โลกนี้มีเปลี่ยนผัน คืนและวันที่ผ่านพ้น หมุนเวียนเปลี่ยนสากล เราเป็นคนเรียนรู้ไป มิอาจจะหยุดยั้ง หรือเหนี่ยวรั้งสิ่งเก่าใหม่ ต้องปล่อยและวางใจ เพื่อจะได้ไม่กังวล สิ่งเห็นและเป็นอยู่ ทุกเช้าตรู่ดูสับสน หลายอย่างต่างเวียนวน แต่ละคนต่างมีงาน ทำงานเพื่อแก้ไข ปัญหาได้แก้พ้นผ่าน สำเร็จเสร็จสิ้นการ กลับถึงบ้านก็หมดแรง หากวางจิตไม่เป็น จะทุกข์เข็ญไปทุกแห่ง หอบทุกข์ไปแสดง ต่างยื้อแย่งอวดทุกข์กัน ทั้งเขาเราก็ทุกข์ ค้นหาสุขมาขีดขั้น แค่เพียงเศษเสี้ยววัน ทุกข์ก็หันมาทวงคืน บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๒ กันยายน ๒๕๕๒
23 กันยายน 2552 13:32 น. - comment id 724489
นึกสงสัย ว่าไง โลกไปเปลี่ยน ที่เคยเรียน ว่าโลกกลม สมสมัย หรือบัดนี้ โลกมาแบน แสนต๊กใจ กะเอาไว้ จะโดดโลก ให้โศกคลาย ใจอยากหนี จากโลกนี้ ไปโลกหน้า เบื่อนักหนา เมืองมนุษย์ ไร้จุดหมาย มันแบ่งข้าง กัดกัน ทุกวันวาย ไม่รู้อาย...ไม่รู้จำ ...ทำชาติพัง ! ซ้าธุ...ให้โลกเปลี่ยนจริงเต๊อะ... ผมขอเข้ามาเปลียนโลกได้มั้ย ขอรับ
24 กันยายน 2552 11:20 น. - comment id 838294
เป็นสัจธรรมมั้งคะ ไม่มีอะไรแน่นอน เปลี่ยนไปตามกาลเวลาค่ะ
23 กันยายน 2552 11:42 น. - comment id 987976
แบ่งปันกันทั้งความสุขและความทุกข์เลยนะคะ ระบายสู่กันฟังเนาะจ้า
23 กันยายน 2552 09:11 น. - comment id 991244
แค่หยุดก็ไม่เหนื่อย แค่วางก็เบา