มีสองคำที่เขาไม่เห็นค่า ไม่ปรารถนาจะเอามาใส่สมอง ไม่นึกถึง ไม่เคยคิด จะตริตรอง ในสมองเขาไม่มีจรรยาบรรณ เขานึกถึงแต่ตัวเอง...เป็นหลัก ไม่อาจเป็นที่พิงพักของใครได้ เป็นหัวหน้า เป็นรอง หรือเป็นใคร ก็คงไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ ใครหลายคน คงคิดเช่นฉัน ไม่มีวันที่ศรัทธาคนอย่างเขา อยากมากแค่เกรงกลัว ไม่คิดเอา สรรเสริญในใจเรา ไม่มีวัน ซื่อสัตย์ และสัจจะ เขาไม่มี เพียงเท่านี้ก็คงรู้ ว่าเพียงไหน สองคำนี้เขาสะกดไม่ออกหรือไร ภายในใจเขาจึง...เลวทราม
17 สิงหาคม 2552 13:30 น. - comment id 1028178
นะคะ ให้อภัยเขาเถอะค่ะ แล้วอย่าไปใกล้เขาอีกนะคะ
17 สิงหาคม 2552 14:28 น. - comment id 1028200
ต้องเจอแบบนี้ก็น่าเห็นใจค่ะ เมื่อไรเขาจะสะกดเป็นน้อ ต้องเชิญครูลิลลี่มาติวเข้มซะแล้วค่ะ
17 สิงหาคม 2552 18:04 น. - comment id 1028273
ว้า อารมณ์กลอนนี้ ระอุทะลุจอเยย อิอิ แล้ว สะกด ยังไงล่ะครับ ผู้นำ ผู้ตาม อิอิ แม่นบ่ ไปล่ะครับ ชะแว้บบ
18 สิงหาคม 2552 00:09 น. - comment id 1028428
ปล่อยวางนะคะ อย่าโกรธ อย่าแค้นเลย เดี๋ยวไม่สวยนะคะ ข้างหน้า เปิดประตูออกไปสิคะ ยังมี อะไรดี ๆ รอเราอยู่นะคะ