ท้องฟ้า..กว้างกว่ากว้าง ฟ้ากั้นกลาง..ขวางเราไว้ เวิ้งฟ้า..กว้างเพียงใด ฟ้าหาได้..กั้นใจเรา ผืนฟ้า..แผ่นเดียวกัน ฟ้าโอบฉัน..ปันความเหงา ฟ้าฟาก..ฝากรักเรา ฟ้าเป็นเงา..ความผูกพัน แหงนหน้า..มองฟ้ากว้าง ฟ้าไม่ขวาง..ใจเธอฉัน บอกฟ้า..ว่าสักวัน จะติดปีกผัน..ข้ามฟ้า..ไปหาเธอ...
14 สิงหาคม 2552 00:58 น. - comment id 1026861
ฤา ฟ้ากว้าง ขวางทางรัก มิอาจกัก จักบุกข้าม มิมีปีก หลีกเร้นตาม ใจแค่ถาม ยามนี้รอ
14 สิงหาคม 2552 09:31 น. - comment id 1026940
เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม.... เอ๊ะ เรื่องเดียวกันป่าวนี้ ฟ้าไม่อาจกั้นใจเราได้หรอกครับ เพราะว่าไม่ใช่ภูเขาหรือกำแพงนี่ จะได้มีอะไรปิดกั้น อิอิ อย่าว่ากันครับ ออกแนวใหม่บ้าง
14 สิงหาคม 2552 09:32 น. - comment id 1026941
ท้องฟ้าที่แสนกว้างใหญ่ มิอาจขวางกั้นใจของเราสอง หนึ่งจุดหมายที่ใฝ่จะหมายปอง ไม่เป็นรองท้องฟ้าที่กว้างไกล ............. สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านกลอนโรแมนติคค่ะ
14 สิงหาคม 2552 15:13 น. - comment id 1027071
14 สิงหาคม 2552 21:05 น. - comment id 1027194
ถ่ายทอดออกมาได้ชัดเจนมากค่ะ