๏ ลาลับแล้วเด่นดวงแห่งช่วงวัน จากเคยผันผายร่างอยู่กลางหาว นับแต่นี้คืนมืดจักยืดยาว ท่ามแสงดาวพรายพร่างระหว่างวาร ปล่อยแขไขขับแสงเข้าแต่งคาบ แสงนวลอาบห้อมฟ้ามหาศาล ลมหนาวเอยเคยลับไปนับนาน เริ่มพัดผ่านหยอกฟ้าท่ามราตรี ค่ำคืนแห่งน้ำค้างก่อสร้างรูป บรรจงจูบดอกไม้หลากหลายสี หลังอำลาตามกาลไปนานปี ต่อจากนี้จักเคียงข้างมิห่างไกล รอคอยมาเนิ่นนานท่ามกาลล่วง รักหวงห่วงเกินซ่อนความอ่อนไหว พันดารารายล้อมโอบอ้อมใจ มิเทียมในหนึ่งน้อยรอยอาวรณ์ ราตรีนี้...ยังเยาว์ มีเรื่องเล่ามากมายซุกใต้หมอน ยังคงยังจำจดทุกบทตอน ไว้ยามนอนจักไขคำมิอำพราง จากกันเมื่อวารก่อนช่างอ่อนล้า หว่างเวลากั้นใจแสนไกลห่าง หวั่นเอยหวั่นรักเราจักเบาบาง สุดอ้างว้างชอกช้ำเกินรำพัน จักลืมเลือนลืมได้อย่างไรเล่า ห่างรูปเงาเพียงน้อยใจคอยหวั่น เฝ้ารอคอยมองฟ้านับตาวัน ให้รีบผันลับลาทิวาไป บรรจงจูบดอกไม้ท่ามไอหมอก กระซิบบอกต่อกันอย่าหวั่นไหว ก่อนรุ่งรางกางกั้นผันเราไกล ขอแนบใจสนิทเนื้อเอื้ออาทร๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 19 ต.ค. 2552 13:40 น. - ID 129970 
1379
4
0
19 ตุลาคม 2552 13:59 น. - comment id 1053346
ทางนี้ยังฝนปรอยๆอยู่เลยค่ะ
19 ตุลาคม 2552 14:58 น. - comment id 1053369
แวะเข้ามาทักทายกันค่ะ กลอนงามและมีคุณภ่าพ มาชื่นชมค่ะ หายไปนาน สบายดีมั้ยคะ
20 ตุลาคม 2552 01:24 น. - comment id 1053658
ท่ามสายหมอกซอกเขาเงาน้ำค้าง ก่อนรุ่งสางข้างเคียงร่วมเรียงฝัน จวบแสงทองส่องฟ้าอำลากัน อ้อนจำนรรจ์หวั่นไกลใจร้างเลือน กลอนหวานมาก ๆ ค่ะ ขออนุญาติแจมนิดนะคะ
20 ตุลาคม 2552 05:47 น. - comment id 1053670
แวะมาชมน้ำค้างพร่างพรมพฤกษ์ เมื่อยามดึกดอกไม้ขยายกลิ่น มองแขไขใจคนึงถึงยุพิน เจ้าขนปุยคาบไปกินแต่วันวาน อิอิ ช้าไปแล้วมั๊ง กว่าจะมา miss
21 ตุลาคม 2552 11:44 น. - comment id 1054418
ยอดเยี่ยยมจริงๆค่ะ เพราะมากจริงชอบ นัยในบทกลอนของคุณจริงๆ ขั้นบรมครูเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
