๏ สายตาเฝ้าจับมองส้นรองเท้า มือคอยเนาแต่งเก็บเย็บถ้วนถี่ เพราะชราจึงล้าด้วยท่าที แต่ยังมีรอยยิ้มที่อิ่มใจ ๏ บนฟุตบาทเช้าเย็นมองเห็นอยู่ นั่งคุดคู้ทุกวันไม่หวั่นไหว ฝ่าเปลวแดดกรำฝนทนทำไป ไม่ท้อใจเพียงหวังประทังตน ๏ ขอแค่ได้เงินมาพอยาไส้ และกินได้นอนหลับไม่สับสน ถึงชีวิตลำบากเพราะยากจน ไม่เคยบ่นหรือรอขอใครกิน ๏ อยู่ลำพังคนเดียวไม่เกี่ยวข้อง ใครจะมองไร้เงาเฝ้าหยามหมิ่น แค่คนซ่อมรองเท้าเพียงเถ้าดิน มิเคยสิ้นยอมแพ้แก่ชะตา ๏ ผ่านเรื่องราวหนาวร้อนค่อนชีวิต สิ่งถูกผิดติดตนไม่ค้นหา ใช้ชีวิตพอเพียงเคียงกายา ไม่ไขว่คว้าสิ่งใดไกลเกินตัว ๏ ซ่อมรองเท้าเช้าตรู่สู้ไม่ถอย ตะวันคล้อยลาดับลับสลัว แม้สายตาอ่อนล้าและพร่ามัว ปวดเมื่อยตัวยังขืนเฝ้าฝืนตน ๏ ด้วยทุกวันฉันเห็นเป็นเช่นนี้ ไม่เคยมีหยุดพักเลยสักหน ฉันเคยถามเหนื่อยไหมใยต้องทน แกไม่บ่นสักคำเฝ้าทำไป ๏ เป็นแค่เพียงชายชรารักษาเกือก มิใช่เปลือกภายนอกบอกขานไข หากหยั่งลึกแนบแน่นถึงแก่นใจ ฝั่งรากไว้พอเพียงเคียงสิ้นกาล ๚๛ เทียนหยด
15 ตุลาคม 2552 16:13 น. - comment id 1051827
งดงามค่ะ เขียนได้งดงามจัง
15 ตุลาคม 2552 16:56 น. - comment id 1051837
อ่านแล้วเหงาใจจังเลยค่ะ ได้แต่ส่งใจไปให้ลุงคนนั้นนะคะ สงสารลุงจังเลย
15 ตุลาคม 2552 17:00 น. - comment id 1051840
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได แต่เราเลือกทางเดินเราได้ แค่พอเพียง ชีวิตนี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ
15 ตุลาคม 2552 17:03 น. - comment id 1051841
มาเยี่ยมก่อนเด๋วมาเม้นต่ออะ
15 ตุลาคม 2552 17:31 น. - comment id 1051847
แวะมาเยี่ยมเยียนครับ กลอนเพราะมากครับ
15 ตุลาคม 2552 17:38 น. - comment id 1051848
อยากบอกว่า เยี่ยมมากเลยค่ะ..
15 ตุลาคม 2552 17:44 น. - comment id 1051850
โอ้ เพื่อนเรา งานชิ้นนี้เยี่ยมยอดมากเลยจ้า
15 ตุลาคม 2552 19:37 น. - comment id 1051877
เพราะจังครับ
15 ตุลาคม 2552 20:46 น. - comment id 1051910
ชายชรา ที่ท่ารถ อดแต่เช้า รอรองเท้า น้องเทียนหยด คงหมดหวัง เพราะชรา พี่จึงช้า ด้วยท่าทาง พี่รอนาง มาซ่อม นั่งตรอมใจ
15 ตุลาคม 2552 21:16 น. - comment id 1051938
เยี่ยมครับ
15 ตุลาคม 2552 21:53 น. - comment id 1051967
ชายชราได้ทำให้ย้ำคิด กับชีวิตที่แสดงแจ้งความหมาย แม้น้อยนิดหนึ่งค่าราคากาย ยังเฉิดฉายต่อสู้แม้ผู้เดียว... เป็นอีกขีวิตหนึ่งที่ถ่ายทอด ออกมาได้ดีจริงๆ มาชื่นชมครับ ปล. สมแล้วที่อยู่ร่วมแก๊งค์ เดียวกันครับ
15 ตุลาคม 2552 22:21 น. - comment id 1051991
พี่เทียนหยด...ติ๋งติ๋ง แต่งกลอนได้แง่คิดมากๆ ครับ เริ่มเป็นเซียนแล้ว ก๊า อิอิ
16 ตุลาคม 2552 02:41 น. - comment id 1052022
ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ แบบนี้อ่านแล้วให้สู้ชีวิตนะคะ
16 ตุลาคม 2552 12:07 น. - comment id 1052097
ทุกคนมีสิทธิ์เลือกทางเดินชีวิตของตัวเองค่ะ ชีวิตที่ไม่ปรุงแต่ง ไร้กิเลส ทำงานเพื่ออยู่ ง่ายๆ สบายๆ คือชีวิตที่น่าจะมีความสุขที่สุดนะน้อง แฮ่ะๆๆ เม้นแบบเป็นทางหน่อยนะเรา อิ
16 ตุลาคม 2552 14:55 น. - comment id 1052167
ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ ก็คงต้องสู้ต่อไปเน๊อะ
16 ตุลาคม 2552 21:01 น. - comment id 1052350
เขียนได้ดีจนเกิดภาพพจน์เลยนะคะ เก่งจริงๆ จริงๆ
16 ตุลาคม 2552 22:51 น. - comment id 1052394
ก้าว..ที่กล้า บางครั้งความงดงามของชีวิตเราก็ สัมผัสได้ด้วยใจจริงๆ ว่ามั๊ยค่ะ... ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 22:54 น. - comment id 1052397
คุณ virismara ถ้าอ่านแล้วเหงาใจ ก็ขอให้เหงาแบบ มีความสุขนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 23:02 น. - comment id 1052398
น้องเฌอ พอเพียงและเพียงพอแค่คำสองคำ แต่มากไปด้วยความหมายจริงๆว่ามั๊ย พักนี้ไม่ได้อ่านงานกลอนของห้าเจ้าจอม เลย...คิดถึงง่ะ พี่รออ่านอยู่น๊ะจ๊ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้พี่เสมอๆ มีความสุขทุกวันน๊ะจ๊ะ
16 ตุลาคม 2552 23:05 น. - comment id 1052399
ปู่กิ่ง แค่แวะมา..ก็ดีใจแล้วน๊ะเนี่ย...แล้วอย่า ลืมกลับมาเน้อ..เด๋วร้องเพลง "รอ" ไปพลางๆก่อน ขอบคุณมากนะคะศิษย์พี่ มีความสุขทุกวันค่ะ
16 ตุลาคม 2552 23:08 น. - comment id 1052400
คุณไร่ผาสุก ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและขอบคุณสำหรับ กำลังใจที่ให้กันค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 23:11 น. - comment id 1052401
คุณน้ำตาลหวาน อยากบอกว่าขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและ กำลังใจที่ให้เช่นกันค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 23:16 น. - comment id 1052403
เจ้าเรียม เพื่อนรัก มันเป็นอีกงานหนึ่งน๊ะที่เค้าคิดไว้นาน พอควรว่าจะเขียนแต่ก็ไม่ได้กฤษ์ซะที และแล้วก็ถึงเวลา เพราะจับยามสามตา ดูแล้วว่า..ควรจะเขียนได้แระ..ก็เลยเริ่ม ไปวันละนิดละหน่อยเท่าที่เวลาจะอำนวย.. ขอบคุณหลายๆเด้อเพื่อนเรียม มีความสุขมากๆน๊ะ
16 ตุลาคม 2552 23:19 น. - comment id 1052407
คุณ อิ อิ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและขอบคุณ ที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 23:30 น. - comment id 1052409
พี่ก่อง กุ๊กกิ๊ก ชายชรา ที่ท่ารถ อดแต่เช้า รอรองเท้า น้องเทียนหยด คงหมดหวัง เพราะชรา พี่จึงช้า ด้วยท่าทาง พี่รอนาง มาซ่อม นั่งตรอมใจ ....................................... รอนานไหม พี่ก่อง ล่องเรือรัก ขอนั่งพัก สักหน่อย คอยได้ไหม เพราะเห็นพี่ วัยชรา น่าเกรงใจ กลัวซ่อมไป ลมจับ ไม่กลับคืน มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 23:32 น. - comment id 1052410
คุณวัวธนู ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ มีความสุขทุกวันนะคะ
16 ตุลาคม 2552 23:57 น. - comment id 1052412
พี่ไร้ฯ ชายชราได้ทำให้ย้ำคิด กับชีวิตที่แสดงแจ้งความหมาย แม้น้อยนิดหนึ่งค่าราคากาย ยังเฉิดฉายต่อสู้แม้ผู้เดียว... ......................................... ด้วยหัวใจต้องสู้แม้รู้ว่า อาจด้อยค่าทุกข์ทนไร้คนเหลียว หาใช่สิ่งสำคัญแม้ฝันเดียว ก็เก็บเกี่ยวสุขได้ด้วยใจตน อ้อยอยากเขียนมานานแระ.. ก็ได้แต่อยู่นั่นหล่ะ..บังเอิญเห็นพี่เขียน ชายชรา..ที่ท่าน้ำไง...เลยทำให้นึกถึง เรื่องนี้ขึ้นมาได้...อิอิ ต้องยกเครดิตให้พี่ซะแล้วน๊ะเนี่ย ว่าแต่มีทั้ง ท่าน้ำ และ ท่ารถ ยังขาด ท่าอากาศยานง่ะ...พี่สนป่ะ ขอบคุณมากค่ะที่ให้กำลังใจคนร่วมแก๊งค์ มีความสุขนะคะ
17 ตุลาคม 2552 00:01 น. - comment id 1052413
กวีน้อยฯ แง่คิดที่ว่าเนี่ยเอากี่แง่ดีหล่ะน้อง แล้วจะให้พี่เป็นเซียนอะไรดีก๊า ขอบคุณมากน๊ะจ๊ะน้องชาย(ของใครกะไม่รุ)
17 ตุลาคม 2552 00:07 น. - comment id 1052414
พี่ปรางค์ ใช่ค่ะพี่..อ้อยเห็นแกทุกวันๆ จนทำให้รู้สึกว่าอยากจะถ่ายทอด การดำเนินชีวิตของแกออกมา เพื่อไว้เตือนใจตัวเองว่า...ไม่ว่า จะทำอาชีพอะไรถ้ามันสุจริตและ มีความสุขที่ได้ทำ..ชีวิตมันก็มีค่า เพียงพอแล้ว ขอบคุณมากค่ะพี่ มีความสุขทุกวันนะคะ
17 ตุลาคม 2552 00:13 น. - comment id 1052415
เจ๊แบมเจ้าขา ถูกต้องที่สุดเลยง่ะ ชีวิตที่ไม่ปรุงแต่ง เรียบง่ายและพอเพียง.. อิอิ..อ้อยก็ตอบแบบทางการเหมือนกัน น๊ะเนี่ย... จะว่าไปเราก็ดูสวยขึ้นทั้งคู่เลยง่ะ..มาแบบ เป็นทางการ...ฮ่าๆๆๆ
17 ตุลาคม 2552 00:17 น. - comment id 1052417
คุณยา ใช่ค่ะ สู้จนลมหายใจสุดท้าย... ด้วยสติ และ ความคิดที่เป็นของเรา ขอบคุณที่แวะมาสู้ด้วยกันค่า มีความสุขทุกวันนะจ๊ะ
17 ตุลาคม 2552 00:18 น. - comment id 1052418
........ตั๊บแก......เขียนกลอนไม่เป็นทำไงดีคะพี่อ้อย .....
17 ตุลาคม 2552 00:23 น. - comment id 1052419
พี่นรสิริ มันอาจจะเป็นเพราะว่าเป็นชีวิตจริงๆก็ได้ค่ะ เลยทำให้มองเห็นภาพได้อ่ะค่ะ..แต่ถ้า สำหรับงานกลอนของอ้อยแล้วน๊ะ..อ้อยว่า ยังต้องพัฒนาอีกเยอะค่ะพี่.. ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันนะคะ ขอให้พี่สุขภาพแข็งแรงและมีความสุขนะคะ
17 ตุลาคม 2552 00:29 น. - comment id 1052420
ฉางนุ้ย ก็ไม่ต้องเขียนดิน้อง... เค้าล้อเล่งน๊ะ..อย่าๆมาแกล้งพูดดิ พี่ก็เห็น เคยเขียนนี่..พี่ว่าอย่างฉางเนี่ยถ้าจะเขียน ก็เขียนได้..อยู่ที่ว่าจะหรือไม่เท่าน้านนน จิงป่ะ นี่ไงพี่กะลังบอกพี่ นักสืบว่า ยังขาด ชายชรา..ที่ท่าอาศยานอยู่...ฉางสนป่ะหล่ะ ลองดิ..หรือว่าจะเป็นเปลี่ยน ยายชราดีหว่า หรือว่าไง
17 ตุลาคม 2552 11:13 น. - comment id 1052492
อืม....เขียนดีจังอ่ะ เทียนหยด...นับถือ.... อ่านจบแล้วทำให้ฝนได้ข้อคิดขึ้นมาอย่างหนึ่งนะ ถ้าหากไม่มีชายชราอยู่ตรงนี้ รองเท้าที่ดูดี แต่ต้องแตกหักก่อนเวลา คงไม่มีโอกาสได้ก้าวไปข้างหน้าพร้อมเจ้าของ.... บางคู่สภาพยังดูดีอยู่ แต่ส้นหักไม่ก็สายขาด...ถ้าไม่มีชายชราซ่อมให้....คงไม่อาจฟื้นกลับมาใหม่ได้เนาะ
17 ตุลาคม 2552 12:50 น. - comment id 1052529
ฝนเอย ฝนตก คางคกได้ใจ ร้องเพลง กลับไปเพราะมันชอบใจสายฝน..อิอิ นั่นดิ ช่างซ่อมรองเท้า กะ รองเท้า ก็เป็น ของคู่กัน..ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งคงแย่เหมือนกันว่ามั๊ย..
19 ตุลาคม 2552 09:04 น. - comment id 1053244
19 ตุลาคม 2552 22:21 น. - comment id 1053639
กานต์ มีดอกไม้มาฝากพร้อมกับรอยยิ้ม...แค่นี้ ก็ดีใจแระจ้าน้องสาว.....
23 ตุลาคม 2552 18:19 น. - comment id 1055695
เรื่องที่ทุกคนชอบมองข้ามผ่านเลยไป~! ชอบบบมากเลย