ขอเป็นร้อยแก้วนะคะ...... ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........รู้สึกว่าทำไมต้องตื่น ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........มันไม่มีจุดหมายไม่มีแม้กระทั่งคนข้างกาย ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........และน่าเสียดายที่ต้องมาทนทุกข์ทรมาน ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........รู้สึกคิดถึงพ่อแม่ป่านนี้จะเป็นอย่างไรทำไมไม่ได้ใกล้ชิด ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........แม้นแต่คนสนิทกับลูกของทานคนสนิทได้ใกล้ชิดกว่า ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........ฉันเหมือนอยู่ในโลกที่โหดร้ายเพราะต้องเจ็บลึกใน ทุกครั้งที่ฉันลืมตาตื่นมา........ความรู้สึกดีดีบ้างไม่เคยเกิดขึ้นมาเลยสักครั้ง ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย
22 สิงหาคม 2552 08:55 น. - comment id 1030370
อินทิราเป็นลูกที่พ่อแม่แยกทางกัน แต่ท่านก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แม่สอนให้รักผู้อื่น อภัยให้เขา แล้วใจเราจะสงบสุข ลูกก็ดีใจที่พ่อแม่ไม่เกลียดกัน เรียนหนังสือได้อย่างมีความสุขค่ัะ
22 สิงหาคม 2552 09:08 น. - comment id 1030372
ทุกครั้งที่คิดถึงเขามีความสุข ทุกครั้งที่ทุกข์หลบมาอ่านกลอนหวาน ทุกครั้งที่รักดีกว่าโกรธถึงคนพาล ให้ความหวานของชีวิตเป็นยาใจ (ขอให้มีความสุขทุกท่านที่อ่านเท่านั้น)
22 สิงหาคม 2552 13:40 น. - comment id 1030480
เพื่อนที่อยู่ข้างใจเราทุกครั้งยามที่เรา ลืมตาขึ้นมา คือ ตัวเรานะคะ อย่าท้อ แม้โลกจะโหดร้ายกับเราสักเพียงใจ ขอให้สู้นะคะ มิใช่มีเพียงเราที่เจ็บ...
22 สิงหาคม 2552 15:20 น. - comment id 1030511
...ทุกครั้งที่คุณลืมตาตื่น แล้วมองไปรอบๆตัว เห็นหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง..จงภูมิใจเถอะค่ะ ว่าคุณยังมีดวงตาที่สามารถมองเห็น ดีกว่าคนที่เขาตาบอดมองอะไรไม่เห็น ....เมื่อคุณตื่น ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ จงภูมิใจเถอะค่ะ ว่าคุณยังมีขาเดินได้ ไม่พิการเหมือนบางคนเขา ...เมื่อคุณหยิบแปรงมาแปรงฟัน ก็จงภูมิใจเช่นกัน ว่าคุณยังมีสองมือ ที่สามารถทำอะไรได้หลายอย่าง..ในขณะที่บางคนอาจทำไม่ได้ สุดท้าย...เมื่อคุณแปรงฟัน จงภูมิใจเถอะค่ะ ว่าคุณยังมีฟันให้แปรง มะเหมือนคนอื่นๆ ที่อาจไม่มี...ฟัน.. ...
24 สิงหาคม 2552 20:49 น. - comment id 1031143
ชีวิตคงไม่โหดร้ายปานนั้นหรอกครับ เราต้องเชื่อว่า เรายังมีสิ่งที่ทำให้ ทุกๆ คนรักเราได้