กิเลศใจ ที่ไม่เคยดับ

JK_katedee

ก่อนวันฟ้าสางที่ร้างลา 
ก่อนเพลาย้ำค่ำที่ร่ำไร
น้ำตาหลั่งไหลไร้อาดูร
เพิ่มพูนกิเลศใจให้ระทม	  	
สุดจะข่มตาหลับเมื่อลับลา
ความเศร้าเผาไปมิเคยแหลก
ให้เจ็บแสบในอกมิเคยสิ้น		
อยากคืนถิ่นพำนักที่ลับมา
แต่จนเกล้าแม้ตัวตายมิได้กลับ
เป็นเพราะรับหนี้บาปแต่หนหลัง	
ต้องชดใช้กรรมเก่าที่เคยทำ
ก่อนฟ้าสางจะร้างไปมิได้ยล
ขอสักหนดับจิตที่ริษยา		
ขอฟ้าขอพระจันทร์ที่ลอยเด่น
ขอโปรดเห็นกรรมดีที่มีอยู่
ขอกิเลศดับลับลาไม่อาดูร  		
ขอทุกข์สูญดับสิ้นในเร็ววัน
จะคืนถิ่นพำนักที่ลับมา
จะซุกหน้าอกแม่ที่แลหา		
จะขอขมาแม่ข้าที่ลาไกล				
comments powered by Disqus
  • กิตติกานต์

    27 สิงหาคม 2552 19:18 น. - comment id 1032649

    ทุกครั้งที่หัวใจนั้นเป็นทุกข์
    แม่ปลอบปลุกสร้างขวัญหายหวั่นไหว
    ช่วยปัดเป่ากิเลสสร่างเบาบางไป
    เหลือเพียงใจว่างเปล่าสิ้นร้าวรอน...
    
    มาทักทายค่ะ
    
    36.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน