ไม่คิดไม่ฝันว่าวันนี้ ได้ยืนอยู่จุดที่ฉันใฝ่ฝัน จากเด็กที่กะโปโลไปวันวัน ตื่นสายปั่นจักรยานไปโรงเรียน แบกหนังสือแสนหนักทุกทุกเช้า ฟังครูเล่าครูสอนให้อ่านเขียน ครูบอกว่าปัญญาดั่งแสงเทียน สร้างคนเพียรก้าวไกลได้ทุกคน ฉันจึงต้องขยันหมั่นศึกษา ไม่เลิกราไม่ย่อท้อเพื่อก่อผล การศึกษาจะชนะความรวยจน และมานะจักดลให้ก้าวไกล เมื่อยามที่ย่อท้อและลำบาก คิดถึงคนจนยากน้ำตาไหล เมื่อทุกข์ท้อกังวลต่อสิ่งใด คิดถึงแม่ผู้ให้เสมอมา ฉันไม่ได้มุ่งหวังเป็นนายคน เพราะความจนสอนคนให้เห็นค่า ความเป็นคนใช่อยู่ที่เงินตรา ใช่อยู่ที่ยศฐาเบ่งอวดมี หวังได้เป็นฟันเฟืองอันน้อยน้อย จุดประกายเทียนเป็นร้อยฉายรัศมี สร้างความหวังให้คนสร้างสิ่งดี เป็นแค่นี้..ไม้ขีดไฟ..ไม้ขีดไฟ
รัสสะตะ 2 ต.ค. 2552 21:23 น. - ID 129592 
2003
5
0
2 ตุลาคม 2552 23:55 น. - comment id 1046420
แม้เป็นเพียงแค่ไม้ ขีดไฟ แม้จุดประกายได้ แต่น้อย ขอจงอย่าท้อใจ ฤาหน่าย ไม้ขีดไฟก้านจ้อย ก่อให้เกิดแสงแม้จะน้อยในปริมาณแต่มากด้วยคุณค่าเนาะ ภูมิใจเถิดค่ะ
3 ตุลาคม 2552 01:25 น. - comment id 1046443
สู้ต่อไป เพื่อแสงสว่างในวันหน้า ถึงแสงจะริบหรี่มา แต่ก็มีค่าในหัวใจ..
3 ตุลาคม 2552 02:54 น. - comment id 1046455
ความหมายดีมากเลยค่ะ
3 ตุลาคม 2552 09:15 น. - comment id 1046494
เคยปั่นจักรยานไปเรียนสามปีค่ะ เช้าเย็นวันละสิบกิโลพอดีเลยค่ะ
3 ตุลาคม 2552 10:00 น. - comment id 1046556
ขอบคุณ คุณ virismara คุณยาแก้ปวด คุณวาวเดือน คุณเพียงพลิ้วมากค่ะ ที่เข้ามาอ่านกลอน
3 ตุลาคม 2552 10:34 น. - comment id 1046601
เยี่ยมมากๆเลยค่ะ
3 ตุลาคม 2552 18:18 น. - comment id 1046771
ขอบคุณค่ะ คุณเฌอมาลย์ 55555
3 ตุลาคม 2552 18:30 น. - comment id 1046784
อ้าววว ผมก็นึกว่า เป็นจอมเผา โรงเรียนซะอีก ยังดีนะครับ เป็นที่ ให้แสงไฟ แก่สรรพสิ่ง อิอิ
3 ตุลาคม 2552 20:49 น. - comment id 1046879
ไม่ใช่โจรเผาโรงเรียน แต่เป็นโจรเผาใจ กร๊าก...555555
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
