เงาอดีต..ย้อนคืน.....กลับมาหา... วันเวลา.....ย้อนมา...พาเราสอง... ความคิดถึง..เรียกร้อง...เป็นทำนอง... ให้เราสอง...หายใจ...เป็นลำนำ จำได้ไหม คนนี้ไง เคยงอนง้อ เพน้าพะนอ ต่อกลอน อ้อนคราวช้ำ ไม่เคยเลือน ลบภาพ..ความทรงจำ แม้ยามช้ำ ยามสุข ทุกข์กล้ำกลืน จำได้ซิ.....คนดี...น้องที่รัก.... พี่คอยซับน้ำตา....ยามขมขื่น... จะกี่หนทนช้ำกี่ค่ำคืน... ยังยิ้มชื่น...คอยปลอบเจ้า..ทุกเช้าเย็น พรหมลิขิต ขีดไว้ หรือใยนี่ ได้พบพี่ คนคุ้นเคย ยามทุกข์เข็ญ "พี่ภูฯ"จ๋า... "ภูตะวัน"... "พี่จำเป็น" "เป็นเพื่อนเล่น"..."เป็นพี่น้อง"...ในห้องกลอน ก็เพราะเป็นพี่คนนี้..ไงน้องรัก... จึงฟูมฟัก...ปกป้อง...คอยสั่งสอน.... เพราะรักเจ้า...จึงเตือนไว้....ใจวิงวอน... อย่าริลอง..รักร้อน...เล่น....จนเปลืองใจ หากให้ย้อน.. กลับไป ..ในอดีต ยังขอขีด.. เขียนเรื่องเดิม ..ไม่แก้ไข จะขอรัก.. ภักดี ..ไม่เปลี่ยนไป ไม่เปลี่ยนใจ.. แม้ใคร.. จะเปลี่ยนแปลง
28 กันยายน 2552 11:12 น. - comment id 1043368
เมื่อวานได้เจอพี่ภูด้วยค่ะ พี่ภูยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ
27 กันยายน 2552 23:47 น. - comment id 1043556
28 กันยายน 2552 12:20 น. - comment id 1043666
คุณภูฯยังน่ารักเหมือนเดิม มาช่วยยืนยันค่ะ
28 กันยายน 2552 12:28 น. - comment id 1043669
อืม.. รู้สึกจะโดน(ยืน)ยันไปตั้งแต่วานนี้แล้วนะ.. ลองไปค้น ๆ ดูจิ กล้องใครไม่รุ
28 กันยายน 2552 14:23 น. - comment id 1044012
28 กันยายน 2552 15:01 น. - comment id 1044400
มานอนยันค่ะ ของเขาดีจริง ๆ แว๊ก ๆ ม่ายซ่าย ๆๆ น่ารักจริง ๆ
28 กันยายน 2552 15:51 น. - comment id 1044688
หายากนะคะคนที่มั่นคงเช่นนี้ ศรัทธาค่ะ
29 กันยายน 2552 01:02 น. - comment id 1044815
แม้เป็นเพียงเงานะคะ แต่หาก จดจำแล้วมีความสุข ก็จำไว้ค่ะ แต่แหม....คุณภู คุณเนี่ยช่างเป็น ผู้ที่โชคดีจังค่ะ