.. เนื่องมาจากความเหงา ...ที่ไม่ทราบสาเหตุ ...ไม่รู้ที่มาจริง ๆ ***************************** ..เรียบเรียงตัวอักษร เขียนคำวอน-อ้อน ..ด้วยคิดถึง เพราะเธอสำคัญ...ที่หนึ่ง กาลครั้งนึง...ที่สุดของใจ ..หนึ่งหน้าจดหมายผ่าน.. ถ้อยคำที่เธออ่าน..จะเบื่อบ้างไหม รู้หรือเปล่า..ในหน้ากระดาษแผ่นต่อไป คือคำบรรยายที่มันล้นใจฉัน..ออกมา ..เป็นห่วงนะ..ไกลกันแบบนี้ กลัวว่าคนดี จะท้อแท้..อ่อนล้า ฉันรู้..บ่อยครั้งที่เธอเสียน้ำตา กระดาษจดหมายที่ส่งให้มา...จะคอยแทนค่ากำลังใจ ..หลับฝันดีนะ..ที่รักของฉัน ไออุ่นยังมีแบ่งปัน...เธอได้รับมันไหม ฉันอาจหนาวกาย...เพียงเธอได้อุ่น..หัวใจ ต่อให้ต้องนั่งมองฟ้าทั้งคืน..ยังไหว ...ขอเธอได้อิงไอ..อุ่นพอ ..รักและคิดถึง..คือคำลงท้าย ด้วยความในมากมาย..ที่ไม่อาจบอกต่อ รีบกลับมานะ..มาฟังเสียงหัวใจ..มาเคล้าคลอ ที่ตรงนี้..ข้าง-ข้างฉันยังกว้างพอ.... ..ยังเว้นไว้รอ..คนคุ้นเคยคนเดิม......กลับคืน ************************************* ..ถ้าจะบอกคิดถึงออกไป ..คุณจะเชื่อผมไหม ว่าคือ....ความจริง เฮ้อ.... (ใครเหงาๆ ก็ massage มาบ้างนะที่ ..09-7264781)
29 มีนาคม 2545 23:50 น. - comment id 43285
สงสัยคนพิเศษของอาร์คงไปอยู่ไกลใช่มั๊ยหล่ะ เลยเหงามาก ^-^ รับแต่ message เหรออาร์ คิดถึงมากขนาดนี้นะ เจทท์อ่ะ อิอิ
30 มีนาคม 2545 00:20 น. - comment id 43293
อบอุ่นสุด ๆ เลยจ้ะ....มีหลายคนมั้ยเนี่ยแบบเนี้ยยย....5555....
30 มีนาคม 2545 00:45 น. - comment id 43300
โห ซึ้งจริง ๆ เลยแหะ แล้วมีที่ว่างเหลืออีกที่ไหมล่ะค่ะ ^O^
30 มีนาคม 2545 01:31 น. - comment id 43309
ชอบกลอนของพี่อาร์มากเลย เสี้ยวรู้สึกมันมีชีวิตน่ะ เขียนอีกเยอะนะคะ
30 มีนาคม 2545 10:37 น. - comment id 43340
เป็นกลอนที่แต่งมาจากเรื่องจริงใช่ไม๊เนี่ย อ่านแล้วให้ความรู้สึกดีจัง ทุกกลอนเลยนะคะ แล้วจะรออ่านกลอนบทต่อไปค่ะ
3 เมษายน 2545 16:34 น. - comment id 44030
อยากรู้จังเลยว่า จะเป็นแค่บทกลอน หรือความ รู้สึกจริง ๆ (น่าอิจฉาจัง)