๏ ห้วงคำนึงถึงกันเมื่อวันก่อน ยังตามย้อนโยงใยให้คิดถึง คารมคำล้ำค่ายังตราตรึง พลอยรำพึงซึ้งซับอยู่กับตน คงแค่ขวัญจรรโลงโคลงกลอนกาพย์ ถ่ายทอดภาพเป็นพจน์จารจดผล เพียรพูนเพิ่มเสริมสร้างทางมงคล สานสายสนสื่อฝันทุกวันคืน ผู้ลอบเร้นเป็นใครใจครุ่นคิด !! ไยปกปิดตัวตนคล้ายคนอื่น แต่ดวงจิตสนิทสนมช่างกลมกลืน ถ้อยหวานชื่นอบอุ่นเหมือนคุ้นเคย เพราะรู้สึกลึกล้ำเกินกำหนด จึงวางพจน์เพราะใจใคร่เปิดเผย บางใครนั้นคือใคร ? ..ไม่รู้เลย ฤๅ คนเชยอย่างฉันหลงฝันไป ๚ะ๛
13 สิงหาคม 2552 17:26 น. - comment id 1026625
.......คุณอัลฯ เป็นไรมากไปป่าวคะ แหะ..แหะ,, ล้อเล่งน๊า .....
13 สิงหาคม 2552 17:53 น. - comment id 1026631
มาอ่านด้วยคนเนาะ หรือเป็นมารปีศาจจากนรก ที่ได้หลบมาเกิดเพื่อสร้างสรรค์ แต่บังเอิญเป็นฝ่ายตรงข้ามกัน เลยจำนรรจ์ภาษาไม่เข้าใจ หรือเป็นพวกหน้าบางไม่อาจเผย สิ่งที่เคยกระทำตามนิสัย จึงไม่อาจทำตามกฎเกณฑ์ใช้ จึงขอให้มองเมินอย่าสนใจ เนาะ เนาะ เจ๊อิม
13 สิงหาคม 2552 19:21 น. - comment id 1026657
ไว้พรุ่งนี้คนดีมีเปิดเผย ฟังเอื้อนเอ่ยวจีร้อยถ้อยคำหวาน สื่อสัมพันธ์มิ่งมิตรจิตเชื่อมกาล ตาประสานสองเราเฝ้าเมียงมอง พรุ่งนี้แล้วสินะ เราจะได้พบกันค่ะ ตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนพบบางใครครั้งแรกอีกค่ะ อิ
13 สิงหาคม 2552 19:28 น. - comment id 1026663
ใคร??? ใครพบใคร??? ตื่นเต้น ลุงแทนตกข่าว บอกหน่อยเนาะหลานสาว
13 สิงหาคม 2552 19:34 น. - comment id 1026665
แวะมาจุ๊บพี่อิมทีหนึ่งก่อนนอน ไปแร๊ะ
13 สิงหาคม 2552 20:54 น. - comment id 1026708
คิดถึงบางใครคนนั้นอีกแล้วน๊า ขอเอาใจช่วยให้เขาคนนั้นรับรู้ถึงความรู้สึกจากพี่นะค่ะ เอาใจช่วยค่ะขอให้มีความสุขค่ะ
13 สิงหาคม 2552 20:57 น. - comment id 1026710
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ "คนเชย" หลากหลายความเพ้อฝัน...
13 สิงหาคม 2552 21:27 น. - comment id 1026743
ช่วยไม่ได้..ได้ยินหัวใจใครใฝ่รัก ช่วยไม่ได้..เผลอมาทักด้วยหวั่นไหว ช่วยไม่ได้..ที่บังเอิญยังห่วงใย ช่วยไม้ได้..ที่หัวใจใฝ่ช่วยเธอ ช่วยไม่ได้จริง ๆ ครับพี่ ขอให้มีความสุขเยอะ ๆ ครับ
13 สิงหาคม 2552 21:27 น. - comment id 1026744
เปลี่ยนจากน้องสิงห์เป็นพี่รี แทนได้ป่ะคะ ......... ใครอินเลิฟ ใครตกหลุมรักรึป่าวคะ
13 สิงหาคม 2552 21:38 น. - comment id 1026756
สักวานักปราชญ์ราชบัณฑิต ได้ครุ่นคิดพรรณนาอุทาหรณ์ ว่ามวลชนคนเขลาเหล่านิกร คราวรีบร้อนเร่งรัดแออัดมา ไม่ตรึกตรองมองเห็นเป็นเหตุผล ต่างผู้คนวิ่งกรูดูแน่นหนา สิ่งถูกผิดไม่คิดพิจารณา ไร้ปัญญาพิเคราะห์ให้เหมาะความ เช่นตัวฉันนั้นหนาคราลุ่มหลง ไม่อาจปลงสิเนหาพาอกหวาม บังเกิดจิตปฏิพัทธ์อัดอกลาม เป็นนิยามความรักประจักษ์ใจ พบหลุมรักเธอแล้วไม่แคล้วตก แม้นตระหนกยากเป็นเช่นฝันใฝ่ แต่ยังเผลอพาตนหล่นร่วงไป เหมือนพอใจคราวจิตนั้นติดตรวน ฉันยากละความจริง ฤๅ นิ่งเฉย จึงเปิดเผยความนัยให้สอบสวน ว่าเนื่องจากความจริงสิ่งทั้งมวล แท้จิตล้วนถูกรักเข้ากักกุม ด้วยเหตุนี้มีปริศนามาสอบถาม ซึ่งเนื้อความถ้าฉันนั้นตกหลุม รักเธอแล้วยังฉงนจนเคลือบคลุม แถมร้อนรุ่มกังวลสับสนเกิน ว่าบาปไหมใจเผลอรักเธอยิ่ง แท้ความจริงยังละอายคล้ายขวยเขิน ทั้งไม่อาจห้ามจิตคิดล่วงเกิน ซึ่งดำเนินแผนการสานเยื่อไย เปรียบสายธารละหานห้วงล่วงเลยแล้ว คงแน่แน่วหลอมกระเซ็นที่เย็นใส แล้วรวมเป็นหนึ่งมหาชลาลัย แปรผันไปสู่ทะเลพื้นเพงาม โอ้ที่รัก..ประจักษ์สิ่งที่จริงเถิด ว่าบังเกิดเป็นธรรมดาอย่าเกรงขาม บางอย่างนั้นต้องเป็นเช่นนิยาม ไม่อาจห้ามสัจธรรมความเป็นจริง จับมือฉันมั่นไว้ด้วยใจมั่น ความผูกพันประสานสุขในทุกสิ่ง แล้วนำเอาชีวิตฉันอันพาดพิง หมายแอบอิงด้วยไมตรีที่จริงใจ เนื่องเพราะฉันนั้นมิอาจเฝ้าปรารถนา ห้ามจิตคราคราวฉันเพ้อฝันใฝ่ ด้วยความรักห่อหุ้มสุมทรวงใน เกินกว่าใจดิ้นรนพ้นรักแล เปรียบสายธารละหานห้วงล่วงเลยแล้ว คงแน่แน่วหลอมกระเซ็นเป็นกระแส แล้วรวมเป็นชลาลัยไหลผันแปร อันแน่วแน่สู่ทะเลพื้นเพงาม โอ้ที่รัก..ประจักษ์สิ่งที่จริงเถิด ว่าบังเกิดเป็นธรรมดาอย่าเกรงขาม บางอย่างนั้นต้องเป็นเช่นนิยาม ไม่อาจห้ามสัจธรรมความเป็นจริง จับมือฉันมั่นไว้ด้วยใจมั่น ความผูกพันธ์ประสานสุขในทุกสิ่ง แล้วนำเอาชีวิตฉันอันพาดพิง หมายแอบอิงด้วยไมตรีที่จริงใจ เนื่องเพราะฉันนั้นมิอาจเฝ้าปรารถนา ห้ามจิตคราคราวฉันยังฝันใฝ่ ด้วยความรักห่อหุ้มสุมทรวงใน เกินกว่าใจดิ้นรนพ้นรักเอย ...Cant help falling in love.. ...ต้นเสียง original คือ Elvis Presley ราชาเพลงที่ล่วงลับไปแล้ว ...เพลงดังกล่าวถูกศิลปินดังหลายท่านนำมาขับร้องใหม่ ...แต่ที่ถูกใจผู้ประพันธ์อัลมิตราคือ Richard Marx ...เสียงที่บ่งบอกอารมณ์ของผู้ที่ตกอยู่ในภวังค์แห่งรัก ...ผสานกับเนื้อเพลงที่ถ่ายทอดความรู้สึกของผู้ประพันธ์ได้อย่างงดงาม ...สำหรับผู้ที่...ตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก... ...คงซาบซึ้งดีว่า .. สิ่งที่ประสบอยู่นั้น ยากยิ่งที่จะหันเหจาก... ...ทุกอนูแห่งห้วงความรู้สึก ทุกสัมผัสที่ปรารถนา... ...ถึงแม้นจะรู้ตนดีว่า .. จะต้องเผชิญกับสิ่งใดบ้าง... ...แต่นั่น ..ก็หาได้ยับยั้งดวงจิตแห่งรักได้เลย... ...เฮ้อ !!! ... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
13 สิงหาคม 2552 22:23 น. - comment id 1026789
คนคุ้นเคยอย่างฉันอย่าหมั่นไส้ สิ้นหัวใจละทิ้งจากสิ่งอื่น ช่วยเอารักที่ให้ฉันนั้นกลับคืน แล้วโปรดยื่นเคยให้ฉันทุกวันนะ ปล.เคย คือ กะปิ กะปิ ก็คือ เคย อ่านกลอนใน คห. 10 แล้วซาบซึ้งจริงๆ
13 สิงหาคม 2552 22:31 น. - comment id 1026800
อิอิ ขำ เคยของลุงกุ้ง วันนี้กลอนคหสิบ เพราะได้ใจจริงๆ ในโลกที่วกวน กับอารมณ์รักเกินหักห้าม หวานจริงจ๊า
14 สิงหาคม 2552 01:11 น. - comment id 1026864
อ่านแล้วให้ข้อคิดดีมาก ๆ เลยนะคะ สำหรับคนที่รักเค้า หรือใฝ่จะรัก และความเห็นที่สิบ ให้อะไรได้มาก มายค่ะ
14 สิงหาคม 2552 02:40 น. - comment id 1026872
รู้สึกได้ว่าตัวเรายังมีหัวใจ และมีความสุขเพียงใด ที่เราได้รักใครและได้รู้ว่าเรารักใครบ้างมากมาย...แค่ไหน :)
14 สิงหาคม 2552 07:38 น. - comment id 1026890
นั่นสิครับ พี่อัลมิตรา ความรักนี้ช่วยไม่ได้จริงๆ ต้องพึ่งตัวเองแล้วล่ะ อิอิ เวลาที่เรารักใครสักคน เป็นธรรมดาที่ต้องการให้คนนั้น รักตอบ หากเขาไม่รักตอบ บางทีก็น้อยใจ ก็เศร้าใจ หรือ ทุกข์ใจ แต่ผมขอให้พี่อัลมิตรา มีแต่ความสุขใจในรัก ผมช่วยได้แค่ หนึ่งในกำลังใจเท่านั้น
14 สิงหาคม 2552 09:54 น. - comment id 1026961
ขอให้พี่มีความสุขนะคะ
14 สิงหาคม 2552 16:34 น. - comment id 1027086
14 สิงหาคม 2552 18:18 น. - comment id 1027110
15 สิงหาคม 2552 08:04 น. - comment id 1027270
ตรึงใจจัง ทั้งบทกลอน และเพลง มีหลายชอบที่ตรงกัน รักแบบนี้อยู่ได้นานที่สุดนะคะคุณอิม อยู่เอาใจช่วยไม่ไกลค่ะ
15 สิงหาคม 2552 16:18 น. - comment id 1027390
คุณฉางน้อย .. อัลมิตราเป็นไป มิใช่น้อย เชียวค่ะ ลุงแทน .. อ่า คาดว่า หนังคนละแผ่น นะลุง คุณแก้วประภัสสร .. เป็นอย่างไรบ้างคะ ห้องรับแขกที่โอ่โถง ขวักไขว่ไปด้วยผู้คนมากมาย ในบรรยากาศของความเป็นจริง ในสังคมเมืองค่ะ :) ลุงแทน .. บอกก็รู้ดิ ลุง คุณประทีปดาว .. เหวอออออออ ทีเดียวเองเหรอ คุณใจปลายทาง .. อัลมิตราก็เรื่อยเปื่อยไปงั้นเองค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. ช่าย มีความฝันหลายกระบุง นับวันมีแต่เพิ่มเติมค่ะ คุณรัมณีย์ .. ไม่มีใครช่วยให้ใจพ้นทุกข์ ในเมื่อใจยังคงคลุกคลีไม่ห่าง เป็นแเบบนี้ล่ะหนอ คุณเฌอมาลย์ .. ได้ดิ ถ้าเล่นเกมชนะ นะ อัลมิตราเลิกตกหลุมนานแล้ว แต่ตกท่อน่ะ ชิน คุณกุ้งก้ามกราม ..เคย ก็จำพวกเดียวกับกุ้งนี่นา คุณยาแก้ปวด .. หวานได้ แต่อย่าเลี่ยน น๊า คุณปรางทิพย์ .. ที่จริง คนเขียนเอาตัวไม่รอดอ่ะ คุณลักษมณ์ .. ตกลงว่าไง แม่ยายลดค่าสินสอดมั๊ย คุณครูกระดาษทราย .. รูปน่ารักจังแฮะ คุณเคยเขียนกลอนถึงคนที่ไม่เคยเห็นมั๊ย นั่นล่ะ อาการของการตกหลุมรัก คุณกวีน้อยฯ .. เขาว่ากันว่า ย่อมเป็นไปตามกรรม คุณsomebody .. ทุกวันนี้คละเคล้าล่ะ น้องเอ๋ย คุณnig .. ย่องมาเงียบ ๆ ตกใจหมดเลย คุณช่ออักษราลี .. แปลยากจัง สงสัยเป็นภาษาอียิปต์ คุณแจ้น .. จริง ๆ เหรอ งั้นอัลมิตราก็ไม่ได้เป็นคนเดียวล่ะสิ ดีจัง
15 สิงหาคม 2552 22:49 น. - comment id 1027467
เพราะรู้สึกลึกล้ำเกินกำหนด จึงวางพจน์เพราะใจใคร่เปิดเผย บางใครนั้นคือใคร ? ..ไม่รู้เลย ฤๅ คนเชยอย่างฉันหลงฝันไป ๚ ............................................................. ความรู้สึกลึกล้ำสัมพันธ์จิต ใจคอยคิดจิตคอยหาว่าอยู่ไหน ความรู้สึกที่ดีมีบางใคร คอยห่วงใยให้ไมตรีมิมีเลือน ช่วยไม่ได้หากหัวใจจะใฝ่รัก ด้วยตระหนักรักเธอเสมอเหมือน เปรียบพระจันทร์รักมั่นฝันแต่เดือน เป็นทั้งเพื่อนน้องพี่ที่รู้ใจ แม้ไม่เคยต้องเห็นก้อเป็นสุข เราสนุกทุกครั้งดั่งใจได้ จะหัวเราะต่อกระซิกระริกไป เราส่งใจถึงใจให้แก่กัน โลกจะกว้างแค่ไหนใช่ปัญหา จะอาสาพาใจไปใผ่ฝัน จับมือผ่านจอแบนแน่นสัมพันธ์ เธอกับฉันสัมพันธ์ทุกวันเจอ เมื่อจะลาก้อหาผ้ามาห่ม ด้วยคารมอักษรามาเสนอ ด้วยความหวังที่ดีมีให้เธอ ส่งเสนอให้เธอตลอดไป... มาเจอก้อต้องส่งบทกลอนกันหน่อย..... สวัสดีคร้าบบบบบบบบ
16 สิงหาคม 2552 10:20 น. - comment id 1027537
ช่วยไม่ได้หากคิดที่จะรัก บางใครหักมุมไว้ให้ใฝฝัน เพียงแค่ใครหนึ่งคนไมคิดถึงกัน คงแค่นั้นความฝันไม่เป็นจริง อย่าคิดไปเลยเถิดมากกว่านั้น โอ้แค่ความฝันไปของยอดหญิง ไม่เคยคิดว่าความฝันใช่คว่มจริง จงหยุดนิ่งยืนมองจ้องคารม ยัง..งงๆกับข้อความที่เป็นจริง...
16 สิงหาคม 2552 21:18 น. - comment id 1027834
จำเลยรัก เจ็บแค้นแสนเคืองเรื่องใดหนา หรือเคืองขุ่นหาเรื่องรักเราสอง ปรับปรำจำเลยรักน้ำตานอง ต้องจับจองปองรักหนักโทษทัณฑ์ ขอร้องเธอถอนฟ้องอย่าข่มเหง โปรดกลัวเกรงเห็นใจฉันโศกศัลย์ เธอปรับปรำฉันเป็นจำเลยกัน โทษรักฉันเธอนั้นคงหนักใจ ตัดสินใจเลยนะถอนฟ้องซะ เลิกลดละจะฟ้องจำเลยไหม ขอวอนเถิดรักเราอย่าอาลัย จำเลยรักคิดข้นแค้นแทบใจวาย หากเธอถอนฟ้องแล้วความรักหาย ทุกข์จะคลายสุขสมดังใจหมาย คิดสิ่งใดได้สมภิรมย์ราย สุขสบายความทุกข์อย่าแผ้วพาล
16 สิงหาคม 2552 21:35 น. - comment id 1027862
นายพระจันทร์ .. เฉกสายสัมพันธ์เชื่อมวันก่อน ผ่านเดือนปีกี่ย้อนละครฝัน ยังแอบเผลอละเมอถ้อยร้อยรำพัน บางใครนั้นคือใคร ? .. ยังไม่รู้ จากหน้าจอก่อเกิดจนเตลิดจิต บางคราวคิดขึ้นมาพาหดหู่ คนเขียนกลอนอ่อนไหวใครเอ็นดู ฤๅ เพียงครู่หวาดหวั่น ณ วันวาน คงยากปรามห้ามใจกระไรเอ๋ย คิดเกินเลยเกินค้นหนทางผ่าน เจ็บเพียงตนคนที่ทนทรมาน เจอกลอนหวานคราใดใจกระเจิง คุณฝันหวาน .. ยั้งไม่หยุดฉุดก็ยังไม่อยู่ รู้ทั้งรู้ยังยากลำบากข่ม มัวแต่ฝันหวั่นไหวในแล้งลม เจ็บคงสมน้ำหน้าอุราเรา คงเลิกคิดไม่ได้เพราะใจคิด ประหนึ่งพิษรักเพ้อที่แผดเผา ยอมดื่มด่ำคำกลอนออดอ้อนเงา เหมือนแมงเม่าหลงระเริงเซ่นเพลิงรัก คุณวิชัย คืนค่ำอันเดียวดาย แลจุดหมาย ณ ปลายฟ้า เพ่งพิศดวงดารา อยากจะคว้ามาแนบใจ อยากติดปีกโผบิน ไปทั่วถิ่น ณ แดนไกล ลมพัดกระหวัดไกว ล่องลอยไซร้ไม่อาวรณ์ แต่คืนนี้อ้างว้าง อยู่ท่ามกลาง ณ นคร ร่ำไห้ใจร้าวรอน อกสะท้อนให้คะนึง
16 สิงหาคม 2552 21:40 น. - comment id 1027873
มาอ่านงานคุณอัลฯครับ อิอิ เพิ่งกลับจากบ้านต่างจังหวัดนะครับ ได้อ่านหลายงานเลย งานสักวา เขียนได้ดีจังครับ
17 สิงหาคม 2552 07:03 น. - comment id 1027959
คุณกิ่งโศก .. ไม่อยู่ในวันที่อัลมิตรานำของรางวัลไปมอบให้กับคุณแก้วประภัสสร ผลพวงก็คือ .. อดได้หนังสือกลอนดี ๆ เล่มหนึ่งไปน่ะ ติดค้างไว้ก่อนละกันนะ คราวหน้าจะหาจังหวะดี ๆ มอบให้ค่ะ
18 สิงหาคม 2552 19:09 น. - comment id 1028670
คุณอิม....ทักเศร้าอีกแล้ว .......
19 สิงหาคม 2552 19:30 น. - comment id 1029184
คุณทักทาย .. เป็นอะไรเศร้า ? ไม่เอาน่า มีไร คุยกันได้
28 สิงหาคม 2552 08:22 น. - comment id 1032785
ทั้งที่รู้ว่าช่วยไม่ได้ แต่ยังอยากช่วยนะ