กี่ครั้งนับที่น้องต้องอภัย ในความผิดทั้งหลายที่พี่ก่อ นับกี่ครั้งผิดพี่เฝ้าร้องขอ อภัยเถิดหนอสิ่งที่พี่กระทำ พี่ผิดพลาดกี่ครั้งน้องไม่คิด ไม่ยึดติดเหตุการณ์ผ่านไปย้ำ แต่ทำไมใยพี่ไม่พึงจำ ให้น้องนี้เจ็บช้ำอยู่ร่ำไป มาวันนี้พี่ผิดเรื่องเดิมเดิม พี่เหิมเกริมทำต่อน้องท้อหน่าย นับบัดนี้อย่าคาดหวังคงพังทลาย อย่าหวังได้ให้อภัยตัวพี่เลย เจ็บแล้วจำคือคนดลให้คิด เจ็บไม่จำนำไปคิดสิ้นสุดเอ๋ย กระบือน้อยลอยมาไม่น่าเชย โอ้..อกเอ๋ยเราเป็นคนสุดทนยอม
23 กันยายน 2552 15:42 น. - comment id 825874
ใครใครคือคนคนนั้น ได้อารมณืจริงๆ
18 กันยายน 2552 17:49 น. - comment id 1040191
ขอที่หนึ่งนะคะ อนงค์นางเป็นคนใจอ่อน เจ็บไม่ค่อยจำ จริงๆนะคะ ไม่ค่อยอยากทำให้ใครเสียใจ แต่เวลาโดนทำทีไร ก็ให้อภัยทุกที ไม่ชอบโกรธ เกลียดใครเลยค่ะ มองแต่ส่วนดีของเขา แล้วเก็บไว้เป็นความประทับใจ เขาจะรักใคร ก็ยินดีด้วยจริงๆ แม้เราจะเสียใจก็ยอมเสมอ ชอบง้อคนที่เรารัก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม โง่เกินไปมังคะ
18 กันยายน 2552 18:39 น. - comment id 1040215
เจ็บแล้วจำ ใครทำ ให้จำเจ็บ เจ็บแล้วเก็บ เจ็บไม่ลืม คำขื่นขม เจ็บแล้วเศร้า ทนเอา เฝ้าตรอมตรม เจ็บอารมณ์ เพราะคมปาก ยากจะลืม เข้ามาดูอาการ หุ หุ
18 กันยายน 2552 19:17 น. - comment id 1040232
เจ็บกับความรักใคร่ร้าวในอก อย่าวิตกยาดีมีรักษา ใช้ใจขวดเก่านี้มีตัวยา บำบัดอาการรักมักหายดี
18 กันยายน 2552 19:37 น. - comment id 1040239
จะกี่เจ็บกี่หนาวที่ร้าวราน ต้องซมซานนานไปขนาดไหน ใยถึงทำช้ำให้ได้กับใจ จะหมองไหม้ได้จำก็ทำลืม สดใสสุขสันต์กันเสมอๆครับ
19 กันยายน 2552 07:14 น. - comment id 1040322
กี่ครั้งที่ทำผิดอ่อนต่อโลก จะมัวโศกไปใยให้มันผ่าน กี่ครั้งที่รักมันทรมาน จะเหลือหวานหยดใจสักครั้งเดียว ความรักจืดตามกาลความหวานหมดไป
19 กันยายน 2552 08:43 น. - comment id 1040335
ก็จำบ้างลืมบ้างตามประสาค่ะ
19 กันยายน 2552 09:04 น. - comment id 1040352
บางทีก็จำบางทีก็ไม่จำค่ะ...
19 กันยายน 2552 09:28 น. - comment id 1040364
เจ็บแล้วจำค่ะ แต่บางทีก็ใจอ่อนอ่ะ
19 กันยายน 2552 11:49 น. - comment id 1040486
พี่ปรางมานั่งปลอบใจด้วยคนค่ะ จำในสิ่งที่ควรจะจำนะคะ
19 กันยายน 2552 12:15 น. - comment id 1040505
เจ็บแล้วไม่จำน่ะดีแล้วครับ
19 กันยายน 2552 18:26 น. - comment id 1040585
พอดีความจำสั้น แต่ฉัน ร้ากกกยาวววววว อ่ะก้าบบบ พอหยวนๆกานได้มะเนี่ย ช่วงนี้ น้ำตาล ลดระดับ ความหวาน ไปหน่อยนะครับ พอดีผมเอากระปุกน้ำตาล มารอครับ เผื่อขาด จะได้เติมได้ทันนิ
19 กันยายน 2552 20:50 น. - comment id 1040632
... หากเจ็บช้ำคำคนที่ปนเปื้อน ดั่งเสมือนเตือนย้ำคำคิดถึง แม้จะชังยังบ่นทนกล้ำกลืน เพียงใจฝืนยืนสู้รู้อภัย
19 กันยายน 2552 21:34 น. - comment id 1040660
เมื่อเรารู้ว่าเจ็บแสดงว่าเรายังมีหัวใจ
19 กันยายน 2552 21:35 น. - comment id 1040661
การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดีแต่ถ้าให้มากไปจะไม่มีคุณค่า
19 กันยายน 2552 22:14 น. - comment id 1040680
แคร์อะไรกับคนทำเราเจ็บ ถูกเขาเหน็บเจ็บใจก็ใช่ที่ แคร์อะไรกับคนไม่รักดี จำสักทีคนไม่ดีไม่ควรจำ *************** อย่างว่าล่ะเนาะคุณน้ำตาลหวาน(เจี๊ยบ) อิอิ เคยได้ยินเพลงเก่าๆ ที่ว่า อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ อิอิอิ
20 กันยายน 2552 10:12 น. - comment id 1040765
กี่ครั้งนับที่น้องป้องอภัย ในความผิดทั้งหลายที่พี่ก่อ นับกี่ครั้งผิดพี่เฝ้าร้องขอ อภัยเถิดหนอสิ่งที่พี่กระทำ... ถึงจะเจ็บเก็บไว้ในส่วนลึก ถึงจะตรึกนึกตรองหมองหม่นช้ำ เหตุการณ์ผ่านนานไปไม่ใฝ่จำ มองให้ขำทำใจให้สบาย ช่างมันเถิดนะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว น่า นะ โอ๋ๆๆๆ
20 กันยายน 2552 16:36 น. - comment id 1040834
เจ็บแล้วไม่จำไม่เคยจำ ให้เขาทำอยู่อย่างนี้ เจ็บซ้ำรอยเดิมทุกๆ ที แล้วก็ทนอยู่อย่างนั้น.... มาร้องเพลงให้ฟังค่ะ เรียมเองก็เป็นแบบนี้ ประจำค่ะ เจ็บแล้วไม่ จำจริงๆ กินหญ้าอยู่ เรื่อยเลย
22 กันยายน 2552 09:21 น. - comment id 1041591
คุณอนงค์นาง... การที่เราไม่อยากทำร้ายจิตใจใคร ไม่อยากทำให้ใครเสียใจ กับกลายเป็นจุดอ่อนให้เราถูกทำร้ายค่ะ เศร้านิ...น่า ทำดีต้องได้ดีสักวัน
22 กันยายน 2552 09:36 น. - comment id 1041598
คุณบ้านริมโขง... อาการยังทรงๆอยู่ ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
22 กันยายน 2552 09:54 น. - comment id 1041617
คุณKhuad Kao แม้เคยเจ็บจากใครก้อหายเจ็บ เพราะความเจ็บได้ยาดีพี่มาให้ ใช้ขวดเก่ารักษาเป็นยาใจ เจ็บคงหาย..จากเจ็บตลอดไป(มั๊ยน๊อ) ขอบคุณมากค่ะ
22 กันยายน 2552 09:58 น. - comment id 1041619
คุณแสงเพชร... เจ็บเพียงไหนใจเจ็บ เจ็บเกินจำแสนช้ำใจ เจ็บกี่ครั้งช่างใจ เจ็บเพียงใดใจไม่จำ ขอบคุณมากค่ะ %
22 กันยายน 2552 10:13 น. - comment id 1041634
พี่ป๋องปุ๋ยครับ.... เจ็บกี่ครั้งก้อเพราะอ่อนต่อโลก ที่ต้องโศกเศร้าใจไม่น้อยครั้ง มองใครดีดีทั้งหมดเจ็บใจจัง แล้วมานั่งเสียใจไปทุกที..เลย ความรักไม่จืดตามกาลเวลา แต่ ใจคนสิ..จืดจางลงตามกาลเวลา
22 กันยายน 2552 10:44 น. - comment id 1041654
นู๋เพียงพลิ้ว... เหมือนกันค่ะ เจ็บแล้วจำบ้าง ลืมบ้าง แล้วแต่วาระ.. ขอบคุณสาวน้อยมากค่ะ..
22 กันยายน 2552 10:53 น. - comment id 1041660
น้องwhitelily... เวลาเขาดีเราก็ลืม ผู้หญิงอย่างเราก้อเป็นแบบนี้แหละค่ะ ขอบคุณนะค่ะสาวน้อย
22 กันยายน 2552 10:55 น. - comment id 1041663
น้องเฌอมาลย์... ความรัก..ทำให้เราใจอ่อนค่ะ ขอบคุณนะค่ะสาวน้อย
22 กันยายน 2552 10:57 น. - comment id 1041665
พี่ปรางทิพย์.. ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะพี่ปราง
22 กันยายน 2552 11:00 น. - comment id 1041668
คุณก่องกิก... เจ็บแล้วไม่จำ ทำให้เราสบายใจ เพราะ...การจำทำให้เราทุกข์ เห็นด้วยค่ะ
22 กันยายน 2552 11:03 น. - comment id 1041669
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ... น้ำตาล ยังไงก็ยังคงระดับความหวาน ไว้ตลอดกาลค่ะ อิอิ แค่ช่วงนี้น้ำตาลแพง เลยใช้ความหวานน้อยลงนิดนึงจ้า.. ขอบคุณหนุ่มน้อยน่ารักมากนะค่ะ
22 กันยายน 2552 11:07 น. - comment id 1041671
คุณฝากฝัน... เราเจ็บช้ำเพราะเรายังมีใจ เราเจ็บได้เพราะเรายังรู้สึก เราเจ็บช้ำย้ำชังแค่ใจลึกลึก ยังรู้สึกว่ารัก..หนักแน่นทรวง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมน้องนะค่ะ
22 กันยายน 2552 11:09 น. - comment id 1041672
คุณภัทราภา... ถูกค่ะ เราเจ็บแสดงว่าเรายังมีหัวใจ ดีกว่าไม่มีหัวใจให้เจ็บน๊อ.... ขอคุณมากๆๆค่ะ
22 กันยายน 2552 11:21 น. - comment id 1041681
คุณกวีเดินดิน.... ใช่ค่ะ..การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าให้มากไป ก็ไม่มีคุณค่า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะค่ะ
22 กันยายน 2552 11:24 น. - comment id 1041685
คุณน้องยายแม่มด.. บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ คนเรานี้คิดให้ดีก้อน่าขำ อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ เพลงนี้ใช่ไหมค่ะ...ขอบคุณสาวน้อยมากค่ะ
22 กันยายน 2552 11:32 น. - comment id 1041690
คุณ virismara ... เก็บความเจ็บไว้ภายในใจ ให้เผาไหม้ใจเราเองเศร้าจิต เจ็บก้อตัวเราเศร้าก็ตัวเราไม่ผิด หากลืมได้สบายจิต..ใจเราเอง..น๊อ ขอบคุณมากมายเลยค่ะที่แวะมา
22 กันยายน 2552 11:39 น. - comment id 1041699
น้องเรียมเอง... ไม่เจ็บก็ไม่รู้ว่าเรารักไงค่ะ โดนซะมั่ง..จะได้รักเป็น เกือบกินหญ้าเหมือนกันค่ะ อิอิ.. ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาเจ็บด้วยกัน