจคนคอยคอยใครใครจะรู้ แสนหดหู่ห่อเหี่ยวเสี้ยวถวิล เหม่อมองดาวเคล้าหล่นบนทางดิน ใจเจ้าบินโรยร่วงไม่ห่วงกัน
6 พฤศจิกายน 2552 10:39 น. - comment id 1060862
น้องจ๋าน้อง ที่บ้านพี่ นี้ก็หนาว โดนลมว่าว ผันพัดผาด ไม่ขาดสาย หวัดเล่นงาน แต่ละคน ไม่สบาย อยากจะใคร่ ได้ผ้าน้อง มาห่มนอน ทั้งสายฝน ปนสายลม ระทมทั่ว หลังคารั่ว เปียกน้ำไหล ไปถึงหมอน ขอเถอะนะ พี่จะรอ ขอบังอร ผ้าห่มนอน ผืนเก่าเก่า ก็ยังดี
6 พฤศจิกายน 2552 11:03 น. - comment id 1060879
ถ้าเราเป็นนกจะไปบอกให้เนาะ บอกแล้วชวนกันไปอาบน้ำอ่าง อุ่นๆ มีคนถูสบู่ให้ แต่เราเป็นนกขมิ้น จะไปถึงป่าว ค่ำไหนนอนนั่น ข่าวคงไปถึงช้า อดใจคอยนะคะ
6 พฤศจิกายน 2552 11:16 น. - comment id 1060887
เวลาคอยใคร แล้วไม่มานี่ เป็นอะไรก็ทรมานจริงๆ ไม่รอแระ ไปหาเลยดีกว่า
6 พฤศจิกายน 2552 15:47 น. - comment id 1060924
ยิ่งหนาว ยิ่งคอย ยิ่งน้อยใจ อีกไม่นานเค้าคงรีบกลับมานะครับ
6 พฤศจิกายน 2552 16:37 น. - comment id 1060988
เห็นใจคนคอยค่ะ
6 พฤศจิกายน 2552 18:47 น. - comment id 1061016
รอคอยบนฝันเหว่ว้า...รอท่ามน้ำตา ที่หวังใครมาปลอบดาย รอด้วยจิตเจ็บมลาย...ทุรนทุราย ไหวหลอนทุกวันทุกคืน สวัสดีค่ะคุณพิม มารอเป็นเพื่อนค่ะ
6 พฤศจิกายน 2552 19:45 น. - comment id 1061038
** ใจคนคอยเคียงอยู่รอคู่น้อง ใจพี่คล้องรักเพรียกพร่ำเรียกหา ใจน้องน้อยอยู่ไหนช่างไกลตา ใจพี่ยาคงคอยนะกลอยใจ......ฯ มาคอยใจบางคนอยู่ค่ะ..น้องพิม..คิดถึงค่ะ..
6 พฤศจิกายน 2552 20:54 น. - comment id 1061061
รู้ว่าคอยเลยรีบมาจ้า
7 พฤศจิกายน 2552 09:42 น. - comment id 1061147
คอยหน่อยนะ คอยเราด้วย เดี๋ยวไปหาจ้า..อิอิ
7 พฤศจิกายน 2552 10:21 น. - comment id 1061158
อย่าน้อยใจเลยนะจ๊ะพิมจัง มาแระ เฌอมาพร้อมกับนกผัดเผ็ด คริ คริ อ่ะนะ ล้อเล่น นึกถึงเพลงนี้เลย ใจคนคอย เจ้าบินไปแห่งใดนกเจ้าบินไปแห่งใด ฝากไปทีได้ไหมนกเจ้าวานนำข่าวไป ถึงคนที่ฉันเฝ้าคอย คอยด้วยความปวดร้าวใจ หากเจอเขาเจ้าจงบอกเถิดหนา อย่ารอช้ารีบเอื้อนเอ่ยเร็วพลัน บอกว่าฉันคอยรัก คอยรอ คอยพะนอเฝ้ารอทุกวัน เจ้าบินไปแห่งใดนกเจ้าบินไปแห่งใด ฝากไปทีได้ไหมนกเจ้าวานนำข่าวไป ถึงคนที่ฉันเฝ้าคอย คอยด้วยความปวดร้าวใจ เจ้าบินไปแห่งใดนกเจ้าบินไปแห่งใด โปรดนำคำพูดไปนกเจ้าวานนำติดไป ถึงคนที่ฉันเฝ้าคอย คอยด้วยความปวดร้าวใจ บอกให้เขาคืนหวนกลับมาหาปลอบวิญญาให้ไออุ่นแก่ฉัน อย่าทอดทิ้งให้ฉันเดียวดาย จงคืนมาแนบใจนิรันดร์ เจ้าบินไปแห่งใดนกเจ้าบินไปแห่งใด โปรดนำคำพูดไปนกเจ้าวานนำติดไป ถึงคนที่ฉันเฝ้าคอย คอยด้วยความปวดร้าวใจ ถึงคนที่ฉันเฝ้าคอย คอยด้วยความปวดร้าวใจ
7 พฤศจิกายน 2552 23:09 น. - comment id 1061456
นึกถึงกลอนที่เคยอ่านค่ะ คนคอยก็คอยคว้าง คนหายห่างก็ห่างหาย คนคอยเริ่มน้อยใจ คนห่างไปไม่ย้อนมา คนคอยยังคอยอยู่ คนห่างรู้บ้างไหมหนา คนคอยรินน้ำตา คนห่างมาหายหน้าไป คนคอยยังคอยเฝ้า คนห่างเล่าเฝ้าตามใคร คนคอยน้ำตาไหล คนห่างไปไม่หวลคืน ******************************** ขอบคุณกลอนบทนี้ที่เคยอ่าน ไม่รู้ใครแต่งค่ะ แต่ตอนนี้ น้องมดมาคอยเป็นเพื่อนนะคะ