ท่ามดึกดื่นคืนหนาวเหงาอ้างว้าง ริมหน้าต่างบานเก่าเงามืดหมอง ม่านหมอกบางพร่างพรมห่มละออง พลิ้วลมล่องจากเหนือเจือกลิ่นไอ หอบหอมจางห่างไกลจากไพรพฤกษ์ ย้ำรู้สึกลึกซ่อนความอ่อนไหว กลับปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บกลางใจ กลั่นหยดไหลในเงาเศร้าเดียวดาย ขวัญดินฉ่ำด่ำดื่มลืมทรมาน เริ่มฝันหวานวาดหวังไม่จางหาย ความคิดถึงล้นหลากมีมากมาย ไม่เคยคิดแหนงหน่ายระคายเลย วูบหวั่นไหวใจหวามยามใกล้รุ่ง ลมหัวทุ่งโชยเลาะมาเยาะเย้ย อีกไม่นานสุริยาจะชิดเชย เป็นดั่งเคยน้ำค้างจะร้างลา หอมกลิ่นแก้วราตรีจำปีกรุ่น ที่เคยคุ้นขวัญดินถวิลหา เพื่อนสนิทชิดชอบปลอบอุรา ล่วงหล่นมาทุกคราที่ดายเดียว อีกไม่นานหรอกหนาฟ้าจะสาง ทิ้งรอยหมางอ้างว้างอย่างแห้งเหี่ยว ให้ขวัญดินเคว้งคว้างบนทางเทียว ไม่เคยคิดเฉลียวก่อนรุ่งราง
10 กันยายน 2552 09:27 น. - comment id 1036564
*หยดน้ำค้างดาษดื่นจากคืนหนาว หยดไอสาวสูญสิ้นจากกลิ่นฝัน คืนข้างแรมร้างนางเคียงข้างกัน อกจาบัลย์เพราะร้างเส้นทางใจ พี่หมอ อารมณ์สุนทรีย์แสนจะโรแมนติ๊กกกก จริงหรือครับ พี่หมอจะขาดสาวๆ น่ะ ผมเชื่อดีไหมเนี่ย อิอิ
10 กันยายน 2552 00:24 น. - comment id 1037006
ที่หนึ่งค่ะ
10 กันยายน 2552 01:02 น. - comment id 1037008
เคยมีเพื่อนคนหนึ่งแต่งกลอนให้อ่านเล่นๆค่ะ ขึ้นต้นด้วย ทานตะวันหันหน้าสู่อาทิตย์..... ตอนเดินทางไปเีที่ยว ได้แต่อ่านกลอนของเพื่อนคนนี้อย่างมีความสุข ตอนนี้เพื่อนเขาลืมเราแล้ว ไ้ด้แต่เศร้า เขามีคนที่เขารัก มีคนรักเขามากมาย เลยต้องหลีกออกมา ไม่ชอบการแข่งขันใดๆทั้งสิ้น เป็นแบบนี้ทุกทีที่มีเพื่อนรัก เป็นผู้แพ้เสมอ
10 กันยายน 2552 05:43 น. - comment id 1037016
สวัสดีครับคุณอนงค์นาง อินสวนไม่ค่อยได้เข้าบ้านกลอนเลยครับ ระยะนี้มีแต่เรื่องรีบเร่งบางครั้ง ต้องบริหารเวลาเป็นนาทีเลยครับ นี่ก็เพิ่งผิดนัดเพื่อนมาหยกๆครับ เพราะมีงานด่วน.....แม้แต่กำลังนั่งประชุม ก็ยังต้องหนีการประชุมเพราะงานด่วนเข้า เครียดจังเลยครับ อนงค์นางสบายดีนะครับ
10 กันยายน 2552 05:48 น. - comment id 1037017
เพื่อนคนหนึ่งครับ ในค่ำคืนที่เดียวดายโหดร้ายนะครับ เพื่อนของคุณเขาคงอาศัยจินตนาการ ปลอบโยนตัวเองให้แต่ละคืนและวัน ผ่านไป...โดยไม่ทรมานนะครับ
10 กันยายน 2552 06:56 น. - comment id 1037045
หยาดน้ำค้างพร่างหนาวร้าวใจหาย รักกลับกลายคล้ายจบลบความฝัน ปาดน้ำตาคราเหงาเฝ้ารำพัน หัวใจหวั่นสั่นไหวไม่กลับคืน อ่านบทกลอนของอินสวนแล้วโดนใจค่ะ ขอแจมด้วยนะคะ
10 กันยายน 2552 07:24 น. - comment id 1037047
อยากปลอบใจให้เพื่อนคลายเศร้า อยากให้รู้ว่าในความเดียวดายนั้น คุณยังมีเพื่อนคนหนึ่งระลึกถึงเสมอ เหมือนเดิม ภาวนาขอให้คุณมีความสุขทุกวัน ให้หายเครียดจากหน้าที่การงาน ให้มีความสุขกับคนที่คุณรัก
10 กันยายน 2552 07:35 น. - comment id 1037049
ขอบคุณ คุณปรางนะครับ อุตส่าห์แวะมาทักทาย ต่อกลอนเพราะจังครับ
10 กันยายน 2552 07:37 น. - comment id 1037050
เพื่อนคนหนึ่ง อินสวนคิดได้นะครับว่าเราเกิดมาเพื่อทำ หน้าที่....กรรมส่งให้มีเวรและมีวาสนา ดีใจครับที่มีวาสนาได้เป็นเพื่อนกับคุณ
10 กันยายน 2552 08:14 น. - comment id 1037062
หวัดดีขอรับ...คุณท่านอิน... เป็นกลอนพรรณนา ที่ เยี่ยมมากๆ...บทหนึ่งเลยขอรับ.... อ่านแล้ว....ประทับใจ... การใช้คำก็ไม่เฝือ... ภาพรวม...เป็นงานฝีมือ...เลยทีเดียว...ขอรับ...
10 กันยายน 2552 09:17 น. - comment id 1037086
มืดมนนักหนทางที่ขวางหน้า กิ่งหนามคาพาใจให้หวั่นไหว น้ำค้างรินราดรดหยดกลางใจ จุดหมายใดพาใจให้โรยรา ..................................... เป็นกลอนที่อ่านแล้วอินในอารมณ์มากๆ งดงามและไพเราะจริงๆ ขอแจมด้วยคนนะคะ
10 กันยายน 2552 10:18 น. - comment id 1037112
10 กันยายน 2552 11:07 น. - comment id 1037141
กีรติ สวัสดีครับ ขอบคุณมากนะครับสำหรับคำชมครับ
10 กันยายน 2552 11:08 น. - comment id 1037142
เทียนหยดครับ ดีใจนะครับที่เข้ามาแจมครับ
10 กันยายน 2552 11:09 น. - comment id 1037144
กวีน้อยเจ้าสำราญ...เชื่อเถอะครับ พี่น่าสงสารจริงๆครับ
10 กันยายน 2552 11:10 น. - comment id 1037156
เพียงพลิ้วครับ...อิจฉาคนกลับมาจากเยี่ยมบ้านจริงครับ....ได้พลังกลับมาสู้งานมากเลยใช่ไหมครับ
10 กันยายน 2552 11:12 น. - comment id 1037158
คุณแถก ดิก ดิก ครับ ดีจังครับได้เวลาถอนพอดีครับ
10 กันยายน 2552 12:00 น. - comment id 1037186
มาร้องเพลงให้พี่หมอฟังค่ะ น้ำค้างไม่ต้อง น้ำผึ้งไม่เอา ฟังค่ะฟัง "เมื่อมาเฮามาคนเดียว แอ๋วเตียวขึ้นเหนือล่องใต้ อกเอ๋ยยังมาง่อมเหมือนใจ เหมือนเฮาอยู่ในป่าเปลี่ยวเดียวดาย ขึ้นกองล่องกอง แบกสากมองคนเดียว ตัวน้องก็ไม่แลเหลียว ตัวพี่แก้เตียวขึ้นกองล่องกอง" เพราะมั้ยคะพี่หมอ หากเพราะขอ สองร้อยค่ะ ฟิ้ววว
10 กันยายน 2552 12:23 น. - comment id 1037196
ยิ้มสดใส รับวันใหม่ ยามฟ้าสาง... สดใส ใจชื่น ค่ะ
10 กันยายน 2552 12:34 น. - comment id 1037209
ในคืนค่ำน้ำค้างพรมลมโชยโบก สุดวิโยคโศกใจใครจะเหมือน เมื่อคนเคยเคียงเคล้าเจ้าลับเลือน หลงแชเชือนจนุรุ่งเช้าพี่เฝ้าคอย... สวัสดีค่ะคุณอินสวน บทกลอนหวานปนเศร้า ไพเราะจับใจค่ะ
10 กันยายน 2552 12:36 น. - comment id 1037212
โห...ให้พี่แก้เตี่ยวรำเลยหรือครับ แน่ใจนะว่าทนดูได้..
10 กันยายน 2552 12:37 น. - comment id 1037214
แมงกุ๊ดจี่...มาแล้ว ยิ้มหวานมาเชียวนะครับ
10 กันยายน 2552 12:38 น. - comment id 1037215
เรียมเองหรือครับ นึกว่าใคร...ยินดีครับ...ขอบคุณที่ชอบผลงานครับ
10 กันยายน 2552 12:51 น. - comment id 1037226
แวะมาอ่านกลอนหวานหน่อย
10 กันยายน 2552 13:00 น. - comment id 1037234
หวานแหวว
10 กันยายน 2552 13:14 น. - comment id 1037245
น้องวิทย์ครับ... แวะมา..บ่อยๆนะครับ
10 กันยายน 2552 13:15 น. - comment id 1037246
ปติ ตันขุนทด....ผมว่าหวานเฉยๆไม่มีแหวว ได้ไหมครับ
10 กันยายน 2552 15:13 น. - comment id 1037306
อยากเป็นน้ำค้างพร่ำพรมบนขวัญดิน ไม่ให้ดินต้องแห้งเหี่ยวอย่างเดียวดาย..อิอิ
10 กันยายน 2552 15:57 น. - comment id 1037324
อย่างน้อยก็ไม่เดียวดายซะทีเดียวเนาะ ฝนชอบแต่งกลอนเวลาอยู่คนเดียว....ยิ่งบรรยากาศเงียบๆ ไม่รู้สิ...มันเหมือนเราตกอยู่ในภวังค์ของความคิดเลยนะคะ....ว่ามั๊ย ถ้าได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติก็ยิ่งดีใหญ่เลย
10 กันยายน 2552 16:22 น. - comment id 1037343
ยาแก้ปวดครับ...ขวัญดินรออยู่ครับ
10 กันยายน 2552 16:24 น. - comment id 1037347
โคลอนสวัสดีครับ มีความคล้ายกันครับ เรียกว่าอารมณ์ศิลปินนะครับ
10 กันยายน 2552 19:57 น. - comment id 1037460
หอมกลิ่นแก้วราตรีจำปีกรุ่น ่อ่อนละมุนละไมในคืนเหงา จะกล่อมเธอด้วยเสียงเพียงเบาเบา จงคลายเศร้าหลับสนิทในนิทรา.... มากล่อมๆค่ะ
10 กันยายน 2552 20:19 น. - comment id 1037482
กลอนไพเราะเชียวครับ แม้จะแฝงด้วยความเหงาบ้าง
10 กันยายน 2552 22:00 น. - comment id 1037544
มาอ่านกลอน น้ำค้างกลางใจพี่อินสวน กลอนบทนี้รำพันโศกปานนั้น มีความสุขทุกๆวันนะครับพี่อินสวน
11 กันยายน 2552 07:26 น. - comment id 1037582
กิตติกานต์ เข้ามากล่อมนี่เองครับ วันนี้อินสวนนอนตื่นสายเลยครับ
11 กันยายน 2552 07:27 น. - comment id 1037583
กุ้งก้ามกราม ครับไม่เจอกันนาน คิดถึงนะครับ
11 กันยายน 2552 07:28 น. - comment id 1037584
กิ่งโศกครับพี่อินสวนสบายดีครับ น้องเป็นอย่างไรบ้างครับ
11 กันยายน 2552 08:55 น. - comment id 1037597
ขออวยพรให้ความรักของคุณอินสวนกับเธอคนนั้น สมหวังเสียทีนะคะ อย่าปล่อยให้เธอเศร้าอีกต่อไปเลย บอกรักเธอแล้ว ไม่เสียใจที่ได้รักเธอ ผู้หญิงทุกคนไม่มีใครอยากรอนานนะคะ เพื่อนอยากเห็นเพื่อนมีความสุขในชีวิต เอาใจช่วยเต็มที่ ด้วยใจจริงค่ะ
11 กันยายน 2552 11:21 น. - comment id 1037650
ผ่านมาเห็นคนอวยพรพอดี สงสัยจะเป็นรักสามเสร้าแน่นอน อิๆๆ
11 กันยายน 2552 13:23 น. - comment id 1037683
เพื่อนคนหนึ่งรำพึงฝากถึงมา หากแม้ว่าวาสนาพาเกี่ยวข้อง คงชดใช้เวรกรรมตามครรลอง ตอบสนองบุพเพบันดาลดล ถามหัวใจอีกทีทั้งสี่ห้อง เพื่อรับรองยืนยันอีกสักหน ห้องทั้งสี่ใครมีอีกกี่คน หรือสับสนอย่างไรในจินตนา
11 กันยายน 2552 13:24 น. - comment id 1037684
เฮียก่องครับ รักสามเส้ากับรักรุมเร้านี่เหมือนกันเปล่าครับ
11 กันยายน 2552 16:25 น. - comment id 1037715
หัวใจสี่ห้อง ห้องหนึ่งให้ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ห้องสองให้พ่อแม่ บุพการี ห้องสามให้ลูกและคู่ครอง เป็นรักที่ครอบครอง ห้องสี่ให้เพื่อนรัก และเพื่อนมนุษย์ เป็นรักที่ไม่ครอบครอง อยากเห็นเขามีความสุข กับคนที่เขารัก
11 กันยายน 2552 18:01 น. - comment id 1037733
ขอเพิ่มหัวใจให้ตัวเองเป็นห้องที่ห้า มีไว้เพื่อเช็ดน้ำตา เพื่อยิ้มให้ตัวเอง มีชายคนหนึ่งซึ่งรักเรามากมาย ยอมทิ้งทุกอย่างมาอยู่ดูแลเรา คงเป็นบุพเพสันนิวาส ที่ต้องมาชดใช้เวรกรรมร่วมกัน ต้องยิ้มให้กำลังใจ และขอบคุณในพรหมลิขิต อีกมุมหนึ่งของหัวใจตอนนี้ เป็นคนเลวที่ไปแอบรักเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเขามีคนรักอยู่แล้ว ได้แต่เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง คงเป็นพรหมลิขิตที่โหดร้ายในจินตนาการ ขอเลวแค่ในฝันก็เจ็บพอแล้ว ไม่กล้าทำผิดศีลธรรมแต่อย่างใด ความรักมุมนี้มีเกิดและดับ แต่จะถูกทิ้งก่อนทุกที พอเขามีใจให้คนอื่น เราก็ขอจากไป ชอบเสียสละ เป็นผู้แพ้ร่ำไป ไม่สู้ดีกว่า เพราะไม่มีอะไรจะไปสู้ แค่คนเลวๆคนหนึ่งเท่านั้นเอง
11 กันยายน 2552 21:04 น. - comment id 1037805
ไพเราะจังครับคุณอินสวน
11 กันยายน 2552 21:13 น. - comment id 1037809
มาคิวเกือบบ๊วยเลย ฟ้ายังไม่สาง กำลังมืดมิดเลยอ่ะ ไปแระ
12 กันยายน 2552 08:57 น. - comment id 1037976
รัมณีย์..ไม่เจอนานนะครับ สบายดีใช่ไหมครับ ดีใจที่มาทักทายกันครับ
12 กันยายน 2552 08:58 น. - comment id 1037977
เฌอ..คนสวย มาช้าดีกว่าไม่มาครับ
12 กันยายน 2552 22:07 น. - comment id 1038182
น้ำค้างข้างแรมใจ.... ไพเราะค่ะ ชอบมาก..... ไม่ค่อยได้แวะเข้ามาแซวนะคะ..... แอบย่องมาฟังเรื่องราวของบ้านหลังนี้ค่ะ แค่หลบยืนที่ชายคาหน้าบ้าน....เจ้าของบ้าน ยังไม่ได้เชิญ อิอิ ขืนเข้าไปตอนนี้ ไม่รู้มีปืนดักรออยู่อ่ะป่าว??? โป้งเดียวจอด เป็นตั๊กแตนทอดเลยเรา สบายดีนะคะ จำกันได้ก๋า???
12 กันยายน 2552 22:18 น. - comment id 1038184
จริงสิ....ลืมไปเลย ว่าจะมาตามฉางน้อยกลับบ้าน เจอตัวแล้วบอกด้วยนะคะ