ในระหว่างทางเดินเผชิญโชค เจอทุกข์โศกมาบ้างต่างสถาน สุขก็มีพะนอพอประมาณ หลายรอบกาลผ่านล่วงข้ามช่วงวัย ออกจากบ้านนานวันมิทันกลับ มิอาจนับคืนวันผ่านสมัย แต่ดวงจิตคิดถึงคะนึงสุดใจ พบเพื่อนใหม่มากมายหว่างรายทาง ยากจะวางใจมอบในขอบมิตร ให้สนิทคุ้นเคยเผยความต่าง แลกเปลี่ยนความคิดเห็นใจเป็นกลาง จึงก้าวย่างลำพังอย่างเคยมา ยิ่งคู่คิดชิดใกล้ยิ่งไกลห่าง ทักทายบ้างเคยหวงและห่วงหา แต่จนแล้วแก้วใจอยู่ไกลตา กาลเวลาแยกให้ไกลจนเลือน เคยสัมพันธ์มั่นหมายในชีวิต เพียงความคิดวันเราเสมือน ดังคู่คิดชิดใกล้ไม่บิดเบือน แม้เพียงเพื่อนวันนี้เธอมิมอง จึงดุ่มเดินลำพังเหมือนอย่างเก่า คำว่า เรา สิ้นไปพาใจหมอง จะสุขทุกข์อย่างไรใฝ่ประคอง ชีวิตต้องก้าวไปแม้ใจตรม บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๒
20 สิงหาคม 2552 16:57 น. - comment id 980627
มีคนเดินด้วยไม่กลัวหรอกจ้า อิอิ
20 สิงหาคม 2552 11:41 น. - comment id 1029451
เผชิญโชคไปเรื่อยๆค่ะ พ้อทั้งทุกข์และสุขก็อดเอาค่ะ ย่อนว่าเป็นรถขายโอ่ง อิอิ
20 สิงหาคม 2552 14:57 น. - comment id 1029531
ขอแจมด้วยคนนะคะ
20 สิงหาคม 2552 16:47 น. - comment id 1029586
เส้นทางของชีวิตสับเปลี่ยนตามกาลเวลาเสมอค่ะ... แต่ถึงอย่างไรเราก็ต้องสู้ต่อไปเจ้าค่ะ
20 สิงหาคม 2552 18:48 น. - comment id 1029717
ชีวิตต้องเดินหน้าเนาะ
21 สิงหาคม 2552 00:50 น. - comment id 1029895
บนเส้นทาง ว่างเปล่า ไร้เงารัก จำต้องหัก พักใจ ให้ขื่นขม โดนทิ้งขว้าง ห่างหาย ร้ายระทม แสนตรอมตรม จมเศร้า เคล้าน้ำตา ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้านะคะ ยังมีสิ่งดี ๆ รอเราอยู่ค่ะ