คนถูกทิ้งรับความจริงเสียดีกว่า เมื่อเห็นเราไม่มีค่าอย่าไปฝืน ดันทุรังรั้งไว้ใจกล้ำกลืน เขามีอื่นทิ้งลงปลงเถิดใจ รักศักดิ์ศรีตัวเองเอาไว้บ้าง เจ็บรายทางแค่นี้ต้องสู้ไหว เขาไม่รักทิ้งร้างช่างปะไร คนมันไม่เหลือใจ..ไปแหละดี มีประโยนช์แค่ไหนแค่ชายลวง ไม่ต้องทวงเสน่หาน้ำตาปรี่ เลิกอดข้าวอดน้ำกันเสียที การงานมีทำให้มัน..นั้นเสียดาย เจ็บต้องทนเอาหน่อยอย่ามัวเศร้า อีกไม่นานรอยแผลเก่าลบเลือนหาย เจ็บแค่นี้ไม่ถึงกับต้องตาย ภาพสุดท้ายต้อง.เชิดหยิ่ง..หญิงอย่างเรา ยังห่างไกล หัวใจไร้คุณค่า พรุ่งนี้อาจมีน้ำตาของคนเหงา อีกไม่นานฟ้าสว่างจางสีเทา แค่ผู้ชายน้ำเน่า..เศร้าทำไม.....
9 ตุลาคม 2552 11:07 น. - comment id 1049293
"ถอยห่างอีกนิด อีกนิดนั่นแหละ" อยู่ใกล้ไม่รัก ก็ถอยออกไปก่อนเนาะเจ้าพิมจัง จุ๊ฟฟๆ
9 ตุลาคม 2552 11:47 น. - comment id 1049302
อืม...คิดถึงเพลง "ไกลหัวใจ" จังชอบมากๆ สำหรับเพลงนี้..มันสะใจยังไงก็ไม่รู้..อิอิ
9 ตุลาคม 2552 11:50 น. - comment id 1049305
ไกลหัวใจจริงๆค่ะ แต่ตอนนั้นแผลช่างใหญ่เหลือเกิน กว่าจะรักษาได้น้ำตาเกือบหมดตัว อย่ากลัวที่จะเดินออกจากที่เดิมแล้วไม่มีที่ไป โลกนี้ยังกว้างใหญ่ มีผู้คนที่ไม่รู้จักอีกหลากหลาย การตัดสินใจที่จะไปทางไหนไม่ยาก แต่ที่ยากคือการที่จะย่างก้าว.....ออกจากที่เดิม
9 ตุลาคม 2552 11:54 น. - comment id 1049308
คิดถึงจัง.. อยากไปเยี่ยมแต่ติดต่อไม่ได้ 12-16 ไปแอ่วเหนือ(ช่วงปิดเทอม) เชียงใหม่---เชียงราย---แม่สาย---สามเหลี่ยมทองคำ---พม่า...และอื่นๆ ช่วงนี้เห็นพิมเงียบๆไปสบายดีเหรอ
9 ตุลาคม 2552 11:57 น. - comment id 1049309
โดนใจ..อย่างแรงเลยค่ะ
9 ตุลาคม 2552 11:57 น. - comment id 1049310
แผลภายนอกไม่เท่าไร แต่แผลในใจสิต้องใช้เวลารักษา จริงป่าว
9 ตุลาคม 2552 13:54 น. - comment id 1049350
..ใช่ค่ะ หัวใจยังเป็นของเรา
9 ตุลาคม 2552 17:58 น. - comment id 1049403
ไกลหัวใจจริงๆด้วยนะคะ แบบว่ายังไม่เข็ดเลยค่ะ แค่ลองใจคนก็ได้รู้อะไรมากมาย บางทีทุกอย่างมันก็เป็นเพียงภาพลวงตาทั้งเขาและเรานะคะคุณพิม
9 ตุลาคม 2552 19:18 น. - comment id 1049429
%16แค่ผู้ชายน้ำเน่า คำนี้เพิ่งได้ยิน เคยได้ยินละครน้ำเน่า โดนใจดี ถูกตัวเราเปล่าน้อ
9 ตุลาคม 2552 19:19 น. - comment id 1049430
ก่อนจากลาปัญหาไร้ทางแก้ ผู้พ่ายแพ้ถอยกลับยังที่ศูนย์ เริ่มนับหนึ่งถึงร้อยค่อยทวีคูณ อย่าเสียศูนย์องศาใจแข็งแรง ขอมาแจมหน่อยนะ
9 ตุลาคม 2552 20:56 น. - comment id 1049465
แวะมาเยี่ยมและอ่านด้วยคับ
9 ตุลาคม 2552 21:55 น. - comment id 1049499
น้าน นะ ซี หลานพิม มาเป็นกำลังใจให้ หลาน นะครับ
10 ตุลาคม 2552 05:43 น. - comment id 1049539
แค่ผู้ชายรายทางวางให้เกลื่อน ทำเปรอะเปื้อนน้อยนิดอย่าคิดหลาย ใช่เอามีดกรีดหินบิ่นทะลาย ให้สุวานเลียก็หายใยหวั่นกลัว มันเป็นเรื่องปรกติธรรมชาติ ความเก่งกาจฝึกได้มิใช่ชั่ว ใครจะมาขัดเคืองเรื่องส่วนตัว ใช้ลูกครกในครัวเรื่องของเรา ไม่ต้องไปง้อ...อิอิ พวกผู้ชายรายทาง
10 ตุลาคม 2552 07:20 น. - comment id 1049551
สวัสดีครับ...คุณพิมญดา..... กวี ซีม่า มาเยี่ยมเยียนครับ... บังเอิญเจ็บ จิ๊ดในไหล่ข้างขวา ลูกปืนบ้า เหตุไฉน ไม่ตรงที่ บังเอิญเป็น "สรพงศ์ ชาตรี" ยิงพระเอก กี่ที ไม่มีตาย
10 ตุลาคม 2552 11:03 น. - comment id 1049609
สวัสดีงามๆยามสายเจ้า อ่านกลอนน้องหล้า คนสวย ทำให้ผู้หญิง เข้มแข็งขึ้นเยอะเนาะ เก่งๆ ขอให้มีความสุขในวันหหยุดนะเจ้า
10 ตุลาคม 2552 15:47 น. - comment id 1049695
http://www.imeem.com/people/OOtDNxj/music/wCOtKD-e// ต้องเพลงนี้เลยค่ะคุณพิม โดน คิดถึงนะคะ
10 ตุลาคม 2552 17:09 น. - comment id 1049746
สู้ๆ ครับ ฟ้าหลังฝนย่อมแจ่มใส แหะๆ ^ ^
10 ตุลาคม 2552 19:38 น. - comment id 1049855
ผ่านพ้นไปหัวใจจะเข้มแข็ง... สบายดีนะค่ะ
10 ตุลาคม 2552 21:37 น. - comment id 1049980
เด็ดเดี่ยวดีจังค่ะ
10 ตุลาคม 2552 22:07 น. - comment id 1050001
ปากอย่างใจอย่างช่างเถอะ อย่าเลอะถลำน้ำเน่า ชายจริงนิ่งจมระกำ ยิ่งช้ำคำเธอเพ้อร้าย ...ชายไม่เน่าแยะไป ในนี้ก็มี มองดีๆสิ
13 ตุลาคม 2552 06:58 น. - comment id 1050819
กลอนเข้ม คม ถูกใจ ขอนะครับน้องพิม พี่จะเอาไว้ทำเพลง