หน้าส่วนตัว
* ความกลุ้มรุ่มเร้า *
โรครุมเร้าเฝ้าแผ่โรครุมเร้า
ชีวิตเศร้าเคล้าหม่นชีวิตเศร้า
สู่กายเราเกือบสลายสู่กายเรา
เพียงแค่เงาเย้าแย่เพียงแค่เงา
อกเอ๋ยเผายากเฉลยอกเอ๋ยเผา
แสนป่วนเฝ้าสู่ยวนแสนป่วนเฝ้า
วกเวียนเอาเปรียบเสี้ยนวกเวียนเอา
พลิกแพลงเนาเร้าผ่านพลิกแพลงเนา
หวานเศร้าเคล้าสู่เฝ้าหวานเศร้าเคล้า
ร้อนวาบเข้าเหมือนสาปร้อนวาบเข้า
ซึ้งซ่านเดาพลิกผลาญซึ้งซ่านเดา
กลับเพิ่มเขลายามเติมกลับเพิ่มเขลา
เวรกรรมเราสร้างทำเวรกรรมเรา
พลิกพนอเฉาสนองคลอพลิกพนอเฉา
หมายเลี่ยงเอาสิ้นเบี่ยงหมายเลี่ยงเอา
ปราศบางเบาผ่านคว้างปราศบางเบา
นี่แหละเศร้าชำแหละนี่แหละเศร้า
หลายใจเฉลารีรอหลายใจเฉลา
ซบหน้าเราเคล้าหาซบหน้าเรา
ยากจะเพลาโรคมากยากจะเพลา
มากเผยเหงารักยากมากเผยเหงา
ผ่านแค้นเขางามแสนผ่านแค้นเขา
คิดแนบเนากลับแปลบคิดแนบเนา
สลายแม้เงาพลาดแพ้สลายแม้เงา
หลีกหนีเอาสิ้นมลายหลีกหนีเอา
ยากวอนเฝ้าเคล้าฝากยากวอนเฝ้า
ลิ้นปลายเราเขาสลายลิ้นปลายเรา
ล้วนนงเยาว์มองป่วนล้วนนงเยาว์
เป็นเวรเศร้าย้อนเห็นเป็นเวรเศร้า
อยากอ้อนเขาซับซ้อนอยากอ้อนเขา
ร้อนทรวงเอาเฝ้าเฉลยร้อนทรวงเอา
มากพริ้มเพรามันพรากมากพริ้มเพรา.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 21 ก.ย. 2552 21:26 น. - ID 129330 
1206
31
0
23 กันยายน 2552 13:35 น. - comment id 476560
คุณ กวีน้อยฯ เจ้ากวีฯเอ๋ยหลานเราลุงเองเล่นเบื่อๆกลุ้มใจ ก็มาแต่งกลอนนึกถึงเรื่องกลบทเห็นเขาเล่นโดย เฉพาะยายกุ้งหนามแดงมักชอบเล่น นึกขึ้นมาได้ ก็ลองเอามาแต่งกับกลอนแปดตามวิธีของลุงเอง ยากจริงๆนะ หากแต่งสั้นๆก็ไม่เป็นไร แต่ลุงแต่ง ยาวตามปกติ ต้องหาคำมารับตามฉันทลักษณ์ซิ ยาก ต้องนึกล่วงหน้าก่อน แต่มันแปลกตรงที่ อักษรมันลงด้วย สระ อา หมดเลย แล้วไม่รู้ว่าจะ ถูกหรือผิด ก็เลย เรียกว่า "ควายแหกคอย" ซึ่งด้วยความไม่เคยเล่นไม่ชำนาญเรื่องนี้ หากจะบอกว่า งูกินหาง หรือก็เกรงว่าจะทำให้ ผิดเพี้ยนไป ก็เท่านั้นเอง รักหลานเสมอ
แก้วประเสริฐ.
23 กันยายน 2552 13:29 น. - comment id 657072
23 กันยายน 2552 18:50 น. - comment id 731022
ความคิดเห็นที่ 14 : หมายเลข 1057523
มาเยี่ยมจ้า อ่านกระทู้เห็นเจ้า ฉางน้อย ฮ่าๆๆ
ตั้งฉายา "ทะเลไร้คลื่น" แทบสำลักน้ำลายเสียจริงๆ
อย่างเจ้าฉางหรือ ทะเลไร้คลื่น ชาติหน้ากระมัง
ฮ่าๆๆๆๆๆ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
- 22 ก.ย. 52 - 23:00 IP 124.120.49.76
......................................
ลุงแก้วอ่ะ นินทาฉางน้อยด้วย
ได้ยินด้วยแหละ
ฟ้องๆ ฟ้องพี่เมี่ยงคำ อิอิ ....
23 กันยายน 2552 21:40 น. - comment id 979313
23 กันยายน 2552 21:37 น. - comment id 979681
23 กันยายน 2552 20:03 น. - comment id 982896
คุณลุงแก้วคะ
23 กันยายน 2552 12:15 น. - comment id 986845
จริงๆ ผมชอบอ่านครับ เป็นแนวพิศดาร เหมือนแนวปรัชญาดี ควายแหกคอก นี่ พิศดาร ไม่ใช่เล่นนะครับ อิอิ
23 กันยายน 2552 10:14 น. - comment id 990296
ตอนนี้โรครุมเร้าค่ะ ตาแดงกันทั้งบ้านเลยค่ะ เฮ้ออ
22 กันยายน 2552 21:04 น. - comment id 998851
22 กันยายน 2552 20:50 น. - comment id 999589
22 กันยายน 2552 20:46 น. - comment id 999608
22 กันยายน 2552 19:15 น. - comment id 1010513
สวัสดีพี่ เราก็ครูด้วยกันเนาะ พี่คงปีชวดเนาะ รุ่นเดียวกับพี่คนโตผม เขียนกลอนแปลกดีครับ ผมชอบอ่านกลอนของสุนทรภู่ครับ ถือเอาเป็นครู เกิด แก่ เจ็บ ตาย พอๆกับผมแหละครับ ผมยังเตะปี๊บดังครับ ไม่อยากตาย แต่ก็ต้องตายครับ
22 กันยายน 2552 15:33 น. - comment id 1040791
21 กันยายน 2552 21:30 น. - comment id 1041435
สวัสดีครับ แวะมาคุยเป็นเพื่อนนะ หวังว่าคงจะหายกลุ้มได้บ้าง เนาะ
21 กันยายน 2552 21:31 น. - comment id 1041436
21 กันยายน 2552 21:52 น. - comment id 1041461
อย่ากลุ้มไปเลยนะคะ วางบ้างก็ดีค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ
21 กันยายน 2552 22:00 น. - comment id 1041466
แวะมาเป็นกำลังใจจ้า
22 กันยายน 2552 15:36 น. - comment id 1041506
21 กันยายน 2552 22:59 น. - comment id 1041510
21 กันยายน 2552 23:17 น. - comment id 1041515
หวัดดีค่ะครูด้วยความเป็นห่วงค่ะ.. ขอให้ครูแข็งแรง ยิ่งๆขึ้นทุกวันนะคะ ด้วยความเคารพรักค่ะ
22 กันยายน 2552 00:47 น. - comment id 1041549
คล้ายๆกลบท หรือเปล่าคะลุงแก้ว
22 กันยายน 2552 05:45 น. - comment id 1041555
ตื่นขึ้นมามึนงงโอ้สังขาร แสนทรมานหายาแก้เวียนหัว พาราสองเม็ดบรรเทาไม่น่ากลัว ยังคิดกลัวว่าจะเป็นโรคอะไร ปกปิดไว้ไม่ให้ใครได้รู้ ใจยังสู้ชีวิตคิดไฉน แม้ตายดับขอแค่หลับจนตาย ทิ้งความหมายคนดีไม่กลัวแล้ว ขอให้พี่จงอดทนและอยู่สู้กับสังขารเหมือนผม
22 กันยายน 2552 09:04 น. - comment id 1041583
คุณลุงคะ ยามความกลุ้มรุมเร้านี่คิดอะไรไม่ค่อยออกเลยนะคะสำหรับหลาน
22 กันยายน 2552 12:07 น. - comment id 1041729
ถ้ากลุ้มแล้วทำให้ได้อ่านงานงามๆแบบนี้ของ แก้วประเสริฐ....ฝนไม่ห่วงเลยค่ะ
22 กันยายน 2552 12:54 น. - comment id 1041752
สวัสดีค่ะ ผ่อนคลาย... กำหนดลมหายใจเข้าออกให้เป็นปกติ...
22 กันยายน 2552 14:25 น. - comment id 1041801
ผู้ฝึกนั่งสมาธิจนกล้าแกร่ง ย่อมมีแรงดั่งช้างพลังสาร ผู้มีจิตคิดงามยามทำการ กายประสานใจส่งตรงชั้นพรหม ไม่ต้องว้าวุ่น หรือกลุ้มนะคะคุณครู พวกเราศิษย์ทุกคน ยังอยู่เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะคะครู เป็นห่วงค่ะ
22 กันยายน 2552 14:29 น. - comment id 1041806
22 กันยายน 2552 14:31 น. - comment id 1041808
22 กันยายน 2552 14:35 น. - comment id 1041813
22 กันยายน 2552 14:38 น. - comment id 1041814
22 กันยายน 2552 14:46 น. - comment id 1041817
22 กันยายน 2552 14:48 น. - comment id 1041819
22 กันยายน 2552 14:56 น. - comment id 1041825
22 กันยายน 2552 14:58 น. - comment id 1041826
22 กันยายน 2552 15:17 น. - comment id 1041832
22 กันยายน 2552 15:25 น. - comment id 1041838
22 กันยายน 2552 15:53 น. - comment id 1041853
ดูแลสุขภาพด้วยครับครู
22 กันยายน 2552 16:25 น. - comment id 1041868
ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นโรครุมเร้า หรือกลุ้มรุมเร้า ล้วนไม่ดีต้อสุขภาพทั้งนั้นค่ะ แต่เฌอยิ่งกลุ้ม ยิ่งกินค่ะเป็นทางออกที่ผิด แต่ชอบทำประจำ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
