ธุลีบนทางผ่าน
ซำมะแจะ
ธุลีบนทางผ่าน
.
ไร้ซึ่งหัวใจดอกคนดี
ชีพนี้มิเคยสละให้
ปล่อยปะละทิ้งมิใส่ใจ
ทิ้งขว้างกันไประหว่างทาง
.
ไม่มีสัญญาดอกคนดี
ฤดีนี้นับวันแต่เหินห่าง
เดินทางยาวไกล ใครอ้างว้าง?
ยังแบกยังหาม แม้นยามล้า
.
ไร้ซึ่งความหมายดอกคนดี
ยังย่ำด้วยวจีที่ก่นด่า?
เจ็บปวดหัวใจ ดังไร้ค่า
ใยรีบตีตราว่าสามาลย์?!
.
ใครหนอ คอยพนอมิเคยห่าง
ยามชังร้างไกลมิประสาน
กลับย่ำกรีดใจให้ร้าวราน
รักโรยร่วง ลาร้าง พาช้ำใน
.
อย่าถามว่า รักไหม คนดี
ไม่มีสิ่ง ใดเหลือจะ พลี ให้
ด้วยซึ้ง ซึ่งรัก ที่เปลี่ยนไป
จะหวังใดอีกเล่า จากธุลี ?!
ซำมะแจะ
๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๒