..ฟ้า..

พรภวิษย์

ท้องฟ้า..กว้างกว่ากว้าง
ฟ้ากั้นกลาง..ขวางเราไว้
เวิ้งฟ้า..กว้างเพียงใด
ฟ้าหาได้..กั้นใจเรา
     ผืนฟ้า..แผ่นเดียวกัน
ฟ้าโอบฉัน..ปันความเหงา
ฟ้าฟาก..ฝากรักเรา
ฟ้าเป็นเงา..ความผูกพัน
     แหงนหน้า..มองฟ้ากว้าง
ฟ้าไม่ขวาง..ใจเธอฉัน
บอกฟ้า..ว่าสักวัน
จะติดปีกผัน..ข้ามฟ้า..ไปหาเธอ...				
comments powered by Disqus
  • ปรางทิพย์

    14 สิงหาคม 2552 00:58 น. - comment id 1026861

    ฤา ฟ้ากว้าง ขวางทางรัก
    มิอาจกัก จักบุกข้าม
    มิมีปีก หลีกเร้นตาม
    ใจแค่ถาม ยามนี้รอ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    14 สิงหาคม 2552 09:31 น. - comment id 1026940

    เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม....
    
    เอ๊ะ เรื่องเดียวกันป่าวนี้  ฟ้าไม่อาจกั้นใจเราได้หรอกครับ  เพราะว่าไม่ใช่ภูเขาหรือกำแพงนี่ จะได้มีอะไรปิดกั้น อิอิ
    
    อย่าว่ากันครับ  ออกแนวใหม่บ้าง
  • somebody

    14 สิงหาคม 2552 09:32 น. - comment id 1026941

    ท้องฟ้าที่แสนกว้างใหญ่
    มิอาจขวางกั้นใจของเราสอง
    หนึ่งจุดหมายที่ใฝ่จะหมายปอง
    ไม่เป็นรองท้องฟ้าที่กว้างไกล
    .............
    สวัสดีค่ะ11.gif
    เข้ามาอ่านกลอนโรแมนติคค่ะ
    11.gif36.gif
  • สายลม@duea

    14 สิงหาคม 2552 15:13 น. - comment id 1027071

    41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif
  • ใจปลายทาง

    14 สิงหาคม 2552 21:05 น. - comment id 1027194

    ถ่ายทอดออกมาได้ชัดเจนมากค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน