หน้าส่วนตัว
* ใช่กลอนแปดหรือ *
สักวาจารจารึกผนึกอักษร
หากเล่นกลอนแปดนั้นอันสดใส
อักษราอ่อนพลิ้วลอยลิ่วไป
สัมผัสในนอกไว้ควรใส่กัน
จะมีบ้างบางคำย้ำหลีกเลี่ยง
ทำนองเสียงบังคับนับเสกสรร
คำกล้ำเกินระวังยังผูกพัน
สิ่งสร้างกันให้เกิดเลิศไฉไล
ฉันท์ลักษณ์หมั่นจำพร่ำมิขาด
ด้วยแบ่งบาทเป็นสี่นี้เฉิดไสว
วรรคที่หนึ่งเรียกสลับประดับใน
คำสุดท้ายสามัญเต้นเน้นจำ
วรรคที่สองรองรับท้ายบทส่ง
นิยมตรงจัตวาอย่ามาขำ
ห้ามโทตรีสามัญนั้นผูกนำ
อีกมีรูปวรรณยุกต์พร่ำย้ำแจง
หากเขาใช้เสียงตรีนี้เป็นไฉน
ด้วยเหตุได้กลอนส่งบรรจงแฝง
จำต้องปองสนองไว้ให้พลิกแพลง
กลอนมีแรงไพเราะเจาะอารมณ์
วรรคที่สามกลอนรองต้องค้นพบ
จงบรรจบเสียงสามัญเสพย์สม
ห้ามจัตวาวรรณยุกต์รูปเชยชม
คำตายบ่มเสียงตรีรับกลับมา
วรรคที่สี่กลอนส่งบรรจงสอย
นิยมร้อยสามัญเสียงหรรษา
เว้นคำตายวรรณยุกต์รูปผูกพา
เสียงตรีหนาก็ได้ไม่เป็นไร
สัมผัสนอกในควรมิแอบแฝง
ซึ่งเป็นแหล่งไพเราะเพราะสดใส
จะไหวหวิวพลิ้วเพริศสู่เกรียงไกร
เฉิดภายในดั่งนี้ที่ควรมอง
สัมผัสนอกคำท้ายกลอนได้ส่ง
แล้ววางตรงสองสามสี่ที่สนอง
หรือห้าหกเจ็ดได้ให้ลำพอง
แต่ควรต้องคำสามตามตำรา
สัมผัสในโลมเรียงเคียงห้าเจ็ด
หรือเบ็ดเสร็จสามสี่ก็ดีหนา
หากไม่มีก็ได้ไม่นำพา
เพียงแต่ว่ากระด้างมิสร้างจินต์
อักษรสูงเสียงสูงผดุงจิต
สิบเอ็ดคำนำประดิษฐ์ให้ถวิล
อักษรกลางวางเก้าเฝ้ากวิน
นอกนั้นสิ้นต่ำหมดจรดกาล
กลอนแปดแปดคำพริ้งระวิงแว่ว
จะเพริศแพร้วอย่างไรให้ประสาน
จิตอารมณ์ผสมผสานผ่านเนิ่นนาน
ใจเสกสรรควบคุมชุ่มภิรมย์
ก่อสร้างกานท์เอกโทเขาโล้สมาน
เพื่อเบิกบานผันผองตรองผสม
กับกลางต่ำแนวทางวางอารมณ์
ปราศขื่นขมอนุมานผ่านจินตนา
หากเป็นเอกทำนองรองสู่สูง
เพื่อโน้มผดุงอักษรามาภาษา
ถ้าใช้โทค่อนสูงผดุงกานท์มา
ล้วนไขว่คว้าสำเนียงเสียงวิไล
อักษรสูงเอกโทโผล่ประสาน
จะขับขานอ่อนไหวให้สดใส
เพิ่มทักษะฝากลงตรงเกริกไกร
กานท์ไฉไลหยดย้อยอ่อนช้อยเอย.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 20 ก.ย. 2552 22:57 น. - ID 129304 
3257
32
0
22 กันยายน 2552 13:47 น. - comment id 1040695
คุณ กวีน้อยฯ เจ้ากวีน้อยฯ ตามสบายเลยหากคิดว่าดีก็นำไป ทดลองทำดู หากไม่ดีก็ทิ้งไปเสียนะ อย่าติดยืดอะไร ให้มากนัก หากเล่นถึงจุดๆหนึ่งก็จะรู้ตัวว่าสมควร พอหรือไม่เองแหละ แต่ยังหนุ่มๆก็ทำไปเถอะ แต่ ที่ทำนี้เพื่อต้องการมิให้สมองมันอยู่เฉยๆ หัดให้มัน ทำงานบ้างจ๊ะ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
20 กันยายน 2552 23:43 น. - comment id 1040944
คำแปดคำนำเสียงจำเรียงร้อย เสมือนสร้อยสุกมณีพจีสาน คือหนึ่งวรรคสลักพจน์กำหนดกานท์ สี่วรรคขานครบบทตามกฏเกณฑ์ ฯ ============================= สวัสดีครับ ลุงแก้ว ....วฤกน้อมรับคำแนะนำเรื่องการเขียนกลอน ครับผม
21 กันยายน 2552 00:17 น. - comment id 1040951
***กราบงาม ๆ ค่ะคุณครูแก้ว... ใช่กลอนแปดหรือไม่ใคร่อยากรู้ ตั้งใจสู้ฝึกจังหวังแตกฉาน กลับไม่กล้าให้ครูดูผลงาน กลัววิจารณ์คำกล้าภาษาครู ตัวเป็นศิษย์ใยคิดจิตไม่หนัก น่าอายนักมัวเนียมไม่เตรียมสู้ อยากเป็นศิษย์กลับกลายอายคุณครู ไม่กล้ารู้เมื่อไหร่จะได้ความ ศิษย์ขอโทษโปรดให้อภัยด้วย คุณครูช่วยแนะนำตอบคำถาม ด้วยตัวหนูอ่อนอยู่มิรู้ความ กรามงามงามขอโทษโปรดอภัย.
21 กันยายน 2552 08:33 น. - comment id 1040981
คุณลุงแก้วว่าตัวเองทำไมคะ ลุงเขียนไม่เก่งพิมก็คง.ห่วยสุดๆๆนะคะ
21 กันยายน 2552 08:54 น. - comment id 1040995
จากไม้ขีดก้านหนึ่งซึ่งถูกจุด ผลสิ้นสุดแค่คืบหรือสืบสาน อาศัยเพียงสภาวะปณิธาน บวกกับการสร้างเสริมเติมปัจจัย จากไม้ขีดหนึ่งก้านครั้นถูกจุด คงไม่สุดที่แสงแดงน้อยใหญ่ ดุจดังจิตมุ่งการณ์งานอันใด ครั้นใส่ใจจะเสร็จสำเร็จพลัน
21 กันยายน 2552 09:15 น. - comment id 1041000
21 กันยายน 2552 09:25 น. - comment id 1041010
บางทีหลานก็ไปกลอนเก้าบ้าง กลอนเจ็ดบ้างตามประสาค่ะ แต่โดยมั่วก็กลอนมั่วอ่ะค่ะ อิอิ ได้แค่นี้ค่ะคุณลุง คงไมไปไกลกว่านี้ค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
21 กันยายน 2552 10:35 น. - comment id 1041059
ก็ใช้อารมณ์ผสมกฏเกณฑ์เป็นหลักการ อิอิ
21 กันยายน 2552 11:13 น. - comment id 1041093
ครูแก้วฯ คะ บทนี้สงสัยปรางต้องเก็บ ไว้ท่องให้ขึ้นใจเลยค่ะ ปรางกราบ ขอบพระคุณในความกรุณาปรางเสมอ ต่อไปปรางจะระมัดระวังให้มากขึ้นค่ะ
21 กันยายน 2552 11:20 น. - comment id 1041094
21 กันยายน 2552 11:22 น. - comment id 1041096
แวะมาเยี่ยมครูกลอนครับ อ่านแล้วก็เอามาสำรวจตัวเอง แล้วค่อยๆลี้จากกระทู้ไป... แอย..ครับ..อาย..กลอนแปดผม ด้วนๆห้วนๆภาษาก็พื้นๆงั้นๆ เอามันส์เข้าว่าครับ..แหะ..แหะ..ปล.ฝากกขนมเดือนสิบมาให้ครับ..
21 กันยายน 2552 11:26 น. - comment id 1041098
21 กันยายน 2552 11:36 น. - comment id 1041106
21 กันยายน 2552 11:54 น. - comment id 1041121
21 กันยายน 2552 12:01 น. - comment id 1041128
21 กันยายน 2552 12:07 น. - comment id 1041131
21 กันยายน 2552 12:13 น. - comment id 1041138
เฌอ แต่งแบบกลอนพาไปค่ะ แต่งเพื่อความสุขใจของคนเขียน อาจทรมานใจคนอ่าน คริ คริ
21 กันยายน 2552 12:15 น. - comment id 1041141
21 กันยายน 2552 12:22 น. - comment id 1041148
21 กันยายน 2552 12:31 น. - comment id 1041156
21 กันยายน 2552 12:39 น. - comment id 1041166
21 กันยายน 2552 13:28 น. - comment id 1041202
คุณลุงแก้วขา.....
21 กันยายน 2552 14:39 น. - comment id 1041230
21 กันยายน 2552 15:35 น. - comment id 1041251
ขอยกมือวันทาอาจารย์แก้วฯ.
ตามผลงานนานมาแล้วไร้กังขา
ยึดแบบแผนท่านช่วยด้วยศรัทธา
ร่ายภาษาเสนาะล้ำเป็นคำกลอน
มีพี่น้องมากมายในห้องนี้
ต่อวาทีกันสุขโขสโมสร
อาจขัดใจกันบ้างในบางตอน
ที่แน่นอนเราซึ้งค่า ภาษาไทย...
21 กันยายน 2552 15:37 น. - comment id 1041252
ขอบคุณคุณลุงแก้วฯ นะคะ ที่ให้ความรู้กับคนหัดเขียนกลอนเล็กๆอย่างหนู ด้วยความที่ติดนิสัยเขียนกลอนตามอารมณ์จนลืมฉันทลักษณ์อันเป็นความงดงามและความเฉพาะตัวของคำประพันธ์ต่างๆ ซึ่งอาจเป็นเหตุให้กลอนที่มีคุณค่าของชาติไทยเราคุณค่าและความงดงามหายไปโดยไม่รู้ตัวค่ะ รักคุณลุงแก้วค่ะ
21 กันยายน 2552 16:28 น. - comment id 1041274
สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ อยากบอกกับคุณลุงตรงๆ ว่า ไม่กล้าถวายตัวเป็นศิษย์ ด้วยกลัวจะทำให้ปวดหัว แต่แอบอ่านคอมมเมนท์ ของคุณลุง ที่เขียนแนะนำ ลูกศิษย์ของคุณลุง ประจำค่ะ แล้วก็จดจำนำเอามาเป็น แนวทางในการเขียนกลอน ของตัวเอง อิๆ ต้องขอขอบคุณคุณลุงแก้วประเสริฐ มากๆ นะคะ ที่ชี้แนะหลักการต่างๆ ที่ถูกต้องในการเขียนกลอน เป็น ประโยชน์อย่างยิ่ง ซาบซึ้งในน้ำใจ ของคุณลุงจริงๆ ค่ะ ขอให้คุณลุงแก้วประเสริฐมีสุขภาพ พลานามัยแข็งแรงนะคะ
21 กันยายน 2552 17:23 น. - comment id 1041299
แวะมาเติมเต็มความรู้ด้วยนค่ะ.. หนีงานมาค่ะลุง...ลุงสบายดีนะคะ ด้วยความระลึกถึงค่ะ..
21 กันยายน 2552 19:38 น. - comment id 1041350
21 กันยายน 2552 19:52 น. - comment id 1041364
21 กันยายน 2552 19:53 น. - comment id 1041366
21 กันยายน 2552 19:56 น. - comment id 1041370
21 กันยายน 2552 20:03 น. - comment id 1041373
21 กันยายน 2552 20:09 น. - comment id 1041377
21 กันยายน 2552 20:14 น. - comment id 1041380
21 กันยายน 2552 20:19 น. - comment id 1041383
21 กันยายน 2552 20:54 น. - comment id 1041411
คุณาประโยชน์ล้นเกินจักกล่าว ร้อยเรื่องราวบอกรูปรับนับถ้อย คงควรจำจารไว้สลักรอย บรรจงร้อยง่ายช่วยในการจำ เขียนด้วยใจใช่ใช้ว่าใจเขียน อารมณ์เปลี่ยนปรวนแปรแท้ถลำ จงหยุดดึงขึงขังรั้งโน้มนำ ครองอารมณ์เรียงคำตามช่องทาง ...กลอนครูแก้วบทนี้ถือว่าครูได้บอกวิธีการไว้มากมายเลยครับ กลอนแปด แปดคำ ผมจำได้ตั้งแต่ที่ครูสอนผมเมื่อแรกๆครับ เพราะเมื่อก่อนผมก็เขียนแบบกลอนตลาด มีหกคำ เจ็ดคำ แปดคำ เก้าคำ มั่วๆไปครับ ได้ครูแก้วมาชี้บอกจึงจำได้ขึ้นใจ ขอบพระคุณครูแก้วเป็นอย่างมากครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับครู ศิษย์ กิ่งโศก
21 กันยายน 2552 21:26 น. - comment id 1041434
น่านจิครับ ผมเอง ยังแต่งไม่ได้เลย กลอนแปด ก็พยายาม อยุ่ครับ แอบจดแอบจำ แอบทำ แอบลอง อิอิ และวันนี้ ได้สาระมากๆ เลยครับ ถึงแม้จะอ่าน ยังไม่หมด อิอิ ด้วยคารวะ ครับ
21 กันยายน 2552 21:58 น. - comment id 1041465
มีคนกล่าวไว้ว่า ภาษาเขียนมิได้เป็นเพียงอารยธรรมการสื่อสาร หากยังเป็นสุดยอดของอารยธรรมของมนุษย์ การเขียนกลอนหรือกวีก็น่าจะเป็นขั้นที่สูงกว่าภาษาเขียนธรรมดา ย่อมต้องศึกษาแลชะใส่ใจเรียนรู้ให้เป็นนักเขียนกลอนที่ดี น้อมรับในคำสอนแบบอธิบายที่แยบยลและรู้สึกถึงได้ของความจริงใจแก่ลูกศิษย์ในเวปนี้ กราบขอบคุณมากๆคับ
22 กันยายน 2552 00:35 น. - comment id 1041537
หนู๋ไม่รู้ใช่หริอเปล่า แต่หนู๋ขอมั่วด้วยคนค่ะ อิอิ
22 กันยายน 2552 10:44 น. - comment id 1041656
มาจดจำคำสอนด้วยใจรัก เพราะตระหนักเห็นค่าหาใครเหมือน ศิษย์ขอจำจดไว้ไม่ลืมเลือน เปรียบเสมือนบิดาผู้ลาไกล ศิษย์นับถือคือครูผู้ประเสริฐ สุดล้ำเลิศกลอนกานท์สะท้านไหว แนวหลักนำตามแบบแนบทาบไป น้อมรับไว้ฝึกฝนบนความจริง เสียงคำร้องแห่เรือยังก้องโสต เพลงที่โปรดรับกรับจับใจหญิง มิผิดหวังตั้งใจใฝ่เรียนจริง ขอแอบอิงคำสอนทุกตอนไป กราบสวัสดีคะครูแก้ว ไม่เคยเห็นครูท่านใด ที่จะเสียสละเวลาให้ศิษย์ ได้มากมายและติดตามงานอย่างใกล้ชิด เช่นครูเลยค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะครู
22 กันยายน 2552 13:16 น. - comment id 1041766
22 กันยายน 2552 13:54 น. - comment id 1041778
22 กันยายน 2552 14:00 น. - comment id 1041784
22 กันยายน 2552 14:09 น. - comment id 1041792
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
