๏ เสียงหึ่งสอดห่ามแสร้ง... เสาะหา พลบค่ำพร่ำคอยพา...... เพรียกค้าง ระฆังลั่นฆ้องลา....... เริดครึก วัดเฮย คนลีบแคบลู่ข้าง....... ค่อยลี้คืนหลอน๚ ๏ หริ่งซ่อนร่ำแสกร้อง... ลึกชอน ไชแฮ นกออกหน่ายอกนอน....... นึกอ้าง คืนบ่งค่อนบนคอน....... คนบ่น กลเปรตกู่ป้องก้าง ....... กัดปลิ้นกอดเปรียง๚ ๏ ผวาพี่หวาดพร้อง .... พร่ำวอน กลืนคิดก่นคาดกร ....... เกี่ยวข้อง หลอกจิตล่อใจหลอน....... หล่นจอด ลงเฮย นิมิตนาบเหมือนน้อง....... หน่ายแม้นหนีเมิน๚ ๏ กระซิบกระซาบก้อง .... กระเซ็น โชยนอ จิตรุดจุดเรื่องเจน- ....... จบร้อน ประจัญประจบเป็น ....... ประจักษ์ จ่อนา ใช่เช่นเสียงแช่งซ้อน ........ สาปชี้สิ้นสม๚ ๏ พินิจพิศเน้นเพี้ยง .... พรรณา นวลเฮย คิดแตกขบตอกคา- ....... คบต้น หายกลัวแห่แก่นหา- ...... เหตุเกิด จริงเอย เพียงพี่พบพ่ายพ้น ...... แพร่งพื้นผีโพรง๚ ๏ บอดรู้บอกร่างใบ้ ..... บุราณ อย่าคาดหย่อนคิดยาน...... หยั่งข้อ มือคลำมัดเค้นมาน....... มุ่งเคร่ง รู้รับเรียงร่างล้อ ....... รุจน์รุ้งรูปรอย๚ะ๛
กิ่งโศก 18 ก.ย. 2552 21:19 น. - ID 129268 
1915
15
0
22 กันยายน 2552 16:36 น. - comment id 833029
แอบมาฝากโคลงครับ ~ ยิ่งกลัวยิ่งกลับย้ำ เยือกกลัว มั่นหยุดมองอย่ามัว มุดย้าย ตีมือต่อเมื่อตัว ตื่นเหม่อ คิดตรวจขวัญตนคล้าย แค่ตั้งคางตรง ( อักษรสลับ ) พจน์รำพัน 22 ก.ย. 52 - 11:20 IP 124.121.214.32 """""""""""""""""""""""""""""""" ฝีมือโคลงยอดเยี่ยมมากครับ ผมเพิ่งหัดเขียนโคลง เพิ่งจะเรื่องที่สามเอง ยังเตาะแตะ อยู่ครับ..กลบทอักษรสลับ ..งดงามมากครับ
18 กันยายน 2552 21:20 น. - comment id 1040269
โอ้ ท่าน ตกใจตาแมว ที่1 ได้
18 กันยายน 2552 21:36 น. - comment id 1040279
ในคืนเดือนลอยลับดับมืดมิด ไม่มีสิทธิ์เสาะหาดาราฉาย มีแต่เงาตะคุ่มคลุมรอบกาย แม้นใจหมายมั่นแท้แต่ตามัว ทุกทุกสิ่งวังเวงคล้ายเพลงเศร้า มองเห็นเงาก็พรั่นหวั่นสลัว พอแสงไฟส่องสาดที่หวาดกลัว กลองระรัวระทึกนึกดีใจ เห็นตาแมวน่ากลัว อิ แต่งไม่ออกอะ แต่งโคลงได้ยอดเยี่ยมมากค่ะพี่ปู่
19 กันยายน 2552 08:42 น. - comment id 1040333
แวะมาเยี่ยมทักทายคุณพี่กิ่งโศกค่ะ
19 กันยายน 2552 09:02 น. - comment id 1040350
มานั่งเป็นเพื่อนล่ะ มะต้องกลัว....
19 กันยายน 2552 09:18 น. - comment id 1040359
คืนก่อนอยู่คนเดียว เสียงกุก กัก ทำให้หลอนประสาทเหมือนกัน เลยนิมนต์พระที่คล้องให้ช่วยให้หายกลัว อิอิ
19 กันยายน 2552 10:59 น. - comment id 1040422
ให้ข้อคิดดีคับ ความกลัวก็เป็นส่วนหนึ่งของความไม่รู้ที่ติดตัวมาแต่เกิน ตามคำพระท่านว่า
19 กันยายน 2552 11:33 น. - comment id 1040467
19 กันยายน 2552 11:54 น. - comment id 1040490
หวาดหวั่นและน่ากลัวค่ะ อิอิ...แมวนะคะ หากคนเรา ไม่รู้บาปบุญคุณโทษ ก็ยากที่ จะกล่าวค่ะ
19 กันยายน 2552 12:14 น. - comment id 1040503
อย่ากลัวเลยครับ
19 กันยายน 2552 13:19 น. - comment id 1040523
ดวงจิตคิดร่มแล้ว เพือนเอย ใจย่อมสบพบเชย สุขล้ำ หากจิตวิตกเคย บาดเจ็บ ความคิดกลัวตอกย้ำ..จดจ้องจองจำ... ท่านปู่..กลัวอะไรหรือเจ้าคะ...
19 กันยายน 2552 16:24 น. - comment id 1040564
หน้าส่วนตัว
อย่าครวญอย่าโศกเศร้า.....ไปเลย
คืนค่ำลมรำเพย ....................พัดให้
จะเป็นเพื่อนอย่างเคย..........มิจาก
เพ็ญส่องจันทร์แจ่มใต้...........กิ่งแก้วเคียงกัน
19 กันยายน 2552 19:02 น. - comment id 1040587
น่ากลัว จริงๆ ครับ พี่กิ่งโศก แต่ว่า โคลงเพราะแสนเศร้า แต่งได้ดีวันดีคืนเลยนะครับ
19 กันยายน 2552 20:40 น. - comment id 1040622
แต่งโครงเพราะดีค่ะ ความกลัวทำให้เรานึกอยู่เสมอว่า เวรกรรมนั้นมีจริงทั้งชาตินี้และชาติหน้า
19 กันยายน 2552 20:42 น. - comment id 1040623
กลอนตื่นเต้นดีค่ะ ความกลัวแสดงว่าเรายังคงมีจิตสำนึกอยู่
19 กันยายน 2552 20:45 น. - comment id 1040628
.. เพราะมาก.ชอบเลย พัฒนาเร็วมาก นับถือๆ ดูแลสุขภาพนะ
19 กันยายน 2552 22:00 น. - comment id 1040675
...... เข้ามาก็ตกใจลูกกะตาแมวอ่ะพี่กิง กลัวๆๆ กลัว แสดงว่าพี่กิ่ง เก่งเขียนโคลง ค่ะ
21 กันยายน 2552 11:12 น. - comment id 1041092
21 กันยายน 2552 12:27 น. - comment id 1041151
โอ้ ท่าน ตกใจตาแมว ที่1 ได้ คุณแก้วประภัสสร ยินดียิ่งครับที่ได้ที่๑ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอ
21 กันยายน 2552 12:28 น. - comment id 1041152
21 กันยายน 2552 12:30 น. - comment id 1041155
21 กันยายน 2552 12:31 น. - comment id 1041159
21 กันยายน 2552 12:33 น. - comment id 1041160
21 กันยายน 2552 12:35 น. - comment id 1041162
ให้ข้อคิดดีคับ ความกลัวก็เป็นส่วนหนึ่งของความไม่รู้ที่ติดตัวมาแต่เกิน ตามคำพระท่านว่า วิทย์ ศิริ 19 ก.ย. 52 - 10:59 IP 58.8.51.129 """""""""""ขอบคุณคุณวิทย์ที่เข้ามาอ่านโคลงบทนี้ เป็น เรื่องที่ สามของกิ่งโศกครับ พยายามฝึก ไม่รุ้จะเอาเรื่องอะไร เจอข่าวเรื่องนกแสก อิอิ เลยเอามาเขียน
21 กันยายน 2552 12:37 น. - comment id 1041163
ใจปลายทาง 19 ก.ย. 52 - 11:33 IP 125.26.83.78 """"""""""""""""""""""""""""" หากคนเรารู้รับถึงบาปบุญ รู้เจือจุนเห็นใจแก่กันบ้าง ความวิจิตคงเกิดไปทุกบาง เมตตาธรรมนำทางส่องกมล.. ขอบคุณน้องอ้อม ที่แวะมาเยี่ยมเน้อ
21 กันยายน 2552 12:39 น. - comment id 1041164
หวาดหวั่นและน่ากลัวค่ะ อิอิ...แมวนะคะ หากคนเรา ไม่รู้บาปบุญคุณโทษ ก็ยากที่ จะกล่าวค่ะ ปรางทิพย์ 19 ก.ย. 52 - 11:54 IP 61.91.163.172 ............................................... ร่วมแผ่บุญจุนเจือมิตรสหาย ผู่ร่วมโลกทั้งหลายสู่มรรคผล ทำความดีตราไว้ให้คนยล เมื่อหลุดพ้นฝากตรานราชม ขอบคุณมากครับคุณปรางค์ทิพย์
21 กันยายน 2552 12:41 น. - comment id 1041167
อย่ากลัวเลยครับ ก่องกิก 19 ก.ย. 52 - 12:14 IP 202.151.4.18 มีพี่ก่องอยู่ทั้งคน ม่ายกัวอะครับ อิอิ
21 กันยายน 2552 12:42 น. - comment id 1041169
ดวงจิตคิดร่มแล้ว เพือนเอย ใจย่อมสบพบเชย สุขล้ำ หากจิตวิตกเคย บาดเจ็บ ความคิดกลัวตอกย้ำ..จดจ้องจองจำ... ท่านปู่..กลัวอะไรหรือเจ้าคะ... ครูพิม 19 ก.ย. 52 - 13:19 IP 125.26.209.27 ............................................................ หากลัวบ่สะดุ้ง อันใด เพียงจิตคิดแปรไป เปลี่ยนค้าง อยู่โดดเดี่ยวธาตุไฟ แตกซ่าน แต่หากมีเพื่อนข้าง ย่อมย้อมหายกลัว.. ขอบคุณุณมากครับครูพิม
21 กันยายน 2552 12:44 น. - comment id 1041171
อย่าครวญอย่าโศกเศร้า.....ไปเลย คืนค่ำลมรำเพย ....................พัดให้ จะเป็นเพื่อนอย่างเคย..........มิจาก เพ็ญส่องจันทร์แจ่มใต้...........กิ่งแก้วเคียงกัน ครูกระดาษทราย 19 ก.ย. 52 - 16:24 IP 118.173.92.104 ....................................................... จันทร์เอ๋ยใยแจ่มแจ้ง อวดองค์ ครวญเหือดหายคง ทอดทิ้ง เหลือเพียงสุขประสงค์ ใจทาบ รัศมีเพริดพริ้ง ลูบไล้ให้ลืม โศกเอยฯ ขอบคุณครูกระดาษทรายที่เข้ามาอ่านนะครับ
21 กันยายน 2552 12:46 น. - comment id 1041173
น่ากลัว จริงๆ ครับ พี่กิ่งโศก แต่ว่า โคลงเพราะแสนเศร้า แต่งได้ดีวันดีคืนเลยนะครับ กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 19 ก.ย. 52 - 19:02 IP 114.128.245.54 ......................................................... ความกลัวนั้นมันติดแต่กำเนิด จึงบังเกิดบางครั้งยามเราเผลอ จิตเริ่มส่ายป่ายหมุนร่ำบะเมอ จักเผยอเปิดออกเข้าครอบงำ สวัสดดีกวีน้อยฯ ผมก้อหาเวลาฝึกฝนไปเรื่อยๆแหละครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
21 กันยายน 2552 12:49 น. - comment id 1041177
แต่งโครงเพราะดีค่ะ ความกลัวทำให้เรานึกอยู่เสมอว่า เวรกรรมนั้นมีจริงทั้งชาตินี้และชาติหน้า กวีเดินดิน 19 ก.ย. 52 - 20:40 IP 202.149.25.235 อันโคลงยากวางคำฉันทลักษณ์ ค้นตระหนักหน่ายหน่วงดวงใจล้า เปรียบทำดีกลบกรรมตั้งต้นมา อยากเกินกว่าเพราะมุ่งแต่สร้างกรรม ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ
21 กันยายน 2552 12:49 น. - comment id 1041179
กลอนตื่นเต้นดีค่ะ ความกลัวแสดงว่าเรายังคงมีจิตสำนึกอยู่
ภัทราภา 19 ก.ย. 52 - 20:42 IP 202.149.25.225
ใต้ต่ำนั้นความกลัวสลัวครอบ
คล้ายตีกรอบกระตุ้นให้รู้สึก
หากรับรู้ซึ่งตนจะสำนึก
อึกทึกคงหายเพียงรู้ตน
..ขอบคุณคุณภัทรา มากครับที่เข้ามาอ่าน
21 กันยายน 2552 12:51 น. - comment id 1041180
.. เพราะมาก.ชอบเลย พัฒนาเร็วมาก นับถือๆ ดูแลสุขภาพนะ ฝากฝัน 19 ก.ย. 52 - 20:45 IP 124.122.60.93 เช่นกันครับพี่ฝากฝัน ดูแลตนเองบ้างนะครับ
21 กันยายน 2552 12:52 น. - comment id 1041182
...... เข้ามาก็ตกใจลูกกะตาแมวอ่ะพี่กิง กลัวๆๆ กลัว แสดงว่าพี่กิ่ง เก่งเขียนโคลง ค่ะ ฉางน้อย 19 ก.ย. 52 - 22:00 IP 58.9.248.18 อิอิ พี่กิ่งก้อมั่วๆ ไปงั้นแหละฉางเอ๊ย...ยังเตาะแตะอยู่จ้า ปกติพี่กิ่งทำอะไร จะไม่เคยเก่งหรือดี สักอย่างเลยในชีวิต มีแต่พอทำได้เท่านั้นเอง ซึ่งก็พยายามด้วยเต็มกำลังนะแระจ้า เด๋วจาไปอ่านเรื่องสั้นของน้องฉาง นะ
21 กันยายน 2552 13:05 น. - comment id 1041190
วิตกอกหวาดกร้าว กลัวใจ วิกลจนเดรื่องใน เต้นเร้า ผ้าผ่อนอาจลาไกล ลับร่าง อาจเผยจนถึงเช้า หากไม่ ยึดขืน รูปน่ากลัวมากเลย แจมแบบไม่รู้เรื่อง อิอิ ชอบอ่านโคลงค่ะ คุณกิ่งโศกเก่งจัง แจ้นเอง 21 ก.ย. 52 - ................................. ขอบคุณพี่แจ้นมากเลย จะตกหน้าอยู่แล้วยังมาเยี่ยม อิอิ
22 กันยายน 2552 11:20 น. - comment id 1041680
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
