ในวันนั้นผมอยู่ที่สะพานหน้าโรงแรมรัตนโกสิน ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังของคนในรูป (ไอ้ก้านยาว) และถูกทหารต้อนให้ถอยไปรวมกันที่หน้าโรงแรมเหลือแต่คนในรูปเพียงคนเดียวที่ไม่ยอมถอยแ ละในที่สุดก็ถูกทหารยิงเข้าที่ขา บาดเจ็บสาหัส วันมหา วิปโยค แสนโศกเศร้า ขอบอกเล่า เหตุการณ์ ผ่านนานโข ภาพอดีต เดือนตุลา นำมาโชว์ คล้ายเป็นโซ่ คล้องใจ ให้คำนึง นักศึกษา ต่างที่ รี่ประท้วง ร่วมกันทวง ธิปไตย ไปไม่ถึง เมื่อรัฐส่ง ทัพหน้า มาดันดึง เหตุการณ์จึง ถูกสลาย เริ่มร้ายแรง ส่งตำรวจ ส่งรถถัง ทั้งทหาร ประจำการ พร้อมอาวุธ ทุกจุกแฝง ปะทะเดือด เลือดกระเซ็น เป็นสีแดง ทุกหนแห่ง ไหลหยด รดปฐพี มีผู้คน ล้มหาย ได้สาปสูญ ถูกทารุณ ถูกยิงตาย กลายเป็นผี ใครไม่ถอย ยิงใส่ ให้ตายฟรี เหมือนชีวี ไม่มีค่า ช่างน่าอาย กว่าร้อยพัน ถูกจับ นอนราบพื้น ใครฝ่าฝืน ปืนกระแทก หัวแตกหลาย ไม่ปราณี หากลองดี ต้องมีตาย หญิงหรือชาย ให้จงฟัง ดังคำเตือน กว่าจะได้ ธิปไตย ใคร่ถวิล ผืนแผ่นดิน ต้องอาบเลือด ถูกเฉือดเฉือน จนเป็นไท อยู่วันนี้ มิมีเลือน จึงอยากเตือน อย่าให้ซ้ำ ห้ำหั่นกัน
13 ตุลาคม 2552 18:37 น. - comment id 1051078
คุณไร่ผาสุก ชีวิตคุณมีแต่เรื่องตื่นเต้น เฉียดตายนะคะ ได้อยู่ร่วมในเหตุการณ์ ประวัติศาสตร์ 2 ครั้งแล้ว มีอีกมั้ยคะ อิอิ 14 ต.ค. 16 เรียมเอง เพิ่งลืมตาดูโลก มาได้ 7 เดือน เองคะ
13 ตุลาคม 2552 20:31 น. - comment id 1051143
ในบ้านกลอนมีแต่พวกมีความคิด ซ้ายขวาฝังอดีตมิน่าถึงได้ขัดแย้ง ด้านการเมืองกันอย่างมาก คนที่จะใช้พื้นที่ในบ้านกลอนนี้ควรเป็น พวกความคิดอิสระมากกว่าขัดแย้ง ด้านการเมืองอดีตมันจบไปแล้ว ไม่มีอาถรรพ์อีกแล้ว
13 ตุลาคม 2552 21:15 น. - comment id 1051153
บ้านเมืองนี้ถูกพวกการเมืองชั่ว สมคบกลไกอำนาจรัฐที่ไม่มีจิตสำนึก ฉวยโอกาส เหยียบหัววีรชนเดือนตุลาคม ปล้นประชาธิปไตยที่พวกเขาและเธอแลกมาด้วยชีวิต เลือดและน้ำตาการสูญเสีย การต่อสู้เสียสละตลอดเวลาที่ผ่านมามา ... มีแต่ประชาชนต้องสามัคคีกันให้กว้างใหญ่ไพศาล ช่วงชิงสิทธิประชาธิปไตยแท้จริงที่พวกการเมืองชั่วสมคบและใช้อำนาจรัฐสามานย์ปล้นไปคืนกลับมาให้จงได้ สร้างการเมืองที่เป็นประชาธิปไตยแท้จริงเกิดขึ้นให้จงได้ เพื่อให้สมเจตนารมณ์ประชาธิปไตย์ของวีรชนเดือนตุลาคม !!!!!!!
13 ตุลาคม 2552 21:20 น. - comment id 1051158
2.. จิตใจประชาธิปไตยแท้จริงเป็นอย่างไร ควรกลับไปศึกษาให้ดี. ยิ่งเหตุการณ์เดือนตุลาหรือการเมืองในบ้านเมืองนี้เป็นอย่างไร ไม่ได้เรียนรู้ หรือรับรู้มาแบบดาดๆ ก็ออกมาสรุปอย่างมักง่าย ยิ่งอ้างอิสระ ขอถามว่าความอิสระของคนมันหล่นมาจากท้องฟ้าได้กระนั้นหรือ ตรรกะแบบนี้เรียกว่าเล่นคารมไปวันๆเท่านั้นเอง ตกยุคที่จะมาวิพากษ์วิจารณ์นานแล้ว
14 ตุลาคม 2552 05:07 น. - comment id 1051265
เพราะประชา ธิปไตย ไทยกดขี่ ที่สิบสี่ ตุลา พาเศร้าหมอง อำนาจมืด กดประชา น้ำตานอง จึงร่ำร้อง ต่อฟ้า ให้ปรานี เผด็จการ ครองเมือง เรืองอำนาจ ประชาขาด ยุติธรรม นำเป็นศรี มันเหยียบย่ำ ทำร้าย หมายชีวี ไม่ใยดี ต่อระบอบ อันชอบธรรม เมื่อประชา ลุกสู้ ผู้ข่มเหง ต้องละเลง ลงล้ม จมถลำ หวังได้คืน เสรี มีผู้นำ หวังจะทำ นำไทย ให้เจริญ แต่ตัวผู้ กดขี่ ที่เรียกว่า.. อำมาตยา ชั่วช้า มาขัดเขิน เกรงคนไทย ชาติไทย ได้เจริญ มันชั่วเกิน เลยเดินฆ่า ประชาไทย
14 ตุลาคม 2552 08:08 น. - comment id 1051290
14 ตุลาคม 2552 12:08 น. - comment id 1051362
ผมอยู่ในธรรมศาสตร์ตังแต่วันที่7ถึง13ตค วันสที่14 พักป่วยหนึ่งวัน และเป็นวันที่เขายิงกัน โดยผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย วันที่15ไปต่อกับเพื่อนสองคน แต่ก็เงียบเหมือนป่าช้า ไม่มี่คนสเลย แปลกใจตัวเอง ถ้าออกไปวันนั้น ไม่แน่ อยู่หรือตาย
14 ตุลาคม 2552 13:31 น. - comment id 1051417
ตอนนั้น ยังอยู่บ้านนอกอยู่เลยคะ อายุยังละอ่อน มาตอนโต ค่อยรู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เพราะพี่สาวเล่าให้ฟังค่ะ โดนจับเป็นตัวประกัน รอดมาได้ก็ถือว่ามีบุญแล้วค่ะ กระซิบๆ ห้อยพระอะไรคะ อิ
14 ตุลาคม 2552 16:30 น. - comment id 1051463
ขอขคุณทุกท่านที่แวะมาคอมเม้นท์ครับ
15 ตุลาคม 2552 05:52 น. - comment id 1051636