* สุดไขว่คว้า * วาระกาลผ่านแล้วแนวสับสน สุดจรดลหนทางสิ่งสร้างสรรค์ ผ่านรอยร่องสิ้นนามยามจากกัน อาจพรากวันซ่านแสงแห่งสีทอง รัตติกาลผ่านพ้นจนเวิ้งว้าง อุษาสางแสงมณีรวีสนอง ผุดระยับวับวาวเงาเรืองรอง หยุดละอองค้างไสวในใบพฤกษ์ ประกายสายสีสันต์สรรค์เลิศพลิ้ว วาบหวามปลิวจากห้วงปวงผนึก เสียงนกร้องก้องไพรอดระทึก คลายสิ่งลึกซ่อนเร้นเน้นห้วงใจ เหลือเพียงไว้ห้วงหทัยให้เปล่าเปลี่ยว ว่างจากเสี้ยวอารมณ์บ่มแสงไสว สิ้นทางแล้วพรรณรายกรายไฉไล ล่องลอยไกลดุจวสันต์พลันจากจร โอ้อกเอ๋ยเหมันต์กรายไฉนเศร้า สิ่งโลมเล้าหนีพรากจากสิ่งสลอน ช่างโดดเด่นเดียวดายคล้ายลิดรอน โถสะท้อนถวิลหาคว้าสายลม เหม่อมองฟ้าสิ้นโสมโลมคลึงเคล้า หนทางเฝ้าสิ้นสุดหยุดสร้างสม คงต้องพรากจากแล้วแผ่วภิรมย์ ฝากสร้างตรมขมขื่นสะอื้นทรวง. *** แก้วประเสริฐ. ***
10 ตุลาคม 2552 13:50 น. - comment id 1049653
ฤดีดาลหวานวาดสวาทหวัง คืนนี้คลั่งเหลือรับกับเพลงฝัน ไกลเกินฝันวันที่เรามีกัน? อกสะบั้นสะอื้น......ยังฝืนคิด เพลินลมพรอดกอดหมอนก่อนอุษา ปรารถนาอุ่นไอคงไม่ผิด หนาวสายลมพรมวี.....ไร้ชีวิต เจ็บดวงจิตวาดหวังลำพัง....ไกล สุขภาพแข็งแรงนะคะคุณลุง
10 ตุลาคม 2552 15:27 น. - comment id 1049690
สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า กลอนเพราะหวานสะท้านซ่านดวงจิต อมฤตดื่มด่ำฉ่ำภาษา วลีหวานซ่านซึ้งตรึงอุรา คุณครูขาน่าอ่านทุกกานต์กลอน ขอให้มีความสุขกายสุขใจนะเจ้า
10 ตุลาคม 2552 16:13 น. - comment id 1049707
งามเจ้า
10 ตุลาคม 2552 16:45 น. - comment id 1049725
10 ตุลาคม 2552 17:02 น. - comment id 1049740
มาอยู่เปงเพื่อนลุงแก้วแระกาน จะได้ไม่เศร้า เด่วหิ้วไวน์มาดริ้งเปงเพื่อน
10 ตุลาคม 2552 18:35 น. - comment id 1049786
เพราะมากครับ
10 ตุลาคม 2552 19:25 น. - comment id 1049834
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ ไขว่คว้าใครกันน๊า... เพราะค่ะ...อ่านแล้วหวิว ๆ ใจ คิ... รักษาสุขภาพนะค่ะ ระลึกถึงเสมอค่ะ
10 ตุลาคม 2552 20:10 น. - comment id 1049900
รักษาสุขภาพค่ะครู
10 ตุลาคม 2552 20:15 น. - comment id 1049904
วสันต์สิ้นพ้นผ่านถึงกาลหนาว คงรานร้าวอารมณ์ดั่งคมเฉือน จะกี่ฝนกี่หนาวร้าวคงเยือน เป็นเสมือนมิตรมั่นนิรันดร์กาล ใกล้หนาวแล้วนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
10 ตุลาคม 2552 21:02 น. - comment id 1049942
ไพเราะมากๆ ครับ พึ่งจะรู้ว่า มะพร้าวยิ่งแก่ก็ยิ่งมันส์ ก็วันนี้ล่ะครับ
11 ตุลาคม 2552 02:42 น. - comment id 1050061
เพราะพริ้งเชียวค่ะ หวานปานนี้ สาวใจไหวแล้วค่ะ ครูแก้วฯ ดูแลสุขภาพนะคะ
11 ตุลาคม 2552 11:07 น. - comment id 1050138
คุณ เพียงพลิ้ว ขอบใจหลานรักมากที่ฝากกลอนงามๆไว้ให้ อ่านเพลินๆยามทุเลาจากป่วยจ้า รักหลานเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 11:14 น. - comment id 1050140
คุณ ม่านดอย ทางเหนือฝนคงจะหมดแล้ว อากาศหนาวเข้า มาเยือนอีกหนนะ ลำพูนนั้นผมไปถึงสามครั้งด้วย เพื่อนเขาเป็นคนที่นั่น ผมไปงานแต่งงาน บ้านเพื่อน อยู่ที่บ้านกองงามคิดว่าใช่นะไปพักที่นั่น ส่วนแฟน เขาอยู่ใกล้ๆดอยนะ ตอนไปประมาณเดือนธันวาคม เห็นจะได้ น้ำเวลาอาบต้องบ่ายโมงก็เริ่มแล้วล่ะก็ยัง หนาวอยู่ดี ต้องอาศัยสุราดื่มย้อมใจไปพักเสียหลายๆ วัน จนจบงานเขาและแวะไปเชียงใหม่ด้วยไป บ้านพี่สาวเขาเราร่วมสนุกสนานร้องเพลงกัน สนุกจริงๆครับ สมัยนั้นต้นไม้แยะจริงๆ ก่อนถึง เชียงใหม่มีโค้งหนึ่งรายล้อมด้วยต้นสักใหญ่ขนาด คนโอบไม่มิดเชียวล่ะจ้า ผมเกือบได้เมียที่นั่น แล้วล่ะ ส่วนเพื่อนผมเขาเก่งได้แฟนที่นั่นด้วย ผมมันคนอัปลักษณ์ได้แต่อาจจะเท่านั้นด้วย ไม่มีตัวเลือกครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 11:25 น. - comment id 1050141
คุณ พิมญดา แม่สาวเหนือคนสวย พูดจริงๆทางเหนือผมไป มากกว่าภาคอื่นทั้งหมด ด้วยชอบบรรยากาศตลอด จนอัธยาสัยจริงๆ สมัยนั้นที่เที่ยวน่าเที่ยวมาก ดอยสุเทพนั้นผมขึ้นๆลงๆหลายเที่ยวทดลองพละกำลัง สามารถทำได้ ไม่งั้นไปข้างๆเขามีกุฏีพระบันไดไม่ ขึ้นปีนเขาขึ้นไปตอนนั้นยังหนุ่มๆอยู่ น้ำตกแม่กลาง น้ำเย็นมากเชียว ขนาดเอาขวดโซดาแช่น้ำทิ้ง ไว้สักพักเหมือนกับแช่เย็น ห้วยแก้ว วังบัวบาน ดอยปุย ถ่ำคูหาสวรรค์หากจำไม่ผิด เข้าไปในถ่ำ มีแสงไฟเดินต้องระวังมิฉนั้นตกเขาตายแน่ๆ มืดๆมาก ไฟฉายใช้ไม่ได้ ไปถึงสุดถ่ำมีพระพุทธ รูปอยู่ ข้างๆมีลานสระน้ำเขาว่าหากเดินไปจะ ทะลุไปอีกฟากหนึ่งผมไม่กล้าเข้าไปได้แต่ยืน มองแล้วเอาน้ำมาลูบตัวครับ ต้นไม้ไม่ต้องพูดถึง ตลอดทางที่ไปปกคลุมไปหมด อากาศสดชื่นเย็น สบายมากๆ ไปส่วนตัว ไปงานทำบุญ ไปบ้านเพื่อน เรียกว่าสมัยนั้นน่าเที่ยวมาก ครั้งสุดท้ายผมไป สิ่งเก่าๆหายไปเกือบหมด ทำให้ไม่ได้ไปอีกตั้ง แต่นั้นมา อ้อมีญาติอยู่แถวๆสพานนวรัตน์ด้วย ไปเที่ยวขากลับแทบกลับบ้านไม่ถูกครับ สนุกมากๆ เชียวล่ะครับ คิดถึงอดีตแล้วหวานแหววจริงๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 11:28 น. - comment id 1050143
คุณ ธันวันตรี ศิษย์ผู้น้องยอดหญิงนักกลอน ขอบใจมากๆนะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน อาจารย์เวทย์สบายดีหรือครับ เดี๋ยวนี้ผมไม่ได้เข้าไปในเวปฯคุณดอกแก้วด้วย เปลี่ยนเครื่องใหม่และล้างเครื่องจดไว้แต่เข้าไม่ได้ เลยไม่ได้ไปอีกเลยครับ คุณยังส่งงานอยู่หรือเปล่า ครับ ขอเวปฯคุณดอกแก้วแล้วเขาเฉยๆครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 11:31 น. - comment id 1050145
คุณ ยาแก้ปวด หลานรักขอบใจมากที่เอาไวท์มาล่อลุงแต่ว่าเห็น จะรับไม่ไหวหรอก ทีดีๆไม่เห็นเอามาให้ทานเลยนิ อันที่จริงผมเศร้าต่อร่างกายผมเองต่างหาก ปลงสังขาร ก็แล้ว เฮ้อนี่แหละหนอ โรคาพยาธิเบียดเบียฬก็ ยังงี้แหละจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 11:36 น. - comment id 1050146
คุณ ขจรปฐวี ก่อนอื่นขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ ผมก็เขียน ไปเรื่อยๆเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ผมครับ ในขณะที่ อาการเริ่มทุเลาขึ้นครับ หากว่างๆก็ขอเชิญแวะ มาบ้างนะครับ มาอ่านงานแบบโบราณครับ ขอบคุณนะครับ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 11:52 น. - comment id 1050152
คุณ แมงกุ๊ดจี่ โถๆๆๆคุณมะกรูดคนสวย คนอย่างผมหรือจะ ไปไขว่คว้าใครเขาได้ นอกจากเพ้อฝันเท่านั้น แหละครับ อิอิ เขาเรียกว่า "ชู้ทางใจ"จ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 12:06 น. - comment id 1050156
คุณ แก้วประภัสสร ศิษย์รัก...ดีแล้วหมั่นฝึกเอาไว้จะได้เกิด ความชำนาญ อย่าลืมนะ ทำจิตให้เป็นกลอนรวมกัน เป็นหนึ่งเดียว ท่องเอาไว้ฝึกเอาไว้จ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 12:08 น. - comment id 1050167
คุณ เฌอมาลย์ เจ้าหญิงที่รัก ครับเหมันต์ย่างแล้ว ผมเองเวลา เปลียนแปลงมักจะแย่ทุกทีครับ แต่ช่างเถอะสังขาร หนอก็เป็นแบบนี้แหละ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 12:11 น. - comment id 1050171
คุณ กวีน้อยฯ เจ้ากวีหลานเรา ลุงเองยิ่งแก่ยิ่งขาดมันส์จ๊ะ เพราะห่อเหี่ยวไปหมดแล้วทั้งร่างกายและจิตใจ จะมีบ้างทางจิตใจเท่านั้นแหละ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 12:13 น. - comment id 1050174
คุณ ปรางทิพย์ เขียนเพื่อสร้างพลังทางจิตใจเท่านั้นแหละหา ได้มุ่งหวังสิ่งใดไม่ มุ่งเพื่อผดุงไว้ให้เนิ่นนานเท่า ที่จะสามารถทำได้จ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 20:22 น. - comment id 1050262
คุณ salukphin คงจะอยู่เพียงแค่นี้แหละครับ ผมเองไม่ค่อย จะเข้าไปอ่านกลอนทั้งหลาย พอส่งกลอนเสร็จก็ไป ดูเวปฯอื่นๆครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 18:09 น. - comment id 1050272
แม้ของสูงสุดคว้ามาแนบชิด ทั้งหมดสิทธิ์แต่ยังซึ้งถึงแดนสรวง เพียงฝากคำพร่ำหวานผ่านแดดวง ไปยังห้วง เหิรหาว สู่ ดาวใจ ขออนุญาตมาต่อบทกลอนที่งดงามนะคะ คุณลุงแก้ว
11 ตุลาคม 2552 18:26 น. - comment id 1050275
คุณ นิลวรรณ ก่อนอื่นขอบใจมากที่แวะมาเยี่ยมครับ เชิญตามสบายเลยครับ ดีเสียอีกการต่อกลอนนั้น ช่วยให้เกิดความชำนาญในการเขียนกลอนมาก สำหรับผมนะครับอยากให้ทุกๆคนเขียนกลอนได้ เก่งๆกันทุกๆคนครับ ผิดถูกไม่ต้องคำนึงนานไปก็ จะรู้จักการแก้ไขได้เองแหละครับ ว่างๆมาเยี่ยมอีกนะครับ ผมเองก่อนนั้นก็เล่นกลอนสะเปะสะปะไป เรื่อยๆเหมือนกันแหละครับ อาศัยฝึกทางนี้เสมอๆ และสังเกตุการเขียนของเขาทำไมเขาเขียนได้ ดี เราก็มีสองมือสมองเหมือนกันจะทำไม่ได้เชียว หรือ นี่คือความคิดผมสมัยแรกๆครับ เล่นไป นานๆฝึกตามกระทู้คนอื่นก็จะเกิดความรู้เห็น ข้อผิดพลาดของเราเองแหละครับ ขอให้เก่งๆ นะครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2552 19:26 น. - comment id 1050299
ฝีมือยังเยี่ยมเหมือนเดิมค่ะ
11 ตุลาคม 2552 21:18 น. - comment id 1050346
...... ว๊า ลุงแก้ว ไม่ไปดูนกแสกของหนูบ้างเหรอคะ
11 ตุลาคม 2552 23:19 น. - comment id 1050382
บทนี้เศร้าจับใจเนาะครับเพื่อนแก้ว ไม่เห็นบทเศร้าๆ แบบนี้มานานแล้วนะครับ นานๆ จะเข้ามาที แต่ยังระลึกถึงเสมอครับ
12 ตุลาคม 2552 11:14 น. - comment id 1050518
คุณ ฉางน้อย เจ้าฉางจอมซุกซน ลุงไปดูแล้วล่ะส่วนตัวล่าง นั้นทรงผมลุงว่าตบแต่งมากกว่า ด้วยทางตะวันตก มีสองชนิดคือ สีเทา กับ ออกสีทอง นอกนั้นเหมือน กันหมด ส่วนของไทยมีสีเดียวคือสีเทาๆลายสีขาวๆ มากด้วยจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 ตุลาคม 2552 11:18 น. - comment id 1050522
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเรา ตอนนี้ค่อยยังชั่วหน่อยเมื่อก่อน เล่นเอาแย่เหมือนกัน พอทุเลาเหงาๆก็เขียนกลอน เล่นเพื่อคลายเหงาเพลิดเพลินจ๊ะ พยายามฝึกไว้ นะ ขอบใจที่ห่วงใยครู รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 ตุลาคม 2552 11:21 น. - comment id 1050525
คุณ ลำน้ำน่าน เพื่อนรัก...ในชีวิตผมส่วนใหญ่มักประสบความ เศร้ามากๆมันจึงฝังลึกไว้ในจิตใจมาก เวลาเขียน หากเผลอทีไรเป็นออกมาแนวเศร้าทุกๆครั้งเลยล่ะ เพราะผมใช้ใจเขียนบังคับอารมณ์ไว้ครับ ผมเอง ก็รักเพื่อนผมเสมอๆคิดถึง ถึงแม้จะห่างไปก็ตามที ก็ยังรำลึกเสมอด้วยผมเป็นคนจริงจังและจริงใจกับ เพื่อนฝูงมาก บางครั้งก็ให้โทษก็มีครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 ตุลาคม 2552 18:19 น. - comment id 1050651
แอบดอดเข้าบ้านยามเย็นย่ำค่ะ...อิอิ
12 ตุลาคม 2552 20:19 น. - comment id 1050733
คุณ โคลอน โถๆๆไม่ต้องแอบหรอกครับ ขอเพียงแค่แวะ มาผมก็ดีใจแล้วล่ะครับ ขอบคุณครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 ตุลาคม 2552 10:11 น. - comment id 1050878
มาเยี่ยมครูช้าหน่อยครับ เพิ่งจะพอมีเวลาบ้างแล้วครับ ขอให้ครูแก้วหายจากอาการเจ็บป่วยนะครับ ต้องทานยาและพักผ่อนด้วยนะครับครู ฝากบทกลอนสอนทางมายังศิษย์ ให้จำติดตรึงตราศึกษาสาส์น ลำนำพลิ้วปลิวล่องส่องกลกานท์ คือสารธารขานขับอักษรา
13 ตุลาคม 2552 11:06 น. - comment id 1050904
คุณ กิ่งโศก ศิษย์รักเรา ครูทุเลามากแล้วล่ะ ฝนตกอีก เดี๋ยวแดดออกร้อนพักเดียวฝนตกอีก ทำให้ครู เลยแย่เลยล่ะ แต่ตอนนี้ดีมากแล้วล่ะขอบใจศิษย์ เราที่ห่วงใยมาก ดีแล้วล่ะเธอเองชอบโคลงเหมือน ก่อนนี้มีนิสัยคล้ายๆกัน แต่เวลาตอบกระทู้หรือไป เยี่ยมใคร ครูต้องการให้เธอหัดแต่งกลอนเสมอๆ เพื่อความชำนาญเพราะเป็นรากเง่าของทุกชนิด ด้านโคลงเธอนั้นดีแล้วแต่ขาดความอ่อนช้อยไป หน่อยเท่านั้นเอง หากนำเอากลอนที่อ่อนพลิ้ว มาประยุกต์จะทำให้โคลงที่เขียนเร้าอารมณ์คน มากขึ้น น่าอ่านจ๊ะ รักศิษย์รักเราเสมอๆ แก้วประเสริฐ.