ชีวิตจริงมันยุ่งเหยิง ชีวิตฝันจึงกระเจิงเหือดหาย ปล่อยวันๆผ่านไปเปล่าดาย คงเพราะความหวังมันตายจากไป หลังจากการพักผ่อนยาวนาน ที่หว่านกล้าฝันในวันหลับใหล คงต้องตื่นแล้ว เพื่อดำเนินเรื่องจริงต่อไป อำลาแสงนวลใยของความงดงาม เหมือนดินขาดความชุ่มชื้น โลกตรงข้ามความตื่นมันทวงถาม ว่าเมื่อไหร่ เมื่อไหร่จะกลับไปติดตาม หาเนื้อนาฝันแล้วรดน้ำ ...............เพื่อความสวยงามจะกลับคืน