ไม่เคยเป็นเช่นนี้ในชีวิต คล้ายโดนพิษมนต์ร้ายสุดคลายไหว นี่นะหรือคือเจ็บช่างเหน็บใน หนึ่งหัวใจจะกระอักสักกี่น้ำ ประโลมขวัญมั่นผ่านด่านความหมอง โอบประคองฟันฝ่าตาแดงกล่ำ รู้ให้หมดรสงามแห่งความช้ำ จะได้จำลึกซึ้งพึงสังวรณ์ พาดวงจิตพิชิตโศกในโลกวุ่น บาปหรือบุญหลายจุดอุทาหรณ์ ผ่านคมร้ายทำลายหวังทั้งอาทร กรรมคราวก่อนคงใกล้ได้ติดตาม ขอหัวใจอย่าไร้หวังพลังถอย ขอริ้วรอยเจือจางมีทางข้าม ขอพิษร้ายสะดุดหยุดลุกลาม ขอห้ามปรามความเขลาหยุดเข้ามา รับรู้รสความเจ็บฝืนเก็บต่อ ดับความท้อต่อไปด้วยใจกล้า หวังประสบพบแสงแห่งปัญญา ระงับล้าให้สิ้น.....สุดยินดี
11 กันยายน 2552 14:08 น. - comment id 1037145
โอ้ ๆ ๆ....... นิ่งซะนะ
10 กันยายน 2552 17:00 น. - comment id 1037373
1
10 กันยายน 2552 17:18 น. - comment id 1037376
ความเจ็บปวดร้าวใจให้ได้เจ็บ ขอให้เจ็บสักครั้งว่าหนักไหม เพียงให้รู้รสชาดสักปานใด แล้วอย่าให้เจ็บกลับมาหาอีกนาน ม่ายเจ็บก้อม่ายรู้ ก้อม่ายจำจ้า...
10 กันยายน 2552 17:44 น. - comment id 1037381
แวะมาเยี่ยมครับ
10 กันยายน 2552 18:11 น. - comment id 1037385
แสงสว่างเสมอปัญญาไม่มี
10 กันยายน 2552 18:52 น. - comment id 1037403
ที่เจ็บเหน็บหนาวคราวนี้ คนดีอย่าท้ออย่าถอย มีใจใครหนึ่งซึ่งคอย อยู่พลอยห่วงใยให้เธอ รับรู้รสเจ็บเหน็บหนาว ถึงคราวความสุขเสนอ อยู่ข้างทางใจใกล้เจอ รักเสมอสิ่งนั้นมั่นคง สดใสสุขสันต์ครับ
10 กันยายน 2552 18:56 น. - comment id 1037406
นี่แหละน้อ อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ ทำไงดีน๊อ อิอิอิ
10 กันยายน 2552 19:09 น. - comment id 1037417
เข้ามาอ่านกลอนเศร้าๆค่ะ ขอให้สบายใจขึ้นไวๆนะคะ เรื่องอะไรที่ทำให้เราเจ็บเรานำมาเป็นบทเรียนได้ค่ะ แต่อย่าไปนุกถึงมันมาก จะพาลพาให้เครียดป่าวๆ เอิงเป็นกำลังใจให้พี่เสมอค่ะ เอิงเพิ่งเข้ามาเม้นท์งานกลอนพี่ครั้งแรก ยินดีที่ได้รูจักนะคะ ต่อไปนี้ก็ขอฝากเนื่อฝากตัวด้วยค่ะ ด้วยจิตคารวะ
10 กันยายน 2552 19:39 น. - comment id 1037440
ประโลมขวัญเพื่อให้ คลายเหงา หวังช่วยให้บางเบา โศกเศร้า กับทุกข์ที่โถมเข้า มาสู่ ใจนอ ขอพิษรักอย่าเย้า ต่อข้าอีกเลย สวัสดีครับ สบายดีนะครับ บทบทกลอนเศร้าจัง เลยขอแจมเสียเลย อิอิ
10 กันยายน 2552 19:40 น. - comment id 1037441
ใจที่กล้าเผชิญถึงมีโอกาสชนะแบบใสสๆคับ
10 กันยายน 2552 20:22 น. - comment id 1037486
มาโอ๋...นิ่งทุบๆ หว่างชีวิตมีบททดสอบสอน บางบทตอนต้องเจ็บจนเหน็บหนาว บางบทตอนผิดหวังเป็นครั้งคราว บางเรื่องราวบทเรียนเจ็บเจียนตาย... สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม... หนักเบาแล้วแต่ กรรมเก่า บุญเก่า เข้มแข็งนะ เป็นห่วงนะ ดูแลตัวเองด้วย... จู๊บบบ แก้มเบา ๆ เป็นกำลังใจ...
10 กันยายน 2552 20:30 น. - comment id 1037496
เจ็บครั้งนี้ คงมินาน หรอกน้องเอ๋ย เจ้าคงจะ ได้เชยชิด พิสมัย ชายในฝัน หมอทำนาย ว่าไม่ไกล ขอเจ้าได้ ตรองในจิต พินิจดู คนที่คอย แอบมองน้อง จ้องไม่ห่าง ในบางครั้ง ลมหายใจ กระทบหู คำทำนาย เขารักน้อง นั้นน่าดู จงเชื่อครู หมอทำนาย ใกล้วิวาห์
10 กันยายน 2552 20:33 น. - comment id 1037500
อย่าคร่ำครวญเลยน้องขอร้องเถิด แม้นสิ่งใดจะเกิดหาห้ามได้ ทั้งเรื่องงานเรื่องรักหากหนักใจ ชวนเฌอไปไหว้หลวงปู่ทวดขอบวชชี แวะมาแซวเน้ออย่าถือคนหล่อ อย่าล้อคนแซว 555
10 กันยายน 2552 21:03 น. - comment id 1037523
ขอแข้มแข็งเด็ดเดี่ยวเกี่ยวใจไว้ เส้นทางไกลหมื่นลี้อย่าหนีถอย ตั้งตาติดจิตตนบนหอคอย ต้องเป็นพลอยเนื้อเยี่ยมเปี่ยมค่าตน จะเหนื่อยบ้างทุกข์บ้างธรรมดา ปล่อยเวลาผ่านพาอย่าสับสน จงเชื่อมั่นตั้งหลักปักใจตน ด้วยอดทนบ่มหนองที่พองใน หากเรามองดาวเคราะเหมือนว่างเปล่า แต่แสงกลับแพรวพราวสว่างใส ทอดสายตาตัวเราให้ยาวไกล แล้วจะได้ยืนยิ้มอิ่มเอมเอย แบมลองเม้นแบบยาวๆดูค่ะคุณกานต์ หลับฝันดีนะคะ
10 กันยายน 2552 21:37 น. - comment id 1037532
รับรสเพียงเพื่อรู้....จดจำ คราสุขยังเฝ้าจำ......ตรายสิ้น คราทุกข์บ่ท้อคำ.....คอยปลอบ ตนเนอ หวังแค่ชีพคงดิ้น...ด่าวด้นต่อเดิน อิอิ มาแบบมั่วๆๆ อะ
10 กันยายน 2552 22:17 น. - comment id 1037550
มาปลอบหัวใจให้หายโศก ให้พบโชคให้หรรษา คืนหมองของวันเวลา ยังรอฟ้าใหม่สดใสมอบให้เธอ ^ ^
10 กันยายน 2552 22:41 น. - comment id 1037556
ประโลมขวัญวันเปล่าใจเศร้าหนัก ขอหยุดพักรักเอยไม่เคยหวาน เจ็บปวดทดท้อทรมาน ร้าวรานกี่รอยคอยลืมเลือน
10 กันยายน 2552 23:08 น. - comment id 1037558
รักคือหนามแหลมคม ของกุหลาบ ไม่ระวัง อาบพิษรัก ยากจะถอน นอนร้องไห้ทุกคืนกลืนน้ำตา แต่เวลาจะช่วยให้ ลืมได้เอง รักผ่านมา แล้วเดี๋ยว ก็ผ่านไป กำลังใจ บ้านกลอนไทย ไม่ข่มเหง ปลอบประโลม ให้หายโศก กลอนบรรเลง ให้ครื้นเครง เผชิญทุกข์ ปลุกปัญญา ขอให้หายทุกข์หายโศกนะค๊ะ รักตัวเองให้มากมาก ยากให้อ่านหนังสือ " ความรักที่แท้จริง" ของ ท่านชยสาโรภิกขุ เพราะตัวเองก็เพิ่งรู้สึก เจ็บเหน็บใน แล้วได้ ธรรมเป็นยาใจ เลยค่อยบรรเทาลง หาอ่านได้จาก www.thawsischool.com ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
10 กันยายน 2552 23:57 น. - comment id 1037560
อ่านกลอนวันนี้ของกานต์ แล้วดูตัดพ้อใครก็ไม่รู้ แต่ใครคนไหนก็ช่างเถอะ มีพี่ๆอยู่กัวอารายน้องจ๋าว..
11 กันยายน 2552 01:03 น. - comment id 1037563
ไม่เคยเป็นเช่นนี้........เลยนา มนต์พิษแสบกายา.......รวดร้าว ฝังในเจ็บกี่ครา............กันนี่ กระอักสักกี่ก้าว...........พิษร้ายจะหายฯ มิคลายทุกข์หม่นเศร้า....ความหมอง ฟันฝ่าโอบประคอง..........สุดท้อ รสงามหมดเมินมอง........ใจแผ่ว ระลึกแค่คำล้อ.................หลอกซ้ำอารมณ์ฯ ข่มใจตนข่มไว้.............อย่ายอม ถอยห่างแม้ต้องตรอม....อกไหม้ คารมหลอกเช่นลม........ผิวผ่าน อย่าปล่อยอย่าร่ำไห้......สิ่งไร้สัญญาฯ ให้ใจกล้าแกร่งสู้.........ต่อไป ฟันฝ่าอุปสรรคใน.......โลกหล้า มีหรือไม่หัวใจ.............ยังอยู่ แม้ร่างกายใจล้า.........ต่อสู้ไม่ถอยฯ แวะมาเยี่ยมอีกรอบ ระหว่างรอร้านปิด อารมณ์มาวอ่ะ..อิอิ โทษเฌอเลยนะ ขออภัยหากช่วงนี้ไม่ได้ตอบกานต์เลยนะ ไม่ว่างจิงๆ ว่างเปงช่วงๆ อิอิ แบบ....ช่วงนี้ไง
11 กันยายน 2552 01:07 น. - comment id 1037564
อิอิ เมาจิงๆ กลับมาแก้ไขอีกรอบ แต่งแบบมาวๆ ไม่ว่ากานเน้อ... ไม่เคยเป็นเช่นนี้........เลยนา มนต์พิษแสบกายา.......รวดร้าว ฝังในเจ็บกี่ครา............กันนี่ กระอักสักกี่ก้าว...........พิษร้ายจะหายฯ มิคลายทุกข์หม่นเศร้า....ความหมอง ฟันฝ่าโอบประคอง..........สุดท้อ รสงามหมดเมินมอง........ใจแผ่ว ระลึกแค่คำล้อ.................หลอกซ้ำอารมณ์ฯ ข่มใจตนข่มไว้.............อย่ายอม ถอยห่างแม้ต้องตรอม....อกไหม้ เพียงลมผ่านเคยหอม.....ครั้งหนึ่ง อย่าปล่อยอย่าร่ำไห้......สิ่งไร้สัญญาฯ ให้ใจกล้าแกร่งสู้.........ต่อไป ฟันฝ่าอุปสรรคใน.......โลกหล้า มีหรือไม่หัวใจ.............ยังอยู่ แม้ร่างกายใจล้า.........ต่อสู้ไม่ถอยฯ แวะมาเยี่ยมอีกรอบ ระหว่างรอร้านปิด อารมณ์มาวอ่ะ..อิอิ โทษเฌอเลยนะ ขออภัยหากช่วงนี้ไม่ได้ตอบกานต์เลยนะ ไม่ว่างจิงๆ ว่างเปงช่วงๆ อิอิ แบบ....ช่วงนี้ไง
11 กันยายน 2552 01:37 น. - comment id 1037568
ประโลมขวัญกระเจิงทนเริงร่า ขาดสติปัญญาบ้าไฉน ท้าทายกับสายลมหลงพรมใจ เป็นอะไรไม่รู้...ตู่เสียเคย
11 กันยายน 2552 07:41 น. - comment id 1037586
ผ่านเรื่องราวร้าวรวดความปวดเจ็บ ผ่านหนาวเหน็บหลายคราเริ่มชาเฉย ผ่านเผ็ดร้อนอ่อนหวานหลายวันเคย ไม่คิดเอ่ยคำท้อสู้ต่อไป ฝากรอยเท้ามากมายในอดีต ฝากชีวิตรอยกรรมดำเนินไว้ ฝากความรักภักดีและห่วงใย ไม่เคยคิดเสียใจที่รักเธอ
11 กันยายน 2552 11:07 น. - comment id 1037637
คนอะไรเศร้าจัง
11 กันยายน 2552 11:31 น. - comment id 1037655
ประโลมขวัญเมื่อเศร้า ..... โศกตรม ฝืนรับความระทม ............ ระทดท้อ ยอมรับกับรสขม .............. วันขื่น และเก็บกลืนคำง้อ ........... กอดไว้ในทรวง มั่วๆ แจมอีกหละ
11 กันยายน 2552 11:46 น. - comment id 1037665
ทั้งที่รู้พิษรักมันปักลึก ไม่สำนึกหนอใจยังใฝ่หา อยากจะขอลองรักอีกสักครา แม้เจ็บปร่าปวดช้ำใจจำยอม ก็ให้มันรู้ไปว่าจะต้องช้ำใจตาย เพราะพิษรัก เนอะ
11 กันยายน 2552 13:30 น. - comment id 1037692
สวัสดีค่ะทุกท่าน คุณเฌอมาลย์ จอมโวยวาย มาไวไปไวนะ คุณ(น้ำตาลหวาน) จำติดใจเลยค่ะเจ็บนี้อีกนาน คุณไร่ผาสุก กาญจนบุรี ขอบคุณมากค่ะ คุณหนุ่มพิจิตร ขอปัญญานำทางใจค่ะ คุณแสงเพชร สดใสสุขสันต์ทุกวันนะคะ คุณยายแม่มด ค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีไหมคะ คุณน้องDaRk_LoRd ไว้มีโอกาสพี่คงได้ไปทักทายนะคะ คุณอรุโนทัย ขอบคุณสำหรับโคลงค่ะ คุณวิทย์ ศิริ หวังจะเห็นชัยชนะค่ะ น้องสาวจ๋า แมงกุ๊ดจี่ ขอบคุณที่โทรมาถามข่าวนะคะ ค่อยคุยกันน้า พี่ชายคนบนเกาะ วิวาห์คงแค่ในฝันค่ะ คุณพี่กุ้งก้ามกราม ตอนนี้ยังบวชไม่ได้ค่ะ อิอิ คุณแบม แก้วประภัสสร ขอความเข้มแข็งให้อยู่ด้วยนานๆค่ะ คุณกิ่งโศก หวังไปต่อไหวค่ะ อิอิ คุณธันวันตี ^_^ คุณพจน์รำพัน แงๆ คุณหลี่เหม่ยจิน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่ยาแก้ปวด ช่วงนี้น้องก็ไม่ว่างค่ะ ขอติดโคลงไว้ก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะพี่สาว คุณจุด ขวัญกระเจิงจริงๆค่ะ ล้าๆพิกล คุณอินสวน รอยเท้าที่ฝากไว้คราวนี้เหมือนโดนเหยียบไว้เลยค่ะ ท่านพี่ก่องกิก ไม่เศร้านะคะ ยังพอมีรอยยิ้มบ้าง พี่หยี กทก รสขมจัดเลยนะคะวันนี้ เฝื่อนพิลึกเลย คุณเรียมเอง ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย ขอตอบแบบสั้นๆรวมกันเลยนะคะ เนื่องจากเพียงพลิ้วมีภาระหลายอย่างที่ต้องทำในช่วงนี้ค่ะ ตอนนี้คงไม่ค่อยมีเวลาแวะเยี่ยมเยียนคุณลุงคุณป้า พี่ๆ เพื่อนๆน้องๆสักเท่าไรนะคะ อาจจะห่างหายไปบ้าง แต่ก็ยังไม่ลืมกันค่ะ เสร็จภารกิจเมื่อไร เราจะพบกันที่นี่ค่ะ ขอบคุณสำหรับไมตรจิตมิตรอักษรทุกท่านนะคะ
11 กันยายน 2552 15:38 น. - comment id 1037702
มาปลอบรั้งท้ายเลย.... กำลังใจมีให้เสมอ
11 กันยายน 2552 16:26 น. - comment id 1037716
ร้อยไมตรีด้วยห่วงของดวงจิต เสริมชีวิตให้งดงามด้วยความหมาย ปลุกปลอบขวัญวันเหงาเศร้าเดียวดาย มิเว้นวายอาทรตอนทุกข์ตรม ยามชีวาตย์พลาดพลั้งรีบรั้งลุก ยามท้นทุกข์ปลอบใจคลายขื่นขม ยามท้อแท้แพ้ชะตาล้าอารมณ์ ที่พร่างพรมคือคำถ้วนน้ำใจ กำลังใจให้กันในวันหมอง ช่วยประคองยามล้าได้อาศัย ช่วยด้วยจิตมิตรแท้แน่หทัย สานสายใยมิตรภาพทาบอุรา สิ่งวาดหวังคงรอมิท้อแท้ ใจแน่วแน่พร้อมฝ่าฟันกับปัญหา อุปสรรคแค่ปราการด่านชีวา เพียงใจกล้าพร้อมก้าวเข้าผจญ ทุกปัญหามิสิ้นไร้ในทางออก อย่าจนตรอกตั้งสติตรึกตรองผล อันต้นตอสาเหตุเลศนัยกล คือกมลของเราโปรดเข้าใจ หนึ่งแรงใจให้กันในวันนี้ ด้วยหวังดีต่อกันอย่าหวั่นไหว จงมุ่งมั่นฟันฝ่าปัญหาไป ปราการชัยในชีวีมิไกลเกิน
11 กันยายน 2552 19:28 น. - comment id 1037771
อย่าร้องไห้จิครับ สงสาร เจ้าหมี น่ะ มันเปียกหมดแย้วววว อิอิ งานเศร้าทะลุทะแยง แทงใจดำ จังเลยครับ
11 กันยายน 2552 21:01 น. - comment id 1037803
ูู^_^ แวะมาปลอบประโลมครับ แปลงร่างเป็นหมีน้อยครับ
11 กันยายน 2552 22:52 น. - comment id 1037863
โอ้โอ๊วๆๆๆ ใครทำหลานคนสวยของลุงเสียหรือ ทิ้งไปเถอะสวยซะอย่างนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 กันยายน 2552 07:44 น. - comment id 1037957
มาประโลมขวัญคนเศร้าค่ะ รู้นะว่าแกล้งเศร้า
12 กันยายน 2552 09:39 น. - comment id 1038002
นานนานเศร้าสักครั้ง หวังว่าคงไม่เศร้านานนะครับ
12 กันยายน 2552 09:40 น. - comment id 1038004
หวัดดีจ้า น้องกานต์ เก็บความช้ำเพื่อจำน้อมนำคิด ทางชีวิตลิขิตไว้ทั้งชายหญิง อันความรักยากนักประจักจริง ทุกทุกสิ่งอิงไว้ที่ใจเรา ........................................... หวัดดีจ้า น้องกานต์.. แวะเข้ามาประโลมขวัญให้น้องด้วยคน นะคะ...อ้อ พี่ส่งที่อยู่ให้แล้วน๊า...ใจตุ๊มๆต่อมๆ เพื่อรอรับระเบิดอยู่น๊ะเนี่ย..
12 กันยายน 2552 17:35 น. - comment id 1038100
ไปไหน....อย่าไปนานเนาะ.. ภาระกิจ คิดถึงกัน..คอยฝัน.. ประโลมขวัญ.. สุขอย่าได้สร่าง ไมตรีจิตมิตรอักษร
13 กันยายน 2552 05:48 น. - comment id 1038222
ยามอ่อนล้าหลับตาลงปลงสักนิด ปล่อยดวงจิตให้ว่างและวางเฉย สิ่งที่พบอย่าไปคิดถึงมันเลย พี่มาเอ่ยปลอบขัวญเจ้า..เฝ้าอาทร,,, หนทางมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป...เข้มแข็งนะจ๊ะ..คนดี ด้วยรักและผูกผัน...
13 กันยายน 2552 11:31 น. - comment id 1038279
อาการหนักนะเนี่ย....... หายไวไวเด้อ..อิอิ อีกหนึ่งแรงใจ..ประโลมขวัญ
13 กันยายน 2552 16:10 น. - comment id 1038382
เพลงนี้สิ ถึงจะฟังออก
17 กันยายน 2552 08:58 น. - comment id 1039388
สวัสดีค่ะทุกท่าน กลับมาด้วยความคิดถึงนะคะ และแล้วสัปดาห์แห่งความยุ่งยากก็ผ่านไปนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่มาประโลมขวัญกานต์ได้นะคะ อุ่นใจในมิตรภาพเสมอค่ะ คุณเพื่อนสุดที่รัก-ไม่มีน้ำตานะคะจริงๆแล้ว ยังเก็บไหวค่ะ คุณป้าโคลอน-ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ คุณเจอมาร-ขอบคุณนะคะสำหรับหนึ่งกำลังใจอันมีค่า น้องกวีน้อยฯ-มีน้อยตัวโปรดเพิ่งถูกหลานชายซิวไปให้สาวเมื่อคืนเองค่ะ คุณรัมนีย์-หมีน้อยน่าสงสารนะคะ ชุ่มน้ำตา น่ากลัวจะเป้นปอดบวม คุณลุงแก้วประเสริฐ-ไม่มีใครทำอะไรหลานค่ะ ขอบคุณคุณลุงนะคะ คุณช่ออักษราลี-งานนี้ไม่ได้แกล้งนะคะ เศร้าจริงค่ะ คุณพี่เทียนหยด-กานต์ได้รับเมล์จากคุณเฌอมาลย์แล้วค่ะ ที่อยู๋ที่พี่ส่งให้กานต์ กานต์ไม่ได้รับเมล์ค่ะ รอแป๊บนะคะ รับรองถึงมือแน่ค่ะ ระเบิด ตู้ม อิอิ คุณมณีจันทร์-อดีตมีไว้เตือนใจเสมอค่ะ คุณคอนพูทน ไมตรีจิตมิตรอักษร-ภารกิจ คิดถึงกลอน ยิ่งใหญ่จังนะคะ ทำให้รีบกลับมาเลยค่ะ อาการทุเลาลงแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ พี่กัลลดา-น้องกานต์แวะไปบ้านพี่ดามาค่ะ เห็นพี่สาวว่าจะกลับไปอยู่เชียงใหม่ กานต์เองคิดจะกลับไปอยู่บ้านค่ะ แต่ตอนนี้คุณแม่มาอยู่กับกานต์แล้วค่ะ สุขใจนะคะที่สาวได้นอนหนุนตักแม่ หลับตอนเช้าๆมีมืออุ่นมาลูบผม ได้สวัสดีคุณแม่ก่อนไปทำงานเหมือนสมัยเด็กที่สวัสดีคุณพ่อคุณแม่ก่อนไปโรงเรียนเลยค่ะ ในความเศร้ายังมีสิ่งดีๆมาด้วย ทำให้น้องกานต์เข้มแข็งได้ไวขึ้นค่ะ ขอบคุณพี่ดามากเลยค่ะ คุณลักษมณ์-เพลงน้ำตาหรือคะนั่น ขอบคุณทุกคมคำที่ปลอบประโลมหัวใจในวันล้าๆนะคะ
18 กันยายน 2552 08:02 น. - comment id 1039962
หวัดดีจร้า....คุงกานต์ เหนื่อยและล้า...จงหายไป เพี้ยงๆ... ประโลมขวัญ ปลอบเศร้า โศกสลาย ด้วยรักพราย พิศเพริศ บรรเจิดแสง จงผ่านโศก โศกา ที่ล้าแรง จงชัดแจ้ง จบทุกข์ เป็นสุขสม อดีตใด ใคร่ครวญ คงควรผ่าน จงปล่อยกาล เก็บกวาด ปราศทุกข์ถ่ม สลัดทิ้ง สิ่งล้า ปร่าอารมณ์ มาร่ายพรม เขียนอ่าน ในบ้านกลอน มาประโลม ปรุงขวัญ ด้วยมั่นมิตร จักล้างพิษ จิตสุข สโมสร ด้วยฤทธิ์รัก ฉาบโฉม ประโลมกลอน เพียงพลิ้วพร กลอนกานต์ ประทานใจ เสมอโสม ส่องฉาย ประกายจิต เนรมิต นิทรา อุราไข นิมิตฝัน ปัญหา ที่ล้าใจ ได้คลายไป สุขไซร้ ในบ้านกลอน นะจร้า.....ขอรับ....
18 กันยายน 2552 16:32 น. - comment id 1040141
สวัสดีค่ะคุณ kirati วีถีแห่งจักรวาลกว้างไพศาล ได้พบพานมิตรรักท่ามอักษร มอบน้ำใจไมตรีมีอาทร โปรยปรายพรประโลมขวัญในวันร้าว ขอเป็นดาวพราวแสงแห่งวันใหม่ สุกยองใยเคียงเพ็ญเด่นกลางหาว กะพริบระยิบระยับวับแวววาว ผ่องสกาวประจำทุกค่ำคืน ขอก้าวข้ามความฝันอันปวดปร่า ปรารถนาจดจ้องมองดาวชื่น เปล่งปลั่งแสงแข่งเพ็ญเด่นกลมกลืน งามทั้งพื้นนภายามราตรี ดาวกระจ่างพร่างพรูอยู่ไกลลิบ เพียงกระซิบมีใครห่วงใยถี่ รับลมพัดอัศจรรย์ฝันเคยมี จากคนดีดาวหนึ่งตราตรึงใจ อธิษฐานผ่านฟ้าดาวอย่าดับ นิ่งนึกนับให้รู้จริงสิ่งอ่อนไหว แสงงดงามความสว่างมิห่างไกล ขอบคุณให้ผูกพันกล่อมขวัญดาว แล้วก็ผ่านไปค่ะ ขอบคุณน้ำใจจากไมตรีจิตมิตรอักษรทุกท่านนะคะ